بیوگرافی سلیمان رسولی

شايد آنگاه براي تنها پسر خانواده آرزوي ادامه‌ي راهي را داشتند که کمتر از دو سال بعد و با سقوط رژيم شاهنشاهي به نتيجه رسيد.

دوران کودکي همزمان با سال‌هاي اول انقلاب اسلامي و آن صفا و صميميتي که مردم داشتند در همان محله سپري شد. با ورود به مدرسه‌ي ابتدايي توحيد علاوه بر بحران‌هاي جنگ تحميلي، کردستان با مشکلات عديده‌ي دهه‌ي 60 و عدم وجود امنيت در منطقه مواجه شد. هرچند با توجه به اين مشکلات کلاس‌هاي درس مدرسه‌ نصفه و نيمه برگزار مي‌شد ولي ازجان‌گذشتگي و فداکاري معلمين دلسوز آقايان حمزه‌زاده، کريمي، راهنما، عزيزي، آريا و ... مانع از آن شد که جنگ‌زدگي بر فرآيند آموزشي خدشه و لطمه‌اي وارد نمايد.

در اين دوران، همزمان با درس‌خواندن در محضر حاجي ماموستا آذريان به ختم قرآن کريم نائل شدم تا از سويي ادامه‌دهنده‌ي راه پدربزرگ کشاورزم «ملا برايم ته‌ره‌غه» باشم و از سوي ديگر حجره‌ي طلبگي را تجربه نمايم که بزرگ مردان ديار ما « استاد هيمن و هه‌ژار» نيز از آن حظي برده‌اند.

دوران ابتدايي را با موفقيت به اتمام رسانده، کلاس پنجم به عنوان شاگرد اول دبستان مورد تشويق قرار گرفتم. دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي راهنمايي 17 شهريور گذراندم و از فضل معلمان سخت‌کوش به‌ويژه آقايان علي‌پور، حسيني، مصطفي‌نژاد، رسولي، معروفي، تأييد، مرزنگ، بدرنيا، شرافتي، پورمند و ... در کلاس‌هاي مدرسه‌ي دو شيفته که اغلب کلاسها به نرم 50 نفر مي‌رسيد، سپري شد. هرچند در دروس حفظي مانند جغرافيا داراي ضعف بودم ولي استعداد خود را در دروس علوم پايه نشان دادم؛ به گونه‌اي که وقتي در پايه‌ي اول مساحت مثلث را به سه روش مختلف محاسبه نمودم، تحسين معلم رياضي را برانگيختم. به موازات مدرسه در فعاليت‌هاي فوق برنامه و هنري کانون فرهنگي فجر نيز شرکت کرده، در فصول تابستان علاوه بر حضور در اردوهاي دانش‌آموزان ممتاز، کار مي‌کردم تا درآمد جزئي براي خود و خانواده داشته باشم. با علاقه به شغل معلمي دو بار در آزمون دانشسراي چهارساله شرکت نمودم، که يک بار در مصاحبه امتياز لازمه را کسب نکردم و بار دوم به دليل تحصيل در پايه‌ي اول دبيرستان طبق بخشنامه‌ي جديد از من ثبت نام به‌عمل نيامد.

با ورود به دوره‌ي دبيرستان يکي از مشکلات اساسي گذشته وحال و آينده – به‌ويژه براي دروس علوم پايه – يعني مشکل پايه‌ي اول دبيرستان و افت تحصيلي مربوطه خودنمايي مي‌کرد. جمعيت دانش‌آموزان اين پايه به حدي زياد بود که در سطح شهرستان مهاباد يک دبيرستان جداگانه در شيفت بعدازظهر با کلاس‌هاي 45 نفره به نام دبيرستان هدف تأسيس گرديد. در کلاس اول دبيرستان دچار بيماري مزمن «تيفوئيد» شدم که هر چند باعث ايجاد ضعف جسماني و افت تحصيلي‌ام گرديد ولي به لحاظ روحي و رواني زمينه‌هاي تزکيه‌ي نفس ، رشد شخصيت انساني و پرهيز از هواهاي نفساني را در من مهيا نمود.

همزمان با درس، در آموزشگاه زبان زانين به فراگيري زبان پرداختم که اغلب به عنوان شاگرد ممتاز مورد تشويق قرار مي‌گرفتم و اين جزو صفحات زرين در کارنامه‌ي آموزشي من به شمار مي‌آيد و ايجاد ارتباط علمي با اساتيد آموزش فيزيک مقيم کشورهاي اروپايي را امکان‌پذير نمود. اين امر هم نشان از ارزش و اهميتي دارد که پدر و مادرم براي علم‌آموزي داشتند و هم اينکه آموزش زبان در مدارس به نسبت آموزشگاه‌ها داراي نواقصي جدي است که بايد بررسي و اصلاح شوند.

در دوران تحصيلم دبيرستان دولتي شهيد شهريکندي داراي بهترين دبيران فرهيخته و پرافتخارترين سابقه در شهرستان مهاباد بود. هم‌اکنون با برخي از اين دبيران همکار بوده، گاه در دفتر مدرسه به نقل خاطرات آن زمان مي‌پردازيم. بزرگواراني چون: شاطريان، ابراهيمي، رشيد زاده، الهي، کريمي، خطيبي، قريب، خاتمي، حسيني، آذرکمان، مسماري، معروفي و ...

در سال‌تحصيلي 74-1373 که ديپلمم را در رشته رياضي‌فيزيک اخذ کردم، مجوز تأسيس اولين دبيرستان غير انتفاعي در مهاباد داده شد و برخي از اين دبيران گرانقدر با سابقه‌هاي درخشان يک باره و در اقدامي دسته‌جمعي دبيرستان را رها کرده، دبيراني با چندين سال سابقه که قبلاً حق تدريس در پايه‌ي چهارم را نداشتند، جايگزين شدند و موجبات افت تحصيلي را فراهم نمودند. شايد اين خاطره باعث شده است هيچگاه تمايلي به تدريس در مدارس غيرانتفاعي نداشته باشم.

عليرغم عدم برنامه‌ريزي منسجم بلافاصله در کنکور سراسري سال 1374 و در رشته‌ي دبيري فيزيک دانشگاه محقق اردبيلي پذيرفته شدم و با توجه به جو حاکم بر فضاي دانشجويي و اقتضاي سني در اين دوران دستخوش رشد و تعالي در ابعاد مختلف بودم و در فعاليت‌هاي علمي و آموزشي نيز شرکت داشته، سهم کوچکي در تأسيس کانون فيزيک دانشگاه محقق اردبيلي داشتم. سه ترم آخر را به‌صورت دانشجوي مهمان در دانشگاه اروميه گذرانده، در شهريور 1378 مدرک کارشناسي دبيري فيزيک را اخذ کردم و با احساس مسئوليتي که در قبال ميهن اسلامي داشتم، پا به عرصه‌ي تعليم و تربيت و شغل مقدس معلمي نهادم.

سازماندهي نيروهاي انساني يکي از مواردي است که نياز به بازنگري دارد، در اين رهگذر محل خدمتم به قيد قرعه! شهرستان مياندوآب تعين گرديد و با احساس ديني که نسبت به اساتيد دانشگاهي‌ام – که اغلب آذري بودند- داشتم، تدريسم را از سال 1378 و مدارس فروغي، امام و بوعلي آغاز نمودم.

جالب آنکه سال 1378 اولين سال اجراي نظام سالي – واحدي و انتشار چاپ اول کتاب جديد فيزيک (1) و آزمايشگاه بود و همزمان دوره‌هاي ضمن‌خدمت نيز بر ايجاد تحول در روش‌هاي سنتي تدريس تمرکز داشتند. من که معلمي جوان و فاقد تجربه‌ي تدريس سنتي بودم، راحت‌تر مي‌توانستم در اين رابطه نوگرا بوده، کلاس‌هاي درسم را به‌صورت گروهي و به روش‌هاي فعال اداره کنم و نتايج حاصل از اين شيوه تدريس بسيار درخشان بودند.

پس از دو سال تدريس به شهرستان مهاباد انتقالي موقت گرفته و چند سال اول در هنرستان‌هاي چمران، کاردانش حاج‌صالح شاطري و شهداي محراب دروس رياضي، شيمي و فيزيک را تدريس ‌نمودم. متأسفانه خلأ نبود دبيرستان دولتي مناسب که در سال 1374 با افت سطح دبيرستان شهريکندي ايجاد شده بودکاملاً محسوس و ملموس بوده، در مقايسه با شهرستان مياندوآب فاقد هر گونه دبيرستان نمونه دولتي، تيزهوشان و .... بود و تدريس در مدارسي گه گاه کلاسها به نرم 54 نفر مي‌رسيدند مشکل‌آفرين بود. در اين دوره مديريت آموزش و پرورش ظاهراً فقط با ايجاد چنين نرم‌هاي نجومي موفق به اخذ مجوز جهت ساخت و ساز مدرسه مي‌شد که اين امر موجب تضييع حق جمع کثيري از دانش‌آموزان در آن برهه از زمان شد. البته اين نوع از کلاس‌هاي پرجمعيت سال گذشته (87-86) و نيمسال اول (88-87) نيز در مرکز پيش‌دانشگاهي شهيد مفتح مهاباد وجود داشتند.

سنگيني مسائل و مشکلات آموزشي بيشتر از آن بود که بتوان به تنهايي آنها را به‌دوش کشيد، لذا در طي يکي دو سال با همکاران صاحب‌نظري که داراي دغدغه‌هاي آموزشي بودند، به‌مرور تبادل نظر کرديم. ابتداء بسيار تلاش کرديم که در يک قالب رسمي مانند گروه‌هاي آموزشي در جهت اصلاح و بهبود امور آموزشي در سطح شهرستان مهاباد گام برداريم، ولي متأسفانه اين امر ميسر نگرديد؛ لذا بازنگري در قوانين و مکانيزم‌هايي که بتوان در آنها فعاليت‌هاي علمي – آموزشي فرهنگيان را جمع‌آوري و هدفمند کرده و به شکل عملياتي مورد استفاده قرار داد، گريزناپذير و چاره‌ساز خواهد بود تا منشأ ايجاد تحول در نظام آموزش و پرورش باشد.

با اين اوصاف همکاران داراي ديدگاه‌هاي ارزنده‌ي آموزشي – به‌ويژه در رشته‌هاي علوم پايه - که نسبت به امور آموزشي بي‌تفاوت نبوده، احساس مسئوليت مي‌کرديم و داراي درددل‌هاي مشترک آموزشي بوديم اقدام به تشکيل گروهي نموديم که نقطه‌عطفي در زندگي علمي، آموزشي، پژوهشي و حتي فردي و خانوادگي‌مان نيز شد. براي انجام فعاليت به يک چارچوب رسمي نياز داشتيم و با هدف خدمت در بخش علمي و آموزشي «آموزشگاه علمي آزاد فرهنگ» را بنا نهاديم که مؤسس آن آقاي اسد رزوان و مدير آن آقاي انور اسمعيل‌پوري بودند و ساير اعضاء آقايان سليمان معروفي، امير پهنايي، سليمان آوري، محمد فيض‌اللهي، يوسف آذرنگ، سعيد سيفي، جمشيد قادرپوراقدم ، خالد عزيزي, سيدمحمد سيداحمدي و سليمان رسولي بودند. در اين چارچوب فعاليت‌هاي رسمي علمي و آموزشي را از سال 1381 آغاز نموديم و از تجارب يکديگر نهايت استفاده را برديم، به‌گونه‌اي که در اين مدت کوتاه به يک قطب آموزشي در سطح استان و وزنه‌اي که در کنفرانس‌هاي کشوري مطرح بود درآمده، پا را از اين فراتر نهاده و در بخش بين‌الملل مبادرت به ارائه‌ي مقاله و نظرات علمي، آموزشي در سطح جهاني نموديم.

در اين بين نقش همه‌ي اعضاء گروه بسيار مؤثر و تعيين‌کننده بوده، به‌صورت يک خانواده‌ي بزرگ علمي – آموزشي داراي اهداف خالص ارائه خدمات آموزشي درآمديم. نقش آقاي اسمعيل‌پوري براي شخص خودم و کل گروه بسيار کليدي بوده و ايشان با ديدگاه آموزشي ارزنده ، داراي قدرت خلاقيت، نوآوري و ابتکار بوده و در بسياري از مقاطع همانند مرشد، راهنما و الگويي تمام عيار براي شخص من درآمدند. نقش کليدي ايشان در به ثمر نشستن فعاليت‌هاي گروه بي‌بديل بود و صد البته ساير دوستان نيز با مهارتها و توانايي‌هاي مختلف و متفاوت باعث غناي بار علمي گروه شدند. در اين گروه اينجانب جوانترين و کم‌تجربه‌ترين عضو بودم وبيش از آنکه بتوانم به ديگران نفعي برسانم، از فوايد تجربيات آموزشي گروه بهره بردم. اگر اين جو بسيار سازنده که در سن 25 سالگي به لطف خدا براي من به‌وجود آمده، و پس از 7 سال به‌بار نشست، براي اعضاي مؤثر گروه پيش مي‌آمد مي‌توانست به شکوفايي استعدادهاي بسيار فراوان آنها بينجامد. حال اگر مشاهده مي‌شود؛ من به عنوان نماينده‌ي اين گروه و در اثر نتايج حاصل از کارهاي جمعي آنها در مقام معلم نمونه انتخاب شده‌ام، به اين خاطر است که از همه‌ي آنها فرا گرفته‌ام و پيش از معلم نمونه بودن، به شاگردي آنها افتخار مي‌کنم.

اول مهر 82 آغاز زندگي مشترک، مهر و مهرباني در زندگي من بود که از عنايات پروردگار به اينجانب است. با آغاز زندگي مشترک فعاليت‌هاي علمي – آموزشي گروه فرهنگ به اوج خود رسيد و چون همسرم ارزش، اهميت و ضرورت اين فعاليت‌ها را درک مي‌کرد، نه تنها مانعي سر راه من نبود، بلکه همواره مشوق و پشتيبان واقعي من در اين عرصه بوده و هست و آرامش زندگي و امکان انجام فعاليت‌هاي ارزشمند را مديون بردباري و ايثار وي، که خود همکار فرهنگي است، هستم. حاصل اين ازدواج يک پسر (به‌نام راميار) است که خداوند روز بيست‌وپنجم مردادماه سال هشتادوسه به ما عنايت فرمودند.

اين فعاليت‌هاي گروهي به بهترين وجه ثمر داد، ولي چون فعاليت‌ها، اهداف و مقاصدي که داشتيم در چارچوب «آموزشگاه آزاد» نمي‌گنجيد، در يک اقدام گروهي، تصميم به ادامه تحصيل گرفتيم و جمع کثيري موفق به اخذ مدرک کارشناسي‌ارشد گشتيم. البته در سال‌هاي آغازين تدريس، دوبار در کنکور سراسري کارشناسي ارشد و در رشته‌ي ژئوفيزيک مجاز به انتخاب رشته بوده، ولي پذيرفته نهايي نبوده‌ام. سه بار نيز تا مرحله‌ي مصاحبه‌ي آزمون دکتري پيش رفته‌ام ولي توفيقي حاصل نکردم.

در سال 1384 با رتبه 3 و همراه با آقايان اسمعيل‌پوري و معروفي در آزمون ورودي مقطع فوق‌ليسانس و در دانشگاه آزاد اسلامي واحد مهاباد پذيرفته شديم. نقش آقاي سليمان معروفي در ارتقاي بار علمي گروه و آشنايي با رايانه بسيار مؤثر و کليدي بود. در ايام تحصيل، بزرگترين موهبتي که داشتيم استفاده از محضر پروفسور عزيز بهکامي بود که مي‌توان ايشان را پدر «فيزيک هسته‌اي ايران» ناميد و نقش برجسته‌ي ايشان در ارتقاي سطح علمي گروه شايان ذکر است و جايگاه ويژه‌اي در زندگي علمي ما دارند. در نهايت مي‌توانم به برخي از فعاليت‌هاي ارزنده‌ي علمي- آموزشي- پژوهشي و القاب و عناويني که در اين مدت در سايه‌ي تلاش جمعي و فعاليت در گروه کسب کرده‌ام، به شرح زير اشاره نمايم:

1- پذيرش هفت عنوان مقاله در کنفرانس‌هاي بين‌المللي (GIREP2007) گروه جهاني آموزش و پژوهش فيزيک در کرواسي، (GIREP2008) گروه جهاني آموزش و پژوهش فيزيک در قبرس، (EPEC) انجمن فيزيک اتحاديه‌ي اروپا و (APS) انجمن فيزيکدانان آمريکا درسال (2007) و نوآوري‌هاي آموزش اسپانيا (ICERI2008) و کنفرانس جهاني‌آموزش شيمي (ICCE2008) و ...

2- چاپ شش عنوان مقاله در مجلات علمي- آموزشي رشد آموزش فيزيک ايران شماره‌هاي (76) پاييز 1385 و (80) پاييز 1386 (81) زمستان 1387 و (83) بهار 1387 و (84) تابستان 1387 و () بهار1388

3- کسب عنوان معلم نمونه‌ي استاني در سال‌تحصيلي 86-1385 در بين دبيران مقطع متوسطه‌ي استان آذربايجان‌غربي.

4- شرکت و ارايه مقاله در سه دوره متوالي کنفرانس‌هاي آموزش فيزيک: نهمين کنفرانس آموزش فيزيک (اصفهان 1382) ارائه‌ي پوستر و دهمين کنفرانس آموزش فيزيک (رشت 1384) ارائه‌ي سخنراني و يازدهمين کنفرانس آموزش فيزيک (همدان 1386) ارائه‌ي سخنراني که با حمايت انجن فيزيک ايران ، انجمن علمي- آموزشي دبيران فيزيک، سازمان آموزش و پرورش دانشگاه‌هاي اصفهان، گيلان، بوعلي سينا همدان و شهيدرجايي تهران و معاونت پژوهشي وزارت آموزش و پرورش و دفتربرنامه‌ريزي و تاليف کتب درسي برگزار شده اند.

5- پذيرش و ارايه مقاله در همايش ملي نوآوري‌هاي آموزشي (تهران 1385)

6- پذيرش مقاله در ششمين کنفرانس آموزش شيمي ايران (اهواز 1385)

7- پذيرش و ارايه‌ي چهار عنوان مقاله در همايش دبيران فيزيک استان آذربايجان‌غربي و سه کارگاه آموزشي(اروميه 85 و 87)

8- دريافت ده‌ها مورد تشويق و تقدير با عناوين مختلف از معاونت وزير و رييس سازمان و مديريت آموزش و پرورش.

9- داشتن تأليف و ترجمه‌ در زمينه‌هاي علمي و آموزشي به تأييد کميسيون آثار و تأليفات آموزش و پرورش.

10- همکاري با پروفسور عزيز بهکامي در طرح پژوهشي «کاربرد مدل نيلسون در مطالعه‌ي پديده‌ي شکافت هسته‌اي»

11- ارائه‌ي 2عنوان مقاله‌ي فيزيک هسته‌اي در همايش بزرگداشت هفته‌ي پژوهش (دانشگاه آزاد مهاباد 1386)

12-ارائه‌ي 3عنوان مقاله‌ فيزيک هسته‌اي در چهاردهمين کنفرانس هسته‌اي ايران و هفدهمين کنفرانس (دانشگاه يزدو اصفهان 1386)

13- ارائه مقاله در کنفرانس سالانه فيزيک دانشگاه کاشان و انجمن فيزيک (1387)

14-همکاري در تدوين سند منطقه‌اي آموزش و پرورش شهرستان مهاباد

15- شرکت در جلسات متعدد با نمايندگان دو دوره‌ مهاباد در مجلس شوراي اسلامي در مورد مسائل و مشکلات آموزش و پرورش

1- دانشجوي ممتاز (رتبه 1) دانشگاه‌ آزاد اسلامي واحدمهاباد در 85-1384 2- دانشجوي معدل (الف) دانشگاه‌ آزاد اسلامي واحدمهاباد در جريان ترم اول 85-1384

3- معلم نمونه استاني در بين کليه دبيران مقطع متوسطه استان 86-1385 4- دبير نوآور و برگزيده‌ي کشوري فيزيک در بين کليه دبيران فيزيک کشور در 87-1386

5- تقدير از موفقيت در جنبش نرم‌افزاري و اعتلاي علمي دانشگاه‌ آزاد مهاباد 6- تقدير از موفقيت در امر پژوهش و ارائه مقالات در سمينارهاي داخلي و خارجي

7- دعوت به همکاري از سوي دفتر تأليف کتاب‌هاي درسي وزارت آموزش و پرورش 8 - معلم پژوهنده‌ي برتر استاني در بين کليه معلمان استان 84-1383

9- معلم پژوهنده‌ي برتر استاني در بين کليه معلمان استان در 85-1384 10- معلم پژوهنده‌ي برتر استاني در بين کليه معلمان استان در 86-1385

11- تلاش براي تأسيس پژوهشکده‌ي علوم و فنون هسته‌اي در مهاباد 12- تلاش براي برگزاري کنفرانس هسته‌اي ايران در دانشگاه آزاد مهاباد در جريان سال 1388

13- همکاري در تأليف کتاب کار فيزيک (1) و آز نشر علوم نوين در سال 1387 14- تدريس در دانشگاه پيام‌نور مرکز مهاباد و آموزشکده سما واحد مهاباد و دبيرستان شاهد

15- معلم پژوهنده‌ي برتر استاني در بين کليه معلمان استان در 87-1386 16- پژوهشگر برگزيده استاني در " نهمين جشنواره پژوهش و فنّاوري کشور سال 88-1387

سليمان رسولي- معلم نمونه کشوري از شهرستان مهاباد- استان آذربايجان‌غربي 09141665634

17- عضو کميته تحقيق مديريت آموزش و پرورش شهرستان مهاباد در 88-1387 18- سرگروه درس فيزيک مديريت آموزش و پرورش شهرستان مهاباد

بیوگرافی سلیمان رسولی

مطالب مشابه :

تکذيب دو خبر در رابطه با دانشگاه آزاد اسلامي واحد مهاباد

اعضای کمیته علمی همایش

عکس هایی تاسف بار از دانشگاه آزاد مهاباد

شرایط انتقالی و مهمان گرفتن دانشجویان دانشگاه آزاد

قسمت سوم در مورد مهاباد

دانشگاههای آزاد ایران

بیوگرافی سلیمان رسولی

مهاباد لینک

اطلا عات کامل از نقطه به نقطه ی مهاباد

معرفي رشته تربيت بدني