این هفته در برنامه آپارات فیلم "بانوی گل سرخ" ساخته "مجتبی میرطهماسب" به نمایش در می آید. درباره فی

شهین دخت و همایون صنعتی در نمایی از فیلم بانوی گلسرخ

بعضی وقت ها وقتی کسی نیست، حضورش بیشتر احساس می شود. این جمله شاید وصفی باشد از شخصیتی که این هفته به شما معرفی می کنیم :"بانوی گل سرخ ایران".

"بانوی گل سرخ" ساخته "مجتبی میر طهماسب"، مستندساز شناخته شده ایران است.

"بانوی گل سرخ" نامی است برای "شهین دخت صنعتی"؛ بانویی که قبل از انقلاب به منطقه لاله زار کرمان رفت و گُل را جایگزین خشخاش و گُلاب را جایگزین تریاک کرد و به جایی رساند که "گلاب زهرا" سرنوشت کشاورزی یک منطقه را دگرگون کرد.

این ماجرا را از زبان "همایون صنعتی"، همسرِ شهین دخت و سه سال پس از درگذشت او می شنویم. مردی که خود بنیانگذار "انتشارات فرانکلین"، "چاپخانه اُفست"، "کاغذسازی پارس" و در کل یکی از چهره های نادر فرهنگ، صنعت و مدیریت ایران است.

این فیلم ستایشی است از شور زندگی و ساختن در یک شرایط سخت.

ویژگی فیلم

"بانوی گل سرخ" ساخته "مجتبی میر طهماسب" بزرگداشت زنی است که آفریننده شور، کار، زندگی و امید و بی نیاز به زور و تبلیغات محبوب مردمش است.

شخصیت اصلی فیلم- شهین دخت صنعتی - حضوری غیر مستقیم در سراسر فیلم دارد، گرچه درباره پیشینه او چیز زیادی گفته نمی شود و کارگردان فقط تمرکزش را به مسئله تولید گل سرخ گذاشته است.

پوستر فیلم بانوی گل سرخ

فیلم در کلیت یک اثر درخشان و ارزشمند در حیطه سینمای مستند ایران به شمار می آید. فیلمی که قرار بوده در اصل فیلمی صنعتی و سفارشی باشد. فیلم از تصویر برداری و صدا برداری درخشانی برخوردار است. ژیلا ایپکچی تدوین گر فیلم، با بازگشت های مکرر به نمای گورستان قصد دارد به بیننده یاد آوری کند که بانوی گلسرخ دیگر در میان ما نیست اما حضورش همچنان در لاله زار زنده است. همچنان که همایون صنعتی هم دیگر بین ما نیست اما آثارش همچنان در زندگی خیلی ها اثرگذار است.

نگاه کارگردان

سالهای دور، ساختن فیلم مستند "صنعتی" را دور از منش هنری خود می دانستم! و سالهای بعد که نیاز مالی مرا به این کار وامی داشت از پس آن بر نمی آمدم؛ که ساختن این نوع فیلم هم کار بلدی می خواهد.

اما الان خوشحالم که از پس ساختن فیلم "صنعتی" برآمدم! و عجب هم اینکه این فیلم به نوعی سفارش "صنعتی" بود برای فیلم "صنعتی". و پس از نزدیک به یک سال و نیم که ساختن "بانوی گل سرخ" طول کشید، چند هفته ای وقت صرف شد برای تحویل آن فیلم "صنعتی" به "صنعتی"...!

سیدعباس سیاحی (همان شاعر فیلم گبه) یادآورم شد که: "همایون صنعتی یکی از پنج انسان کم نظیر یک صد سال اخیر ایران و یکی از ده نفر شخصیتهای تاثیرگذار قرن اخیر جهان است". و من که هم کرمانی هستم و هم "همایون" و هم همسرش "شهیندخت" را می شناختم، این را به خوبی می دانستم.

اما نمی دانستم که چه قدر سخت است راضی کردن همایون برای حضور جلوی دوربین. چون که از اساس با سینما مخالف است و مدام هم به من گوشزد می کرد که دنبال کار آبرومندتری بگردم! و اینها را با همان استدلالهای تاریخی و جهان شناختی خود می گفت و کم کم هم در من اثر کرده بود که دیگر سینما همه حقیقت نیست و نسبت اش با واقعیت بسیار دورتر است تا آنچه که من می دانستم!

و کلید حضور همایون در جلوی دوربین، مرحوم شهین دخت بود. و نام و یاد او بود که همایون را جلوی دوربین من نشاند تا از شهین دخت بگوید و از همراهی و همدلی اش در تمام آن سالها برای راه اندازی و مدیریت آن همه کار ماندنی.
و فیلم که تمام شد دانستم که کار من هم عبث نبود در برابر کار آن دو؛ که من توانستم ضرب کنم تصویر این تلاش و انرژی را در تعداد همه کسانی که فیلم را دیده اند و یا خواهند دید. و این همان دلیل حضور سینمای مستند است.

مجتبی میرطهماسب

تمام دوران ساخت این فیلم کلاس درسی بود برای من تا بفهمم که هستند در این جهان هنوز کسانی که می شود به احترامشان کلاه از سر برداشت و با افتخار گفت که من هم چون ایشان ایرانی ام و این مُلک را دوست دارم و با عشق خود این مُلک را آباد می کنم؛ با مرارت!

حالا که دیر زمانی از اتمام فیلم می گذرد، هنوز انرژی بی پایان همایون و شهین دخت با من هست. هر زمان هم که قدری مستاصل می شوم از شریط این روزگار؛ به تماشای "بانوی گل سرخ" می نشینم تا دوباره آن انرژی در من نفوذ کند.
شما هم ببینیدش.

درباره کارگردان:

مجتبی میرطهماسب کارگردان فیلم، متولد ۱۳۵۰ در کرمان و دانش آموخته دانشگاه هنر تهران است و از سال ۱۳۶۹ وارد حرفه فیلمسازی شده است . وی از ابتدا در این حرفه بسیار پرکار بود و با عناوین متعددی چون صدابردار، عکاس، محقق، دستیاری کارگردان، مدیریت تولید، تهیه کنند گی، نویسند گی و کارگردانی در این حرفه مشغول به کار بوده است.مجتبی میرطهماسب علاوه بر ساخت فیلم مستند، چندین ویدئو کلیپ نیز کارگردانی کرده و فیلمهای مستندی درباره هنر نیز برای شبکه دوم تلویزیون دولتی ایران ساخته است. بخشی از فیلم های او در مقام تهیه کننده و کارگردان عبارتند از: "خانه استاد مطهری"، "پا بر روی توپ"، "سوگ سیاوش"، "بانوی گل سرخ"، " رودخانه هنوز ماهی دارد"، "صدای دوم" و "ساز مخالف".

مروری بر فیلم هفته گذشته

درباره فیلم "آرامش با دیازپام ۱۰"

فیلم، تلاشی است برای معرفی محسن نامجو، خواننده و آهنگساز. فیلم ساز از طریق گفت و گو با دوستان و موافقان و مخالفان شیوه کار او، کو شیده است مستندی جذاب و غیر متعارف را در معرض دید مخاطب قرار دهد.
محسن نامجو در تربت جام در سال ۱۳۵۵ به دنیا آمد آموزش موسیقی را در نوجوانی از کلاسهای آواز و نت خوانی شروع کرده؛ دستگاهها و ردیف های موسیقی سنتی ایرانی را ابتدا با استاد شاکری و بعد پیش یکی از بهترین ردیف دان ها، نصرالله خان ناصح پور، یاد گرفته است. آقای نامجو در سال ۷۳ وارد دانشکده تئاتر شد و تنها یک ترم در دانشکده تئاتر تحصیل کرد و سال بعد در دانشگاه هنرهای زیبا در رشته موسقیی به تحصیل پرداخت.

محسن نامجو و دیدگاههای متفاوتش درباره موسیقی، باعث بحث های زیادی در جامعه موسیقی ایران شده است.

خود او درباره کارهایش می گوید:"چون در کارهایم آواز سنتی با سبک هایی مثل راک و بلوز تلفیق شده و کلیشه های رایج آواز ایرانی را شکسته، مسلماً حساسیت برانگیز است. تا به حال چنین موزیکی نبوده و همه علیه اش جبهه می گیرند"

محسن نامجو همچنین برای چندین تئاتر و فیلم موسیقی متن ساخته است.

نظرات بینندگان در مورد فیلم آرامش با دیازپام ۱۰

هادی:

محسن نامجو در نمایی از فیلم آرامش با دیازپام ۱۰ ساخته سامان سالور

محسن نامجو یک پدیده نادر در موسیقی ایران است اما در کشور این نبوغ به هدر می رود.
دوستی که او را در ایران می شناخت به من گفت که محسن چه رنج های جانکاهی در ایران کشیده بود.
باز جای امیدواری است که تلویزیون یک کشور بیگانه یعنی بی بی سی یک فیلم درباره چنین هنرمندی پخش می کند و خواسته یا ناخواسته از سرمایه های هنری کشور ما پاسداری می کند.
من چیز زیادی از فیلم نمی دانم. تنها یک بیننده آماتور هستم. امیدوارم در کارتان موفق باشید.

کاوه:

با اینکه از دوستداران آقای نامجو هستم، ولی اصلا نظرات ایشان را در مورد خواننده های دیگر(چون استاد ناظری) قبول ندارم.

علیرضا:

شما در فیلم آرامش با دیازپام ۱۰ اون قسمتی که محسن نامجو گروه آریان رو مسخره میکنه رو سانسور کردید. چرا؟

توضیح:

آقای نامجو در این بخش لحن مناسبی نداشت و چون طرف دیگر ماجرا امکان پاسخگویی را نداشت، مجبور به کوتاه کردن این قسمت شدیم.

امیر:

بابت پخش آرامش با دیازپام ۱۰ واقعا متشکرم،بسیار بسیار لذت بردم. کارگردانی و تدوین کار فوق العاده بود.

فرزانه:

برنامه تون خیلی جالب بود ،ممنون که اینقدر برای مخاطبتون ارزش قائلید.

مهدی:

آپاراتم خودشو مسخره کرده با این داکیومنت ای تکراریش...داکیومنتری محسن نامجو رو بار چندمه میذارین.
توضیح : این فیلم را برای بار دوم و پس از گذشت دو سال از نمایش اول، به نمایش گذاشتیم.

علیرضا از مشهد:

فیلمی بود که منو با یک خواننده دقیق بین واقع شناس متفاوت آشنا کرد.
و نشان داد که باید خواننده باورهایش را مطرح کند. خواه مردم قبول کنند یا نکنند.

رهنما از تهران

مرسی از برنامه خوبتون. خیلی عالی بود، خصوصا این دفعه که مربوط به محسن نامجوی عزیز بود. من تعریف این فیلم رو خیلی شنیده بودم ولی ندیده بودمش و حالا که دیدم متوجه شدم که خیلی هم تعریفی بود. واقعا ممنون که اینقدر تیزهوشانه این فیلمهای کوتاه رو انتخاب می کنید و باید هم یک خسته نباشید به مجری آپارات بگم که خیلی مسلط و آرام و هوشمندانه برنامه رو اجرا می کنه.
اگر هر وقت امکان داشت یک کمی در مورد این مجری و پیشینه اش صحبت کنید.

آصف

آقای صبا و دست اندر کاران بی بی سی! واقعا" در شان شما نیست برنامه ای که توسط چند ... بی سواد تهیه شده و به نام مستند، به هنرمندان ایرانی توهین می کند را بارها در بی بی سی پخش کنید.منظورم مستند محسن نامجوست.

به نظر من آقای صبا سلیقه شخصی را در برنامه ها اعمال می کند، چه دلیلی داشت در مصاحبه با شجریان خودش مجری بشود و دنبال شجریان راه بیفتد اما ناظری که با تواضع و بدون هیچ غروری مثل سایر هنرمندان در برنامه کوک شرکت کند در برنامه آپارات مورد توهین قرار گیرد؟

توضیح: تصور نمی کنیم در این فیلم به شهرام ناظری توهین شده باشد و نسبت به ایشان چیزی نسبت داده شده باشد . انتقاد از ارکستراسیون یک اثر، ارتباطی به خواننده اش ندارد. گرچه حتی در این فیلم انتقادی هم در این باره طرح نشده، بلکه گفته شده شیوه ای دیگر هم می تواند وجود داشته باشد .

مهدی:

فیلم امشب خیلی جالب بود مرسی.
از یک صحنه اش خیلی خوشم اومد و کلی خندیدم ، صحنه ای که محسن نامجو داشت با پاش روی یه قبر ریتم آهنگی رو که می زد نگه می داشت.
اینکه این آدم یه نابغه اس من شکی ندارم ولی در مورد کارش فکر می کنم هنوز آثارش خام و ناپخته اس، یعنی ایشون در مرحله آزمون و خطاست.
امیدوارم کارهاش هر روز بهتر و بهتر شود.

احمد:

فیلم را دیدم و همان ذهنیتی که از نامجو داشتم در فیلم بود. من واقعا ترانه های او را دوست دارم.

مجتبی:

خوشحالم که دوباره دارم کار سامان رو می بینم؛ کاش بقیه کارهای این هنرمند (تاکیدمی کنم هنرمند ) رو هم پخش می کردین؛تنها کسی که به دید یک عکاس به موضوع نگاه می کنه.

فرزاد:

متفاوت و جسور و دوست داشتنی. مثل نامجو و مثل خود سامان سالور.

کتایون:

من فیلم امشب رو قبلاً ندیده بودم. ممنون که تکرار کردید. خیلی از تماشای این فیلم لذت بردم! کارگردان به خوبی صداقت محسن نامجو رو به بیننده منتقل کرده بود. نامجو ادای متفاوت بودن رو در نمی آره؛ بلکه واقعاً آدم متفاوتی هست و سعی داره این غیر متعارف بودن رو در کارهاش هم نشون بده تا مردم با یک موزیک تازه که در خودش هنجارگریزی داره، آشنا و مأنوس بشن و شکی نیست که راه درازی در پیش داره.

چه با صداقت گفت که هر کاری ما می خوایم بکنیم، غربیها قبلاً انجام دادن! و یا صحنه ای که سر مزار شاملو با سه تارش می خواند... به نظرم کارگردان هوشمندانه، با زوم کردن بر روی امضای شاملو، شاید میخواست همخوانی فکر شاملو و نامجو رو به تماشاگرش القا کنه؛ چراکه شاملو با موسیقی سنتی و تعریف شده، به شدت مخالف بود و نامجو هم با همون گامها و ردیفهایی که همیشه در یک چارچوب تعریف شده ارائه می شه، مشکل داره و به دنبال حرف تازه ای هست.
فیلم ساختاری غیرمتعارف داشت، از زندگی یک انسان غیرمتعارف! زیبا بود.

آرش:

فیلم خیلی‌ خوبی‌ بود. اما نامجو ۸۹ خیلی‌ بیشتر حرف واسه گفتن داره...
ساختن یه مستند از این هنرمند نمی‌دونم کار درستی‌ یا نه.
اگه الان دوباره میخواستن ازش فیلمی بسازن ، حتما صحبت ها موضوع دیگری‌ داشت..
به نظرم فیلم محدود به افکار نامجو در سال ۸۴ بود. برای آینده ساخته نشده بود. اما فیلم خیلی‌ عالی‌ بود و همه پسندیدیم.

مهرنوش:

اگه بنا رو بر مقدمه کوتاه آقای صلحجو بذارم که " این فیلم در مورد یه آدم متفاوته" ، احتمالا میشه این نتیجه گیری رو کرد که من بدلیل اینکه آدمم خیلی معمولی نمیتونم به هیچوجه با ایشون و آهنگها و دیدگاههاشون ارتباط برقرار کنم، اون چیزی که طرفداران شون به عنوان هنر و نوآوری و منحصربفرد بودن از ایشون نام می برند، برای من عربده کشی و خارج از نُت خوندن و سوهان اعصابه، موقع دیدن فیلم با خودم فکر میک ردم، کاش می اومد و برای داوران برنامه هایی که ستاره های گمنام رو کشف می کنن، اجرا می کرد تا ببینم متخصصین چه نمره ای بهش میدن

محمد علی:

بد نبود کارگردان از افرادی که با این گونه موسیقی آقای نامجو مخالف هستند هم فیلم می گرفت و نظر اونها رو هم منعکس می کرد.
من از موسیقی نامجو خوشم می آد اما می گویم : زنده باد مخالف من.

لیلا:

زیبا بود...و حس و حال هنرمند رو به خوبی منتقل می کرد....و خیلی صمیمانه و صادقانه بود...و یه جاهایی واقعا آدم رو منقلب می کرد، لذت بردم ....

محبوب:

عالی بود. کارهای محسن نامجو بی نظیره و اگر کسی نمی فهمه اش دلیل بر بد بودن و غیر قابل تحمل بودنش نیست. کسی می تونه کارهای محسن نامجو رو نقد کنه که سواد این کارو داشته باشه.

سلمان:

آنقدر کنجکاو کلمات گفته شده از شخصیت های فیلم بودم تا حدودی نتونستم فیلم رو ببینم.
واقعا برای من سوال، اگر کارکتر های این فیلم اشخاص دیگری بودند ...از لحاظ صدا برداری مونتاز کارگردانی باز هم این فیلم آنقدر بر من تا ثیر می گذاشت یا نه؟

بهشاد:

فیلم خوبی‌ بود یک مستند ساده و زیبا.
می‌خواستم بپرسم آیا می‌شه فیلمهای داستانی کوتاه رو هم در برنامه نشون بدید؟ فکر کنم این جوری یه برنامه جذابتر و قوی تر خواهید داشت البته با تماشاگر بیشتر چون تماشاگرای فیلم داستانی مثل خود منم به برنامتون اضافه میشن..

توضیح:
بله حتما برنامه نمایش فیلم های خوب داستانی را در برنامه داریم. منتظر یک آپارات متفاوت در سال آینده باشید.

این هفته در برنامه آپارات فیلم "بانوی گل سرخ" ساخته "مجتبی میرطهماسب" به نمایش در می آید. درباره فی

ویژگی فیلم

نگاه کارگردان

درباره کارگردان:

مروری بر فیلم هفته گذشته

درباره فیلم "آرامش با دیازپام ۱۰"

نظرات بینندگان در مورد فیلم آرامش با دیازپام ۱۰

هادی:

کاوه:

علیرضا:

امیر:

فرزانه:

مهدی:

علیرضا از مشهد:

رهنما از تهران

آصف

مهدی:

احمد:

مجتبی:

فرزاد:

کتایون:

آرش:

مهرنوش:

محمد علی:

لیلا:

محبوب:

سلمان:

بهشاد:

مطالب مشابه :

این هفته در برنامه آپارات فیلم "بانوی گل سرخ" ساخته "مجتبی میرطهماسب" به نمایش در می آید. درباره فی

آموزش ساخت گل رز کنفی

ساخت گل پارچه ای1

آموزش ساخت گل های پارچه ای

فروش 2 دست قالب شمع گل رز کوچک 6تایی تزئینی

مقدمه