نگاهي به قوانين و مقررات پيرامون رانندگي بدون گواهينامه در ايران

ماده 26 آيين نامه راهنمايي و رانندگي مصوب 1384 بيان مي كند:

"هركس بخواهد با هر نوع وسيله نقليه موتوري زميني رانندگي نمايد بايد گواهي نامه متناسب رانندگي با آن وسيله نقليه را دارا باشد با متخلفان برابر قوانين و مقررات رفتار مي شود."

بند81 ماده (1) آيين نامه راهنمايي و رانندگي مصوب 1384 گواهينامه رانندگي را بصورت ذيل تعريف كرده است:

گواهي نامه رانندگي(پروانه رانندگي): اجازه نامه براي رانندگي وسايل نقليه كه از طرف راهنمايي و رانندگي به نام افراد صادر مي شود.

در حال حاضر گواهينامه هاي رانندگي با اتومبيل به سه شكل گواهينامه پايه سوم، پايه دوم، پايه يكم تجميع و صادر مي گردد.

گواهينامه رانندگي پايه سوم: گواهينامه رانندگي است كه براي رانندگي با وسايل نقليه موتوري با حداكثر مجموع وزن و ظرفيت بار 3/5 تن يا حمل حداكثر 9 نفر سرنشين با احتساب راننده به نام افراد بر اساس آئين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي مصوب 1390 صادر مي گردد.

گواهينامه رانندگي پايه دوم: گواهينامه رانندگي است كه براي رانندگي با وسائل نقليه موتوري با حداكثر مجموع وزن و ظرفيت بار 6 تن يا حمل حداكثر 26 نفر سرنشين با احتساب راننده به نام افراد بر اساس آئين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي مصوب 1390 صادر مي گردد.

گواهينامه رانندگي پايه يكم: گواهينامه رانندگي است كه براي رانندگي با انواع وسايل نقليه موتوري با مجموع وزن و ظرفيت بار بيش از 6 تن يا حمل بيش از 26 نفر سرنشين با احتساب راننده به نام افراد بر اساس آئين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي مصوب 1390 صادر مي گردد.

گواهينامه رانندگي ويژه: گواهينامه رانندگي است كه براي رانندگي با انواع وسايل نقليه عمراني، كشاورزي، صنعتي و كارگاهي به نام افراد بر اساس آئين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي مصوب 1390 صادر مي گردد.

لودر ، بولدوزر ، گريدر ، ليفتراك ، جرثقيل ، كمباين و تراكتور از وسايل موتوري هستند كه طبق ماده 723 قانون تعزيرات و مجازاتهاي بازدارنده مصوب 1375 ، رانندگي يا تصدي كار باآنها مستلزم دريافت گواهينامه ويژه است.

گواهينامه رانندگي موتورسيكلت: گواهينامه رانندگي است كه براي رانندگي با انواع موتورسيكلت به نام افراد بر اساس آئين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي مصوب 1390 صادر مي گردد.

طبق دستورالعمل شماره65545=1-1207-4/13 مورخ 17/12/91 پليس راهنمايي رانندگي نيروي انتظامي در تجميع گواهينامه ها، گواهينامه موتور سيكلت قديم به گواهينامه موتور سيكلت جديد و گواهينامه ب1 به گواهينامه پايه سوم جديد و گواهينامه هاي پايه دوم قديم و ب2 و پ2 به گواهينامه پايه دوم جديد و گواهينامه هاي پايه يك قديم و پ1 (در رابطه با گواهينامه پ1 به شرط قبولي در آزمون رانندگي با كاميون 1921 و اتوبوس) به گواهينامه پايه يكم جديد و گواهينامه ويژه تراكتور به گواهينامه ويژه با ذكر كد و تعيين صلاحيت تبديل مي شود.

و بند 80 ماده 1 آيين نامه راهنمايي و رانندگي مصوب 1384 تعريف گواهينامه بين المللي رانندگي را به اين شكل ارايه داده است :

گواهينامه بين المللي رانندگي گواهي نامه اي است كه به اعتبار گواهي نامه داخلي طبق مفاد قانون الحاق ايران به كنوانسيون عبور و مرور در جاده ها و كنوانسيون مربوط به علايم راهها - مصوب1354_ توسط راهنمايي و رانندگي صادر مي گردد و مدت اعتبار آن يك سال مي باشد.

"به موجب ماده 41 كنوانسيون عبور و مرور در جاده ها مصوب 8 نوامبر 1968 كه دولت ايران در سال 1354 به آن ملحق شده است گواهينامه هاي رانندگي خارجي داراي اعتبار است و نياز به تأييد آن از طرف نماينده سياسي ايران در محل صدور ندارد" ( نظريه مشورتي 12682/7-9/12/71)

طبق ماده 33 آيين نامه راهنمايي و رانندگي مصوب 1384 : رانندگي با هر نوع تاكسي و وسايل نقليه عمومي در شهرها و وسايل نقليه عمومي جاده اي، علاوه برگواهي نامه رانندگي متناسب، حسب مورد ، نيازمند داشتن مجوز از شهرداري و يا دفترچه كار يا برگ فعاليت صادره از سوي وزارت راه و ترابري مي باشد.

و در بند 82 ماده 1 آيين نامه راهنمايي و رانندگي مصوب 1384 تعريف مجوز رانندگي با وسايل نقليه عمومي بصورت ذيل آمده است :

مجوز رانندگي با وسايل نقليه عمومي اعم است از پروانه تاكسيراني ، بهره برداري ، كارت و يا دفترچه كار(برگ فعاليت)كه از طرف مراجع صلاحيت دار به نام اشخاص صادر و اجازه رانندگي با وسايل نقليه عمومي را به آنها مي دهد.

توضيح اينكه "وسايل نقليه عمومي" دراين ماده شامل خودروهاي باري مثل وانت ، كاميونت ، كاميون و تريلي حتي اگر پلاك آنها با حرف ‌‌[ ع ] هم مشخص شده باشد، نمي شود.

افرادي كه داراي گواهينامه و به هردليل فاقد مجوز تاكسيراني يا كارت تردد شهري يا برون شهري هستند در صورت رانندگي با خودروهاي تاكسي يا مسافركش متناسب با گواهينامه خود فاقد گواهینامه و مرتكب جرم رانندگي بدون گواهينامه محسوب نمی‌شوند بلكه عمل آنان تخلف از مقررات راهنمايي و رانندگی است و طبق دستورالعملهاي پليس جریمه مي شوند . براساس تصويب نامه درخصوص تعيين جريمه هاي تخلفات مربوط به حمل و نقل و عبور ومرور در كليه نقاط كشور و مناطق آزاد تجاري – صنعتي مصوب1390 ، جريمه نداشتن مجوز فعاليت راننده وسيله نقليه عمومي (رديف35 جدول مربوطه)مبلغ50000 تومان و جريمه حمل مسافر با وسايل نقليه شخصي يا غير مجاز(رديف 81 جدول مربوطه)مبلغ 30000 تومان است.

***

قانونگذار در ماده723 قانون تعزيرات و مجازاتهاي بازدارنده مصوب 1375 بيان مي كند :

"هركس بدون گواهينامه رسمي اقدام به رانندگي وياتصدي وسايل موتوري كه مستلزم داشتن گواهينامه مخصوص است،بنمايدوهمچنين هركس به موجب حكم دادگاه ازرانندگي وسايل نقليه موتوري ممنوع باشدبه رانندگي وسايل مزبورمبادرت ورزد براي باراول به حبس تعزيري تا دوماه ياجزاي نقدي تايك ميليون ريال ويا هردومجازات ودرصورت ارتكاب مجددبه دوماه تا شش ماه حبس محكوم خواهدشد."

مستفاد از اين ماده قانوني عنصر مادي اين جرم به سه شكل زير مد نظر قانونگذار قرار گرفته:

1- اقدام به رانندگي وسايل موتوري كه مستلزم داشتن گواهينامه مخصوص است بدون گواهينامه رسمي

2- اقدام به تصدي وسايل موتوري كه مستلزم داشتن گواهينامه مخصوص است بدون گواهينامه رسمي

3- مبادرت به رانندگي وسايل نقليه موتوري از جانب كسي كه به موجب حكم دادگاه ازرانندگي وسايل نقليه موتوري ممنوع باشد.

نگاهي به قوانين و مقررات پيرامون رانندگي بدون گواهينامه در ايران

مطالب مشابه :

مدارک لازم جهت تعویض گواهینامه پایه دوم

مدارک لازم جهت ثبت نام گواهینامه ی موتور سیکلت:

کدهای محدودیت گواهینامه

آموزش رانندگی

نگاهي به قوانين و مقررات پيرامون رانندگي بدون گواهينامه در ايران

شرایط آموزش پاراموتور

دلایل جوش آوردن خودرو و اقدامات لازم در موقع ضرورت

گواهینامه

آموزشگاه موتور در تهران