گرافیتی(وندالسیم) - بنکسی و گرافیت

سیری در نقاشی دیواری:

نقاشی دیواری به عنوان یکی از اشکال هنری انسان در طول تاریخ همواره از اهمیت خاصی بر خوردار بوده، تاثیر آن در زندگی انسان از دیر باز تاکنون آنچنان پایدار و ماندنی است. که می­توان گفت کمتر ریشه هنری چنین تأثیری را داشته است، زیرا که خیلی ارزش های هنری در مقاطعی از تاریخ بنا به صورت و مجموعه شرایط خاصی شکل گرفته و در مقاطعی دیگر از بین رفته یا کاربرد لازم خود را از دست داده­اند. اما نقاشی دیواری اولین زایش راستین هنری انسان در سپیده دم تاریخ هنر دانست. به طوریکه همچنان تاکنون تداوم و تاثیر خود را در بطن زندگی جوامع بشری حفظ کرده است.

در تعیین دستاوردهای بزرگ انسان عصر سنگ، که جهان را با تصویر مجسم می­ساخت تا بر آن تسلط یابد، نباید از یاد ببریم که هنر وی، به معنی واقعی واژه، هنر بوده است. آنچه اهمیت دارد این نیست که او تصویر آفرینی می کرد بلکه این است که تصاویر مزبور راماهرانه و زیبا می­آفرید. ...

رمی ها به دیوار نگاری علاقه زیادی داشتند در پمپی و اوستیا دیوارها و سقف ها اکثر ساختمانها چه خصوصی و چه عمومی نقاشی شده است. این نقاشیها شامل منظره،طبیعت بی جان،و فیگور بودند.با این حال تا دوران رنسانس خلاقیت چندانی در نقاشی دیواری به چشم نمی خورد.

اما در دوره یا مرحله اول رنسانس وجود سفارش دهنده های متمول از یک طرف و ذهن پرسشگر و روحیه خلاق هنرمندان از طرف دیگر باعث شد نقاشی دیواری به سه روش انجام شود.

شیوه اول در فلورانس که بی شک مهم ترین مرکز دیوار نگاری بود به وجود آمد.

در این شیوه فرم در مرکز توجه بود و با فیگورهای سمبلیک ماساچو آغاز شد.او سعی می کرد در نقاشی حسی سه بعدی پدید آورد و با لحاظ کردن نور ،سایه و فرم سعی در تبدیل آن به یک فضای واحد و نظام یافته داشت. وتا حدی هم موفق بود.

اما این تفکیک توسط شاگردان مانند پائولو اوچلو وپیرودلافرانچسکا به اوج رسید.

شیوه دوم که سبک گو تیک را نیز در بر می گیرد با محافظه کاری اجرا می شود مانند دیوار نگاره های کلیسای سن مارکو در فلورانس .

روش سوم نوعی رمانتیسم رئال بود که آثار «فرافیلیچولیپی» در کلیسای«سپراتو» و«نبوزوگازولی» درنمازخانه قصرمدیچی در فلورانس از نمونه های بارزآناست. لیپی وگازولی مانند ماساچو به فیگور اهمیت می دادند و در عین حال علاقه بارزی به طبیعت و بیان واقع گرایانه آن داشتند ترکیب فیگور طبیعت در نیمه آخر قرن پانزدهم به اوج خود رسید.

اما در دوره باروک یعنی قرن 17 میلادی دو عامل اساسی در شکل گیری تزئینات دیوار نگاره نقش داشتند.

عامل اول قصد اصلاح طلبان مذهبی برای ساختن بناهای عظیم بود که در حقیقت توسط گروه های مصنوعی اعمال می شد.

عامل دوم اهمیتی بود که در این دوره به قرصها و منازل اشراف زادگان اروپا داده می شد تا حدی که آنها را در مراکز فرهنگی به شمار می آورند.

در اواخر قرن هجدهم و تمام قرن نوزدهم میلادی تقریباً هیچ تغییر و حرکت قابل ملاحظه ای در شیوه های نقاشی دیواری بو جود نیامد تا بالاخره دیوار نگاری در قرن بیستم میلادی در چهار مرحله اصلی شد.

مرحله یا حرکت اول در قالب آبستره واکسپرسیواز سه پایه های نقاشان تجربی سبک کوبیسم وفاویسم پاریس آغاز شد.

نتیجه این حرکت آثاری بود مانند نقاشی دیواری پابلو پیکاسو بر دیوار ساختمان یونسکو در پاریس و یا دیوارنگاره هاندی مائیس بر نمازخانه ونس و همچنین آثار دیواری فرنان اژه،خوان میرو و مارک شاگال که تزئینات ساختمان اپرای پاریس و مرکز اینکال نیویورک را انجام داد.

حرکت دوم پس از انقلاب مکزیک در کشور آمریکای مرکزی آغاز و به خلق مجموعه ای از فرسکها و دیوارنگاره­ها انجامید.

این آثار توسط نقاشانی چون حوزه کلمنت اروزکو،دیوید آلفارو سپکه ایروس و روفیفو تامایو پدید آمد.

با بو جود آمدن مفهوم معنای مدرن برای دیوار نگارها استفاده از موزائیک و نقاشی دوباره در معماری باب شد.

به عنوان مثال می توان به ساختمان دانشگاه ملی مکزیک اشاره کرد که دیوار نگاره های آن با موزائیک انجام شده.

مرحله سوم دوره های بسیار کوتاهی است که در دوره 1930 میلادی در آمریکا به وجود آمد.این حرکت دولت فدرال پا گرفت و زمینه آن آزادی بیان حاکم و نیز وجود دیوارهای ساده و بدون تزئین دولتی بود و همین عوامل باعث شد تا بسیاری از هنرمندان دیدگاه های خود را در قالب دیوار نگاره بیان کنند.در میان آثار به جامانده این دوره می توان به آثار دیواری بن شان، بردمن رابینسون، تاس هرت بنتن، رجینالد مارش و جان استوارت کاری اشاره کرد.

چهارمین حرکت در قرن بیستم را با عنوان گرافیتی یا مخاطب می شناسند.این حرکت تقریباًحدود سال 1960 میلادی در شهر نیویورک آمریکا آغاز شد.

اولین فرم های گرافیتی در مصر باستان یافت شده است که در آن هنگام با زنان سیاه و رنگ قرمز و با حتی به وسیله خراش بر روی دیوار شعر، نقاشی و یا کاریکاتور های وقیحانه رسم شده است.

بعدها در رم باستان سربازان رمی پس از اشغال شهرها بر روی دیوارها چیزهایی می­نوشتند این رسم بعدها در خود شهر رم نیز رایج شد . شواهدی هست که نشان می­دهد این نقاشی ها باعث آثار و اذیت صاحبان املاک بوده است.

به عنوان مثال در رم در نزدیکی خرابه­های پرتیس روی دیوارها جمله « لطفاً ننویسید و نقاشی نکنید» نوشته شده است.

این نشان می دهد که در آن زمان هم بعضی از مردم به هنر گرافیتی علاقه داشته­اند.

در اوایل دهه شصت میلادی گرافیتی عبارت بود از آثار خاص و نوشتار های ساده که بر روی متروها کشیده می­شدند و چندان هم موفق نبود و مردم نیز از آن به عنوان خط­خطی یاد می­کردند.

اما پس از مدتی مردم متوجه تغییراتی شدند. در واقع این آثار رفته­رفته زیبا شده بودند. هنرمندان گرافیتی کار شروع به ایجاد گروه کردند و به شکل منظم با هم رقابت می کردند این جریان باعث شد فضای دیگر مترو ها تبدیل به محیطی گرم شود قطارها همانند نمایشگاهی متحرک در شهر حرکت کنند.

امروزه از آن دوران با عنوان عصر طلایی گرافیتی یاد می کنند.

در این دوران حدوداً ده هزار جوان به کار گرافیتی مشغول بودند. آنهایی که از سنین نو جوانی شروع به کار کرده بودند اکنون بزرگتر شده و آثار بسیار بهتر و ماهرانه تری ارائه می کردند و در حقیقت هر آنچه که توجه رهگذران را جلب می کرد از حمله آنها در امان نماند.

در سال 1973 میلادی جنون گرافیتی به قدری رشد کرد که تقریبا تمام دیوارهای شهر نیویورک پوشیده شده از نقاشی شد و نگاره های درخشان ،عظیم و رنگارنگ که حتی در مواردی پنجره­ها را می پوشاننده پدید آمد.

گرافیتی به اوج خود رسیده بود و حتی کودکان نیز به دنبال جوانان به گرافیتی پرداختند.

در این زمان قانونی در منع گرافیتی به تصویب رسید و سازمان حمل و نقل نیویورک که از این سبک کار به تنگ آمده بود با بی رحمی تمام شروع به پاک کردن نقاشی ها از سطح شهر کرد اما این یک اشتباه بزرگ بود چرا که پاک کردن آثار جوانان راه برای بچه هایی که کارشان خط خطی بود باز شد.

از این زمان جریان هنری که جوانان برای بیان احوال خود به راه انداخته بودند وارد دوران رکورد و هنر ناب گرافیتی کیمیا شد و در واقع دوران طلایی گرافیتی در آوریل 1974 میلادی به پایان رسید .

اکثر جوانان گرافیتی کار استعداد غریبی داشتند اما چون اکثر خانواده های فقیر بودند نمی توانستند به شکل آکادمیک به تحصیل هنر بپردازند ،با ممنوعیت گرافیتی تمام امید این جوانان از بین رفت و فقط قشر خاصی به این کار ادامه دادند .

در اوایل دهه هشتاد هنرمندان گرافیتی دوباره آغاز به کار کردند اما این بار تصمیم گرفتند که آن را در نمایشگاهها به معرض تماشا بگذارند گالری دارها در ابتدا از نمایش آنها سر باز زدند اما با آمدن ژان میشل بسکیه به صحنه تسلیم شدند امروزه گرافیتی بر روی بوم انجام می شود و از جمله سبکهای پر طرفدار به شمار می رود.

از میان هنرمندان مطرح این سبک می توان به«ژان میشل بسکیه» «کیت هرینگ» و«لایل کارباهال»اشاره کرد.

البته هنوز هم هنرمندان گرافیتی کاری وجود دارند که با نام مستعار کارهای خود را بر روی دیوارها به نمایش می گذارند. از میان اینها می توان به استورم و سیستم اشاره کرد.

در اواسط دهه هشتاد میلادی بسیاری از نقاشان شروع به نقاشی بر سطح غربی مشهورترین دیوار جهان بعد از دیوار چین یعنی دیوار مرزی برلین کردند.

این دیوار بتونی سه مترو شصت سانتی متر ارتفاع داشت و سفید رنگ بود و البته نقاشی به سمت شرقی آن ممنوع بود.

هنرمندانی چون «تری نوار» و«کیت هرینگ» با خود اندیشیدند که این بزرگترین بوم جهان است و نباید فرصت نقاشی بر روی آن دیوار را از دست داد.

به این ترتیب در طی سالیان، بسیاری از نقاشان مشهور و گمنام بر روی دیوار برلین نقاشی کردند.82tlmdc.jpg

از نقاشیهای دیواری برلین اصلاً محافظت نمی شد و دوباره روی نقاشیهای آن آثاری خلق شدند پس از سقوط دیوار در سال 1989 میلادی قسمت عمده ای از آن تخریب شد و نقاشی روی سطوح باقی مانده شرقی آن قدری مشکل شد.

هنوز هنرمندانی هستند که بدون اجازه رسمی بر دیوار برلین نقاشی می کنند.اما هیچ کس دیگر اجازه نقاشی بر روی آثار قبلی را ندارد و از آنها مانند موزه ای برای آینده گان محافظت می شود.

امروزه نقاشی دیواری از نظر ایجاد تاثیرات بصری و آفرینش زیبایی و هماهنگی فرم و ریتم، نقش ارزشمندی در آثار معماری و زیبا سازی شهر دارد.

این رشته هنری اگر به درستی شناخته شود و به درستی به اجرا در آید، با توجه به فضاهای زیبا و با شکوهی که به وجود می­آورد می تواند با هنر معماری تلفیق شود،همچنین این توان و اهمیت در خود را دارد که با مایههای فرهنگ و هنر و قوم و ملتی در آمیخته و به آن ارزش و اعتبار والایی دهد.

 

هنر زیر زمینی

بازار به دنبال تو می آید، اما تو باید به زیر زمین برگردی.

                                                                                      « فرانکزاپا»

فرهنگ زیر زمین یا زیر زمینی واژهای است برای توصیف فرهنگهای پیشرو. کسانی که سلایق وعلایق خود را به انواع دلایل به دور از فرهنگ جامعه می یابند یا می دانند.

این لغت در ریشه به جنبشهای مقاومت و رهایی گفته شده است که معمولا مخفی وبه اصلاح زیر زمینی حرکت می کنند.

زیر زمینی به عنوان صفت، در واقع به چیزی اطلاق می شود که پایین تر از سطح زمینیا بیرون از فرهنگ حاکمه به اجتماع حضور دارد. به عنوان اسم خاص، زیر زمین به یک خرده فرهنگ، مترو یا برای مثال یک سالن کنسرت اطلاق می شود.

جنبشهای مقاومت اغلب از این واژه استفاده کرده­اند.

زیر زمین و فعالیت های زیر زمینی امروزه در جهان پدیده ای آشناست و یادآور جنبشهای مقاومت جنگ جهانی دوم است. این واژه به بسیاری از خرده فرهنگهایی که در ادبیات، هنر و موسیقی دهه ی شصت به وجود آمده بود نیز اطلاق می شد. در همین زمینه «راه آهن زیر زمین» در قرن نوزدهم نام جنبشی ضد برده داری بود که هدف و تمرکز فعالیتش کمک به بردگان برای فرار از ایالت متحده و رساندن آنها به کانادا بود.

بیشتر جنبشهای آندر گراند دههی67 جنبشهای خرده فرهنگی بودند. این جنبشها به نوعی با جنبش «نسل بیت» شاعران، هنرمندان مقاومت و در نهایت اندیشه­های ژان پل سارترو البرکامو در سالهای اولیه بعد از جنگ جهانی دوم در ارتباط بودند. سارتر و کامبوعضو کمپات، یکی از گروهای زیر زمینی در فرانسه بودند. فرنی ، سارتر وکامو هر سه متهم به فعالیت گسترده در انتشار خبر نامه های زیر زمینی سازمان مقاومت شدند.

درباره هنر، واژه زیر زمینی به هنرمندانی گفته می­شود که بدون حمایت دولت و رسانه­های فرهنگی جامعه­شان فعالیت می کنند واصولا میلی به چنین حمایت هایی ندارند.

گروه­های زیر زمینی به خصوص در زمینه شعر و ادبیات فارسی در کشور ما رواج بسیار داشته و دارد. اما در زمینه هنر های تجسمی وهنر­های جدید علی رغم گسترش فراگیری آن در تمامی دنیا، برای هنرمندان داخلی هنوز چندان منسجم ومشخص نگشته است .در دوران کنونی به علت وجود اینترنت و امکان دسترسی به اطلاعات آرشیو شده در تمامی نقاط جهان، نشریات و گروهای زیرزمینی با اهداف و انگیزه­های گوناگون گرد هم می­آیند وفضای فرهنگی و ارتباطی خود را گسترش داده و تقویت می کنند.

رسانه­های هنر زیرزمینی معمولا مکانی برای بزرگداشت هنر نو هنرمندان جوان، جسورو تجربه گرا ست، بدیهی است که ارئه چنین آثاری، در فضای عام جامعه و د ر میان رسانه های دولتی، مردمی یا کنترل شده در هیچ کجای دنیا مورد حمایت قرار نگرفته و نمی­گیرد و این بیشتر به علت ضدیتی است که اهداف این خرده فرهنگها با اهداف رسانه های جمعی و فرهنگ عمومی جامعه دارد.

در زمان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیسی ، براساس قوانین رسمی، هنرمندانی را که خارج از سبک متداول رئالیسم اجتماعی کار می کردند وادار می کرد که کارهایشان را در کارگاه­هایشان نگه دارند. این آثار معمولا به سبک اکسپرسیونیسم، هنر مفهومی و یا هنرهای نمایشی بود .چنین آثاری اجازه ی نمایش عمومی نداشته و به آنها زیر زمینی گفته می شود.

 

گرافیتی چیست؟

گرافیتی یا نقاشی دیواری به آن دسته از نوشته ها یا نقاشی­هایی گفته می شود که با انگیزه­ای شخصی روی در و دیوار شهرها و اماکن عمومی کشیده می شود. بنابراین به راحتی می توان به جهان بینی هنرمند یا گرافیت آرت­ها نقب زد.

این کار تقریبا در همه جای دنیا با منع قانونی مواجه است. گرافیتی با نوشته­های سر­دستی و یادگاری­های روی­ دیوار متفاوت بوده و نیز­مختص سن یا طبقه فرهنگی و اقتصادی­خاصی نیست. 

گرافیتی هم چنین یکی از چهار عنصر در نوعی از موسیقی «هیپ هاپ» است که کم­کم در جهان پخش شد. این نوع موسیقی از سیاهپوستان آغاز شد و امروز به صورت جهانی دیده می شود. 6tyql5i.jpg

گرافیتی بیان کننده موسیقی به صورت تصویر و عکس و نوشته است. در هیپ هاپ قدیم همه این عناصر به صورت کاملا در هم پیچیده بود. هنرمندان گرافیتی از خوانندگان موسیقی و ... تأثیر پذیر هستند به طوریکه موسیقی نواخته شده را به سرعت به روی دیوار منتقل می کنند.

امروزه گرافیتی بیش از هر هنر دیگری مورد بد فهمی و استفاده نا به جا واقع شده است و در بسیاری از کشورها جنبه تأثیر گذار و بیان گرای خود را از دست داده است و صورت دیوار نوشته­هایی رنگارنگ و پر پیچ و تاب( که آن هم خالی از ارزش نیست) مبدل شده است.

استفاده های نا به جا و یک جانبه از گرافیتی­های نوشتاری در کلیپ  های ویدئوی و تبلیغ بیش از حد این رسانه ها در منسوب کردن آن به فرهنگ معترض سیاهان نیز از دلایل اصلی این عدم توجه و دست کم گرفتن است.

بنا بر« آمرکن هریتیج دیکشنری» لغت گرافیتی از واژه گرافیو در زبان ایتالیایی مشتق شده است که به معنی اثر گذاری سریع یا خط خطی است و ممکن است اصل این واژه به« گرافایر» (نوشتن با قلم فلزی) در لاتین عامیانه باز گردد. {گرافیون: نوشتن (1) بر اساس ریشه شناسی لغوی این واژه از مدنها پیش به معنوی نوشتن یا حک خطوط روی سطوح مورد استفاده است.}

  رپ چیست؟

 

راجع به اینکه رپ از کجا آمده صحبتها و نظریات فراوانی وجود دارد .اما معمول

 

نظرات این است که رپ از آفریقا به آمریکا  کشیده شده. در اینکه رپ از سیاهان

 

نشاٌت می گیرد هیچ حرفی نیست و همه می دانند که  رپ از سمت سیاهان آغاز شده

 

است. دلیل اینکه در رپ فحش داده میشه و امکانش هست که هر چیزی گفت چیزی

 

جز این نیست که اکثر سیاهان بد دهن بودند و به همدیگر وحتی به پدرو مادر و فرزند

 

و همسر خود فحش می دادند.

 

گرافیتی(وندالسیم)

گرافیتی به کار برد رسانه روی سطوح قابل دید به وسیله عموم اطلاق می شود و در واقع نوعی هنر محسوب می­شود. بر خلاف آن، وندایسم بدون اجازه صاحبان خصوصی یا دولتی محل اجرا صورت گرفته و در ­واقع نوعی خرابکاری به حساب می­آید.در کنار دیوار نوشته­های بی­ریختی که در بسیاری از شهرها به چشم می­خورد، گرافیتی های بسیار زیبایی هم با دقت و صرف وقت فراوان ایجاد شده­اند. یکی از رایج ترین محل­ها برای اجرای گرافیتی معابر و حاشیه های راه آهن است.

 

بنکسی و گرافیتی و نقاشی دیواری:

نقاشی؛ روی دیواری که باید خراب شود.

گرافیتی هنر اعتراض است. هنر داد زدن.

هنوز به درستی معلوم نیست فارسی­اش چه می شود.

داریوش آشوری در وبلاگش (حُبستار) دیوار نگاری را پیشنهاد می­کند. همه جا گرافیتی را دیده­ایم. همان دیوارنگاری­های روزهای بهمن 57 ، همان که جوانی دستش را در خون دوستش زده و روی دیوار گذاشته. همان دیوار نگاره­هایی که پشت تخته آگهی­های بزرگراههای تهران می­بینیم . اینها اسمشان گرافیتی است. ارزان است و بی خرج. زود می­توان کارت را روی دیوار انجام دهی و فرار کنی. هنر اعتراض یعنی این. بی هیچ شیله پیله و دنگ و فنگ و ادا و اطوار.

دست بالاش اگر کسی سر برسد،اسپری ات را که از ابزار اول و آخر دیوارنگاری است، می­گدازی و در می ­ری.

کاری که باباها و عموها و دایی­هایمان در روزهای پر سروصدای57 بارها و بارها تجربه کرده­اند.

بنکسی هم مثل گرافیتی فقط یک اسم است. شاید به همان اندازه مشهور و جا افتاده. هیچ چیز دیگری هم جز این نام نیست.

او کسی است(احیانا مرد) که نگذاشته از چهره­اش عکس بگیرند و اسم واقعی­اش را هیچ جا درزنداده.

 نمی خواهد اسمش بیشتر از هنرش، - همان دیوارنگاریهای معروفش- شنیده شود.

بنکسی که در شهر برستیول در بریتانیا زندگی می­کند، هرگز اجازه نمی­دهد عکسش را بردارند. بنکسی کارش این است که دوره می افتد و هر چیزی را که به نظر آدم بزرگها( سنت اگزوپری کجاست؟!) خیلی جدی و سفت و سخت می آید، به مسخره ترین شکل شوخی می گیرد. یکی از پر سروصداترین جاهایی که او رفته و حسابی هنر ریخته، روی دیوار حائلی است که دولت اسرائیل بین شهرکهای یهودی نشین و مناطق هنوز فلسطینی نشین ساخته است. همان دیوار معروفی 680 کیلومتری که اسرائیلی ها به بهانه «حفاظت» از خود در برابر حمله های فلسطینی­ها ساخته­اند و صدای همه را در آورده: از کشورهای اسلامی گرفته تا دادگاه بین المللی لاهه که این اقدام اسرائیل را نقضا قوانین بین المللی خوانده و همین طور عضو بین الملل و سازمان حقوق بشر.

در سویی از این دیوار که رو به گراند باختری است. 9 دیوار نگاری توسط بنکسی کشیده شده که دیوار را به مسخره گرفته است. یکی از این نقاشی­ها پلاژی را نشان می­دهد و سوژه دیوارنگاری دیگر، منظره یک ناحیه کوهستانی است.

بنکسی سخنگو هم دارد. آن سخنگو که اسمش جو بروکز است، می گوید: نیروهای امنیتی اسرائیل برای منصرف کردن بنکسی از این کار ، تیراندازی هوایی تهدید آمیز کرده و حتی چندین بار او را با اسلحه تهدید هم کرده بودند.

 

تاریخچه کوتاه گرافیتی

گرافیتی از دیوار خیابانها تا دیوار گالری ها و موزه ها:

گرافیتی همان کشیدن تصویر یا نگارش روی دیوار است. هنری که از دیرباز در تاریخ موجود بوده است. دو دوران اولیه آن در یونان باستان با حک و کنده­کاری روی سنگ و دیوار­های گلی بوده است. بعد از آن بر روی موزائیک و کاشی نقش بسته­اند. کم­کم کنده­کاری، جای خود را به استفاده از ذغال و بعدها به گچ و پس از آن به اسپری داد.

در اواخر دهه ی 60 و 70 میلادی، دیوار نویسی و نقاشی دیواری به شکل یک جنبش سر برون زد.

این جنبش هنری همزمان با جنبش« هیپ هاپ » در موسیقی« بریک دنس» بود.

گرافیتی مضمونی اعتراضی دارد. هنرمند معترض در اعتراض به صفحات روزنامه­های رسمی که در انحصار قدرتها و دولتهاست؛ دیوار خیابانها را به تصرف عقاید و نظرات خود در می آورد و پیام­اش را آنجا ثبت می­کند .

گاه شهرداری­ها برای پاک کردن پیامهایی که باب میل مقامات نیست، بودجه­های کلان هزینه می­کنند.

شکوفایی گرافیتی در دهه­های 70 و 80 و اوایل دهة 90 بود.

گرافیتی کم­کم از نوشتار به تصویر بدل شد. هنوز اقشار کم درآمد و حاشیه­ای جوامع صنعتی از گرافیتی برای بیان نظرات، اعتراضات و آراء خود بهره می گیرند. تونل­های مترو وجاهایی که راه یافتن به آنجا سخت باشد هنوز برای گرافیتی کارها، پرمخا­طره اما جالب است. شهرداری­ها نیز در برخی از شهرها از هنرمندان دعوت به عمل می آورند تا در مناسبتهای مختلف، دیوارهای شهر را با« گرافیتی» دکور کنند.

آنچه روزی برای اطلاع شهروندان بر روی دیوارها نقش می بست، امروز از سوی عده­ای برای پر کردن دیوارهای گالری ها سفارشی تهیه می شود.

شرکت آبی. بی . ام در سال 2000 برای تبلیغ محصولات خود از گرافیتی کارها خواست که دیوارهای نیویورک را نقاشی کنند. این نوع از تبلیغات کاری کم خرج، نو، جالب توجه و جنجالی بود و می توانست با این نوع گرایی در تبلیغ مخاطب را تحت تأثیر خود قرار دهد.

شهرزاد نیوز: هنر، یکی از زمینه های است که جوانان برای ابراز نظر و آراء فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود به کار می برند. فرقی نمی­کند که در کجای این کرة خاکی باشند: در شرق یا غرب، در شمال یا جنوب. فرهنگ و امکانات مادی، می تواند به این ابزار وجود، رنگ و بوی محلی دهد و یا حتی می تواند آن را فرامرزی کند.

 


مطالب مشابه :


دیوار

هر چقدر که دلتان می‌خواهد بر روی این دیوار آگهی بچسبانید! محسن




کنده کاری روی دیوار ؟؟؟؟؟؟نه روی کتاب!!!!!!

کنده کاری روی دیوار ؟؟؟؟؟؟نه روی کلوپ اگهی. ايتلاف بزرگ فرهنگیان شهر تهران در




لکه پاستل روی دیوار

لکه پاستل روی دیوار بهترین دبستان دخترانه تهران منطقه 5 ثبت آگهی.




رسانه بیلبورد

بالاخره بیمه کردن پوسترها و تعیین مدت زمان نصب آنها روی دیوار تهران روی آگهی روی




میخ هایی بر روی دیوار...

میخ هایی بر روی دیوار اُکسین، بینش، جهاد دانشگاهي تهران 37 میخ به دیوار




مساله آگهی های غیر مجاز

را می توان یافت که در روی آن چند آگهی مجاز روی دیوار مدرسه شهرداری تهران




نقاشی های دیواری زیبا در خیابانهای تهران

نقاشی های دیواری زیبا در خیابانهای تهران با کلید بر روی هر کدام از پیوندهای زیر به سایت




گرافیتی(وندالسیم) - بنکسی و گرافیت

به وسیله خراش بر روی دیوار شعر، نقاشی و یا پشت تخته آگهی­های تهران. rss




طریقه نصب کاغذ دیواری

پس از آن روی دیوار یک دست آهار بزنید. درج آگهی جستجوی وکیل پایه یک دادگستری تهران




بنكسی و گرافيتی و نقاشی اعتراض

هایی که پشت تخته‌آگهی‌های بزرگ‌راه‌های تهران می‌بینیم را روی دیوار بکنی




برچسب :