دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده(6-7-8-9-10-11-12)

دستورالعمل و راهنماي خاص و تحت نظر پزشك اعلام كرد به استناد اين راهنماي مصرف، وزارت بهداشت اعلام مي دارد:

الف) مردم و بيماران بايد بدانند طبيعي بودن گياهان داروئي به منزله بي خطربودن مصرف آن نيست و مصرف خودسرانه آنها مجاز نمي باشد.

ب) لازم است بيماران پيش از مصرف گياهان داروئي به پزشك مراجعه كرده و علائم و نشانه هاي بيماري خود را بيان نمايند تا از تشخيص بيماري خود و درمان مناسب آن مطلع گردند.

پ) بيماران بايد از پزشك خود لزوم مصرف گياهان دارويي را سئوال كنند.

ت) بيماران بطور سرخود نمي توانند همزمان داروهاي شيميايي و گياهان دارويي را با هم مصرف كنند، زيرا گياهان دارويي نه تنها خود داراي عوارضي از قبيل پرفشاري خون يا افت فشار خون، افت قند خون يا افزايش بيش از حد قند خون احتمال تشديد خون ريزي ،افزايش انعقاد خون، هپاتيت دارويي، عوارض تنبلي، خواب آوري، و غيره هستند بلكه عوارض داروها را نيز ممكن است تشديد كنند.

ث)به دليل استاندارد نبودن تاريخ انقضاء، مدت مصرف، رطوبت كشيدن و احتمال وجود آلودگي هاي قارچي و ميكروبي در فرآورده هاي گياهي از نظر وزارت بهداشت تنها آن دسته از گياهان داروئي قابل استفاده مي باشند كه پروانه ساخت از معاونت دارويي داشته و با دستورالعمل مصرف در داروخانه ها بعنوان داروهاي گياهي عرضه مي شوند.

ج) وزارت بهداشت هشدار مي دهد، از مصرف گياهان دارويي كه بطور فله اي توسط افراد ناآگاه تجويز و بفروش مي رسد به دليل آلودگي هاي ميكروبي و قارچي و عدم كنترل كيفي در تهيه و توليد آنها (بطور مثال تركيبات سمي مثل آرسنيك و جيوه به فراواني در آنها يافت مي شود) اكيدا خودداري گردد.

چ) مصرف گياهان دارويي بويژه در زنان باردار، سالمندان، اطفال و شيرخوارن بدون تجويز پزشك مي تواند خطرناك باشند زيرا اين افراد نسبت به عوارضي از قبيل ناهنجاري هاي جنيني، سرطان زايي و ... كه ذكر شد حساستر هستند.

ح) مصرف گياهان دارويي به مقادير فراوان و بمدت طولاني (چند هفته) مي تواند خطرناك و پرعارضه باشد.

خ) پزشكاني كه گياهان دارويي پروانه دار را تجويز مي كنند از نظر علمي موظفند هر گونه عارضه جانبي اين گونه داروها را ثبت نمايند تا بتوانند در اسرع وقت نسبت به توصيه قطع ان اقدام نمايند.

3_ باستناد ماده 3 قانون مربوط به مقررات پزشكي، داروئي و مواد آشاميدني مصوب 1334 و اصلاحات مصوب سال 1362و1367 تجويز هرگونه دارو اعم از داروهاي شيميايي يا گياهي توسط افراد غير پزشك ممنوع و قابل پيگيري مي باشد.

4_ يادآور مي شود باستناد تبصره 4 ماده 6 قانون اصلاح بعضي از مواد قانون مربوط به مقررات امور پزشكي و داروئي مصوب 23/1/1367 داروهاي گياهي به فرآورده هائي اطلاق ميشود كه در تهيه يا تركيب آنها كاملاً يا اكثر آنها از اجزا يا عصاره هاي گياهي استفاده شده باشد تشخيص داروي گياهي ،اثر درماني و تعيين و تاييد نام آن باوزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي مي باشد.

لطفا موضوع را به معاونين محترم درمان و دارو جهت اطلاع كليه واحدهاي درماني تحت پوشش اعلام و پيگيري لازم معمول فرمائيد.

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده(7) تاریخ18/2/81

راهنمای نحوی اداره بخش مراقبت های ویژه(ICU) در بیمارستان ها

ریاست محترم دانشگاه/دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی

سلام علیکم

پیرو دستورالعمل مورخ 19/4/79 مقام محترم وزارت وقت در خصوص نحوه اداره بخش مراقبتهای ویژه (ICU) در بیمارستان و نظر به پرسشها و پیشنهادهای متعددی که از سوی دانشگاهها و ادارت تابعه به آن وارد شده بود، پس از انجام بررسی های کارشناسی مجدد اصلاحیه کامل دستورالعمل نحوه اداره بخش مراقبتهای ویژه (ICU) در بیمارستان با نگرشی که در ذیل آمده جهت بهره وری و اجراء اعلام می گردد.

1- هدف از تدوین این اصلاحیه عمل به کوریکولوم آموزشی رشته های تخصصی است که در آنها دوره ICU پیش بینی شده است

2- نفی خط کشی بین تخصصهای مختلفی که به صلاح بیمار و جامعه پزشکی نبوده بلکه اصل برآن است که هر طبیبی به کاری دست زند که آموزش کافی را در آن مورد دیده و تبحر لازم و امکانات درمانی کافی را در اختیار داشته باشد چرا که در حرفه پزشکی مهمترین فرد بیمار است و همگان باید این اصل را محترم بشمارند.

3- با توجه به گستره وسیع علوم و بالا رفتن سطح دانش در همه رشته های پزشکی بهتر است همکاران سعی نمایند با بهره گیری از تخصصهای مختلف و انجام کارهای گروهی بهترین درمان را ارائه دهند.

اصلاحیه دستورالعمل نحوه اداره بخش مراقبتهای ویژه ICU در بیمارستان

ماده 1:

بخش مراقبت ويژه ICU در هر بيمارستان مطابق با تشكيلات سازماني بيمارستان و با رعايت مشخصات لازم در ضوابط و ارزشيابي مشخص مي گردد.

ماده 2:

ايجاد بخش مراقبت ويژه و توزيع تخت، متناسب با نوع فعاليت بيمارستان و اصل دسترسي آسان براي همه براساس نظام سطح بندي خدمات بستري كشور تعيين مي شود.

ماده 3:

تجهيزات و نيروي انساني مورد نياز بخش مراقبتهاي ويژه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و براساس استاندارد و ضوابط ارزشيابي بيمارستانهاي عمومي كشور مصوب مرداد ماه 1376 تعيين مي گردد و در بيمارستانهاي خصوصي نيز مطابق همين ضوابط خواهد بود.

ماده 4:

رياست بيمارستان موظف است يك نفر از پزشكان شاغل در آن بيمارستان را كه در مفاد دوره باليني تخصصي خود دوره ICU (Intensivist متخصصين بيهوشي، متخصصين داخلي، و متخصصين ريه) پيش بيني شده است را بر اساس قابليت، تجربه و تبحر علمي و عملي بعنوان رياست بخش ICU منصوب نمايد. (ترکيب ذكر شده تخصصها مبناي تعيين اولويت نمي باشد).

تبصره 1:

در صورتي كه انتخاب رئيس بخش ICU از گروههاي فوق امكان پذير نباشد، رياست بيمارستان مي توانند از ساير گروههاي تخصصي كه دوره مورد تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و دانشگاهها را گذرانده باشند يكنفر را بعنوان رياست بخش انتخاب نمايد.

تبصره 2:

در ICU هاي تخصصي نظيرNICU ، (pediatric ICU); (Neonatal ICU) ، ICU هاي جراحي، اعصاب يا سوختگي رياست بخش مي تواند از بين گروههاي تخصصي مرتبط انتخاب گردد.

تبصره 3:

شرح وظايف و حقوق اداري مالي رياست بخش ICU مطابق با ضوابط موجود براي ساير روساي هر گروه تخصصي بيمارستان مي باشد.

ماده 5:

سرپرستار بخش مراقبتهاي ويژه از كارشناسان ارشد هوشبري يا پرستاراني كه دوره خاصي تحت عنوان طب مراقبت ويژه را طي نموده اند انتخاب خواهد شد. پرستاران با 3 سال سابقه كار در بخش مراقبت ويژه نيز بعنوان اولويت دوم مي توانند به سمت سرپرستار بخش مراقبتهاي ويژه انتخاب شوند.

ماده 6:

هر شيفت كاري بخش مراقبت ويژه توسط پزشك مقيم ICU اداره مي شود و بخش بايد به ازاء هر دو تخت يك پرستار و يك كمك بهيار داشته باشد و يك نفر خدمتگزار جهت خدمات عمومي بخش داشته باشد.

تبصره 1:

بيمارستانهايي كه علاوه بر ICU داراي post ICU مي باشد پزشك مقيم ICU نظارت درماني بر بخش POST ICU را نيز بعهده ميگيرد.

تبصره 2:

هر پزشك مقيم 6 تخت ICU و 2 تخت POST ICU را همزمان مي تواند اداره نمايد.

تبصره 3:

پزشك مقيم ICU پزشكي است كه دوره آموزشي ICU مورد تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تحصيلات تخصصي خود تحصيل كرده باشد نظير متخصصين بيهوشي و Intensivist، متخصصين داخلي، متخصصين ريه و يا پزشكاني كه دوره تكميلي مرتبط با ICU را گذرانده باشند مي توانند بعنوان پزشك مقيم انتخاب شوند.

تبصره 4:

دستورالعمل شرح وظايف پزشك مقيم مطابق با مفاد ضميمه 1 لازم الاجراست

تبصره 5:

دوره آموزشي ICU براي پزشكان، بسته به نياز و شرايط مقتضي و صلاح ديد مي تواند توسط وزارت متبوع تدوين و برگزار گردد.

ماده 7:

تعيين درجه بندي بخش مراقبت ويژه براساس دستورالعمل استاندارد و ضوابط ارزشيابي بيمارستانهاي عمومي كشور مصوب مرداد ماه 1376 انجام مي شود.

ماده 8:

خدمات ارائه شده پزشكي كه تحت نظر پزشك مقيم در ICU ارائه مي شود مطابق با نظام نوين پرداخت، و قوانين جاري محاسبه و پرداخت خواهد شد.

الف) به ازاي هر بيمار بستري درصدي از هزينه تخت روز ICU جهت خدمات پزشكي بصورت گلوبال مطابق دستورالعمل شورايعالي بيمه پرداخت خواهد شد.

ب) حق ويزيت پزشک معالج و مشاور طبق روال و برابر مقررات موجود محاسبه مي شود.

ج) احتساب عملكرد پزشكان مقيم در ICU با توجه به خدمات درماني ارائه شده دركل محاسبه و بين پزشكان ICU براساس طرح نظام نوين پرداخت و با نظر رياست بيمارستان و رئيس بخش ICU تعيين خواهد شد.

د) در صورتيكه بيمار نياز به اعمال جراحي و يا اقدامات تشخيصي درماني غيرمعمول و خارج از ICU داشته باشد طبق مقررات موجود جداگانه محاسبه و پرداخت خواهد شد.

تبصره :

بيمارستانهايي كه در بخش ICU پزشك مقيم با شرايط مندرج در اين دستورالعمل را ندارند، تعرفه ذكر شده در بند (الف) ماده 8 را نمي توانند دريافت كنند به صورتيكه كسر هزينه خدمات پزشكي قابل پرداخت نخواهد بود.

ماده 9:

تمامي بيمارستانهايي كه حداقل داراي 5 تخت ثابت ICU مي باشند موظف اند پس از يكسال از تاريخ تصويب اين دستورالعمل بخش مراقبت ويژه را با ضوابط آن تطبيق دهند.

تبصره: اجراي دستورالعمل براي بيمارستانهايي كه كمتر از 5 تخت ثابت ICU دارند اجباري نيست.

ماده 10

خدمات پايه در بخش مراقبت ويژه بر عهده پزشك مقيم است كه از بين پزشكان متخصصين داخلي و متخصصين بيهوشي، Intensivist، متخصصين ريه) برگزيده مي شوند اين خدمات عبارتند از:

الف) ارزيابي بيماران قبل از پذيرش به بخش مراقبت ويژه به صورت معاينه باليني و درج يافته ها در برگ مشاوره (درخواست شده توسط پزشك معالج اوليه) بعهده پزشك مقيم مي باشد.

ب)‌ در مواردي كه ظرفيت واحد مراقبت ويژه محدود است تعيين اولويت پذيرش يا جابجايي بيماران بستري در واحد مراقبت ويژه با تشخيص پزشكان معالج و مشاور) به مسئوليت پزشك مقيم مي باشد.

ج) تصميم گيري نهايي پس از هماهنگي لازم در مورد دستورات پزشكان معالج و مشاوره بعهده پزشك مقيم است.

د) خدمات پايه پزشكي براي بيماران بدحال كه نيازمند توجه مستمر و ويزيتهاي متوالي پزشكي مي باشند نظير پايش بيمار (مانيتورينگ)، كنترل وضعيت بيمار، تجويز دارو و دستورات پزشكي توسط پزشك مقيم انجام مي پذيرد

ماده 11:

پزشكان مقيم بايد بطور مداوم و شبانه روزي در بخش مراقبت ويژه حضور داشته باشند و ترك بخش ممنوع مي باشد شيفتهاي مختلف شبانه روزي و تعطيلات با نظر رئيس واحد مربوطه برنامه ريزي خواهد شد.

ماده 12:

پذيرش بيماران در بخش مراقبت ويژه بنا به درخواست پزشك معالج و با تاييد پزشك مقيم ICU مي باشد

ماده 13:

رياست بخش، پزشك مقيم و سرپرستار موظف اند، مفاد دستورالعمل پيشگيري و كنترل عفونت در ICU (ضميمه شماره 2) را مطالعه، رعايت و برانجام آن نظارت نمايند.

بديهي است اين اقدام مبناي ارزشيابي هاي تخصصي حوزه هاي معاونين درمان در سراسر كشور براي مراقبت و ارزشيابي خواهد بود. ضمناً سازمانهاي بيمه گر نيز براين استناد پرداخت مي نمايند.

لطفاً، موضوع را به معاون محترم درمان جهت اطلاع مناسب كليه واحدهاي درماني تحت پوشش اطلاع و پيگيري لازم را معمول فرمائيد.

در ضمن کلیه دستورالعملهای مغایر با این بخشنامه لغو میگردد.

دستورالعمل شرح وظايف پزشك مقيم در ICU (ضمیمه شماره 1) تاریخ18/2/81

ریاست محترم دانشگاه /دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی

با سلام و احترام,

ماده 1: محل اقامت پزشك مقيم در زمان كشيك در اتاقي داخل يا مجاور ICU مي باشد. بطوريكه با صرف كمترين زمان بتوان به او دسترسي داشت.

ماده 2: پزشك مقيم حق ترك ICU را در زمان انجام كشيك ندارد. (مگر در مقاطع زماني كوتاه جهت انجام مشاوره هاو انجام فرائص و صرف غذا با هماهنگي لازم)

ماده 3: پزشك مقيم موظف است در زمان تعويض شيفت در ICU حضور داشته و بيماران را به پزشك بعد معرفي و تحويل نمايد.

تبصره 1: بندهاي 1 تا 3 جهت مراكز ICU بيش از 4 تخت ثابت الزامي مي باشد.

ماده 4: پزشك مقيم موظف است در اسرع وقت پاسخگوي مشاوره هاي درخواستي ICU باشد.

بند الف) لازم است انتخاب بيمار براي بستري شدن در ICU براساس انديكاسيون هاي كلاسيك انجام گيرد.

بند ب) براي انتخاب بيماراني كه انديكاسيون بستري در بخش ICU دارند در شرايط مساوي بيماراني در اولويت قرار مي گيرند كه شرايط بهره مندي بيشتري از بخش ICU ببرند بطوريكه احتمال مرگ و مير آنها كمتر و بستري شدن در ICU پيش آگهي بهتري را براي آنها ايجاد نمايد.

ماده 5: پزشك مقيم موظف است در بدو ورود از بيمار شرح حال و معاينه كامل بعمل آورده و در پرونده بيمار ثبت نمايد.

بند الف) لازم است بطور روزانه گزارش پيشرفت سير بيماري در پرونده ثبت گردد.

بند ب)لازم است اسكور بررسي وضعيت فيزيولوژيك حاد و مزمن سلامت در بدو ورود و در روزهاي بعد جهت تعيين پيش آگاهي بيماري در پرونده بيمار ثبت گردد.

ماده 6: لازم است در بدو ورود بيمار، جهت انجام هرگونه عمل تشخيصي – درماني و پيامدهاي احتمالي در ICU از رضايتنامه اي كه توسط پرستار بخش ICU در اختيار تيم يا خانواده درجه يك قرارداده شده است را پزشك مقيم داشته باشد و در پرونده بيمار منظم نمايد.

ماده 7: پزشك مقيم موظف است مفاد دستورالعمل كنترل و پيشگيري عفونت در ICU (ضميمه شماره 2) را مطالعه و با همكاري سرپرستار بخش برانجام آن نظارت نمايد.

ماده 8: پزشك مقيم موظف است با همكاري پزشك معالج مربوطه اقدام به تنظيم دستورات لازم روزانه بيمار نمايد.

ماد 9: ترخيص بيمار از بخش ICU بايست با نظر و هماهنگي پزشك معالج انجام گيرد.

سياستگذاري كنترل عفونت بيمارستاني

دستورالعمل پيشگيري و كنترل عفونت در بخش هاي ويژه ICU

كنترل عفونت در بخشهاي ويژه ICU عمدتاً براساس دومحور مهندسي ICU و مديريت پرسنلي آن مي باشد كه كنار يكديگر لازم و ملزوم يكديگرند و براي نيل به هدف كنترل عفونت در ICU ها رعايت نكات زير در هر كدام از اين محورها الزامي است.

مهندسي ICU

1_ تناسب مساحت بخش با تعداد تخت ها بايستي فضاي كافي در اطراف هر تخت براي وسايل و دسترسي پرسنل به بيمار و وسايل وجود داشته باشد.

2_ طراحي ICU بگونه اي باشد كه هر بيمار در يك اتاقك قرار داشته باشد در صورتيكه بخش بصورت يكدست (Big ward) است بايستي اتاق ايزوله جهت مراقبت از بيماران عفوني وجود داشته باشد.

3_ در ورودي بخش بايستي يك اتاق مخصوص تعويض لباس پرسنل و شستشوي دست ها جهت كليه كادر پزشكي وجود داشته باشد.

4_ موقعيت و تعداد مناسب دستشويي بطوريكه كليه كادر پزشكي به راحتي بتوانند بطور مكرر دستهاي خود را بشويند ترجيحاً وسايل خشك كننده مناسب نظير خشك كن برقي در نزديكي هر دستشويي قرار داده شود.

5_ ايجاد محل هاي مناسب جداگانه جهت نگهداري وسايل تميز، شستشوي وسايل و وسايل نظافت بخش

6_ تعبيه اتاقك مخصوص نگهباني بخش بطوريكه از محيط ICU جدا باشد

7_ شستشو و ضدعفوني وسايل مراقبتي و درماني بيماران براساس استانداردهاي هر وسيله كه توسط كارخانه سازنده توصيه شده و توسط كميته كنترل عفونت تاييد شده باشد نظير دستگاههاي ونتيلاتور و ...

8_ دسترسي به تعداد كافي وسايل مراقبتي و درماني بطوريكه زمان كافي براي شست و شو، گندزدايي وسترون سازی وسايل وجود داشته باشد اين كار در طولاني مدت از نظر هزينه مقرون به صرفه خواهد بود.

9_ رعايت اصولي استفاده و مراقبت از وسايلي كه در تماس با بيمار مي باشد نظير كاتترهاي اداري، عروقي، تنفسي و........

مديريت ICU

مديريت ICU بايستي همزمان به 3 جنبه توجه داشت.

1_ پرسنل 2_ پايش كنترل عفونت 3_ بيماران

1_ پرسنل

الف) آموزش: مهارت پرسنل در امور مربوط به ICU بسيار مهم است. بنابراين بايستي آموزش مداوم جهت تكنولوژي جديد و نحوه استفاده از وسايل جديد، بيماريهاي نوظهور و مرور روي آموزشهاي قبل وجود داشته باشد.

ب) مهارت و تجربه: بهتر است كه پرسنل تازه كار را در ICU به كار نگرفت و از تعويض مكرر پرسنل پرستاري در اين بخش ها خودداري شود. دانشجويان نيز در آخر دوره هاي خود دوره آموزشي ICU را بگذرانند و ICU را تجربه اوليه آنها از بخشهاي آموزشي نباشد.

ج) مسئوليت: آگاه كردن كادر درماني از مسئوليت و نقششان در جلوگيري از انتشار عفونت

د) حتي الامكان رعايت نسبت يك به يك پرسنل به بيمار و در صورتيكه اين شرايط مقدور نباشد پرسنل مراقبت از بيماران عفوني از بيماران غيرعفوني مجزا باشند.

2_ پايش كنترل عفونت

الف) نظارت سرپرستار بر رفتار و عمليات كليه كادر درماني بطوريكه يك رفتار غلط سريع شناسايي شود و قبل از اينكه بصورت عادت درآيد جلوي آن گرفته شود.

ب) نظارت بر كيفيت مراقبتهاي درماني

ج) مراقبت عفونت بيمارستاني، نظارت بر ميزان بروز شيوع عفونتهاي بيمارستاني، شناسايي عفونت ها و گزارش دهي

3_ بيماران

الف: بستري نمودن بيماراني كه نياز به مراقبت ويژه پزشكي دارند نه هر نوع بيماري

ب: ترخيص هر چه سريعتر بيماران از ICU به محض ايجاد وضعيت مناسب پزشكي

ج: تشخيص سريع و دخالت بموقع در عفونت بيمارستاني در هر بيمار و هنگام بروز اپيدمي

اصول عملي كنترل عفونت در ICU

جداسازي بيماران (Isolation):

1_ جداسازي و حفظ فاصله بين بيماران جديد از بيماران قديمي تر كه احتمال كلونيزاسيون و عفونت دارند. حتي الامكان پرسنل اين بيماران نيز بايستي مجزا باشند و ويزيت بيماران عفونت به عنوان بيمار آخر

2_ جداسازي بيماران عفوني شده برحسب محل عفونت، راه انتقال، مقدار و نوع ترشحات آلوده، نوع و تهاجم ميكروارگانيسم مربوطه و حساسيت آنتي بيوتيكي آن

3_ جلوگيري از جابجايي مكرر بيمار در بين بخشهاي مختلف بيمارستاني

4_ مشخص كردن فلوركولونيزه و حساسيت آنتي بيوتيكي آن در هر بيمار و درج در پرونده و گزارش آن هنگام ارجاع بيمار به واحد ديگر درماني

5_ جهت كنترل تردد در بخش رعايت اصول ملاقات ممنوع، برگزاري راند آموزشي در خارج از محل نگهداري بيماران و انجام راند درماني بيمار فقط توسط پزشكان مختص آن بيمار

شستشوي دستها

1_ شستشوي دستها قبل و بعد از تماس با بيمار براي كليه كادر درماني اعم از پزشك و پرستار اجباري مي باشد بايستي نظارت مستمر توسط سرپرستار يا پزشك مسئول بخش روي اين امر مهم وجود داشته باشد و آموزش مداوم داده شود.

2_ استفاده از مواد صابوني همراه با ضدعفوني كننده مناسب دست ها نظير كلروهگزيدين بخصوص بعد از تماس با بيماران عفوني ارجحيت دارد.

استفاده از وسايل حفاظتي

1_ دستكش: براي بيماران عفوني استفاده از دستكش توصيه مي شود و بايستي براي هر بيمار از يك دستكش استفاده كرد. استفاده از دستكش به معناي عدم نياز به شستشوي دست ها نمي باشد.

2_ گان: براي بيماران عفوني و بيماراني كه كار با آنها احتمال پاشيدگي خون و ترشحات دارد پوشيدن گان مخصوص همراه بيمار لازم است اين گان بايستي روزي يك مرتبه عوض شود كه در صورتيكه آلودگي ظاهري داشته باشد بايستي فوراً تعويض شوند.

3_ عينك و ماسك: در صورتيكه هنگام كار با بيمار احتمال پاشيدگي خون و ترشحات به صورت وجود دارد بايستي از عينك و ماسك استفاده شود.

4_ تعويض لباس: پرسنلي كه در تماس مداوم با بيمار هستند نظير پرستاران بايستي كه در هنگام ورود به بخش لباس خود را تعويض نمايند اما پرسنلي كه در تماس با بيمار نمي باشد يا كوتاه مدت در بخش حضور دارند نيازي به تعويض لباس جهت ورود به بخش ندارند و در صورتيكه نياز به تماس با بيمار دارند بايستي از گان ويژه همان بيمار استفاده نمايند.

5_ جهت ورود به بخش لازم است كه از كفش يا دمپايي مخصوص بخش استفاده گردد.

دستورالعمل مراقبت های مدیریت شده(8) تاریخ 25/6/81

راهنمای استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک پیش از اعمال جراحی

رئيس محترم دانشگاه/ دانشكده علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني

با سلام و احترام,

وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي به منظور ارتقاء خدمات سلامتي و رعايت حقوق بيماران و در راستاي ايجاد وحدت رويه در ارائه خط مشي هاي درماني دستورالعمل پروفيلاكسي آنتي بيوتيك پيش از اعمال جراحي را با عنايت به نظرات كارشناسي انجمن متخصصين عمومي ايران و باستناد مدارك علمي – پزشكي مرجع جهت بهره وري اعلام مي گردد.

در تمام موارد ذكر شده انتخاب آنتي بيوتيك متفاوت با دوز متفاوت توسط پزشك معالج بشرط ذكر دليل در پرونده بيمار مجاز است

يادآور مي گردد رژيمهاي آنتي بيوتيك پيشنهادي در اين دستورالعمل به هيچ وجه جنبه تبليغ و يا حمايت از داروي خاصي نبوده بلكه صرفا براساس امكانات فعلي دارويي كشور تنظيم گرديده است و بديهي است با تغيير مقاومت ميكروبي هر منطقه تغيير خواهد كرد اما تعداد دوز تجويز شده پيشنهادي استاندارد و مطابق با مراجع كلاسيك مي باشد.

دستورالعمل آنتي بيوتيك پروفيلاكسي پيش از اعمال جراحي

مقدمه:

تعريف عفونت زخم:

عفونت محل عمل (Surgical site infection)

مركز پيشگيري و كنترل CDC از سال 1992 جهت بيان عفونت هاي همراه با اعمال جراحي واژه عفونت زخم عمل جراحي) Surgical Wound infection (را به عفونت محل عمل Surgical site infection تغيير داد و براين اساس عفونتهاي عمل بشرح زير طبقه بندي شده اند.

الف) عفونت انسیزيون: شامل عفونت هاي سطحي (پوست و بافتهاي زير جلدي) و عفونت هاي عميق (بافتهاي نرم عمقي عضلات و فاسياها)

ب) عفونت عضو:

ج) عفونت سایراعضاء ومکانهای دستکاری شده حین عمل:

عفونت محل عمل منبع موربيديتي عفوني در بيماران جراحي به حساب مي آيد و استفاده از آنتي بيوتيك ها بيش از اعمال جراحي در صورت انديكاسيون جزء اصلي مراقبت استاندارد اعمال جراحي بشمار مي رود كه منجر به كاهش عفونت پيش از عمل مي گردد.

اصول مناسب پروفيلاكسي پيش از عمل بر مباني زير استوار است:

1_ احتمال عفونت در صورت نبودن پروفيلاكسي

2_ شناخت فلور آلوده كننده احتمالي همراه با زخم يا محل جراحي

3_ معمولاً ‌آنتي بيوتيك پروفيلاكتيك از يك نوع انتخاب مي شود. (براساس فعاليت عامل پروفيلاكتيك انتخابي بر عوامل عمده پاتوژن آلوده كننده زخم يا محل عمل)

4_ پيش بيني انتخاب بيش از يك آنتي بيوتيك فقط در صورتي كه ا نديكاسيون داشته باشد و براساس ارگانيسم هاي آلوده كننده احتمالي تجويز ميگردد.

5_ ايجاد غلظت بافتي موثر پيش و حين عمل جراحي با تجويز يك دوز حدود 30 تا 45 دقيقه پيش از انسيزيون (در مرحله القاي بيهوشي)

6_ دوز موثر براساس وزن بيمار بطور مثال براي سفالوسيورينها:

الف) وزن كمتر از 70 كيلو گرم: سفازولين1gr/IV

ب) وزن بيش از 70 كيلوگرم: سفازولين 2gr/IV

7_ مدت عمل جراحي:

الف) كمتر از 3 ساعت يك تك دوز

ب) بيش از 3 ساعت يك دوز موثر اضافي

ج) در اعمال همراه با خونريزي سريع و مصرف مايعات بيشتر برحسب مورد ممكن است انديكاسيون مصرف آنتي بيوتيك پروفيلاكتيك مجدد پيدا كند.

8_ حتي بهترين رژيم هاي پروفيلاكتيك نيز جايگزين تكنيك استاندارد و مناسب جراحي و مراقبتهاي پس از جراحي نمي شود.

1_ اعمال جراحي عمومي:

الف) اعمال جراحي تميز: اكثر اين گونه اعمال نیاز به پروفيلاكسي آنتي ميكروبيال ندارند مگر در مواردي كه خطربالقوه ذاتي عفوني وجود داشته باشد.

ب) اعمال جراحي قسمت فوقاني دستگاه گوارش و اعمال الكتيو روده كوچك (معده، روده كوچك، نوزاد معده و سيستم هپاتوبيلياري)

مورد مصرف: روش/دوزاژ/ زمان: سفتازيديم gr/IV 2يا يك گرم سفترياكسون (به همراه مترونيدازول 500mg/IV در صورت شك به عفونت بي هوازي همراه انديكاسيون دارد) 45 – 30 دقيقه بيش از انسيزيون پوست/دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

توجه: در مورد عمل جراحي كه سيستكتومي در بيماران كم خطر آنتي بيوتيك پروفيلاكتيك توصيه نمي شود و در مورد بيماران پرخطر (سن بالاي 60 سال، سابقه عمل قبلي مجاري صفراوي، سابقه علائم حاد يا وجود زردي كيسه صفرا غيرفعال و يا وجود همزمان سنگ داخل مجرا) سفترياكسون تا 3 دزو (45-30 دقيقه پيش از عمل، 12 و 24 ساعت پس از عمل) انديكاسيون دارد.

پ)رزکسیون روده بزرگ :دو روز پیش از عمل پرپ (prep)مکانیکال و بعضی موارد بر حسب نظر پژشک پرپ شیمیایی شامل نئومایسین/اریترومایسین انجام میشود.(در همه موارد لازم نیست)مورد مصرف:روش/دوزاژ/زمان:سفتریاکسون1gr/IV به همراه یک دوز مترونیدازول500mg/IVدر صورت شک به عفونت بی هوازی همراه اندیکاسیون دارد)/30-45 دقیقه پیش از انسیزیون پوست/دوز دوم در صورتیکه عمل بیش از 3 ساعت طول بکشد.(دوز اضافه تر نیاز نیست)

ت)آپاندکتومی حاد(غیره پرفوره):

مورد مصرف:روش/دزاژ/زمان:تنها یک آنتی بیوتیک مثلا"سفتریاکسون1gr/IV(به همراه یک دوز مترونیدازول500mg/IVدر صورت شک به عفونت بی هوازی همراه اندیکاسیون دارد)30-45دقیقه پیش از انسیزیون /دوز دوم در صورتیکه عمل بیش از 3 ساعت طول بکشد.

توجه:در مورد وجود پرفوراسیون یا گانگرن بر اساس وضعیت بالینی و اندیکاسیون بالینی که پژشک می گذارد تصمیم گیری خواهد شد.

ث)فتق کشاله ران(هرنی اینگواینال):پروفیلاکسی توصیه نشده است.

ج)ماستکتومی توتال و نسبی:پروفیلاکسی توصیه نشده است.

II –جراحی تروما:

الف)ترومای نافذ شکم:

مورد مصرف:روش/دوزاژ/زمان:سفتریاکسون2gr/IVبه همراه مترونیدازول500mg/IV(درصورتیکه آسیب روده درحفره صفاق بوجود آمده باشد)./30-45دقیقه پیش از انسیزیون پوست/دوز دوم در صورتیکه عمل بیش از 3 ساعت طول بکشد.

III-زنان و مامایی:

الف)هیسترکتومی واژینال یا از راه شکم(شامل رادیکال هیسترکتومی)

مورد مصرف:روش/دوزاژ/زمان:سفتریاکسون2gr/IVدرصورت شک به عفونت بی هوازی همراه اندیکاسیون دارد)30-45 دقیقه پیش از انسیزیون پوست.

ب)عمل سزارین/هیسترکتومی(2و6)

مورد مصرف:روش/دوزاژ/زمان:سفازولین1gr/IV30-45 دقیقه پیش از انسیزیون;در بیماران پر خطر ممکن است سفازولین2gr/IVپس از کلامپ و قطع بند ناف لازم باشد.

IV-اورولوژی:

الف)پروستاتکتومی:

مورد مصرف روش/دوزاژ/زمان:سفازولین1gr/IV /30-45 دقیقه پیش از انسیزیون پوست/دوز دوم پس از عمل تجویز میگردد.

ب)بیوپسی سوزنی پروستات از طریق صفاق:پروفیلاکسی توصیه نشده است.

پ) عمل اتساع پيش آبراه: نياز به پروفيلاكسي ندارد.

V- جراحيهاي سر و گردن و گوش، حلق و بيني:

الف) اعمال جراحي تميز(بازكردن پوست، تشريح گردن) در صورتيكه قضاوت پزشك معالج مبني بر دادن پروفيلاكتيك باشد به شرح ذيل:

مورد مصرف( روش، دوزاژ، زمان): سفازولين 1gr/IV يا پني سيلينG -30 /2-4MU/IV G45دقيقه پيش از انسيزيون پوست/ دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

ب) لارنگوتومي و ديگر اعمال جراحي كانسرهاي سر و گردن

مورد مصرف (روش/روزاژ/ زمان): سفازولين 30-45/ 1gr/IV دقيقه بيش از انسيزيون پوست، دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

پ): شكستگي مانديبول، مورد مصرف: پني سيلين

روش /دوزاژ/ زمان: پني سيلينG 2MU/IV (2 ميليون واحد) در افراد بالاي 40 كيلوگرم 30-45/ 4MU/IV دقيقه بيش از انسيزيون، دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

ت) تونسيلكتومي با و يا بدون آدنوئيدكتومي پروفيلاكسي توصيه نمي شود.

ث) رينوپلاستي و ترميم بيني ثابت شده پروفيلاكسي موثر باشد.

VI- جراحي ارتوپدي:

الف) تعويض كامل مفصل مورد مصرف روش /دوزاژ/ زمان: سفازولين 30-45/ 1gr/IV دقيقه بيش از انسيزيون پوست دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

ب) شكستگي بازتروماتيك مورد مصرف سفازولين

روش دوزاژ/زمان سفازولين 30-45/ 2gr/IV دقيقه پيش از انسيزيون پوست/ دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد

پ)‌ جراحي با آرتروسكوپي: پروفيلاكسي توصيه نمي شود.

ت) لامينكتومي و فيوژن اسپاينال، پروفيلاكسي توصيه نمي شود.

ث) آمپوتاسيون اندام تحتاني: مورد مصرف: روش/ دوزاژ/ زمان: سفازولين (با سفترياكسون 2gr/IV(كليندامايسين 600mg/IV (شك به عفونت بي هوازي) 45-30 دقيقه بيش از انسيزيون پوست/ هر 6 ساعت براي 4 روز

VII- اعمال جراحي قلب وتوراكس، استرنوتومي باي پاس عروق كرونر و رزكسيون ريه:

مورد مصرف: روش/ دوزاژ/ زمان سفازولين 30-45/ 1gr/IV دقيقه پيش از انسيزيون پوست، دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

VIII- جراحي اعصاب:

مورد مصرف: روش/ دوزاژ/ زمان: سفازولين 30-45/ 1gr/IV دقيقه پيش از انسيزيون پوست/ دوز دوم در صورتيكه عمل بيش از 3 ساعت طول بكشد.

بديهي است اين اقلام علمي مبناي ارزشيابي هاي تخصصي حوزه هاي معاونين درمان در سراسر كشور براي مراقبت و ارزشيابي خواهد بود. ضمناً سازمانهاي بيمه گر نيز بر اين استناد پرداخت خواهد كرد. لطفاً موضوع را به معاون محترم درمان جهت اطلاع مناسب كليه واحدهاي درماني دولتي، خصوصي و خيريه ... تحت پوشش ابلاغ و پيگيري لازم را مبذول فرمائيد.

6- نظرات كارشناسي انجمن متخصصين عفوني و گرمسيري ايران طي نامه شماره الف/601 مورخ 27/3/1381 (تغييرات آنتي بيوتيكيا براساس امكانات موجود كشور تنظيم شده است).

دستور العمل مراقبت های مدیریت شده(9) تاریخ25/6/81

راهنمای نظارت بر مصرف فراورده های خونی

پیرو گزارش سازمان انتقال خون ایران طی نامه شماره 4142/خ مورخ 13/3/81 در خصوص کاهش شاخص مصرف خون کامل به سایر فرآورده های خونی در جمهوری اسلامی ایران به میانگین10%وقرارگرفتن در ردیف کشورهای پیشرفته جهان به منظور استمرار این روند و نیز کاهش این شاخص در استانهایی که بیش از 10%می باشد ,بناب پیشنهاد سازمان انتقال خون ایران و تایید انجمن علمی تخصصی هماتولوژی, انکولوژی ایران( نامه شماره 2618/الف 418 مورخ 9/5/81 )معاونت سلامت دستورالعمل ذیل را اعلام میدارد:

1-از تاریخ صدور این اطلاعیه ظرف مدت 6 ماه بیمارستانهاموظفنددرقالب وظایف کمیته های موجود بیمارستانی,مسئله انتقال خون را در دستور کار خود به منظور نظارت دقیق بر فراورده های خون مصرفی قرار داده و صورتجلسات اقدامات متخذه و آمار لازم را تنظیم نمایند.

2-با توجه به این که امروزه استفاده از خون کامل بجز خونریزی هاو تروماهای وسیع و تعویض خون نوزاد توصیه نمی شود,شایسته است نسبت به تعدیل این شاخص تلاش لازم را به عمل آورند.لذا از تاریخ صدور این اطلاعیه ظرف مدت شش ماه بیمارستانها موظفند شاخص نسبت مصرف خون کامل به سایر فرآورده های خونی خود را به حداقل ممکن کاهش دهند.

3-از تاریخ صدور این اطلاعیه ظرف مدت شش ماه ,تشکیل و تنظیم صورتجلسات اقدامات کمیته های مربوطه بیمارستانی در ارتباط با مصرف فرآورده های خونی به عنوان یکی از شاخص های ارزشیابی بیمارستانهای کشور در نظر گرفته خواهد شد.

بدیهی است این اقدام مبنای ارزشیابی تخصصی حوزه معاونین درمان در سراسر کشور برای مراقبت و ارزشیابی خواهد بود.لطفا"موضوع را به معاونین محترم درمان جهت اطلاع مناسب کلیه واحدهای درمانی تحت پوشش ابلغ و پیگیری لازم را معمول فرمایید.

دستورالعمل مراقبتهای مدیریت شده (10) تاریخ25/6/81

راهنمای انجام ختنه نوزادان پسر

ریاست محترم دانشگاه /دانشکده علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی

با سلام و احترام ,

وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به منظور ارتقاء خدمات سلامتی و رعایت حقوق بیماران و در راستای ایجاد وحدت رویه در ارائه خط مشی های درمانی با بهرهگیری از نظرات کارشناسی انجمن های علمی تخصصی دستورالعمل انجام ختنه نوزادان پسر را جهت بهره وری به دانشگاه های علوم پزشکی اعلام میدارد:

دستورالعمل ختنه نوزادان پسر

1- درخصوص زمان انجام ختنه نظرات متعددي وجود دارد (5) بر اساس منبع ذكر شده متخصصين نوزادان زمان مناسب ختنه از حداقل 6 ساعت بعد از تولد و پس از معاينه اول نوزاد تا قبل از ترخيص از بيمارستان و حداكثر تا پايان دوره نوزادي (28 روز اول زندگي) مي باشد، مشروط به اينكه نوزاد سالم باشد و وزن بالاي 2500 گرم داشته باشد و دكتر انديكاسيون هاي ختنه از قبيل ناهنجاري هاي مجرا (مانند هيپوسپادياريس و اپي سپادياريس و دوگانه بودن مجرا و انحراف محور آن) و ساير بيماريهاي خونريزي دهنده در فاميل وجود نداشته باشد (ترجيحاً نوزاد ختنه شده همراه مادر از بيمارستان ترخيص شود).

2- فرد انجام دهنده ختنه پزشك دوره ديده بايد باشد. بديهي است ايجاد زمينه آموزش ختنه نوزادان در دوره كارورزي، دستياري و دستياري فوق تخصصي (رشته هاي مربوطه) الزامي است و براي پزشكان فارغ التحصيل كه مايلند مهارت را كسب نمايند دوره های عملي برگزار گردد.

تبصره: انجام و دخالت در امور ختنه توسط پرسنل غيرپزشك به هيچ وجهه مجاز نمي باشد و مراقبين درمان موظفند در اين گونه موارد برخورد قانوني نمايند.

3- روش توصيه شده براي ختنه در دوره نوزادي و تا سن 6 ماهگي روش Plasticell (حلقه پلاستيكي) ميباشد.

تبصره: روش جراحي در صورتي كه توسط فرد ماهر انجام شود نيز امكانپذير است.

4- روش بي حسي براي ختنه براساس پروتكل مراكز آموزشي متفاوت است از آنجايي كه استفاده از بي حسي مناسب براي انجام ختنه مورد اهميت مي باشد سه روش زير پيشنهاد مي شود.

استفاده از كرم Subcutaneous Ring Block, Dorsal Penile Nerve Block) DPNB, EMLA) (نوع دارو و ميزان آن براساس پروتكل مراكز آموزشي خواهد بود).

5- مراقبتهاي پس از انجام ختنه:

الف: حداقل 2 ساعت پس از انجام ختنه تحت نظر باشد.

ب: دور نگه داشتن محل ختنه از آلودگي و مدفوع در چند روز اول و در صورت آلودگي با مدفوع با آب و صابون تميز شستشو انجام شود.

پ: استفاده از پماد تتراسيكلين يا وازلين طبي روي حلقه و آلت روزي 3 بار يا بيشتر

ت: حداكثر 7 روز پس از ختنه توسط پزشك ديده شود.

ث: در صورت بي قراري تجويز قطره استامينوفن (2 قطره به ازاء هر كيلو گرم)

ح: پوشك نوزاد حتي المقدور باز باشد و در صورت بستن سفت بسته نشود.

6- علائم خطر براي مراجعه فوري به والدين آموزش داده شود.

الف: خونريزي يا تغيير رنگ و تيره شدن نوك آلت و خونمردگي وسيع آلت و بيضه

ب: تورم شديد آلت و بيضه

پ: نوزاد بايستي حداكثر تا 24 ساعت پس از ختنه ادرار نمايد در غير اينصورت نياز به مراجعه به پزشك ميباشد.

ت: افتادن حلقه در كمتر از 3 روز و يا نيافتادن حلقه تا 10 روز بعد از ختنه

ث: عفونت محل ختنه (قرمزي موضعي و ترشح چركي)

ح: ساير مواردي كه بنظر والدين غير طبيعي ميباشد.

لطفاً موضوع را به معاونين محترم درمان جهت اطلاع مناسب كليه واحدهاي درماني دولتي ,خيريه و خصوصي , تحت پوشش، ابلاغ و پيگيري لازم را مبذول فرماييد.

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده (11) تاریخ3/12/81

راهنمای ترک اعتیاد به روش URD

رياست محترم دانشگاه/دانشکده علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني:

با سلام و احترام

استحضار داريد فرايند درمان بيماران مبتلا به اعتياد، فرايندي است كه ماحصل كار مشترك گروهي است و در اين فرايند، يكي از روشهايي كه اخيراً در سطح كشور مورد توجه و كاربرد قرار گرفته است، روش سم زدايي فوق سريع مي باشد. بدين منظور، با بررسي مدارك علمي و ديدگاههاي مختلف، دستورالعمل حاضر تهيه شده است كه لازم است در مورد اقدامات درماني، جهت ترك اعتياد با روش فوق URD به اجرا در آيد.

1- تعريف (Ultra Rapid Detoxification) URD: عبارت است از روشي كه با كمك آن در كوتاه مدت (چندساعت) با تجويز داروهاي آنتاگونيست مخدري، فرد معتاد سم زدايي مي گردد و تحت هوشبري و مراقبت ويژه سعي مي گردد فرد معتاد علايم قطع دارو را تجربه نكند.

2- بيماران هدف چه كساني هستند: افرادي كه دو مورد از موارد زيل در آنها احراز گردد:

الف: تست مثبت اعتياد

ب: اقرار شخصي فرد معتاد

ج: شرح حال شخص معتاد كه به تائيد مسئول فني مركز كه URD در آن انجام ميشود، رسيده باشد

د: تائيد به متخصص بيهوشي و روانپزشك درمانگر بيمار

3- نكات اخلاقي: بيمار بايد از چگونگي درمان و عوارض آن آگاه باشد و رضايت نامه آگاهانه (Informed Consent) در پرونده موجود باشد به نحوي كه بيمار ضمن آگاهي كامل از فرآيند درمان به طور كتبي، رضايت نامه كتبي خود را نيز امضاء كند.

4- مسئوليت انجام درمان:ترک اعتیاد به روشURD روش اصلی در مدالیته ترک اعتیاد محسوب نمی گردد و فقط برای تعداد معدودی از بیماران اندیکاسیون دارد .لذا لازم است جهت انجام URDبیمار ابتداتوسط روانپزشک و یا پزشکی که دوره های مخصوص ترک اعتیاد را دیده است معاینه گردد و در صورتی که واقعا"نیاز به انجام URDوجود داشته باشد با رعایت سایر پیش شرط های علمی و اجرایی به متخصص بیهوشی معرفی شود. این معرفی باید به طور مکتوب در پرونده بیمار وجود داشته باشد.برای تائیدانجام URDاز نظر جسمی باید ویزیت و معاینه فرد قبل از URDتوسط متخصص بیهوشی انجام گیرد.مسئوليت بيمار از ابتداي URD تا 48 ساعت پس از انجام URD (از ساعت شروع آن) به عهده متخصص بيهوشي است.در عین حال,پس از انجام URD باید مجددا"همان پزشکی که بیمار را جهت URD معرفی کرده است مسئولیت استمرار درمان دراز مدت وی را بر عهده بگیرد.

5- شرايط مكان انجام درمان URD: URD بايد در محلي انجام شود كه تمامي پيش نياز استاندارد اتاق عمل را براي انجام بيهوشي سالم از نوع بيهوشي عمومي (General) Anesthesia داشته باشد. ماشين بيهوشي، مانيتورينگهاي الكتروكارديوگرام (ECG)، فشار خون (NIBP) درجه حرارت بدن (Temperature Monitoring)، كاپنوگرام (Capnogram) و پالس اكسيمتري (spO2) به عنوان حداقل استانداردهاي درمان به حساب مي آيد. وسايل كامل احياء از جمله (الكتروشوك، داروهاي احياء، وسايل لازم جهت انتوباسيون، تخت مناسب اتاق عمل و ...) بايد در محل موجود باشد. مكان انجام URD بايد مجهز به ICU باشد تا در صورت لزوم بيمار به ICU منتقل گردد. پرسنلي كه در اين محل براي انجام URD در نظر گرفته شده اند بايد با كاربرد وسايل و امكانات محل آشنا باشند و در محل نيز حضور داشته باشند. در هنگام انجام URD به ازاء هر بيماري كه در حال URD است يك متخصص بيهوشي و نيز بر بالين هر بيمار در حال URD يك تكنسين بيهوشي بايد حضور داشته باشد.

6- مجوز محل URD: براساس قوانين جاري جهت صدور مجوز عملكرد مراكز ترك اعتياد خواهد بود.

7- درخواست آزمايشهاي قبل از URD: منطبق با اطلاعيه شماره 1 از مجموعه دستورالعملهاي مراقبتهاي مديريت شده به شماره نامه 151365 / س مورخ 25/11/80 معاونت سلامت خواهد بود. علاوه بر اين ساير آزمايشهاي مورد نياز براساس تشخيص باليني اضافه خواهد شد.

8- انديكاسيون هاي انجام URD: بيماران بايد متعلق به كلاس ASA يك يا دو باشند و شرايط رواني و جسمي كه توسط متخصصين روانپزشك و بيهوشي تعيين مي گردد، احراز گردد. كليه اين موارد از جمله كلاس ASA بايد در پرونده ثبت گردد.

9- كنترانديكاسيون هاي انجام URD: بيماران حامله، بيماراني كه تستهاي كبدي آنها مختل باشد، وقوع CVA در طي شش ماهه اخير، وقوع انفاركتوس ميوكارد در طي شش ماهه اخير، سندرم هاي درد مزمن (Chronic pain syndromes) و يا دردهاي لاعلاج يا به سختي درمان شونده (Intractable pain) سايكوز حاد، اختلال شخصيتي و كليه موارد منع انجام بيهوشي و كنترانديكاسيونهاي روانپزشكي جهت انجام URD.

10- نحوه نظارت بر فرآيند درمان: نحوه نظارت از طرف دانشگاههاي علوم پزشك كشور انجام خواهد گرفت كه اين نظارت بر تمامي مراكز ترك اعتياد URD اعم از خصوصي و دولتي وجود دارد. در صورت تخلف، مطابق قوانين جاري عمل ميگردد.

11- روش انجام URD: براي انجام URD با توجه همه جانبه به مشكلات اين روش و احتمال مشكلات حاشيه اي بايد روش بيهوشي عمومي (General Anesthesia) انتخاب گردد و تمام امكانات لازم براي آن از پيش فراهم باشد.

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده (12) تاریخ6/12/81

راهنماي تسكين درد

رئيس محترم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني :

با سلام و احترام

بمنظور ارتقاء فرايند ارائه خدمات درماني و رعايت حقوق بيماران و ايجاد وحدت رويه در خط مشي هاي درماني جهت تسكين درد بيماران، با بهره گيري از منابع علمي و ديدگاههاي مختلف انجمن هاي تخصصي و شوراي بررسي و تدوين داروهاي ايران، دستورالعمل تسكين درد جهت كاربرد و بهره برداري در اقدامات درماني ارسال مي گردد.

راهنماي تسكين دردهاي حاد بدون بيماري زمينه اي

اين گروه از بيماران در مراجعه اوليه به شبكه هاي بهداشتي، همكاران پزشك در بخش خصوصي، درمانگاههاي خصوصي و دولتي و بيمارستانها مراجعه مي كنند. اين دردها شامل درد كمر، درد گردن، سردرد، دردهاي شكستگي، درد حاد كليوي، درد مفصل ودرد مفصل و درد ناشي از صدمات بافت نرم و .... مي باشند. گذشته از بررسي علل اوليه دردهاي فوق كه يكي از وظايف پزشكان در كليه سطوح كنترل مي باشد، ارتقاء كيفيت زندگي بيماران نيز بايد مد نظر پزشكان قرار گيرد. (ضميمه شماره 1)

راهنماي تسكين درد در بيماران سرطاني

اين گروه از بيماران بطور اختصاصي به پزشكان متخصص رشته مربوط مراجعه مي نمايند. راهنمايي كه در اي خصوص آمده است حاصل توصيه هاي سازمان بهداشت جهاني (WHO) و ديدگاههاي انجمن انكولوژي مي باشد (ضميمه 2)

راهنماي تسكين دردهاي پس از عمل جراحي

اين گروه از بيماران معمولاً در بيمارستان بستري هستند. راهنمايي كه در اين خصوص آمده است حاصل مطالعه راهنماي ضد درد در كشورهاي پيشرفته و ديدگاههاي انجمن درد و بيهوشي مي باشند (ضميمه 3)

راهنماي تسكين دردهاي سوختگي

اين گروه از بيماران معمولا در بيمارستان بستري هستند (ضمميه 4)

ضميمه شماره 1

راهنماي تسكين درد در بيماران بدون بيماري زمينه اي

تسكين درد در بيماران بدون بيماري زمينه اي مثل:

1- كمر درد

2- گردن درد

3- سردرد

4- درد شكستگي

5- درد كليوي (Renal colic)

6- آرتريت

7- صدمات بافت نرم

8- دردهاي مشابه

اقدامات تسكيني (به ترتيب اولويت)

قدم اول:

داروهاي موضعي، خوراكي، شیاف و يا ساير اشكال بجز NSAID تزريقي (NSAID s: Non Sterodidal Anti Inflamatory Drugs)

- در صورت ادامه و يا افزايش دردف قدم دوم توصيه مي شود:

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده(6-7-8-9-10-11-12)

مطالب مشابه :

عنوان خط مشی: خط مشی مدیریت درد

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده(6-7-8-9-10-11-12)

عنوان خط مشی: در خواست، مصرف و کنترل داروهای مخدر

استانداردبین المللی اعتباربخشی بیمارستان ها(Joint Commission International)

دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده (۱۱-۱۲-13-14-15)

ليست كل سوالات مصاحبه ازكاركنان درحاكميت باليني

راههاي تزريق دارو در احياي قلبي- ريوي - مغزي

استانداردبین المللی اعتباربخشی بیمارستان ها