آموزش طراحی نماهای آلمینیوم کامپوزیت :

به نام خدا

نماهای آلمینیوم کامپوزیت

آلومینویم کامپوزیت مصالح جدیدی است که به تازگی مورد استفاده قرار گرفته است و ساختمانها با کاربردها و عناوین مختلف و متنوع را تحت پوشش قرار داده و نمای جدیدی به ساختمان و همچنین سیمای شهری بخشیده است.
طراحی و اجراء نما با آلمینیوم کامپوزیت بر برخلاف سایر مصالح مورد استفاده در نما سازی مانند سنگ ، سیمان سفید و … ؛ دارای پیچیدگی ها و شرایط اجرایی خاص خود می باشد . بدین ترتیب که همانند طراحی و ساخت یک بنا ، مستلزم صرف وقت و فکر است تا نمایی مناسب، زیبا و قابل اجرا طراحی شود و پس از اجرا بدون عیب و نقص بصری و فنی باشد.
در این مقال سعی شده است مراحل طراحی و اجرای این نوع مصالح بیان گردد ، هر چند اکثر مراحل طراحی موازی با هم پیش رفته و تقریبا تقدم و تاخری به طور دقیق نمی توان برای هیچ کدام از مراحل آن در نظر گرفت ولی برای دسته بندی و حفظ نظم و ترتیب و همچنین سهولت درک و آموزش مطالب ، مراحل براساس عنوان های مربوطه دسته بندی و ارائه شده اند . این نکته حائز اهمیت است که همه موارد ذکر شده حاصل تجربه می باشد و هیچ التزامی برای تکرار صرف این روشها نیست ؛ چنانکه هر سازمان یا شرکت ویا هر طراحی ممکن است شیوه و اصول طراحی و جزئیات خاص خود را دارا باشد . اصول و روشهایی که در این مقال خواهد آمد اصول مورد استفاده در شرکت ایوان می باشد.
مراحل کار با آلمینیوم کامپوزیت به ترتیب زیر می باشد:
1- طراحی
2- اجرا
هر کدام از این موارد دارای مراحل خاص خود می باشند که در جای خود ذکر خواهند گردید.
آلومینیوم کامپوزیت به ورقهایی اطلاق می گردد که شامل دو ورق آلومینیوم در بالا و پائین است و لایه ای ازجنس پلی اتیلن که ما بین آنها قرار گرفته. لایه میانی در محصولات مختلف تنوع جنسی دارد؛ از جمله مواد پلاستیکی، مواد نسوز و ... . این ورقها با طول 3200 میلیمتر و عرض 1250 میلیمتر و در رنگهای متنوع در بازار عرضه می گردد؛ که البته ابعاد و رنگ آن بسته به کارخانه سازنده آن تفاوت دارد
1- طراحی :
طراحی خود شامل قسمتهای زیر می باشد:
1- طراحی نما
2- طراحی قطعات
3- طراحی زیر سازی نما
1 – طراحی نما : برای طراحی نمای آلومینیومی لازم است ابعاد دقیق ساختمان در دسترس باشد ؛ اگر ساختمان تنها در مراحل طراحی باشد و هنوز ساختمان احداث نشده باشد ابعاد طراحی در اختیار طراح نما قرار خواهد گرفت و اگر ساختمان در حال احداث باشد ابعاد آن بوسیله نقشه برداری ابتدایی و یا پیشرفته( بسته به پیچیدگی ساختمان) بدست خواهد آمد و مبنای طراحی قرار خواهد گرفت.
در پروژه های بزرگ و یا دارای نمای پیچیده معمولا از دستگاه های پیشرفته نقشه برداری استفاده می گردد که نقشه ساختمان به صورت سه بعدی برداشت شده و به صورت فایل کامپیوتری در دسترس قرار خواهد گرفت. در صورتیکه حجم کا رکم بوده و یا بنا از پیچیدگی خاصی برخوردار نباشد از نقشه برداری ساده و ابتدایی مانند متر کشی استفاده می شود .
نقشه بدست آمده از نقشه برداری در مقاطع مختلف ارتفاعی بررسی می شود و درنهایت پوسته ای فرضی برای بنا به عنوان "بر" ساختمان در نظر گرفته می شود که مبنای طراحی نما به شمار می رود. این خط فرضی( بر مبنا) به صورتی در نظر گرفته می شود تا هیچ کدام از قسمتهای ساختمان با هیچ قسمتی از نمای آلمینیومی برخورد نداشته باشند.
در هر کدام از دو روش برداشت گرچه نتیجه یکیست ولی مراحل متفاوتی باید طی شود تا نتیجه دلخواه بدست آید :
1- نقشه برداری سه بعدی : نقشه بدست آمده از این روش آنالیز شده، پلان تمامی طبقات برهم منطبق می گردد و با توجه به بیرونی ترین نقاط بنا ( در طبقات متفاوت) خطی به عنوان پوسته نما در کنار آن ترسیم می شود که مبنای مراحل بعدی طراحی است .
2- نقشه برداری با روشهای ابتدایی: دراین روش کلیه ابعاد مورد نیاز برای طراحی قسمتهایی از بنا که با آلمینیوم پوشانده خواهند شد، برداشت شده، پس از مقایسه ابعاد و با توجه به بیرون زده ترین قسمت های بنا پوسته مبنا ترسیم می گردد.
خط مبناء ، خطیست که تمام اندازه های مربوط به نما سازی از آن آغاز می شود و در اصطلاح نقطه صفر برای طراحی نما می باشد . - طراحی
شامل مراحل برداشت، طراحی نما و زیر سازی و همچنین طراحی قطعات می گردد.
الف- برداشت: آنچه که ساخته می شود با آنچه طراحی شده تفاوت خواهد داشت چه از نقطه نظر معماری ، و چه از لحاظ اجرای صحیح بنا؛ بنا براین لازم است تا پس از ساخت از بنا نقشه برداری شود تا در مرحله اجرای نما مشکلی پیش نیاید. بدین منظور بوسیله لوازم نقشه برداری از ساختمان برداشتی سه بعدی می شود تا مراحل بعدی طراحی بر روی آن انجام گیرد.
ب- طراحی :
طراحی خود شامل قسمتهای زیر می باشد:
1- طراحی نما
2- طراحی زیر سازی
3- طراحی قطعات نما
هر یک از این مراحل از طراحی خود دارای مراتب و قوانین و شرایط خاص خود می باشد که به هر کدام از آنها در حد توان پرداخته خواهد شد.
ب -1 – طراحی نما : هنمانطور که قبلا ذکر شد اندازه های ساختمان پس از ساخت با آنچه بر روس کاغذ ترسیم می شود تفاوتهایی خواهد داشت که پس از برداشت سه بعدی از نما و مقایسه اندازه ها و معایب کلی نما مرحله طراحی آغاز می شود . نمای طراحی شده معمولا از طرف معمار ساختمان پیشنهاد می شود ؛ در غیر اینصورت طراح نمای کامپوزیت ، اقدام به طراحی نما می نماید.
پس از بررسی شرایط کلی نمای ساختمان خطی به عنوان تراز نما در نظر گرفته می شود ؛ تراز نما صفحه ای ایست دو بعدی که اندازه های مورد نظر بر مبناء آن طراحی واجرا خواهد شد .این صفحه باید قابل دسترسی و پیاده کردن بر روی ساختمان باشد.
زیر سازی:
برای نگه داری قطعات آلومینیوم احتیاج به زیر سازی بر روی ساختمان داریم .که شامل قطعات زیر می باشد:
1- پروفیل های آهنی قوطی شکل که ابعاد آن با توجه به سطح کار و میزان تحمل بار وارده ، در نظر گرفته خواهد شد.
2- نبشی های یک سوراخه: این نبشی ها به منظور اتصال قوطی زیر سازی( کمر بندی) به دیوار و بصورت جفتی به کار می رود. بدین ترتیب که از طرف سوراخ دار و بوسیله پیچ به دیوار وصل می شود و از جانب ساده به پروفیل کمر بندی جوش داده میشود. فاصله هر جفت نبشی یک سوراخه 20 الی 25 مترو فاصله آن از ابتدا و انتهای کمر بندی 20 الی 25 سانتیمتر می باشد.
3- ناودانی: برای سوار شدن و اتصال ورقها بر روی زیر سازی احتیاج به عناصر عمودی داریم. معمولا برای این منظور از ناودانی استفاده می شود بدین ترتیب که در محل قرار گیری درز ورقها واز بالا ترین تا پائین ترین قسمت از بنا که با آلومینویم پوشش داده می شود ، ناودانی قرار می گیرد.با توجه به این که طول ناودانی باید زمین یا انتهای نمای آلومینیومی در حدود 10 تا 15 میلیمتر فاصله داشته باشد. - براکت ها : نبشی هایی هستند با دو سوراخ که محل اتصال ناودانی به کمر بندی می باشند
نکات:
1- برش در گوشه های قطعات: ( قسمت هایی که تا می خورند تا زاویه قائمه بسازند) باید به گونه ای باشد که درز در گوشه نیفتد
دلیل: چوت قطعات ( قسمت های بورش خورده) بعد از خم شدن به هم جوش نمی شونداین درز بازمانده علاوه بر ایجاد ظاهری نازیبا، باعث جذب آب و رطوبت ناشی از بارش برف و باران می گردد.
راه حل: برای حل این مسئله باید درز به یکی ار دو وجه کناری قطعه منتقل شود و گسترده ورق آن به صورت زیر می باشد.
2- هر صفحه از ورق آلومینیومی دارای ابعاد خاص م یباشد که البته این ابعاد را کارخانه تولید کننده آن تعیین می نماید . ورق های آلومینیومی آلکوبان دارای ابعاد3200*1250 میلیمتر می باشد . بر اساس این ابعاد طراحی نما صورت می گیرد.
3- ورقهای طراحی شده دریک صفحه از نما باید هم جهت در نظر گرفته شوند به این منظور که همه ورقها در هنگام برش خوردن باید در یک جهت باشند ( بالای ورق یا موازی با عرض صفحه و یا موازی با طول آن باشد) این امر باعث ایجاد نمایی یک دست از لحاظ رنگ و انعکاس نور میشود و دید بصری مطلوبی ایجاد می نماید .
4- در هنگام طراحی و ترسیم گسترده ورق باید جهت ورق بر روی گسترده آن معلوم شود.
5- حداکثر فاصله مرکز بولت (چکمه ای) 10 سانتیمتر در قسمت بالای و 10 سانتیمتر در قسمت پائین می باشد . فاصله بولتها از یکدییگر حداقل 450 میلیمتر و حداکثر 700 میلیمتر می باشد.
نورد کردن صفخات آلومینیومی :
صفحات آلومینیومی بوسیله دستگاهی متشکل از سه استوانه نورد می شوند. از این سه استوانه یکی متحرک است و دواستوانه دیگر ثابتندو درون آنها موتور های چرخاننده وجود دارد که این دو استوانه را م یچرخانند که در نتیجه ورق را از میان خود عبور می دهند. استوانه ای که متحرک است ، عامل تنظیم میزان خیز مورد نیاز برای نورد ورق می باشد.
نکته : برای نورد کردن ورق بجای شعاع ،بایدمقدار خیز ورق به دستگاه داده شود.
نکته : در صورتیکه نما محدب باشد، روی صفحه به سمت استوانه( غلطک)متحرک قرار می گیرد و در صورتیکه نمای مقعر مورد نظر باشد پشت صفحه به سمت غلطک متحرک خواهد بود.
در اندازه گذاری در پلان زیر سازی فاصله بر پروفیل های زیرسازی تا بر مبنا داده می شود.
بر: ضلع کناری و بیرونی ترین ضلع یا صفحه ازمصالح( پروفیل ، آجر،...) و یا دیوار می باشد .
نکته: تمامی ورقها هنگام تا خوردن برش 45 درجه خواهد خورد( چنانچه در قبل ذکر شد) مگر در شرایطی خاص که عبارتند از:
1- ورق یا تای ورق برش خورده در دوطرف ورق برابر نباشد ( عرض یک تا 30 میلیمتر و عرض تای دیگر 60 میلیمتر باشد) و تای بزرگتر در نما دید شود؛ در اینصورت اگربرش 45 درجه به ورق داده شود در نما ایجاد حفره م یکند و زیر سازی ورق هویدا خواهد گشت که در تمیزی نما تاثیر نامطلوب خواهد گذاشت.
2- تا ی ورق به صورتی باشد که ایجاد برش 45 درجه بی مورد یا دشوار باشد . مانند ورقهایی که دارای منحنی می باشند؛در اینصورت ایجاد برش 45 درجه و تا کردن ورق به صورت معمول دشوار و در مواردی غیر ممکن خواهد بود.
طراحی:
بعد از برداشت نمای ساختمان طراحی بر اساس داده ها آغاز می گردد . این مرحله مهمترین و تعیین کننده ترین مرحله می باشد. به این ترتیب که همزمان با طراحی خط و خطوط کلی نما ، طول و عرض، میزان اتلاف ونحوه قرار گیری ورقها و همچنین محل قرار گیری زیر سازی ، نوع و مصالح و تجهیزات آن نیز در نظر گرفته می شود. مسئله مهم در طراحی نما میزان اتلاف ورق کامپوزیت می باشد که در کل پروژه بهتر است از 2 % تجاوز ننماید ؛ مگر اینکه طراحی بنا شرایطی ایجاب نماید که این مفدار افزایش یابد.
طراحی ، قوانین و شرایطی دارد که در موقعیتها و موارد مختلف متفاوت خواهد بود تقریبا در هر منطقه به طور وسیع و در هر سازمان و اداره ای به طور اختصار شیوه ها و اسلوب های خاصی حکمفرماست که طبیعتا جزئیات و شرایط خاصی را برای طراحی و اجرا ایجاد خواهد نمود.
مواردی که در ذیل خواهد آمد مقررات و اسلوبی است که در شرکت ایوان مورد استفاده قرار می گیرد.
به طور کلی قبل از طراحی باید چگونگی اجرا مشخص گردد . اجراء نمای کامپوزیت به دو شیوه صورت می گیرد : هنگ و فیکس .
1- سیستم هنگ( آویخته) : در این سیستم قطعات برروی زیر سازی آویخته می گردند. زیر سازی این شیوه از جنس آلومینیوم و با پروفیل ناودانی اجرا می گردد. برروی ناودانی قطعاتی مرکب از ناودانی آلومینویمی با طراحی مرکب و بولت ( که در داخل ناودانی دومی قرار می گیرد) متصل می شوند تا بستری مناسب جهت اتصال قطعه آلممینیومی به زیر سازی فراهم آید که جزئیات آن درشکل زیر قابل مشاهده می باشد.
2- سیستم فیکس( ثابت): در این سیستم قطعات آلممینیومی به زیر سازی پرچ یا پیچ می شوند.زیر سازی عبارتست از قوطی، ناودانی( جهت هدایت آب باران و برف به سمت خارج از بنا) نبشی که بصورت یکی در میان بر روی ناودانی پیچ یا پرچ می شود.
پس از مشخص شدن سیستم زیر سازی طراحی قطعات آغاز می گردد؛ به این منظور بهتر دیده شد تا با آوردن یک مثال ضمنی مراحل کار تشریح شوند. که به ترتیب یک نما با سیستم هنگ و نمای دیگر با سیستم فیکس آورده خواهد شد.

سیستم هنگ( Hanging): د رمرحله اول پس از نقشه برداری و معلوم شدن وضعیت واقعی ساختمان ؛
پوسته ای عنوان بر تمام شده ساختمان در نظر گرفته می شود .این پوسته در فاصله ای از بیرونی ترین بر ساختمان قرار می گیرد تا تداخلی با هیچ قسمتی از بنا نداشته باشد.
سپس درزهای افقی و عمودی که بنا یا طراح التزام می نماید بر روی نما و پلان ( پوسته رسم شده) منتقل می گردد.
در قسمت پلان پس از انتقال خطوط عمودی بر روی بر تمام شده ، مرحله ترسیم و طراحی قطعات و ابعاد آنها شروع می گردد.
به این ترتیب که لبه های دو قطعه کنار هم باید از هم فاصله ای برابر 1 سانتیمتر داشته باشند ( محور منتقل شده از میان این درز می گذرد).
نمای طراحی شده معمولا از طرف معمار ساختمان پیشنهاد می شود ؛ در غیر اینصورت طراح نمای کامپوزیت ، با توجه به طرح نما ومحدودیت طول و عرض ورق اقدام به طراحی نما می نماید.

پس از بررسی شرایط کلی نمای ساختمان خطی به عنوان تراز نما در نظر گرفتهمی شود ؛ تراز نما صفحه ای ایست دو بعدی که اندازه های مورد نظر بر مبناء آن طراحی واجرا خواهد شد .این صفحه باید قابل دسترسی و پیاده کردن بر روی ساختمان باشد.

آموزش طراحی نماهای آلمینیوم کامپوزیت :

مطالب مشابه :

نمای دو پوسته ، هوشمندی و پایداری ، مدیریت انرژی

پوسته های هوشمند

نماهای دو جداره Double skin façades

پیدایش صنعت بزرگ شیشه گری و دستاوردهای جدید در صنعت بزرگ شیشه

جزئیات اجرائی نمای دو پوسته ساختمان

جزئیات اجرایی نمای دو پوسته

پوسته‌های سبز

آموزش طراحی نماهای آلمینیوم کامپوزیت :

نماهاي شيشه اي

نمای ساختمان ، آنچه باید در مورد نماسازی و طراحی نما بدانید.