آموزش لباس پوشیدن

لباس و پوشش کودک

u قادر بودن به مراقبت از خود امري نيست که در يک لحظه اتفاق بيفتد بلکه مانند هر مهارت ديگر بايستي ياد گرفته شود.

u مهارتهاي خودياري اساسي که هر کودک بايد ياد بگيرد عبارتند از:

u لباس پوشيدن و لباس در آوردن

u توالت رفتن

u نظافت و مراقبتهاي شخصي

در واقع استقلال براي کودک از ابعاد مختلف داراي اهميت مي باشد از جمله:

u موفقيت ابتدائي سبب موفقيتهاي بعدي بيشتر مي گردد.

u هيجان ناشي از توانائي انجام کارها همراه با دريافت تشويق از جانب ديگران سبب افزايش اعتماد به نفس کودک شده و قابليتها و توانائيهاي خود را بهتر احساس مي کند.

u توانائي انجام کارها به تنهائي از جانب کودک موجب مي شود که والدين زمان بيشتري براي فعاليتهاي شخصي خود داشته باشند.

وقتي در مورد پوشاک صحبت مي کنيم دو بعد اساسي مطرح است:

u مهارتهائي که يادگيري آن براي کودک آسانتر است: درآوردن و پوشيدن لباس

u مهارتهائي که کنترل دستها و انگشتان را شامل مي شود و منجر به بازکردن و بستن لباس مي شود.

u چطور لباس پوشيدن را براي کودک به صورت سرگرمي درآوريم و روشهائي را به کودک ياد بدهيم که مستقل لباس بپوشد؟

چه زماني بايد لباس پوشيدن را به کودک آموزش داد؟

u بين 2 تا 4 سالگي تقريباً تمامي قسمتهاي لباس پوشيدن را ياد مي گيرد.

u در حدود 2 سالگي مي توانند پيراهن و شلوار را از تن دربياورند.

u در حدود 3 سالگي مي تواند آنها را بپوشد.

u در حدود 5/3 سالگي مي تواند دگمه ها را ببندد.

u در 5 سالگي تمامي قسمتهاي لباس پوشيدن بجز بستن کفش را انجام مي دهد.

u اگر کاري کنيد که اولين تلاشهاي پوشيدن براي کودک خوشايند و جالب باشد بعداً موجب مقاومت کمتر و همکاري بيشتر در کودک مي گردد.نکاتي که در آموزش لباس پوشيدن به کودک بايد به آن توجه كرد:

u ابتدا توانائيها و مشکلات کودک را شناسائي کنيد. بطور مثال آيا مي تواند روي يک پا بايستد يا مي تواند شلوارش را بدست بگيرد.

u مهارتهاي يادگرفتني بايد به يک سري گامهاي کوچک تبديل شود.

u در آموزش اين گامها تا آنجا که کودک به کمک نياز دارد به او کمک کنيد. هرچه مهارتش در انجام کارها بيشتر مي شود بتدريج از ميزان کمک خود به او کم کنيد و سرانجام کمک خود را حذف کنيد.

u در آموزش بايد موفقيتهاي کودک هرچند خيلي کوچک را بلافاصله تشويق کنيد.

u فرصت و زمان كافي براي لباس پوشيدن به كودك بدهيد.

u به كودك قدرت انتخاب بدهيد ولي محدوديت داشته باشيد.

u از توجه كردن و توصيف، زياد استفاده كنيد. مثلاً بگوييدما جوراب را روي پا مي‎كشيم، حالا جوراب ديگر را پا مي‎كنيم.

u در كودكاني كه صبحها به مهد كودك ، آمادگي و ... مي‎روند يك برنامة منظم بايد داشته باشيم. مثلاً بعد از بيدار شدن، مسواك زدن، شانه كردن و لباس پوشيدن انجام گيرد.

u اگر کاري کنيد که اولين تلاشهاي پوشيدن براي کودک خوشايند و جالب باشد بعداً موجب مقاومت کمتر و همکاري بيشتر در کودک مي گردد.

u لباس پوشيدن را براي کودک جالب کنيد:

u هنگام لباس پوشاندن به نوزاد برايش آواز بخوانيد و يا با او صحبت کنيد.

u هنگام لباس پوشاندن به کودک بزرگتر اسباب بازي به او دهيد تا با آن بازي کند يا انها را تماشا کند.

u لباس پوشيدن را با خواندن ترانه به کودک ياد بدهيد تا وقتي با شما لباسهايش را مي پوشد با شما آواز بخواند.

u روش لباس پوشيدن را به کودک ياد بدهيد:

u با يک عروسک يا حيوان پارچه اي تمرين و کودک را تشويق کنيد که لباسهايش را در بياورد و سپس مجدداً آنها را بپوشاند و هر بار که او اين کار را کرد او را تشويق نمائيد. کارهاي مشکل تر مثل بستن دگمه و کشيدن زيپ را با کمال صبر به او ياد بدهيد.

u لباسهاي مناسبي انتخاب کنيد:

u در موقع شروع يادگيري لباسهائي را انتخاب کنيد که به راحتي بتواند آنها را بپوشد و درآورد. دامن و شلوار کشدار و گشاد و نه زيپ و دگمه دار.

u با همديگر لباس بپوشيد:

u کودکان از اين مسأله لذت مي برند و با اين کار علاوه بر طرز لباس پوشيدن، سرعت کار را هم به او مي آموزيد. بهتر است پدر با پسر و مادر با دختر اين کار را انجام دهد.

u از تمرين مثبت استفاده کنيد:

u بررسي کنيد که کودک صبحها چه مقدار از لباسش را مي تواند بدون کمک بپوشد و سپس روي همين مهارت تمرين کنيد. معمولاً صبح زمان مناسبي براي ياد دادن نيست و بايد آنرا به وقتي که کودک آمادگي دارد به آرامي و با خنده و آواز ياد داد.

u مقاومت کودک را در مورد لباس پوشيدن کاهش دهيد:

u بازي نامگذاري: کودک را واداريد روي هر تکه لباس که مي پوشد اسم بگذارد هرچه مضحک تر بهتر است.

u با رنگ آميزي تمرين کنيد: شکل پسري را که لباس پوشيده است روي يک کاغذ بکشيد و از او بخواهيد پس از آموختن لباس پوشيدن همان لباس را روي عکس رنگ بزند. عکس را در جائي در معرض ديدش قرار دهيد تا به خود ببالد.

u لباس آتش نشاني:

u پس از يادگيري پوشيدن، صداي زنگي را به صدا در آوريد و او را واداريد تا وانمود کند آتش نشاني است و بايد به سرعت لباس بپوشد و آتش را خاموش کند.

u لباس فردا:

u شب قبل با همراهي کودک تصميم بگيريد که چه لباسهائي را براي فردا بپوشد و آنها را کنار بگذاريد.

u کودک بايد در خريد لباس، مد و رنگ آن مشارکت داشته باشد.

u اگر پيراهن و شلواري که مورد علاقه اوست ولي رنگ و رو رفته است برايش توضيح دهيد که کي و کجا مي تواند آن را بپوشد.

u کودک اگر در لباس پوشيدن کند است وانمود کنيد که فرد ديگري در شهر وجود دارد که در همان موقع دارد لباس مي پوشد و او را تشويق کنيد تا از او سبقت بگيرد.

u با ساعت مسابقه بگذاريد:

u از کودک بپرسيد چه مدت طول مي کشد تا بتواند لباس را بپوشد و سپس مدت زمان را اندازه بگيريد. صبح روز بعد از کودک بخواهيد رکورد قبلي خود را بشکند.

u جدولي از زمانهاي روزانه تهيه و تلاشهاي کودک را تحسين کنيد.

u کاري کنيد که کودک با مسائل زندگيش درگير شود:

u بعضي از کودکان مي توانند لباس بپوشند ولي اين کار را انجام نمي دهند. به او بگوئيد به ازاي هر ميزان وقتي که از زمان پوشيدن لباس بگذرد از زمان تلويزيون ديدنش و يا.... کم و يا جريمه مي شود.

u کودکان در آوردن لباسها را زودتر از پوشيدن آن ياد مي‌گيرند.

u مشکلاتي که اغلب در آموزش لباس پوشيدن به کودکان با آنها مواجه هستيم:

u لباسام كوش؟

u چي بپوشم؟

u اينو دوست ندارم.

u نمي‌تونم زود باشم.

u نمي‌تونم خودم بپوشم، تو تنم كن.

u نكاتي كه كودك در مورد لباس به آنها اهميتمي دهد به قرار زير مي باشد:

u رنگ لباس: كودك لباس را به دليل رنگهاي جذاب و شاد آن دوست دارد. كودكان بيشتر مايل به پوشيدن رنگ هاي قرمز، سبز، نارنجي، زرد، آبي و صورتي هستند.

u طرح و شكل لباس: دگمه هاي رنگي و شكل هاي دوخته شده و برجسته بر علاقه كودك به لباس مي افزايد. كودك به اين گونه چيزها بيش از مدل لباس اهميت مي دهد.

u جديد و نو بودن لباس: به دليل عقايد و نظراتي كه همواره از طرف مردم در مورد لباس نو ابراز مي شود، كودك علاقه مند به پوشيدن لباس نو است.

u تناسب با لباس همبازيهايشان: بچه ها معمولاً دوست دارند لباس هايشان از نظر رنگ يا مد مشابه رنگ لباس ديگر همبازي هايشان باشد چرا كه نمي خواهند متفاوت از ديگران به نظر برسند.

u بافت لباس: اين مسئله براي كودك حائز اهميت است. آنها معمولاً لباس با مواد نرم را دوست دارند.

u لباس مورد علاقه: كودك دوست دارد لباس مورد علاقه خود را چندين بار پشت سر هم بپوشد. در چنين مواردي او را راحت بگذاريد و به او اصرار بر پوشيدن لباس ديگري به سليقه خودتان نكنيد.

u عدم توجه به قيمت لباس: كودك تفاوت ميان لباس ارزان قيمت و گران قيمت را درك نمي كند. بنابراين والدين نبايد حتي در صورت داشتن پول كافي، در خريد لباس هاي گران قيمت براي فرزندان خود اصرار ورزند. لباس كودك بايد به اندازه كافي شيك، زيبا، جذاب و با كيفيت مطلوب باشد.

آموزش لباس پوشیدن

مطالب مشابه :

لباس های دخترانه

لباس و کارهای جدید

لباس زیر نوزاد آرزو و نیلی و نی نی سان

لباس کفشدوزک

سرهمی دخترانه

لباس های پسرانه

آموزش دوخت لباس بچه

چقدر باید به کودک لباس پوشاند؟

آموزش لباس پوشیدن

لباس بچه آدمک