تکنیک های خاص در عکاسی
تکنیک های خاص در عکاسی و پرواز زنبورها
معمولا و متاسفانه اولین سوالی که با دیدن یک عکس خوب مطرح میشود این است که دوربین شما چیست؟ کسانی که با عکاسی بیشتر آشنایی دارند میدانند که کیفیت عکسهای دوربینهای حال حاضر دنیا، حداقل برای چاپ در سایزهای کوچکتر از 30*40 آنچنان قابل توجه نیست ودر واقع تسلط عکاس بر آنچه در اختیار دارد بسیار مهمتر از مارک یا مدل دوربین اوست.
اما توضیح در مورد تکنیکها :
سرعت شاتر :
همانطور
که میدانید حداقل سرعت مناسب برای عکاسی از سوژه های غیر متحرک برای آنکه
لرزش دست عکس شما را متاثر نکند، معادل فاصله کانونی لنز شماست، مثلا اگر
با لنز واید 28 میلیمتری عکاسی میکنید سرعت 30/1 ثانیه سرعت نسبتا مطمئنی
است و یا اگر مثلا با لنز تله 500 عکاسی میکنید باید حداقل سرعت شما 500/1
ثانیه باشد، مگر آنکه از سه پایه یا لنز مجهز به لرزش گیر استفاده کنید که
در مورد اخیر میتوانید با 2 یا 3 سرعت پایین تر هم عکاسی کنید.
اما در مورد سوژه های متحرک، بسته به سرعت حرکت آنها، ناچار باید از
سرعتهای بالاتر استفاده کرد. تجربه به من نشان داده که حداقل سرعت برای
شکار زنبورهای در حال پرواز 1000/1 ثانیه است و کمتر از آن اگرچه قابل
استفاده است ولی در بزرگنمایی 100% تاری ناشی از حرکت را میتوان
دید.بنابراین من حداقل سرعت 1000/1 را توصیه میکنم .
استفاده از سرعت کمتر از 1000/1 باعث تاری ناشی از حرکت شده است
دیافراگم :
ديافراگم به همراه فاصله کانونی لنز و نیز فاصله دوربین از سوژه ( و نیز سایز سنسور دوربین بطور غیر مستقیم ) عواملی هستند که بر عمق میدان ( یعنی قسمتهایی از عکس که از نظر فاصله در فوکوس هستند ) تاثیر میگذارند. بطوریکه هرچه دیافراگم بسته تر باشد ( یعنی f عدد بزرگتری را نشان دهد ) عمق میدان بیشتر میشود. هر چه فاصله کانونی لنز بیشتر باشد عمق میدان کمتراست و بنابراین لنزهای واید عمق میدان بیشتری از لنزهای تله دارند . وهرچه دوربین به سوژه نزدیکتر باشد، عمق میدان کمتر است.به علاوه دوربینهای کمپاکت چون سنسور کوچکتری دارند ، عمق میدان بيشتری فراهم میسازند چرا که سنسور کوچکتر زاویه تنگتری از لنز را پوشش میدهد .مثلا وقتی شما با یک دوربین کمپاکت با فاصله کانونی معادل 100 میلیمتر عکس میگیرید ، در واقع فاصله کانونی حقیقی شما حدود 20 میلیمتر است ( بسته به سایز سنسور دوربین ) و بنابراین عمق میدان بیشتری نسبت به یک لنز 100 میلیمتزی واقعی ایجاد میکند.
عمق میدان زیاد همیشه یک حسن نیست، مثلا در همین مورد زنبورها، استفاده از دیافراگمهای خیلی بسته باعث وضوح پس زمینه (back ground ) شده، منجر به گم شدن سوژه اصلی درپس زمینه شلوغ گلها میشود. در حالیکه با استفاده از دیافراگمهای بازتر عمقق میدان کاهش یافته ودر نتیجه در حالیکه پس زمینه تار ومحو دیده میشود، شارپ وفوکوس بودن سوژه اصلی باعث زیبایی عکس وجلوه بیشتر سوژه اصلی میشود.
دیافراگم بازf=3.3 باعث تاری پس زمینه و برجسته شدن سوژه اصلی شده است
دیافراگم بسته f=8 باعث عمق میدان زیاد و گم شدن سوژه اصلی شده است
با توجه به اینکه من ازیک دوربین کمپاکت و فاصله کانونی حدودا معادل 150( در دوربینهای 35 میلیمتری ) استفاده کرده ام وازفاصله تقریبی 10-15 سانتیمتری عکسها را گرفته ام، دیافراگم 4.5 را برای عمق میدان مناسب انتخاب کردم . ولی چنانچه شما از یک دوربین SLR با سنسور APS-C size استفاده میکنید، احتمالا دیافراگم حدود 8 ( بسته به فاصله کانونی لنز شما ) میتواند بهتر باشد.
مطالب مشابه :
تکنیک های خاص در عکاسی
آموزشگاه مجازی سوژه - تکنیک های خاص در عکاسی - آموزشگاه مجازی سوژه صرفا یک وبلاگ بوده و متعلق
آتلیه جهان سوژه
عروس تبریز - آتلیه جهان سوژه تعریف خاصی نداشت که بگم کارشون خاص بود و . معمولی .
آتلیه کودک
به کودکان به دلیل شیطنت زیاد،نمی توان ژست خاص و تعریف شده ای را داد. آتلیه کودک. آی پی
برچسب :
آتلیه خاص