نوع رفتار با بيمار و همراه در اورژانس بيمارستان

اگرچه شاید در برخورد نامناسب پرسنل بیمارستانی در مراکز دولتی در وهله اول مهمترین چیزی که به نظر می آید همان لحن توهین آمیز و رفتار دور از انتظار کادر درمانی است اما شاید بتوان دلیل عمده این موضوع را در مشکلات و فشارهای زیادی دانست که در بیمارستان های دولتی به این نیروها وارد می شود...

تعویق های طولانی در پرداخت حقوق و اضافه کار از جمله مسایلی است که مشکلات روحی زیادی را بر پرسنل بیمارستان های دولتی حاکم کرده است که همین امر انگیزه کار را از آنها گرفته و بی شک این مسایل ناخواسته بر نحوه برخورد آنها با بیماران و پرخاشگری به همراهان آنها بی تاثیر نخواهد بود.

به هر حال با در نظر گرفتن تمهيدات ذيل و آموزش آن به پرسنل درماني و پشتيباني بيمارستان مي توان نسبت به افزايش رضايت مندي در بيماران و همراهان اميدوار بود. 

شرايط قبل از تحريك

به حقوق بيمار و همراه وي احترام بگذاريد

• تماس چشمي مناسب داشته باشيد و رفتارهاي مناسب را انتخاب كنيد
• با دقت به گفته هاي بيمار وهمراهان گوش دهيد.
• به سئوالات و ابهامات آنها پاسخگو باشيد.
• دردهاي تحليل برنده و سنگين را تسكين دهيد.
• شرايط بيمار را براي اطرافيان توضيح دهيد.(اطمينان دهي نابجا نداشته باشيد)
• توضيح دهيد چه طرحي براي درمان بيمار داريد و در چه زماني هر كدام از آنها انجام خواهد شد.
• نشان دهيد كه شرايط روحي و فيزيكي بيمار و همراه وي را درك مي كنيد.
• در برابربيمار بدحال يا اورژانسي شوخي،مزاح و خنده نداشته باشيد.
• فرد آموزش ديده براي دادن خبر بد در دسترس داشته باشيد.

علايم خشونت قريب (بروز نزديك خشونت)

• اعمال خشونت اخير از جمله خسارت زدن به اموال
• تهديد كلامي و جسمي(ارعاب)
• حمل اسلحه يا ساير اشيايي كه به عنوان اسلحه از آنها استفاده شود
• تحريك رواني-حركتي فزاينده
• مسموميت با الكل يا ساير موارد
• خصوصيات پارانوييد در بيمار روان پريش
• توهمات شنيداري آمرانه خشن: برخي از بيماران (اما نه همه آنها)در معرض خطر زيادي هستند
• بيماري هاي مغزي،كلي يا همراه با يافته هاي لوب پيشاني،با شيوع كمترهمراه با يافته هاي لوب گيجگاهي(مورد بحث است)
• برانگيختگي كاتاتونيايي
• برخي دوره هاي شيدايي
• برخي دوره هاي افسردگي تهييجي
• اختلالات شخصيت(خشم،خشونت يا عدم كنترل تكانه اي)

خطر خشم را ارزيابي كنيد

• 1.    تفكر،ميل،قصد و طرح خشونت،قابليت دسترسي به ابزار خشونت،اجراي طرح و تمايل به كمك ديگران را در نظر بگيريد.
• 2.    ويژگي هاي جمعيت شناختي را در نظر بگيريد:جنسيت(مرد)،سن،وضعيت اقتصادي-اجتماعي(پايين)،حمايت اجتماعي(اندك) و شناخت زبان از لحاظ قوميت
• 3.    سابقه بيمار را در نظر بگيريد:خشونت،اعمال غير خشن ضد اجتماعي،عدم كنترل تكانه(مانند قماربازي،سوء مصرف مواد،خودكشي يا جرح خويشتن،روان پريشي

در موارد رخداد تحريك يا پرخاشگري

• بيماران و همراه مشكل دار را با دارو يا مهار فيزيكي يا روان درماني آرام كنيد.
• تهديد نكنيد بلكه با قاطعيت و اعتماد به نفس (عدم پذيرش خشونت)را براي بيمار يا همراه بيان كنيد.
• با قاطعيت دعوت به آرامش كنيد و بخواهيد مشكل را در محيط مناسب به صورت كلامي بيان كند.
• درصورت احتمال خطر آسيب ديدن(فاصله بگيريد-نيروهاي انتظامي را مطلع كنيد)
• مراقب موارد خودزني در بيماران و همراهان با اختلال شخصيت ضد اجتماعي-مرزي يا سايكوتيك باشيد.

پيشگيري از صدمه زدن
الف) از جرح خويشتن و خودكشي جلوگيري كنيد. ضمن ارزيابي به هر طريق ممكن از آسيب زدن بيماران به خود جلوگيري كنيد.
ب) از اعمال خشونت نسبت به ديگران جلوگيري كنيد. ضمن ارزيابي ميزان خطرناكي بيمار را ارزيابي كنيد.

مراقب اين موارد باشيد

•        بيماران رواني،بيماران با سوء مصرف مواد يا دارو ،بيماران در فاز دليريوم
•        به همراهان بيمار مضطرب توجه نموده و آرامش دهي داشته باشيد.
•        مراقب افزايش پلكاني خشم بيمار يا همراه باشيد.
•        شرايط پر تنش را مديريت كنيد(عصباني نشويد،تحريك نشويد،از ارتباط چشمي و كلامي با همراه يا بيماران تحريك كننده دوري كنيد).
•        مراقب شكايت شدن ازگروه درمانگر باشيد و به نقش روپوش سفيد توجه كنيد.به حس دروني خود در خصوص احتمال آسيب توجه كنيد.

اگر خطر قابل ملاحظه به نظر برسد اقدامات زير را انجام دهيد:
1-به بيمار و همراه اطلاع دهيد كه خشونت قابل قبول نيست.
2-با بيمار و همراه به گونه اي بدون تهديد برخورد كنيد.
3-به بيمار و همراه اطمينان و آرامش دهيد در سنجش واقعيت به او كمك كنيد.
4- به بيمار  و همراه بگوييد كه در صورت لزوم از مهار فيزيكي برابر با مقررات برخورد خواهد شد.
5-گروهي را براي مهار فيزيكي آماده داشته باشيد.(نيروي انتظامي)
6-ضمن مهار همراهان بيماربه دقت مراقب آنها باشيد.

اشتباهات زير را مرتكب نشويد

• عضلات افراد را به چالش نكشيد.
• هر برخورد خشن از طرف كاركنان،يك رفتار غير حرفه اي و ناشيانه است (كلامي-غير كلامي)
• عدم رعايت حرمت و عزت نفس افراد در مقابل اطرافيانشان
• قرار نيست در هر مناظره يا درگيري پيروز ميدان باشيم(تبحر برخي افراد در برخي حيطه ها بيشتر است.)
• عدم توجه به احساس خطر درك شده.