Iron Sucrose

ونوفر (فرووین)

موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) آنمي كمبود آهن در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه كه همودياليز مي‌شوند.
بزرگسالان: mg 100 آهن المنتال به صورت وريدي از راه دياليز يا به صورت تزريق آهسته ( ml/min 1) يا به صورت انفوزيون ظرف 15 دقيقه در يك جلسه دياليز تجويز مي‌شود. اين ميزان يك تا سه بار در هفته تكرار مي‌شود تا به ميزان كلي mg 1000 آهن در ده دوز برسد. در صورت نياز قابل تكرار مي‌باشد.
ب) آنمي كمبود آهن در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه كه دياليز صفاتي مي‌شوند.
بزرگسالان: mg 300 آهن به صورت وريدي ظرف 90 دقيقه دو بار با فواصل 14 روزه تزريق مي‌شود و سپس 14 روز بعد يك انفوزيون 5/2 ساعته به ميزان mg 400 دريافت مي‌نمايند.
پ) آنمي كمبود آهن در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه كه دياليز نمي‌شوند.
بزرگسالان: mg 200 آهن به صورت وريدي آهسته و رقيق نشده ظرف 5-2 دقيقه تزريق مي‌شود. دورة درمان 5 بار به فواصل 14 روزه مي‌باشد تا دوز نهايي آهن به mg 1000 برسد.

موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: در موارد ازدياد آهن، حساسيت مفرط به دارو و يا تركيبات آن و آنمي غير از كمبود آهن منع مصرف دارد.

عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: آستنيا، گيجي، تب، سردرد، درد عضلاني، درد.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه، احتباس مايع، نارسايي قلبي، افزايش فشار خون، كاهش فشار خون.
دستگاه گوارش: درد شكم، اسهال، تهوع، استفراغ، اختلال در طعم.
عضلاني ـ اسكلتي: درد عضلات و استخوان‌ها، كرامپ پا.
تنفسي: سرفه، ديسپنه، پنوموني.
پوست: واكنش در محل تزريق، خارش.
ساير عوارض: صدمات اتفاقي، سپسيس.
مسموميت و درمان
مصرف بيش از حد دارو و يا سرعت بالاي انفوزيون ممكن است باعث كاهش فشار خون، سردرد، تهوع، گيجي، درد مفاصل، پاراستزي، درد شكم، درد عضلات، ادم و كلاپس عروقي گردد.
كاهش سرعت تزريق و درمان با مايعات وريدي، هيدروكورتيزون و يا آنتي‌هيستامين‌ها كمك كننده است.

تداخل دارويي:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با فرآورده‌هاي آهن خوراكي باعث كاهش جذب اين تركيبات مي‌گردد. همزمان استفاده نشوند.

مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر جايگزيني آهن: دارو توسط سيستم رتيكولواندوتليال به آهن و سوكروز تبديل مي‌شود. قسمت آهن آن به تدريج جايگزين ذخاير از دست رفته آهن مي‌گردد و سطح آهن و فريتين سرم را به طور قاب توجهي افزايش دوره همچنين باعث كاهش TIB مي‌گردد.

فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: به صورت تزريق وريدي استفاده مي‌شود.
پخش: عمدتاً در خون و برخي مايعات خارج سلولي توزيع مي‌شود. همچنين ميزان قابل توجهي در كبد، طحال و مغز استخوان پخش مي‌گردد.
متابوليسم: دارو به آهن و سوكروز تبديل مي‌شود.
دفع: حدود 75% سوكروز و 5% آهن ظرف 24 ساعت توسط ادرار دفع مي‌شوند. در افراد سالم نيمه‌ عمر دفع دارو 6 ساعت است.

اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection: 20mg /ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: هيدروكسيد آهن 3- پلي‌نوكلئار در سوكروز.
طبقه‌بندي درماني: هماتينيك.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Ferrovin
ملاحظات اختصاصي
1- واكنش‌هاي حساسيتي به طور نادر و به صورت آنافيلاكسي، كاهش هوشياري، كلاپس، كاهش فشار خون، ديسپنه و يا تشنج رخ مي‌دهد.
2- واكنش‌هاي ملايم تا متوسط حساسيتي شامل ويز، ديسپنه، كاهش فشار خون، راش و خارش مي‌باشد.
3- براي تزريق آهسته ml 1 از دارو (معادل mg 20 آهن المنتال) در يك دقيقه تزريق شود و در هر تزريق بيش از يك ويال از دارو استفاده نشود.
4- براي انفوزيون دارو، mg 100 آهن المنتال در ماكزيمم ml 100 نرمال‌سالين بلافاصله قبل از انفوزيون رقيق شود و اين مخلوط ظرف حداقل 15 دقيقه انفوزيون شود.
دوزهاي mg 300 يا بيشتر آهن در ماكزيمم ml 250 نرمال‌سالين رقيق شود.
5- اين دارو با ساير داروها و يا محلولهاي تغذيه وريدي نبايد مخلوط شود.
6- ميزان اشباع ترانسفرين بلافاصله پس از تزريق وريدي آهن افزايش مي‌يابد. سطح سرمي آهن 48 ساعت پس از تزريق اندازه‌گيري شود.
7- سطح هموگلوبين، هماتوكريت، فريتين سرم و اشباع ترانسفرين بررسي شود.
8- در صورت نشانه‌هاي افزايش بيش از حد آهن دارو قطع شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
در صورت بروز نشانه‌هاي مسموميت مانند سردرد، تهوع، گيجي، درد عضلاني، پاراستزي و درد شكم به پزشك اطلاع داده شود.
مصرف در سالمندان: در اين بيماران به علت كاهش عملكرد قلب، ساير بيماريهاي زمينه‌اي و مصرف ساير داروها بايد در انتخاب ميزان مناسب دارو احتياط شود.
مصرف در كودكان: ايمني و كارايي اين دارو در كودكان اثبات نشده است.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير شناخته نشده است. با احتياط مصرف شود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ممكن است باعث افزايش آنزيم‌هاي كبدي گردد.