بیماری آنفولانزا در طیور Avian Influenza
بیماری آنفولانزا در طیور Avian Influenza
آنفولانزای طیور نوعی بیماری ویروسی است که در گونه های مختلف پرندگان باعث ابتلاء دستگاه تنفسی, گوارشی و سیستم عصبی می شوند. اولین با در سال 1878 در بین مرغهای اروپا شایع شد.
نوع حاد آنفولانزای پرندگان در ابتدا بعنوان طاعون ماکیان نامیده می شد.
حیوانات حساس
انفولانزای پرندگان می تواند در بیشتر گونه های پرندگان بروز نماید.
عامل بیماری
عامل انفولانزای پرندگان, ویروسی از خانواده ارتو میکزو ویروسها ست که دارای سرو تیپهای A , B , C می باشند. تیپ های C , B تنها در انسان شناسایی شده‌اند, تمام ویروسهای آنفولانزای پرندگان دارای آنتی ژن تیپA هستند. ویروسهای آنفولانزای دارای 2 آنتی‌ژن سطحی مهم به نامهای هماگلوتینین Hemagglutinin و نورامینداز Neuramindase هستند که در تشخیص ویروسهای خاص مفید می باشند. حداقل 13 هماگلوتینین و 9 نورامینداز وجود دارند که تعداد زیادی از تحت تیپ های ویروس را به وجود آورده اند. تیپ های 5 و 7 هماگلوتینین در شکل بسیار بیماریزای آنفولانزا دخالت دارند.
تمام ویروسها ی آنفولانزا گلبولهای قرمز ماکیان را آگلوتینه می کنند.
طرز انتقال بیماری (نحوه سرایت)
پرندگان آبزی اعم از وحشی و اهلی مخازن عمده طبیعی برای ویروسهای آنفلوآنزا می باشند. پرندگان آبزی خود در برابر این ویروسها مقاوم هستند ویروس های آنفولانزای پرندگان بارها از پرندگان وارداتی جدا گردیده اند. این ویروسها به وسیله کفش لباس وسایل آلوده انتقال می یابند سبدها و کامیونهای حمل مرغ به کشتارگاه از دیگر عوامل این بیماریها شناخته شده است (انتقال مکانیکی) تماس مستقیم پرنده با پرنده یکی دیگر از راههای انتقال بیماری است چون ویروس به وسیله ترشحات بینی چشم و مدفوع دفع می‌شود نشانه های و علائم بیماری
بروز نشا نیهای بیماری تحت تاثیر عوامل زیر برقرار دارد.
سویه ویروس-گونه و سن پرنده , وضعیت ایمنی میزبان نسبت به ویروس, چگونگی تغذیه و عوامل محیطی نظیر وجود گرد و غبار و گاز آمونیاک و یا استرس ها.
بیماری به وسیله زیر گونه های مختلف ویروس آنفولانزا ممکن است تولید شود. شیوع آنفولانزای تحت حاد غالبا علائم تنفسی از قبیل سرفه, صدای تنفسی و صدای رال, ریزش اشک و تورم سینوسها را به همراه خواهد داشت. تولید مرغ کاهش یافته و ممکن است اسهال نیز وجود داشته باشد. خیز بافتهای سر و صورت و یا علائم عصبی نیز رخ می دهند شکل حاد بیماری که به طاعون پرندگان معروف است (Fowl plague) , معمولا در ماکیان دیده می شود نشانه های بیماری ممکن است مربوط به دستگاههای تنفسی, عصبی یا روده ای باشد.
در این شکل از بیماری تلفات زیاد و تا مرز صد در صد است, قطع تخمگذاری, آثار تنفسی, خس خس کردن ترشح زیاد از چشم , تورم سینوسها, خیر سرو صورت , خونریزی زیر پوستی , کبودی تاج و ریش و اسهال دیده می شود این نشانیها در مرغهایی دیده می شود که بیماریشان یکی دو روز دوام داشته باشد.
آثار کالبد گشایی:
در اشکال حاد پر خونی و یا خونریزی به میزان مختلف در پوست , کبد, طحال, کلیه قلب و ریه ممکن است دیده شود. در پرندگانی که به طور ناگهانی می میرند . اغلب جراحاتی دیده نمی شود. در اشکال حاد, ممکن است اکسودای فیبرینی بر وی کیسه‌های هوایی, مجرای تخم, کیسه پریکارد یا روی پرده صفاق وجود داشته باشد. جراحات کلاسیک طاعون ماکیان عبارتند از : تیرگی و ادم سر, وزیکول و زخم بر روی تاج, ادم پاها , تغییر ر نگ به صورت لکه های قرمز بر روی ساق پا.
تشخیص
در اشکال خفیف نمی توان بیماری را از سایر بیماریهای تنفسی متمایز ساخت. تاثیر تشخیص باید از طریق جداسازی و شناسایی ویروس صورت گیرد. جدا سازی ویروس آنفولانزا اغلب از نمونه های نای, ریه, کیسه های هوایی, ترشحات سینوس یا سوآب کلوآک, در جنین ماکیان انجام می شود . آنفولانزا باید از سایر بیماریهای طیور از جمله نیوکاسل, عفونتهای مایکوپلاسموز, و بای ماکیان و عفونتهای پارا میکزو ویروسی به دقت تفریق گردد: طاعون ماكیان باید از نوع بسیار حاد (ولوپنیک) بیماری نیوکاسل تفریق شود.
پیشگیری:
1- از بین بردن پرندگان آبزی
2- عدم ورود پرنده به گله های در حال رشد
3- جلوگیری از تماس مستقیم یا غیر مستقیم پرندگان وحشی مهاجر
4- قرنطینه محل و اعدام پرندگان مبتلا
به جهت تنوع آنتی ژنیکی در میان ویروسهای آنفولانزا واکسن خاصی را نمی توان پیشنهاد کرد.
نفوذ آنفولانزا به ایران
در تابستان سال 1377 بیماری آنفولانزا ابتدا در مرغداریهای استان قزوین و تهران در مرغهای تخمگذار و گله های مادر بروز نمود و به تدریج به بسیاری از استانهای دیگر سرایت کرد و به دنبال آن جوجه های گوشتی را نیز مبتلا ساخت, عامل این بیماری سروتیپ H 5 N9 آنفولانزا شناخته شد.
نشانیها در مرغهای مادر و تخمگذار
سستی و بیحالی , کاهش اشتها, علائم تنفسی, ورم ملتحمه چشم , تورم مختصر , سینوسهای صورت و اسهال در کالبد گشایی پرخونی و در مواردی چرکی شدن نای , خونریزی پیش معده و روده ها , خونریزی در زرده ها , له شدن و آبکی شدن زرده و پخش آن در محوطه شکم , تورم پرده صفاق , آسیت, تورم اویدوکت و باقی ماندن تخم مرغ در داخل آن مشاهده گردیده است.
میزان تلفات در مرغهای مادر و تخمگذار در صورتیكه با بیماریهای دیگر و یا سوء مدیریت همراه نباشد کمتر از 10 درصد است و افت تولید از 20 تا 30 درصد و کاهش جوجه در آوردی از 5 تا 10 درصد تجاوز نمی کند.
درمان
درمان موثری وجود ندارد اما پرورش خوب, تغذیه مناسب و آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف ممکن است ضایعات حاصل از عفونتهای ثانوی را کاهش دهند . تنها راه علاج تخلیه واحدهایی است که به بیماری دچار شده اند.
مطالب مشابه :
کلید تشخیص بیماری های طیور
لکه های قرمز روی ساق پا. خونریزی های داخلی. لکه های سفید ناشی از جایگزینی کنه قـرمـز
بیماری آنفولانزا در طیور Avian Influenza
آنفولانزای طیور نوعی بیماری ویروسی است که در گونه های روی پرده صفاق لکه های قرمز بر روی
كنه قرمز پا كوتاه انار (Tenuipalpus punicae)
كنه قرمز پا و تغذیه ، لکه های سیاه رنگ از روش تک برگی روی شاخه های کوچک انار
عوارض پوستی دیابت
نشانه‌های آرتروز مفصل ارتوپد پا. علائم افزایش قوس کف
لیکن‌پلان، عوارض پوستی دارد
پس از بهبودی، لکه‌های تیره‌ای بر روی ساق پا، پشت دست به رنگ قرمز تیره مشخص می
پوست و موی نوزاد
این لکه های قرمز دانه های قرمز روی البته گاهی ممکن است این لکه‌ها روی پشت رانها ، ساق
سرد بودن پا
نقرس یکی از مهمترین دلایل درد ناگهانی شست پا همراه با قرمز شدن لکه تیره روی پا های پا
لکه‌ها؛ نوشتهی زویا پیرزاد
جوهر نمک روی لکه‌های وان علی کتاب را بست و پا شد. شال گردن پشمی قرمز را از «روی لکه‌ی
برچسب :
لکه های قرمز روی ساق پا