باغبانی

کاکتوس

دنیایی پر از خار، اما زیبا

یکی از گل های زیبا و همیشه سبز که نگهداری آن برای همه گل دوست ها آسان است، کاکتوس است. این گیاه کوچک خاردار، علاوه بر گل های قشنگ و زیبایی که دارد، از خواص دیگری هم برخوردار است از جمله استفاده از میوه آن برای خوردن یا مصرف آن در داروهای شیمیایی یا تاثیر آن در تصفیه هوا. کاکتوس خود یک طبیعت کوچک و گویاست.
خیلی ها زیبایی گیاه کاکتوس را چندان منطبق با معیارهای زیباشناسی معمول نمی دانند، اما در مقابل، عده دیگری هم هستند که با عشق و علاقه ای عجیب به گردآوری و تربیت این گیاه صبور، مقاوم و زیبا می پردازند و پرورش کاکتوس را سرگرمی دلپذیری می دانند. پس از جنگ جهانی دوم، شمار دوستداران و پرورش دهندگان کاکتوس افزایش یافت تا آنجا که حتی انجمن های بزرگی در بعضی کشورها پا گرفت که به طور تخصصی به کار پرورش و نگهداری کاکتوس پرداختند. در ایران هم بخصوص در سه دهه گذشته کاکتوس طرفداران زیادی پیدا کرده است و عده زیادی به کشت، بازپروری و نگاهداری کاکتوس پرداخته اند.
کاکتوس ها انواع بسیار متنوع و مختلفی دارند و هر یک از گونه های آنها نیز ارزش خاص خود را دارد. بعضی انواع کاکتوس به اسم های طنزآمیز عامیانه ای نظیر گل مار، زبان مادرشوهر، صندلی مادرزن و ... مشهورند و از همین رهگذر جذابیت های دیگری هم برای این گیاه به وجود آمده است.
کاکتوس ها از گیاهان کم توقع هستند و اگر در شرایط مطلوب قرار بگیرند و حداقل نیازهای آنها تامین شود گل می دهند. این گیاه پس از رده ارکیده ها، بزرگ ترین تیره گیاهان را پدید آورده اند و زادگاه اصلی آنها قاره آمریکاست. کاکتوس ها گیاهانی دارای خارهای بزرگ هستند که در حقیقت خار آنها برگشان است.
این گیاهان از گروه گیاهان گوشتی و از رده دولپه ای های جدا گلبرگ هستند. ساقه این گیاهان بسیار ضخیم و گاه از حالت استوانه خارج شده و شکل اصلی خود را از دست می دهد. در دشت های بزرگ و جنگل های آفریقای جنوبی، استرالیا، مکزیک و پاراگوئه که در بیشتر ایام سال، آب و هوا خشک است کاکتوس ها به وفور رشد می کنند. علاوه بر این کاکتوس بومی کناره های اقیانوس اطلس و پهنه های مدیترانه ای به ویژه جزایر قناری بین اسپانیا و شمال آفریقا نیز هستند. تنها در بیابان های قاره آمریکا بیش از یکهزار گونه کاکتوس با شکل ها، اندازه ها و رنگ های گوناگون زیست می کنند. آرژانتین، شیلی، پرو و بولیوی نیز از جمله کشورهای شناخته شده در پرورش کاکتوس هستند و گاه گونه های بسیار غول پیکری از کاکتوس ها در این مناطق رشد می کنند. بلندی این درخت ها گاهی به ۱۵الی۲۰متر می رسد.
در جنگل های برزیل بعضی از کاکتوس ها به صورت اپی فیت هستند (در تنه های درختان زندگی می کنند) و ظاهر بسیار شگفت انگیزی دارند. مهمترین ویژگی این گیاه تحمل و صبوری آنهاست و خود را با همه شرایط نامساعد محیطی سازگار می کند و مصداق بارز بیشترین استفاده از حداقل امکانات است. حتی از اندک رطوبتی، بیشترین استفاده را می کنند و با کمترین مقدار آب و مواد غذایی زنده می مانند بی آنکه زیبایی و طراوت خود را از دست بدهند. خارها هم یکی دیگر از ویژگی های شناخته شده کاکتوس هاست که گاهی به صورت رنگی هستند و در طول شب رطوبت هوا را جذب می کنند و آب را در آوندهای گیاه و از آنجا به ریشه ها هدایت می کنند.
البته همه کاکتوس ها خاردار نیستند. گل های کاکتوس عموما درخشان و بزرگ اند ولی عمر بسیار کوتاهی دارند. گل ها به رنگ های سرخ، صورتی، ارغوانی، زرد طلایی و سبز یافت می شوند و بیشتر در فصل بهار و تابستان باز و در بعضی از گونه های آن در فصل پاییز و زمستان نمایان می شوند. این گیاه به سه زیر خانواده پرسکید، اوپنسید و سرئه تقسیم می شود که خانواده پرسکید تنها کاکتوس برگ دار است و برگ های آن شبیه برگ مرکبات به رنگ های متنوع و گل های سفید آن شبیه به گیاهان خانواده رزاسر است.
خانواده اوپنسید که به فارسی کاکتوس هایی راکتی می نامند در برگیرنده انواع کاکتوس های برگ پهن، راکتی، زرد، راکت درشت و کوچک هستند، این دسته گاهی در مناطق گرمسیری میوه های خوراکی تولید می کنند که مصارف دارویی دارد. خانواده سرئه که به صورت کشیده و مخروطی هستند در مناطق سردسیری و در فضای گلخانه ها قابل حفاظت و نگهداری است و به دلیل خارهای گزنده و حساسیت زا ایجاد مشکل می کنند پس آنها را در منزل از دسترس بچه ها دور نگه دارید. مامیلاریا از جمله کاکتوس های کوچک و ریز هستند که گل دهی منظم هر ساله دارند.
این کاکتوس بسیار کوچک و دارای فرم دایره ای هستند. گیاهکی توپی که به کاکتوس شباهت دارد عینا شبیه یک تخته سنگ است که از وسط آن یک گل خارج شده است (شبیه کاکتوس) بعضی از انواع کاکتوس در هوای آزاد در شهر تهران بسیار خوب رشد می کنند و ماندگاری بالایی دارند. نمونه هایی از آن را در پارک ها می توان یافت. بعضی از کاکتوس ها به شکل توپ هستند و تیغ های آن به رنگ های سفید یا زرد روی گیاه نمایان است. معروف ترین آنها کاکتوس توپ طلایی است که گاهی اوقات بزرگی آنها به اندازه یک هندوانه بزرگ است. نوع دیگر آن ماری است که به طول یک تا یک و نیم متر می رسد و تنوع در این گیاه بسیار زیاد است. آبدهی این گیاه در تهران در فصل تابستان یکبار در هفته و در فصل زمستان ماهی یک مرتبه است.

● کاکتوس در تاریخ
یک نوع دیگر از کاکتوس ها آلوئه ورا ست که سابقه ای بسیار طولانی و درخشان دارد و متعلق به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح است و در غار نوشته ها و کنده کاری های روی ظروف در معابد باستانی مصر اشاره ای به این گیاه شده است.
در افسانه های به جای مانده از مصر باستان آلوئه ورا را گیاهی گرامی می دانستند که افراد برای حضور در مراسم پس از مرگ یک فرعون باید تحفه ای از برگ آلوئه ورا تقدیم می کردند، اما مصریان باستان تنها ملتی نبودند که آلوئه ورا را می شناختند.
ارسطو یکی از طرفداران بسیار معتقد خواص آلوئه ورا بود او رایزن الکساندر کبیر نیز بود. و ارزشی که او برای آلوئه ورا قائل بود، آنقدر بود که در سال ۳۳۳قبل از میلاد، الکساندر را متقاعد کرد جزیره سوکوترا در اقیانوس هند را تصرف کند. این جزیره به دلیل رویش آلوئه ورا از شهرت بسیاری برخوردار بود و در آن زمان برای درمان زخم های سربازان در سپاه الکساندر از آلوئه ورا استفاده می کردند.

● خواص درمانی
ژل آلوئه ورا برای درمان بسیاری از بیماری ها مفید است. از آن جمله می توان به درمان اگزما و سایر مشکلات و حتی عفونت های پوستی، سرمازدگی، سوختگی، ترمیم جای عمل سزارین، هموروئید و انواع دیابت اشاره کرد. در بسیاری از نقاط جهان هنوز هم مسلمانان در بازگشت از سفر حج برگ های آلوئه ورا را بالای در خانه هایشان آویزان می کنند. آلوئه ورا به معنای ماده تلخ درخشان است که از کلمه عربی آموئه گرفته شده است.
این گیاه از خانواده سوسن است و ظاهری شبیه به کاکتوس دارد و گیاهی دائمی، گوشتی و آبدار است که حداکثر حدود دو متر ارتفاع با برگ های پهن و تیغ دار دارد که اگر تیغ هایی را که در لبه برگ ها قرار دارند جدا کنیم از جای خالی آنها ژلی ترشح می کند که تمام خواص گیاه در آن نهفته است. از این گیاه می توانید در درمان انواع میگرن تا سوءهاضمه و درمان جوش ها استفاده کنید. اغلب مردم این گیاه را به عنوان یکی از مواد سازنده محصولات آرایشی مثل ضدآفتاب و مرطوب کننده ها می شناسند و متخصصان تغذیه مصارف خوراکی آلوئه ورا را به اندازه مصارف خارجی آن مفید و متعدد می دانند و آن را به اشکال مختلف ازجمله عصاره، ژل، کپسول و پودر عرضه می کنند.
از این گیاه تا حالا هیچ گونه عوارض سوء مشاهده نشده است ولی پزشکان مصرف خوراکی آن را در طول بارداری و شیردهی برای خانم ها منع کرده اند. گیاه آلوئه ورا یا صبوی زرد می تواند با تامین مایعات مورد نیاز بدن به سربازان مجروح در میدان های جنگ کمک کند تا زمان دریافت خون زنده بمانند. عصاره برگ های این گیاه نیروی مورد نیاز برای جریان یافتن خون درون رگ ها را کاهش می دهد و با ایجاد پوششی روی گلبول های خون یا درون رگ ها یا کاهش تلاطم در جریان خون تاثیرگذار است و می تواند در هر بیماری که با اختلال در گردش خون مرتبط باشد کاربرد داشته باشد.

● شرایط نگاهداری
ترکیب خاکی کاکتوس ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. آبیاری این گیاه نسبت به دیگر گیاهان منظم و با فاصله است، در مناطق گرم و پرنور رشد می کند و محیط های کم نور باعث می شود که رشد علفی پیدا کند و منظره ظاهری آنها از حالت کاکتوس بودن خارج شود. نور مستقیم آفتاب و هفته ای دوبار آبیاری به اندازه ای که خاک گلدان مرطوب شود برای شاداب نگه داشتن کاکتوس ها کافی است. نباید فراموش کنیم که کاکتوس برای زنده ماندن به نور کافی احتیاج دارد و اگر در سایه نگهداری شود، بلند و باریک شده و درنهایت می پوسد.
به همین دلیل لازم است که گلدان خود را در تابستان و بهار در مقابل پنجره جنوبی و زمستان و پاییز در مقابل پنجره شمالی نگهداری کنید البته اگر کاکتوس را در فضای خارج از آپارتمان نگه می دارید باید ظهر تابستان برای جلوگیری از سوختگی آن را به محلی خنک تر منتقل کنید و در زمستان نیز باید مراقب یخ زدگی آن بود. برای تغییر گلدان، فصل بهار و پاییز بهترین زمان برای این کار است. وقتی ریشه کاکتوس از سطح خاک پدیدار شد، نشان دهنده این است که گلدان گیاه باید بزرگ تر شود و برای این کار یک قسمت خاک باغچه، دو قسمت خاک برگ و یک قسمت شن ریز را مخلوط کنید و اطراف ریشه های گیاه را در گلدان جدید بپوشانید.

● تکثیر کاکتوس ها
تکثیر این گیاه به دو صورت است؛ جنسی و غیرجنسی. در تکثیر بذری کاکتوس ها بذرها باید قوه مناسبی داشته باشند، یعنی تعداد جوانه زنی گیاه در زمان معین به اندازه قابل قبول باشد و نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند بعد آنها را در سبدهای پلاستیکی کم عمق با یک خاک بسیار سبک کشت می کنند.
قلمه زدن عمده ترین تکثیر رویشی کاکتوس هاست که به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن اوایل تابستان است، به طوری که آنها را در یک بسته سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت می کنند، اما قبل از اینکه قلمه کاکتوس مخصوصا کاکتوس های گوشتی نظیر سرئوس ها وارد خاک شوند باید شیرابه گیاه را قطع کرد. برای انجام چنین عملی قبلا قطعات جدا شده یا قلمه های کاکتوس را به مدت چندین ساعت در معرض تابش مستقیم آفتاب در تابستان قرار می دادند تا اینکه جریان شیرابه قطع می شد و سپس اقدام به کشت آن می کردند، اما امروزه قلمه ها را در آب ولرم حدود ۴۵درجه سانتیگراد قرار می دهند تا جریان شیرابه قلمه ها قطع شود.

● بیماری ها
لهیدگی و نرم شدن تنه از بیماری های شایع کاکتوس هاست که غالبا منجر به نابودی گیاه می شود، اما راهی هست که بدون استفاده از سم و قارچکش بشود کاکتوس بیمار را درمان کرد. فقط نیاز به چند روز گرمای طاقت فرسای تابستانی دارید. ابتدا گلدان گیاه بیمار را در آغاز فصل رشد (اسفند و فروردین) تعویض کنید این کار باید با تعویض کامل خاک گلدان و شست وشوی ریشه ها صورت گیرد ریشه ها را دقایقی داخل ظرف آبی غرقاب کنید. خاک نو حتما باید از خاک سبک یا به عبارتی خاک ماسه ای باشد.
پس از تعویض گلدان کاکتوس را در فضای باز و محلی آفتابی قرار دهید. اگر کاکتوس تان به آفتاب مستقیم عادت دارد آن را بیرون از خانه و در مجاور پنجره جنوبی قرار دهید در غیر این صورت ابتدا با افزایش تدریجی تابش مستقیم آفتاب بر گیاه آن را به آفتاب مستقیم عادت دهید. آبیاری را هفته ای یک یا دو بار ادامه دهید تا روزهای گرم تابستان با دمای بالای ۴۰درجه سانتیگراد فرا برسد.
کاکتوس بیمار که تاکنون پیکری چروکیده و پوسیده مانند دارد پس از طی چند روز گرمای طاقت فرسا در زیر تابش مستقیم آفتاب در حالی که شما هفته ای یک یا دو بار آن را آبیاری می کنید، شروع به جذب آب و فربه شدن می کند. تنه چروکیده و نرم پس از مدتی مثل سنگ محکم شده و حتی در همان سال رشد گیاه آغاز می شود. به نظر می رسد قارچ های بیماری زا تحمل درجه حرارت بالا و تابش داغ آفتاب را نداشته و نابود می شوند. کاکتوس هایی که این فرآیند را طی می کنند از کاکتوس های دیگر مقاوم تر و سخت جان تر خواهند بوداين گياه معمولاً كم آب و ماندني است ، با رشد بسيار كند.
معمولاً برگهاي اين گياه گوشتي و با گل هاي بسيار زيبا در رنگهاي قرمز و نارنجي پررنگ ولي كم دوام است. كاكتوس ها انواع متنوع دارند و اكثرا داراي ساقه هاي تيغ دار و گوشتي هستند. براي نگهداري گياه كاكتوس به تناسب نوع گياه و تنوع آن بايد محيط ، آب ، دما و نور گياه را فراهم كرد.
بعضي از نوع كاكتوس در هواي آزاد در شهر تهران بسيار خوب رشد مي كنند و ماندگاري بالايي دارند. نمونه هايي از آن را در پاركها مي توان يافت . بعضي از كاكتوس ها به شكل توپ هستند و تيغ هاي آن به رنگ هاي سفيد يا زرد برروي گياه نمايان است. معروف ترين آنها كاكتوس توپ طلايي است كه گاهي اوقات بزرگي آنها به اندازه يك هندوانه بزرگ است.
انواع ديگر كاكتوس ، نوع ماري است كه به طول يك تا يك و نيم متر ميرسد و تنوع در اين گياه بسيار زياد است . آبدهي اين گياه در تهران در فصل تابستان ، يك بار در هفته و در فصل زمستان ماهي يك مرتبه مي باشد.
كودهايي كه اكنون براي اين گياه استفاده مي شود در گل فروشي ها يافت شده و اكثراً توليد آن شناخته شده و معتبر بوده و براي مصرف آماده مي باشد.
نکته ای ديگر در مورد کاکتوس
بعضی اوقات کاکتوس ها در اثر آبیاری ناکافی چروکیده می شوند.این حالت بیشتر در وقتی که گیاه در خواب است پیش می آید.در این حالت گلدان کاکتوس را به مدت 1تا 2 ساعت در ظرفی قرار دهید که درآن آب وجود دارد.ریشه گیاه به میزانی آب جذب می کند که نیاز دارد.
پرورش و نگهداری كاكتوس
کاکتوس ها موجوداتی مرموز و عجیب می باشند ودانشمنداني که سالها با آنها سر و کار داشته اند گاه گاه از تغییر ناگهانی شرایط گیاه غافلگیر شده اند، با این حال با رعایت نکاتی که برای کاکتوس ها عمومیت دارد می توان آنها را حفظ و نگهداری کرد.
کاکتوس ها را باید در فصول سرد گرم نگه داشت. بهترین نقطه برای نگهداری کاکتوس در داخل خانه، کنار پنجره ای است که آفتاب گیر باشد. البته کاکتوس ها اصولا با آفتاب مستقیم میانه خوشی ندارند و نباید آنها را در مقابل تابش مستقیم خورشید قرار داد.
گاهی در وقت جابجایی کاکتوسها مشاهده می شود که ریشه گیاه وضع مناسبی ندارد و حالت پوسیده پیدا کرده است در این حالت بهترین راه هرس کردن ریشه می باشد و باید فقط ریشه هایی را باقی گذاشت که سالم و قوی باشد،درصورتی که تمام ریشه وضع نامناسبی داشت از بریدن تمام ریشه ها نترسید.ریشه های جدید سریعا رشد خواهند کرد. معمولا پس از جابجایی گلدان و اصلاح ریشه ها تا ده روز نباید به گیاه آب داد.

تكثير كاكتوس ها
بدست آوردن قلمه مناسب نیاز به حسن انتخاب دارد کاکتوس ها از راه قلمه زدن به راحتی تکثیر می شوند.ولی این عمل بیشتر از کاکتوس های جزء جزء صورت می گیرد. زیرا به گیاه آسیب کمتری می زند. از جوانه هایی استفاده کنید که سطح تماس کمتری با گیاه دارند. از گرفتن قلمه از پایه گیاه خودداری کنید.رطوبت این قسمت از گیاه بیشتر است و خطر گندیدگی گیاه مادر بیشتر است.اگر این کار را کردید و پایه گیاه شروع به فاسد شدن کرد سریعا قسمت گندیده را جدا کرده و گیاه مادر را یک هفته خارج از خاک قرار داده و سپس به گلدان انتقال دهید.
کاکتوس ها می توانند در خاکهایی با ترکیبات متفاوت از قبیل سنگلاخی ، ماسه ای ، رسی ... به زندگی خود ادامه دهند ولی ایده آل ترین ترکیب برای آنها ترکیبی است که سریعا خشک شود ولی همچنان مقداری رطوبت را در خود نگه دارد.
خاک مورد نیاز برای کاکتوس ها باید دارای خلل و فرج و پر منفذ باشد تا آب به راحتی از آن خارج شود و سریعا خاک خشک شود.و گیاه امکان تنفس (aeration) پیدا کند. همواره برای کاکتوس ها از خاکی سنگریزه ای استفاده کنید . برای خاک کاکتوس ترکیب های مختلفی توصیه می شود. یکی از رایج ترین ترکیبات برای کاکتوس 2 قسمت خاک باغچه و یک قسمت ماسه درشت(coarse sand) است .از خاکی که میزان زیادی خاک برگ دارد اجتناب کنید.
همیشه سعی کنید که خاک گلدان بین دو آبیاری خشک باشد زیرا خیس بودن گلدان برای مدت طولانی به کاکتوس آسیب وارد می کند.بر روی سطح گلدان از سنگریزه استفاده کنید این کار منافع متعددی دارد از قبیل :
نگهداری رطوبت ، زیبایی ،سالم ماندن پایه گیاه......

تكثير کاکتوسها:
تكثير كاكتوس ها بوسيله دانه کاری است طولانی و سالها طول خواهد کشید که یک دانه به کاکتوسی بزرگ تبدیل شود.
بهترین راه برای تکثیر کاکتوس بریدن تکه ای از کا کتوس و کشت آن است.بهترین زمان برای این کار بهار است ولی در دیگر فصول نیز این کار امکان پذیر است. برای این کار از چاقویی تیز استفاده کنید. از چاقوی اره ای استفاده نکنید. کاکتوس ها از سر و ته رشد نمیکنند ، بنابر این وقتی چند برش از یک کاکتوس بر می دارید به این نکته دقت کنید:
برای جلوگیری از بین رفتن کاکتوس و پوسیدگی آن قبل از اینکه آن را در خاک قرار دهید چند روزی آن را در سایه قرار دهید تا قسمت بریده شده خشک شود. هر چه قدر کاکتوس بزرگتر باشد به زمان بیشتری برای خشک شدن احتیاج دارد(3 تا 15روز). هم چنین گرم و سرد بودن هوا نیز به ترتیب موجب کاهش و افزایش زمان خشک شدن می شود. پس از این دوره آن را در گلدانی با زه کشی مناسب قرار داده ، مانند دیگر کاکتوس های بالغ آبیاری کنید.
معمولا 2 تا 3 هفته طول می کشد تا ریشه ها نمایان شوند.مراقب میزان آبیاری کاکتوس باشید. جالب اين جاست كه کاکتوسها بيشتر با آب بیش از اندازه بیشتر از بین می روند تا کم آبی!

جابجایی کاکتوس ها:
بیشتر افراد جابجایی گلدان گیاه را بیش از اندازه انجام می دهند. این کار به ریشه های کاکتوس آسیب وارد می کند .فقط هنگامی که گیاه احتیاج به تعویض گلدان دارد باید این کار صورت بگیرد بهترین فصل برای تعویض گلدان بهار است که گیاه در حال رشد بوده و انرژی زیادی دارد... یک کاکتوس برای سالها (5 تا 10 سال) می تواند در یک گلدان باشد بدون اینکه احتیاجی به تعویض گلدان داشته باشد.
کاکتوس ها در هر گلدانی که زه کشی و تخلیه آب مناسبی داشته باشد می توانند به خوبی رشد کند. گلدانهایی گلی با عمق کم برای کاکتوس ها بسیار مناسب است و اصولاً کاکتوس ها به عمق زیادی احتیاج ندارند.
برای انتخاب سایز گلدان، گلدانی با قطری کمی بیشتر از قطر کاکتوس را انتخاب کنید. گلدانهای بزرگ برای کاکتوس های کوچک مناسب نبوده، موجب از بین رفتن گیاه خواهد شد.
پس از انتقال کاکتوس برای آبیاری آن عجله نکنید تا فرصت ترمیم به ریشه های گیاه داده باشید. پس از چند روز به آبیاری گیاه بپردازید. در سه هفته اول به آبیاری کم اکتفا کنید.

مراحل جابجایی :
1- قسمت پایینی گلدان را با سنگ هایی تمیز بپوشانید. مقداری زغال فعال شده در این قسمت قرار دهید.
2- گلدان را با ترکیب دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک و مقداری (perlite). پر کنید.
3- دقت کنید که هیچ گونه کلوخlumps)) در مخلوط وجود نداشته باشد سپس کاکتوس ها را در خاک قرار دهید.
4- مقداری سنگ و خزه را بر روی خاک گلدان برای نگهداری رطوبت قرار دهید.

آبیاری کاکتوس:
کاکتوس ها با آب چندان مخالف نیستند بلکه با آبیاری صحیح رشدشان تسریع خواهد شد. نکته مهم در ابیاری کاکتوس این است که ابیاری آنها باید در فصل رشد آنها باشد. کاکتوس ها به آب احتیاج دارند . اگر شما کاکتوس هایتان را تنها یک بار در ماه آب دهید آنها رشد چندانی نخواهند داشت.و فقط زنده خواهند مانند و ریشه هایشان خشک و در نهایت می سوزد در این حالت پس از آبیاریی مجدد ریشه ها توانایی جذب اب را نخواهند داشت و ریشه ها دچار پوسیدگی خواهند شد.
کاکتوس هایی که در گلدانهای کوچک هستند نسبت به کاکتوس هایی که در گلدانهایی بزرگ تر قرار دارند آبیاری بیشتری را احتیاج دارند. کاکتوس هایی که در گلدانهای7یا 10 سانتی قرار دارند باید هر 4 تا 6 روز آبیاری شوند. کاکتوس های که در گلدانهای 15 سانتی نگهداری می شوند هر هفته تنها به یک بار آبیاری احتیاج دارند.
برنامه آبیاری كاكتوس بر اساس نوع خاك و گلدان (پلاستیکی یا سرامیک یا گلی) و دما تغییر می کند.
گلدان پلاستیکی و سرامیکی آب را نسبت به گلدان گلی بیشتر در خود نگه می دارد و بنابر این به آبیاری کمتری احتیاج دارد. همین طور میزان آبیاری به درجه حرارت محیط نیز وابسته است، در هوای گرم کاکتوس نسبت به هوای سرد به آب بیشتر ی احتیاج دارد. یک قانون خوب برای آبیاری کاکتوس این است که پیش از اینکه خاک گلدان کاملا خشک شود به آبیاری آن بپردازیم. دو نوع روش آبیاری برای کاکتوس وجود دارد، یک نوع آن آبیاری از بالای خاک و نوع دیگر قرار دادن گلدان به مدت 10 تا 15 دقیقه در ظرفی که آب کمی در آن قرار دارد. در روش دوم کاکتوس آب مورد نیاز خود را به داخل می کشد. بهترین روش این است که به صورت متناوب از دو روش فوق استفاده کنیم.
برای آبیاری کاکتوس از افشان کردن اب به روی گیاه خود داری کنید.کاکتوس را "فقط" هنگامی که در حال رشد است به صورت منظم آبیاری کنید.

در هنگامی که کاکتوس در دوره رشد خود قرار ندارد به آب بسیار کمی احتیاج دارد. ریشه کاکتوس وقتی که گیاه خواب است برای فاسد شدن مستعد است و در صورت آب دهی بیش از اندازه کاکتوس از بین خواهد رفت.
در هنگامی که کاکتوس خواب است هر 2 یا 3 هفته پس از اینکه خاک کاملا خشک شد، آبیاری سبکی کفایت خواهد کرد.به میزانی گیاه را آبیاری کنید که ریشه آن کمی مرطوب شود.

باغبانی

مطالب مشابه :

پرورش کاکتوس

با دنیای شگفت انگیز کاکتوس ها آشنا شوید

پرورش کاکتوس

کاکتوس(با عکسهای زیبا)

کاکتوس(با عکسهای زیبا)

نمایشگاه دنیای خار، (اولین و بزرگترین پرورش دهنده کاکتوس و گیاهان تزئینی در سطح استان قم)

مقاله ای درباره ای کتاب جهان کاکتوس ها

خاک مناسب کاکتوس

باغبانی