دیازپام
دیازپام برای تسکین اضطراب ، اختلالات خواب ، و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می شود.
اشکال دارویی :
قرص های ۲ و ۵ و ۱۰ میلی گرمی در جعبه های ۱۰۰ عددی .
مکانیزم اثر:
با اثر برگیرنده اختصاصی درغشای سلولی عصبی اثر مهاری گاماآمینوبوتیریک اسید (GABA) را که در تمام‌نواحی CNS باعث مهار پیش سیناپسی وپس سیناپسی می گردد، تسهیل کرده یاافزایش می دهد.
فارماکونتیک:
از راه خوراکی سریع و به‌خوبی جذب می شود. جذب آن از راه‌عضلانی به محل تزریق بستگی دارد وممکن است آهسته و نامنظم صورت گیرد.
اگر به عضله دلتوئید تزریق گردد جذب آن‌معمولا سریع و کامل خواهد بود. اتصال‌آن به پروتئین‌های پلاسمایی تا ۹۹ درصدمی باشد. در کبد متابولیزه شده و به‌متابولیت دزمتیل دیازپام و اگزازپام تبدیل می شود.
نیمه عمر دیازپام در پلاسما ۱-۲ روز است در حالی که نیمه‌عمر دزمتیل دیازپام حدود ۶۰ ساعت‌است. متابولیت دارو از طریق کلیه دفع‌می شود.
مواردمصرف:
این دارو برای اضطراب ، سندرم قطع مصرف الکل ، اختلالات تشنجی ، درمان اضافه صرع میوکلونیک ، درمان وحشت و ترس بیش از حد ، اسپاسم عضلات اسکلتی ، سردرد ، تکانهای غیر ارادی یا لرزش توصیه می شود .
در کوتاه مدت برای درمان‌اضطراب و بیخوابی، و به‌عنوان داروی کمکی در درمان علائم حاد قطع مصرف‌داروها، حمله مداوم صرعی و تشنجات‌ناشی از تب و مسمومیت‌ها، گرفتگی عضلات اسکلتی، مصرف قبل از جراحی(به‌عنوان داروی پیش بیهوشی) به‌کارمیرود.
مقدارمصرف:
خوراکی:
بزرگسالان:
برای درمان اضطراب،۲ میلیگرم سه بار در روز و در صورت‌نیاز تا mg/day 15-30 در مقادیر
منقسم مصرف می شود. در افراد کهنسال‌نصف این مقدار مصرف شود در درمان‌بیخوابی همراه با اضطراب، ۵-۱۵میلیگرم در موقع خواب مصرف می شود.
مقدار مصرف در افراد مسن نصف مقدار تجویز شده برای افراد بالغ‌است.
کودکان:
در درمان راه رفتن در خواب وترس بچه‌ها، ۱-۵ میلیگرم در موقع خواب‌مصرف می شود.
تزریقی:
بزرگسالان:
از راه تزریق وریدی در حمله‌مداوم صرعی ۱۰-۲۰ میلیگرم با سرعت۰/۵ میلیلیتر (۲/۵ میلیگرم) طی ۳۰ ثانیه،تجویز می شود و در صورت لزوم ۳۰-۶۰دقیقه بعد تکرار میگردد.
ممکن است پس‌از تزریق اول، انفوزیون وریدی تا حداکثرmg/kg 3 در طول ۲۴ ساعت انجام شود.
دردرمان اضطراب حاد شدید، کنترل حملات‌پانیک حاد و درمان علائم حاد قطع مصرف‌دارو، مقدار ۱۰ میلیگرم مصرف می شودکه در صورت نیاز بعد از ۴ ساعت می توان‌آن را تکرار کرد.
کودکان:
مقدار mcg/kg ۲۰۰-۳۰۰یا ۱میلیگرم به ازای هر سال سن مصرف‌می شود.
موارد منع مصرف: در ضعف تنفسی،نارسایی حاد ریوی، حالات فوبیک،نارسایی کبدی، سایکوز مزمن، دپرسیون‌و اضطراب همراه آن نباید مصرف شود.
هشدار:
۱ ـ در بیماری تنفسی، ضعف‌عضلانی، بیماران با سابقه مصرف نابجای دارو یا افراد با اختلال شخصیتی با احتیاط مصرف شود.
۲ ـ در افراد مسن، نارسائی کبدی و کلیوی مقدار مصرف دارو باید کاهش داده شود.
۳ ـ از مصرف طولانی مدت خودداری گردد.
۴ ـ در صورت مصرف طولانی مدت برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف،دارو را باید به‌تدریج قطع کرد.
۵ ـ در موقع تزریق وریدی، وسایل لازم‌برای برگرداندن ضعف تنفسی و تهویه‌مکانیکی، باید در دسترس باشد.
۶ ـ در موقع انفوزیون وریدی این دارو بایدکاملا احتیاط نمود چون کاملا خطرناک‌است، باید انفوزیون وریدی دیازپام درپخش مراقبت‌های ویژه انجام شود.
۷ ـ تزریق سریع وریدی آن ممکن است‌منجر به بروز آپنه، کاهش فشار خون،برادی کاردی یا ایست قلبی شود. (تزریق‌هر پنج میلیگرم دارو حداقل باید یک دقیقه‌طول بکشد).
۸ ـ تزریق وریدی دیازپام نباید دروریدهای کوچک (مانند مچ دست و پا)انجام شود و باید دقت نمود که داخل‌شریان تزریق نشده و سوزن تزریق نیز ازرگ خارج نشود تا از بروز ترومبوزوریدی، فلبیت، تحریک موضعی، ورم وبندرت صدمه عروقی جلوگیری شود.
۹ ـ از تزریق عضلانی، زمانی استفاده‌می شود که مصرف خوراکی و وریدی ممکن نیست.
۱۰ ـ در افراد کهنسال با احتیاط مصرف‌شود و مقادیر مصرف دارو با توجه به‌کارکرد کبد و کلیه تنظیم گردد.
موارداحتیاط:
تداخلات داروئی:
مصرف همزمان باداروهای مضعف CNS، ضد دردهای مخدر، بیهوش‌کننده‌های عمومی،مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز (MAO)،ضدافسردگیهای سه حلقه‌ای و داروهای پایین‌آورنده فشار خون که باعث تضعیفCNS می شوند (مانند کلونیدین و متیل‌دوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعفCNS این دارو را تشدید نماید.
آنتیاسیدهاجذب دیازپام را به تأخیر می اندازند، اماروی میزان جذب تأثیری ندارند.
مصرف‌همزمان با تریمتافان قبل از عمل جراحی،باعث تشدید اثر پایین‌آورنده فشار خون‌شده و خطر سقوط شدید فشار خون،شوک و کلاپس قلبی ـ عروقی را در طی جراحی افزایش میدهد.
مصرف همزمان باکاربامازپین سبب افزایش متابولیسم وکاهش غلظت سرمی دیازپام میگردد.
سایمتیدین متابولیسم دیازپام را مهارنموده، سبب تأخیر دفع دیازپام و افزایش‌غلظت پلاسمایی آن می شود.
ایزونیازیدممکن است از طریق مهار دفع دیازپام‌غلظت پلاسمایی آن را افزایش دهد.ریفامپین ممکن است دفع دیازپام راافزایش دهد و موجب کاهش غلظت سرمی آن می شود.
عوارض جانبی:
خواب آلودگی روز بعد ازمصرف، گیجی و آتاکسی (به‌خصوص درافراد مسن) فراموشی، وابستگی،تحریک‌پذیری غیرعادی و در برخی مواردسردرد، سرگیجه، افت فشار خون، افزایش‌ترشحات بزاق، کرامپ و درد در ناحیه‌شکم، بثورات جلدی، اختلال بینائی، تغییردر میل جنسی، احتباس ادرار، اختلالات‌خونی و یرقان از عوارض احتمالی این‌دارو است.
درد، ترومبوفلبیت و ندرتاً آپنه‌و افت فشار خون با تزریق این داروگزارش شده‌است.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
افت قوای ذهنی ؛ خواب آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم ؛ ضربان قلب کند؛ تنگی نفس ؛ عدم تعادل ؛ بثورات جلدی ؛ گلودرد؛ تب ؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ زخم های دهانی ؛ زردی پوست یا چشمان ؛ از دست رفتن حافظه ؛ بی خوابی ؛ اضطراب ؛ یا تحریک پذیری .
دیازپام می تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛
علایم ترک دارو عبارتند از:
گیجی ، افت قوای ذهنی ، دردهای شکمی ، افزایش تعریق ، تهوع ، استفراغ ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر می خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند:
سرگیجه ، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، سردرد، تهوع ، یبوست ، اسهال ، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام ، بنزودیازپین های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگه دارنده ها.
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل ، آرامبخش ها، داروهای ضدافسردگی ، یا داروهای ضدتشنج .
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، میاستنی گراویس ، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی زم یا ابتلا به این موارد.
هنگام مصرف دیازپام توصیه می شود
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری می شوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می کنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می شود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف دیازپام نباید
داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
الکل بنوشید.
دیازپام را به عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی اثر شدن دارو خواب آلوده باشید و فراموشکار شوید .
دیازپام برای تسکین اضطراب ، اختلالات خواب ، و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می شود.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
افت قوای ذهنی ؛
خواب آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم ؛ ضربان قلب کند؛ تنگی نفس ؛ عدم تعادل ؛ بثورات جلدی ؛ گلودرد؛ تب ؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ زخم های دهانی ؛ زردی پوست یا چشمان ؛ از دست رفتن حافظه ؛ بی خوابی ؛ اضطراب ؛ یا تحریک پذیری .
دیازپام می تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛
علایم ترک دارو عبارتند از:
گیجی ، افت قوای ذهنی ، دردهای شکمی ، افزایش تعریق ، تهوع ، استفراغ ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر می خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند:
سرگیجه ، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، سردرد، تهوع ، یبوست ، اسهال ، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام ، بنزودیازپین های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگه دارنده ها.
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل ، آرامبخش ها، داروهای ضدافسردگی ، یا داروهای ضدتشنج .
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، میاستنی گراویس ، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی زم یا ابتلا به این موارد.
هنگام مصرف دیازپام توصیه می شود
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری می شوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می کنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می شود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف دیازپام نباید
داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
الکل بنوشید.
دیازپام را به عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی اثر شدن دارو خواب آلوده باشید و فراموشکار شوید .
راهنمائیهای عمومی :
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمائید :
وجود هر گونه سابقه حساسیت به دارو و یا داروهای دیگر از این خانواده به ویژه دیازپام ، کلردیازپوکساید ، کلونازپام و یا غذاها ، مواد محافظ و رنگ ها .
وجود هر نوع بیماری از جمله گلوکوم با زاویه بسته ، میاستنی گراو (ضعف شدید عضلانی) ، انسداد مزمن تنفسی .
در صورت مصرف داروهای دیگر .
قبل از قطع دارو بعد از یک دوره مصرف طولانی با مقادیر زیاد .
حاملگی و شیر دهی .
مصرف در کودکان و سالمندان .
برای جلوگیری از ایجاد وابستگی ، دارو را بیش از مقدار و مدت زمان توصیه شده مصرف نکنید .
در صورتی استفاده از دارو به عنوان ضد تشنج ، تحت رژیم درمانی مشخص ، دوره درمان را کامل کنید و هیچ نوبتی از مصرف دارو را ترک نکنید .
در صورت عدم تاثیر دارو، مقدار مصرف را زیاد نکنید و با پزشک مشورت کنید.
در صورت فراموش کردن یک دوز از دارو در صورتی که تحت رژیم درمانی خاصی هستید چنانچه یک ساعت از زمان مصرف دار و گذشته باشد دارو را
مصرف کنید اما اگر بیشتر از این زمان است دارو را مصرف نکنید و مقدار مصرف نوبت بعدی را دو برابر نکنید .
مصرف در حاملگی و شیر دهی :
مصرف این دارو در زمان بارداری به خصوص سه ماهه اول و شیردهی غیر مجاز است مگر در موارد اضطراری و به تشخیص پزشک.
بزرگسالان :
به عنوان ضد اضطراب و ضد تشنج مقدار ۲-۱۰ میلی گرم, ۲-۴ بار در روز .
به عنوان تسکین بخش – خواب آور و رفع علائم حاد قطع مصرف الکل در ۲۴ ساعت بار اول مقدار ۱۰ میلی گرم ۳-۴ بار در روز مصرف می شود که سپس مقدار مصرف بر حسب نیاز به ۵ میلی گرم ۳-۴ بار در روز کاهش داده می شود به عنوان شل کننده عضلات اسکلتی ۲-۱۰ میلی گرم ۳-۴ بار در روز مصرف می شود.
توجه:
در بیماران سالخورده و ناتوان مقدار مصرف ۲ تا ۵/۲ میلی گرم ۱ تا ۲ بار در روز است که به تدریج بر حسب نیاز تحمل بیمار افزایش می یابد .
کودکان : مقدار مصرف این دارو در کودکان با سن کمتر از شش ماه توصیه نمی شود در کودکان بزرگتر از شش ماه ، ابتدا ۱تا ۵/۲ میلی گرم یا ۴/۰ تا ۲۰/۰ میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن سه یا چهار بار در روز مصرف می شود که به تدریج بر حسب نیاز و تحمل بیمار با نظر پزشک به مقدار آن افزوده می شود .
عوارض جانبی :
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گردد اگر چه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از علائم زیر با پزشک مشورت نمائید .
عوارض با درجه وقوع کمتر و نادر :
درد و کرامپ شکمی ،۲ بینی و یا اختلال بینایی ، تغییر در میل جنسی ، اسهال ، یبوست ، خشکی دهان ، سرخوشی ، سردرد ، افزایش ترشحات بزاق و ریه ، گرفتگی عضلانی ، تهوع و استفراغ ، لرز و خستگی غیر معمول ، مشکل ادراری ، اسپاسم عضلانی و یا ضعف عضلانی .
عوارض شایع دارو که تنها در صورت ادامه یافتن یا بدتر شدن نیاز به توجه پزشکی دارند:
سرگیجه یا احساس سبکی در سر, ناهماهنگی و بی نظمی در حرکت عضلات به ویژه در افراد مسن یا ناتوان , خواب آلودگی به ویژه در طول روز ( وقتی دارو به عنوان خواب آور مصرف می شود)
شرایط نگهداری:
دارو را در درجه حرارت پایین تر از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
- دارو را دور از دسترس اطفال قرار دهید.
- از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری نمایید.
نکاتی مهم در رابطه با دیازپام
* از آنجایی که این داروایجاد وابستگی می کند، بایستی بیش ازمقدار توصیه شده مصرف نشود.
* اگر بعد از چند هفته اثر درمانی داروکاهش یافت به پزشک مراجعه شود.
* ـ دیازپام به‌عنوان ضدتشنج باید کامل ومرتب مصرف شود.
* در صورت بروز خواب‌آلودگی،سرگیجه، منگی، از دست دادن مهارت درانجام کار به‌خصوص در افراد مسن، داروبا احتیاط مصرف شود.
▪ دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می‌شود.
▪ اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
▪ در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی، خواب آلودگی شدید، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی نفس، عدم تعادل، بثورات‌جلدی، گلودرد، تب، لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخم‌های دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بیخوابی، اضطراب، یا تحریک پذیری .
▪ دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد.
▪ علایم ترک دارو عبارت‌اند از:
گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر می‌خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
▪ علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
▪ در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیازپام، بنزودیازپین‌های دیگر یا هرگونه ماده غذایی، رنگ‌های خوراکی، یا نگه دارنده‌ها.
▪ ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنی گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این بیماری‌ها از مواردی است که باید در هنگام مصرف دیازپام احتیاط کرد.
▪ هنگام مصرف دیازپام توصیه می‌شود:
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند. در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می‌کنید.
▪ دیازپام را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید. در این شرایط دیازپام فاسد می‌شود.
▪ دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
مطالب مشابه :
داروهای آرام بخش
با این توضیح داروهایی مثل اگزازپام ، لورازپام ، آلپرازولام و تریازولام جزو داروهای کوتاه
داروهائیکه عملکرد جنسی در مردان را تحت تأثیر قرار می دهند
آموزشهایی برای زوجین - داروهائیکه عملکرد جنسی در مردان را تحت تأثیر قرار می دهند - آموزشهایی
دیازپام
در کبد متابولیزه شده و به‌متابولیت دزمتیل دیازپام و اگزازپام تبدیل می شود.
آشنایی با داروی دیازپام
در کبد متابولیزه شده و به‌متابولیت دزمتیل دیازپام و اگزازپام تبدیل می شود.
موارد مصرف دیازپام و عوارض جانبی آن
در کبد متابولیزه شده و به‌متابولیت دزمتیل دیازپام و اگزازپام تبدیل می شود.
آلپرازولام
ها مثل کلرودیازپوکساید، کلروزپات، دیازپام، لورازپام و یا اگزازپام ا زخوردن این دارو
قرص خواب و بیماری زوال عقل
کاربرد دارند و بسته به سرعت اثر به انواع گوناگون مانند دیازپام، اگزازپام، فلورازپام
Alprazolam
داروهای بنزودیازپین همچون دیازپام، کلردیازپوکساید، کلونازپام، اگزازپام و یا داروی
برچسب :
اگزازپام