خواب بزرگ - پس، از “دن ویتو” چی یاد گرفتیم؟

1 لابد دیده‌اید در فیلم‌ها که این فرنگی‌ها یک لطفی که در حق کسی می‌کنند سر بزنگاه به رویش می‌آورند که “هی فلانی تو به من بدهکاری بابت فلان چیز” بعد با خودمان می‌گوییم عجب این‌ها خاک‌برسراند و همه چیز را پراکتیکال نگاه می‌کنند و هر لطفی هم که می‌کنند انتظار جبران دارند… فقط یادمان می‌رود که خودمان معمولن به کسی لطفی نمی‌کنیم!

2 این که ما آدم‌های تک‌خور تک‌روی خودخواهی هستیم را من نمی‌گویم. زمین و زمان بهش گواهی می‌دهد. همین بازی تراوین را نگاه کنید. نسخه سرور ایرانی‌اش دارد برای بار پنجم ریسِت می‌شود.یعنی بازی با باخت شخصیت‌ها تمام می‌شود. چرا؟ چون نیروهای شر در این مرحله از بازی از راه رسیده‌اند و بازیکنان مجازی که هر کدام برای خودشان ایالتی و ولایتی دارند حاضر نیستند برای حفظ جهان اندوخته‌هاشان را به اشتراک بگذارند و متحد شوند. می‌دانند که بدون اتحاد خواهند مُرد ولی باز هم حاضر نیستند. من تراوین‌باز نیستم اما تراوین‌بازها می‌دانند چه می‌گویم.

3 هر کدام اگر کاری دست بگیریم، می‌خواهیم همه‌اش را خودمان انجام دهیم تا “بصرفد”. حتا اگر بابت انجام دادن همه کار از توش و توان بیافتیم حاضر نیستم دوزار ده شاهی به کس دیگری برسد. شرمنده اگر جمع می‌بندم و اگر شما جز این دسته نیستید گود فور یو. ولی خیلی‌هامان را عادت داده‌اند این جوری باشیم.

4 چطور می‌شود با این تمامیت‌خواهی‌مان مقابله کنیم؟ می‌شود هزاران نسخه انسانی برایش پیچید، چنانکه پیچیده‌اند و جوابی نداده. بگذارید این بار از در دیگری وارد شویم. با زبان خود همین خصلت تمامیت‌خواه قانع‌اش کنیم. بیاید از منظر کاملن خودخواهانه و سودمدارانه به قضیه نگاه کنیم. بگذار ببینیم آن شخصیت‌های خاک بر سر دقیقن چه می‌کنند.

5 ویتو کورلئونه پدرخوانده دو یادتان هست؟ یادتان هست آن ایتالیایی پاپتی غربتی چطور بدل به یکی از مهم‌ترین پدرخوانده‌های مافیا شد؟ به یاد بیاورید چه کار می‌کرد. کارش ظاهرن منطق طبیعی نداشت. شروع کرد به لطف کردن به زمین و زمان. برای یکی پول عقب‌افتاده اجاره‌اش را داد برای یکی آدم کشت. بدون این که در لحظه معامله‌ای کرده باشد یا بابتش خدمتی گرفته باشد. بعد یک دفتر گرفت که کار خاصی انجام نمی‌داد. می‌نشست و از روابطی که به دست آورده بود برای لطف کردن به این و آن استفاده می‌کرد. ابتدا یک خیابان و بزودی یک شهر مدیون دون ویتو بودند. و حالا اگر او لب تر می‌کرد کی حاضر بود رویش را زمین بگذارد؟ می‌بینید. یک عملیات خودخواهانه با کارکرد نوع‌دوستانه. هم هدفش برای آن ابعاد تمامیت‌خواه ماها قانع کننده است هم اجرایش از هر دیدی که نگاه کنیم، انسانی، مذهبی، کاربردی و…پسندیده است.

6 این را خیلی وقت نیست که یاد گرفته‌ام. دوستان با محبتی دارم که اگر کاری برایشان از دستم بربیاید از محبت دوستان دیگری برای راه انداختن کارشان استفاده خواهم کرد. راحتتان کنم و بگویم اسمش دلالی لطف است اگر دوست دارید خیلی بدبینانه نگاهش کنید. یکی چیزی دارد که یکی می‌خواهد. یکی مشکلی دارد که دیگری می‌تواند یکی حل کند. کارم این است که بفهمم و زنگ بزنم و آدم‌ها را به هم وصل کنم. کی بود گفته بود “ما برای وصل کردن آمدیم؟”

7 انگیزه‌های متعالی- مثل خیلی چیزهای متعالی دیگر که روی طاقچه است و دست ما بهش نمی‌رسد- کار ما آدم‌های فلک‌زده مدرن را راه نمی‌اندازد متاسفانه. پس بخاطر “نفع‌”اش هم که شده در خرج کردن کریدیت‌تان برای دیگران خسیس نباشید .کریدیت به درد گور نمی‌خورد. شاید اگر خوش‌شانس باشیم روزی روزگاری بفهمیم که این عزیزترین و لطیف‌ترین خودخواهی‌ست که بشر می‌تواند بخاطر هم‌نوعانش داشته باشد. شاید بفهمیم کاری که می‌کنیم آن‌قدرها هم زمخت و بدهیبت نیست. شاید لذت مانایی‌ست که برای بردن کِیفش همه سر یک سفره جمعیم. یک تکه شاد و روشن از انسان بودنمان است.

8 از همین امروز جهان نیویورک‌سیتی دهه بیست است و شما ویتو کورلئونه جوان. در خیابان قدم بزنید. همه را زیر نظر بگیرید. کی کمک می‌خواهد؟ بهتر است پیش از بقیه آنجا باشید. بهش پیشنهادی بدهید که نتواند رد کند…

سروش روحبخش

خواب بزرگ - پس، از “دن ویتو” چی یاد گرفتیم؟

مطالب مشابه :

بازی آشپزخانه دوست داشتنی Lovely Kitchen

دانلود رایگان جزوه عناصر و جزییات ساختمان

خواب بزرگ - پس، از “دن ویتو” چی یاد گرفتیم؟

دانلود PDF طیف سنجی IR و رامان

بیوگرافی دکتر حسین آقابزرگ

بیماری وبا

مردم شناسی،موقعیت اقتصادی،راه های ارتباطی

چند آزمایش شیمی معدنی