به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است 50 - تفسیر فال دل مبتلای
فال حافظ به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است |
|
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما |
به دست باش که خیری به جای خویشتن است |
به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع |
شبان تیره مرادم فنای خویشتن است |
چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل |
مکن که آن گل خندان برای خویشتن است |
به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج |
که نافههاش ز بند قبای خویشتن است |
مرو به خانه ارباب بیمروت دهر |
که گنج عافیتت در سرای خویشتن است |
بسوخت حافظ و در شرط عشق بازی او |
هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است |
اشعار حافظ با صدای دلنشین موسوی گرمارودی
تعبیر فال حافظ :
با هر کس طرح دوستی نریز که هر چه صدمه دیده ای از دوست بد بوده است. در عشق شکست خورده ای. اما همه چیز دوباره رو به راه می شود. عشق پاک و بی آلایشت را نصیب هر کسی نکن زیرا آنان ظاهر خوب و باطنی تیره دارند. در زمان احتیاج هم در هر خانه ای را نزن که حاجت تو در زور بازویت می باشد.
تفسیر فال حافظ 2:
در کاری که در پیش رو داری مردد نباش که در کار خیر نباید تأمل و درنگ کرد. نا امیدی و دلسردی را از خود دور کن و با درایت و هوشمندی از موقعیت ها استفاده کن
فال حافظ به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
اختصاصی برگزیده ها
,