داستان یک حادثه و امداد و نجات کوهستان و تجربیات آن

داستان یک حادثه و امداد و نجات کوهستان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: داستان هر حادثه ای خود یک تجربه کامل برای بیان نقاط قوت و نقاط ضعف بحث امداد و نجات و حوادث کوهستان است. انتقال این تجربیات به سایر کوهنوردان کمک می کند تا در برنامه های کوهنوردی با رعایت اصول ایمنی در کوهستان کمتر شاهد حوادث و تلفات در این ورزش باشیم.

داستان حادثه ای که در ذیل می آید تجربه دیگری است از همین حوادث که آقای افشین نعمتی برایمان ارسال نموده اند. در پایان گزارش ضمن تشکر از ایشان توصیه هایی نموده اند که قابل توجه می باشد:

افشین نعمتی: اوایل امسال بود با دوستان(5نفربودیم) به قله گل زرد صعود کردیم ساعت 10/30 بود تا قله راهی نمانده بود. روی تیغه ها دوستمان که کوهنورد با سابقه و ورزشکار بود در شنا، دو، ورزشهای رزمی هم فعالیت داشت دچار سکته قلبی شد خوشبختانه موبایل آنتن داشت ابتدا با پزشک تماس گرفتیم و ایشان تاکید کردند ایشان سکته کرده و سریعا ارتفاع کم کنید.

پس از انجام اقدامات اولیه و دادن قرص نیتروگلیسیرین هر 10 دقیقه (کلا 2 تا داشتیم) سپس به امداد هوایی زنگ زدیم موقعیت مان را از روی جی پی اس گفتیم، به امداد هم زنگ زدیم، سپس باتوم های خود را با طناب انفرادی بستیم و بصورت بسکت پس از 4 ساعت تلاش در شیب بسیار تندی اجبا را ایشان را تا پایین برفها قدم به قدم سراندیم و اقدامات نسبتا موثری انجام دادیم هر چند دوست مان درد شدیدی در قفسه سینه داشت .

امداد شهر پلور عازم شدند یک ساعت بعد آمده بودند اما ما را پیدا نمی کردند یک نفر از دوستان را فرستادیم سریعتر پایین برود اولا موقعیت ما را نشانشان دهد و تاکید کند زودتر بالا بیایند متاسفانه کمی بالاتر از ابتدای مسیر ماندند و التماس اینجانب و اصرار دوستمان که پایین رفته بود کارساز نبود، چندمین بار به امداد هوایی زنگ زدیم حالا در ارتفاع پایین تری بودیم (ساعت14/30) چوپانی کوله امداد را برای مان آورد در آن چسب زخم و باند و یک کپسول اکسیژن بود دریغ از یک قرص زیرزبانی قلب، اکسیژن را وصل کردیم پس از یک ربع تمام شد توان راه رفتن نداشتیم سرمای بدی بود.

هیچ انرژی نداشتیم برای دهمین بار به تلفن همراه امداد که پایین بود زنگ زدم التماس کردم که ما دیگر توان نداریم هلیکوپتر امداد آمد به موقعیت 4 ساعت پیشمان روی مختصاتی که ابتدا اعلام کردیم، ما را ندید تمام وسایل ناهار را پایین گذاشته بودیم حتی یک کبریت هم نداشتیم حالا در ارتفاع پایین تر بچه های امداد به ما رسیدند پس از طی مسافتی بار چهارم هلیکوپتر امداد ما را دید و به بیمارستان میلاد انتقال داد(ساعت16/30) ضمن تشکر از امداد هوایی هلال احمر تهران حتی بچه های امداد پلور که به هر حال تمام توان شان را گذاشتند هر چند باید آماده تر باشند که اگر هلیکوپتر نمی آمد.......

ضمنا داشتن دوربین برایشان فکر می کنم ضروری باشد حتی کبریت هم هیچ کدام شان نداشتند تا چیزی روشن کنیم و هلیکوپتر موقعیت ما را بداند ضمن عذرخواهی از داستان نویسی اینجانب اول خواستم در خصوص علت سکته کوهنوردان مثل دوست مان یا یکی دیگر از دوستان حرفه ای سال گذشته در ارتفاعات توچال مطلبی بنویسید ضمنا می خواستم به دیگر دوستان داشتن کیت کمکهای اولیه که وزن خاصی ندارد و ممکن است لازم هم نشود اما جایی، جان انسانی را نجات می دهد. همراه داشتن کبریت بسیار ضروری است همینطور طناب انفرادی.

درصورتی که صلاح دانستید این مطالب را لطفا در سایت خود قرار دهید.

با درود فراوان

داستان یک حادثه و امداد و نجات کوهستان و تجربیات آن

مطالب مشابه :

مانور امداد و نجات در ارتفاع در مراکز صنعتی

گزارش دوره پیشرفته امداد در ارتفاع- مشهد

خواب آلودگی در ارتفاع،خواب مرگ وتخلیه انرژی

گزارش دوره امداد در ارتفاع

مانور امدادو نجات در ارتفاع در مراکز صنعتی

دوره پیشرفته امداد در ارتفاع با حضور مربی از پارک ملی یوسمیتی:

دور امداد در ارتفاع و فضای معلق

جستجو و نجات در ارتفاع و فضاهای معلق

داستان یک حادثه و امداد و نجات کوهستان و تجربیات آن