پایان کار خیاطی+عکس اضافه شد

سلام

صبح عالی تون متعالی.

قبل از هر چیز بگم که بالاخره دیروز عصر تا ساعت ۴ مانتو رو تمام و کامل نمودیم، کامل شدنی. و چون اونموقع دختر جان در استراحت نیمروزی ،بعد از مدرسه،بودند ،ما هم مصدع اوقات پرنسس عزیز نشده تا بخوا.بد و خستگی ۸ ساعت پشت سر هم درس را از تن بیرون کند. ساعت ۵ با شیطنت های گل سر سبد ،که رفت پشت در اتاقش و گفت :تو هنوز مثل خرس خوابی؟، بیدار شد و بیرون آمد.ازش خواستم مانتو رو بپوشه،با وجود سفارشات مکرر همایونی جناب همسر که نخواهی عیب و ایراد رو کار خودت بذاری،نتوانستیم پا روی دلمان بگذاریم و اینگونه سخن راندیم: عزیز دل مادر ،مانتو عیب زیاد دارد ،حالا که مسافر مشهد هستی و به پابوس امام رضا ع میروی ،این مانتو را با عیب و ایرادهایی که دارد بپوش .انشاءا... برای عید دوباره برایت خواهیم دوخت.راستش این مانتو ۱۴۰۰۰ تومن پول پارچه ش شد ۵۰۰ تومن پول نوار اریب مشکی-۱۰۰۰ تومن هم دکمه حال اگر پول برق مصرفی رو هم حساب کنیم رویهم میشود ۲۰۰۰۰تومن .اون هفته یک عدد تاپ با شلوارکش خرید ۱۹۰۰۰ تومن.یعنی به اندازه ی ۲۰ تومن که می ارزد؟ تو بحران تورم ۶۰ تومنی مانتو.القصه دختر جان مانتو را به تن کرد و جلوی آینه ایستاد تا زرنگی به خرج داده ، عیب و ایرادها را خود بیابد و تحویل دهد که ما فکر نکنیم دختر نازدانه مان متوجه ایرادها نشده است. هی دور زد و هی دور زد بعد گفت مامان عیبش این بندینک های کمربند است که دارند کنده میشوند؟ گفتم اینها را با دست کوک زده ایم(فعلاً) ،چون تو از مانتوهای کمربند دار خوشت نمی آید،تا اگر نخواستی بی خیال کمر بند و بندینک شویم گرچه پشت و رو کردن کمر بند نواردوزی خود یکساعت و نیم وقت ما را گرفت،دختر جان هم طبق همه دختر کان جوان و کم طاقت امروزی نه مامااااااااااااااااااان کشداری تحویلمان داد که: مانتو را با کمر بند میخواهم . و ما هم لب به سخن گشوده و گفتیم این ۴ بندینک و دوختشان(محکم کاری شان)فقط ۵ دقیقه کار دارداین قیافه دختر جان بود ،ادامه داد : فکر کنم چینهای مدل اصلی تا نیم ،با چرخ دوخته شده اند. گفتم فکر نکن ،چون من روی چینها زوم کرده ام ،الان هم تو برو و زوم کن، شاید من اشتباه دیده باشم چون پیری است و هزار و یک عیب شرعی. و اینچنین شد که دختر جان ،عیبی پیدا ننمود ،و گفت پس کجاش عیب زیاد داره ؟ گفتم اینها شکسته نفسی بود عزیز جان(چه نوشابه ای برای خودمان باز نمودیم!!! حال کردید؟)و دختر جان آغوش باز نمود و ما را در آغوش گرفت و بوسه باران کرد و کلی تشکر نمود و ما هم خستگی از تنمان بیرون رفت.خدا رو شکر همه چی رو تنش عالی بود. ولی تا خواستم از نازدانه عکس بگیرم تا به قولم وفا کنم،اجازه نداد و گفت : مانتو رو باید دوباره اتو بزنم.گفتم هر قسمتی رو که دوختم اتو زدم، پارچه اش نازک و کشی است و زود چروک میشود.گفتم برو سریع اتو بزن و بپوش که گفت مامان نمیشه فردا خودت اتو بزنی و من فردا عصر مثل همون مدل روسری بپوشم وبعد...