کتاب‌ها به یاد می‌آورند!
روز جهانی کتاب کودک ۲ آوریل (برابر با ۱۴ فروردین) به افتخار زادروز هانس کریستین اندرسن، نویسنده داستان‌های کودکان نامگذاری شده‌است.[۱]
هر سال در این روز توسط دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) مراسم باشکوهی به مناسبت برای بزرگداشت مقام کتاب کودک و ادبیات کودک و نوجوان در کشورهای جهان جشن گرفته می‌شود و مدیریت آن را این دفتر که از سال ۱۹۵۳ میلادی در سوئیس آغاز به کار کرده‌است برعهده دارد.[۱]
مراسم این روز هر سال در یکی از کشور جهان که عضویت دارد برگزار می‌شود و این کشور پوستر و پیام روز جهانی کتاب را تهیه می‌کند[۲].
روز جهانی کتاب کودک در ایران
روز جهانی کتاب کودک از سال ۱۳۴۹ در ایران به رسمیت شناخته شده‌است و وزارت آموزش و پرورش در سال ۱۳۵۰ روز ۱۴ فروردین هر سال را روز جهانی کتاب کودک در ایران اعلام کرد.
مراسم بزرگداشت این روز هر سال در یکی از کشورهای عضو برگزار می‌شود و ایران نیز در سال ۱۳۷۱ (۱۹۹۲) برگزارکننده این مراسم بود. [۲]
کتاب کودک ۲۰۱۱/۱۳۹۰
نویسنده: آینو پرویک
تصویرگر: یوری میلدبرگ
کتاب‌ها به یاد می‌آورند!
"وقتی آرنو و پدرش به مدرسه رسیدند، کلاس شروع شده بود."
در زادگاه من، استونی، تقریباً همه این جمله را به یاد دارند. این جمله‌ی آغازین کتابی به نام "بهار" است. این کتاب که در سال ۱۹۱۲ به چاپ رسید، نوشته‌ی اسکار لوتس، نویسندهی استونیایی (۱۹۵۳ – ۱۸۸۷) است.
"بهار" درباره‌ی زندگی کودکانی است که در سال‌های پایانی قرن نوزدهم در مدرسه‌ی کوچک دهکده‌‌ای در استونی درس می‌خواندند. اسکار لوتس کودکی خود را نوشته است. شخصیت آرنو در واقع همان کودکی اسکار لوتس است.
پژوهشگران اسناد قدیمی را مطالعه می‌کنند و بر پایه‌ی آن‌ها کتاب‌های تاریخ را می‌نویسند. کتاب‌های تاریخ درباره‌ی آنچه در گذشته روی داده است، سخن می‌گویند. اما تصویر روشنی از چگونگی زندگی مردم عادی ارائه نمی‌دهند.
کتاب‌های داستان یادآور چیزهایی هستند که در اسناد قدیمی نمی‌توان یافت. مثلاً می‌توانند به ما بگویند پسری چون آرنو که ۱۰۰ سال پیش از این به مدرسه می‌رفت، چه اندیشه‌هایی در سر داشت، یا کودکان آن روزگار چه رویاهایی داشتند، از چه می‌ترسیدند و چه چیز شادشان می‌ساخت. این کتاب‌ها همچنین یادآور پدرومادرهای این کودکان‌اند؛ این که آن‌ها دوست داشتند چگونه آدم‌هایی باشند و چه آینده‌ای برای فرزندان خود آرزو داشتند.
البته، ما نیز می‌توانیم درباره‌ی روزگار گذشته کتاب بنویسیم و این کتاب‌ها هم گاه بس هیجان‌انگیزند. اما نویسندهی این روزگار نمی‌تواند واقعاً بداند بوها و مزه‌ها، ترس‌ها و شادی‌های گذشته‌ای دور چگونه بوده‌اند. نویسندهی این روزگار از پیش می‌داند پس از آن چه شد و آینده‌ی مردم آن روزگار دیرین چگونه رقم خورد.
کتاب، روزگاری را که در آن نوشته می‌شود، به خاطر می‌سپارد.
از کتاب‌های چارلز دیکنزمی‌توانیم دریابیم زندگی یک پسربچه در خیابان‌های لندن در میانه‌ی قرن ۱۹ میلادی، در زمان اولیور تویست، چگونه بود. از دریچه‌ی چشمان دیوید کاپرفیلد (که در واقع چشمان خود دیکنز در آن زمان به شمار می‌روند)، می‌توانیم شخصیت‌های گوناگونی را که در میانه‌ی قرن ۱۹ در انگلستان زندگی می‌کردند، ببینیم و روابط آن‌ها، و چگونگی تأثیرگذاری اندیشه‌ها و احساسات‌شان بر این روابط را دریابیم. از آن‌جا که دیوید کاپرفیلد در واقع از بسیاری جهات خود چارلز دیکنز است، دیکنز نیازی به تصور و تخیل درباره‌ی وقایع آن روزگار نداشت. او شاهد آن‌ها بود.
و باز از خلال صفحات یک کتاب است که می‌دانیم سفر در امتداد رود می‌سی‌سی‌پی برای تام سایر، هاکلبری فین و دوست‌شان جیم، در پایان قرن ۱۹ میلادی یعنی زمانی که مارک تواین این ماجرا را می‌نوشت، واقعاً چگونه پیش رفت. او دانش دقیقی از آنچه مردم آن زمان درباره‌ی یکدیگر می‌اندیشیدند داشت، زیرا در میان آن مردم زندگی می‌کرد. او یکی از آنان بود.
در میان آثار ادبی، دقیق‌ترین نگاشته‌ها درباره‌ی مردمان روزگار پیشین، آن‌هایی هستند که در زمان زندگی آن مردمان نوشته شده‌اند.
کتاب‌ها به یاد می‌آورند.
مطالب مشابه :
کتاب‌ها به یاد می‌آورند!
کلاغ هفتم - کتاب‌ها به یاد می‌آورند! - وبلاگ واحد ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
بوی باران ; بوی سبزه
کلاغ هفتم - بوی باران ; بوی سبزه آسمان آبی و ابر سفید , برگهای سبز بید .
سوالات متن مطالعات اجتماعی پایه هفتم ازدرس9تا16
مهندس کوچولو - سوالات متن مطالعات اجتماعی پایه هفتم ازدرس9تا16 - علمی - آموزشی - درسی - مهندس
آدامس خروس‌نشان
جوجه کلاغِ سفید - آدامس خروس‌نشان - جوجه کلاغِ سفید. سیاهی هفتم فروردین.سیدجبار
عکس جلد کتاب هفتم
بخش ممنوعه کتابخانه هاگوارتز - عکس جلد کتاب هفتم - بخش ممنوعه کتابخانه هاگوارتز کلاغ سفید
برچسب :
کلاغ سفید هفتم