در جستجوی آتلیه برای نامزدی

این 2و3 روز منو نفسی عظممون را جزم کردیم تا یک آتلیه مناسب برای مراسم نامزدی و عروسیمون پیدا کنیم. من قبلا سرچکی توی اینترنت کرده بودم و سرکی توی وبلاگ ملت کشیده بودم و یه 4و5 تا آتلیه خوب و قیمت معقولانه انتخاب کرده بودم. یکی هم که پیشنهاد نفسی بود تا بریم ببینیم.

اینجوری شد که شنبه بعد از ظهر سر پاتریس از سرویس پیاده شدم، رفتم دم شرکت نفسی و دوتایی افتادیم دنبال آدرسها.

اول رفتیم اون آتلیه که نفسی پیشنهاد داده بود. اسمش آتلیه نگاه است و اول آیت الله کاشانیه. زنگ رو زدیم و رفتیم داخل. محیط نسبتا خنک و آرومی بود . یک خانم خوش برخوردی از ما استقبال کرد. نشستیم و من در درجه اول زل زدم به عکسهای قاب شده روی در و دیوار. اینجا اولین آتلیه ای بود که منو و نفسی سر میزدیم. زیاد تجربه نداشتیم. خانومه هم آلبومهای عروسش را نشونمون داد و یک کم از کیفیت عکسهاش و جنس آلبومهاش تعریف کرد. موقع خداخافظی پیشنهاد کرد تابلوهای قاب شده عروس داماداشون را هم یک نگاهکی بیندازیم.

همین آخری باعث شد من توی تصمیمم مصرتر بشم. پرده روی یکی از این تابلوها را که برداشت خورد توی ذوقم. عروس آرایش تیره کرده بود و یک خط چشم نقره ای بسیار پر رنگ هم کشیده بود که با آرایشش تناقض داشت. درسته که این هنر آرایشگاه است که عروس را جوری آرایش کند تا همه اجزایش با هم هارمونی و تناسب داشته باشند و حتی المقدور عیب و ایرادات صورتش پوشانده بشه اما گاهی این اتفاق نمی افته و این وظیفه خطیر بر گردن آتلیه عکاسی می افتد. متاسفانه عکاس این خط چشم ناهمگون را توی عکس های لایت هم کرده بود و کلا عکس توی ذوق زنی از آب دراومده بود.

از آتلیه که بیرون اومدیم نفسی پرسید : خوب چطور بود؟

من: بد نبود حالا باید جاهای دیگه را هم ببینیم.

نفسی بدش نیومده بود. منم فکر کردم بهتره نظر قاطعم را اعلام نکنم تا مبادا نفسی فکر کند دارم پیش داوری میکنم و موضع گرفتم نسبت به جایی که اون معرفی کرده.

از اونجا سوار شدیم و اومدیم سمت سهروردی. یک آتلیه به اسم پارسیان .

از در که داخل شدیم تابلوهای پرتره ای که به در و دیوار زده بود نظرم را به خودش جلب کرد. به نظرم در عین سادگی، پروفشنال و زیبا کار شده بودند. مسئولش آقایی بود که بسیار با صبر و حوصله جواب سوالات ما را می داد . تمام نکاتی که مد نظر ما بود بدون اینکه حتی به زبون بیاریم خودش اتوماتیک بیان میکرد. یکی از درگیریهای ذهنی ما این بود که اگر کار مراسم نامزدی و عروسی را به یک آتلیه واحد بسپاریم ممکنه ژستهامون شبیه هم دربیاد . اما آقایی که مسئول اونجا بود قبل از اینکه حتی ما به این نکته اشاره هم بکنیم خودش گوشزد کرد که کلا پزهای عروس دامادیش با پزهای مراسم نامزدیش فرق میکنه. بعضی وقتها از کلام یک نفر میشه کاسب بودن یا این کاره بودنش را فهمید.

ما برای مراسم نامزدی ماشین گل زدن و عکس بزرگ و لیت و باغ و ابن برنامه ها نداریم. لزومی هم نداره. چون اینها همه اگه خدا بخواهد 6 ماه دیگه برای مراسم عروسیمون انجام میگیره. جالبه که مسئول این آتله پکیجی که به ما معرفی کرد دقیقا چیزی بود که می خواستیم. یعنی عکس آتلیه + فیلمبرداری مراسم و یک پوستر هدیه عروس داماد.

آلبومهایش را که ورق زدیم کاملا معلوم بود که واقعیه و مثل بعضی آتلیه ها که حالا اشاره میکنم چیا بودن ساختگی و دزدکی نیست. آلبومهایش زیبا بودند و ژستهای عروس داماد هم نسبتا قشنگ. یک تیکه از کلیپ هایی که ساخته بود را بهمون نشون داد و کلا حس رضایت بخشی از آتلیه اش به ما القا کرد. البته کلیپش یک کم خسته کننده بود اما کلیپ یک چیز سلیقه ای است و ما می تونیم قشنگ تر و مهیج ترش کنیم. شاید چون داماد جوون بسیار خونسرد و ریلکسی بود و هیچ حسی را نمی شد از چهره اش خوند این حس بهمون دست داد.

به قول نفسی آدم باید توی این کلیپ ها بازیگر باشه و کمی از استعدادش مایه بذاره.

قیمت توافقی ما نسبت به نگاه قیمت مناسب تری بود. اما هنوز برای تصمیم گیری نهایی زود بود.

فردا نفسی را برداشتم و دوتایی رفتیم آتلیه اخوان، میرداماد مجتمع تجاری مریم.

از 2 روز پیش برای ملاقات و دیدن آلبومهاشون وقت گرفته بودیم و معلوم بود سرشون بسیار شلوغه. وارد که شدیم یک اتاق تقریبا 10* 10 متر بود که عکسهای خواننده ها و بعضی شخصیت ها روی در و دیوارش خودنمایی میکرد. مسئولش یک جوون 26-27 ساله بود که به نظر میومد سرش زیادی شلوغه. ما را هدایت کردند به سمت مبل ها. نشستیم و شروع کردیم ورق زدن آلبومها. آلبوم اول عکسهای پرتره ای بود که از یک مدل انداخته شده بود. عکسها بد نبود .

بعد آلبوم عروس دامادیش را برداشتیم و شروع کردیم ورق زدنو با یقین 100% باید بگم این یک آلبوم واقعی از یک عروس داماد واقعی نبود. یک عکس عروس داماد معلوم نبود از کجا پیداش کردن را براشتند آوردند مونتاژ کردند روی بک گراندهای مختلف. من نمیدونم انتظار دارند من به عنوان بیننده چی از این آلبوم نصیبم بشه؟ که عکسهای ما هم مونتاژ خواهد شد روی بک گران خانه های اشرافی؟ که کلا کیفیت کار را ببینید و به ژست ها و پزها و بقیه چیزا کار نداشته باشید؟ که کلا شما را سننه شما پولتو بده برو پی کارت؟

این آخری بیشتر به حسمون نزدیک بود.

بعد از دیدن آلبومها بلند شدیم رفتیم کنار میز آقای جوان تا کلیپ ها را ببینیم. از عکسهای اسپرتی که نشونمون داد بدمون نیومد. اینجا بر خلاف اتلیه های دیگه کلیپ نمیسازن و همون پشت صحنه عروس داماد رو رویش کار میکنند و می گذارن وسطهای فیلم.

این عکسها عکسهای عروس دامادهای واقعی بود. حالا می شد راحت تر نظر داد. نفسی میگفت توی یکی از این عکسها پشت سر عروس داماد توی باغ یک ردیف صندلی پلاستیکی رویهم چیده شده و به آسمون رفته بود جوری که بد توی ذوق می زد. کلا حس خوبی بهمون دست نداد. قیمت هم که کاملا تصادفی. ما میگفتیم برای عروسی چی می خوایم و اون می نوشت. میگفت قیمت تک نمیدهم. همه چیز توی پکیجه. خلاصه همه چیزو نوشتو آخر سر یک رقمی توی هوا برای خودش گفت. ما که نفهمیدیم فیلمبرداری تک یا لیت و عکس بزرگمون را چند حساب کرد. فقط دوباره اون حسی که بالا گفتم اومد سراغمون. و تازه کلی هم منت که برای اون روز ما یک جای خالی بیشتر نداریم و یک جوری که بیچاره عروس داماد فرصت نکنند با هم مشورت کنند و زود تصمیمشون را بگیرند.

خلاصه از آتلیه که بیرون اومدیم نفسی باز پرسید: خوب چطور بود؟

من: عکسها ایرانی بودن؟ به نظرت آلبوم عروسش واقعی بود یا جاست یک مدل ؟

خلاصه حرف دل نفسی هم همین بود که ما یک آلبوم عروس دامادی واقعی از اینها ندیدیم تا اظهار نظر کنیم.

موقتا دست نگه داشتیم تا دیروز که من دوباره سرچکی کردم و یک آتلیه که ملت ازش تعریف کرده بودند پیدا کردم. البته از قبل خونده بودم که قیمت کف آتلیه گرونه اما تصمیم گرفتیم بریم ببینیم چیه شاید قشنگ باشه و بیارزه به گرونیش.

اسمشش آتلیه نیلگونه و توی ونک قرار گرفته. قبلا پوسترهای تبلیغاتی بزرگش را دیده بودم که به میدون ونک زدند و عکس یک نینی بانمک.

این آتلیه از بقیه بزرگتر بود . خودش میگفت یک باغ چند صد هکتاری با همه امکانات و انواع دکوراسیونها دارند که 10 روز طول میکشه یک نفر اونجا عکس های متفاوت بیندازه و باز تمام نشه.

اینجا هم جزو جاهایی بود که آلبومش قشنگ بود اما به نظر آلبوم یک عروس داماد واقعی نمی آمد. از یک آلبوم 20 برگی 19 تایش عروس بود و یکیش داماد.

جالب اینه وقتی به مسئولش که آدم از خود متشکری بود گفتم آلبومهات داماد ندارند و من پز دونفره ندیدم با لحن خاصی که انگار از دماغ فیل افتاده و فقط اون همه چیزو بلده و ما یه مشتاز از پشت کوه اومده ایم که توی عمرمون یک دونه آلبوم عروسی هم ندیدیم گفت اونم همینه دیگه فقط داماد کنارش اضافه میشه!!!!!!!!!!!!

یعنی اینجا از پز دونفره خبری نسیت. همه چیز گراگرد عروس میچرخه و ما فقط بلدیم از دست و پای عروس هی عکس بیندازیم و اگه با داماد حال کردیم یک عکس هم از داماد اون وسطا اضافه میکنیم.

اینم از آلبومها. بعد یک نکته ای راجع به کلیپ هایش خاطر نشون کرد که اون موقع به نظرم جالب اومد و کنجکاو شدم ببینم چیه.

گفت ما فیلم کلاسیک عروس دامادی نمی سازیم. کارهای ما شیطونیه!

کنجکاو شدم ببینم شیطونی چیه!

جون میده واسه منو نفسی که جلوی دوربین حتی رومون نمیشه همو ببوسیم که پس فردا مامان اینا فیلمو میبینند و خجالت میکشیم چه برسه به ..... !

من چی فکر میکردم و چی شد!

تازگیا مد شده توی فیلم عروسی میکروفون میبرند توی جمعیت و با عروس داماد و مهمونا مصاحبه میکنند. اینو توی نامزدی پسردایی نفسی و عروسی همکارش دیدم اما هیچ کدوممون خوشمون نیومد.

خلاصه از شیطونیا باید بگم که دیدن داره،

داماد کارت تلفن به دست دنبال یک کیوسک تلفن میگرده تا به عروس تلفن کنه. اونم توی میدون ونک، جلوی چشم تعجب زده مردم با اون کت و کراوات و ابهت.

داماد دم در آرایشگاه منتظره عروسه. عروس دیر کرده . داماد ..... . باید ببینید چه ژستهایی از خودش درمیاره.

کم مونده به داماد بگن یه 4 تا غلت هم روی زمین بزن.

داماد میره گل فروشی و آقای گل فروش به جای دست گل عروس، سبد گل مجلس دست داماد میده!

نمیدونم این چیزا کاملا سلیقه ای است حتما کسانی دوست داشتن که حاضر شدند با این قیمتهای گزاف که هنوز نگفتم همچین فیلمهایی از عروسیشون تهیه کنند. اما این ژستها به هیچ وجه به تیریپ نسبتا سنگین و کلاسیک پسند من و نفسی نمیاد. فکر اینکه نفسی بخواهد جلوی دوربین بدود دنبال کیوسک تلفن تا به من زنگ بزنه خنده ام میندازه. اما راجع به قیمت.

راستش تا الان تمام اتلیه هایی که ما دیدیم فیلم برداریشون HD بوده و فقط سر یه دوربین یا دوربینه بودن با هم اختلاف داشتند و هیچ کس حرفی از DV نزده بود.

اما اینجا ، فیلم برداری DV cam !

LLLLLLLLLLLLOOOOOOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLLl

اونم 750 هزار تومان

فیلمبرداری اچ دی: ۱.۵ میلیون

بله! جاست فیلمبرداری. اونم با کلی ادا اصول که ما 2.5 ساعت بیشتر فیلم نمیگیریم. . اونجوریه و اینجوری و در نهایت کل 5شنبه جمعه ای ما تا آخر مهر پره!

ورودیه باغ ، ایاب ذهاب، آلبوم و ... بماند که سر به 3 تومان میزد.

خلاصه اینجا دک و پز تا دلت می خواهد فراوون است و کار شیر کوچولو موش خندون پسند کم.

البته از حق نگذریم با اینکه فقط عروس توی آلبومها خود نمایی میکرد و از داماد خبری نبود آلبومهایش قشنگ بود. اما کلیپهایش را به هیچ وجه نپسندیدم. به هیچ وجه!

اینم از ماجرای انتخاب آتلیه ما.

منو نفسی فکرهامون را روی هم ریختیم و تصمیم گرفتیم اونی که به نظر کاردرست تر و پروفشنال تر میاد رو انتخاب کنیم تا اونی که کاسب کار تره و زبون چربی داره حتی اگر 22 سال یا 220 سال در کار عکس و فیلم باشه.

امیدوارم عکسها و فیلمهامون واقعا راضی کننده از آب در بیان تا همون طور که من آدرس آن آتلیه را از طریق یک وبلاگ پیدا کردم و بهش سر زدم دیگران را هم کمک کنه تا بهترین انتخابشون را داشته باشن و از همه مهم تر یک یادگاریه قشنگ برای من و نفسی تا پایان عمرمون باقی بگذاره.

پارسیان ما هفته دیگه می آییم.

در جستجوی آتلیه برای نامزدی

مطالب مشابه :

فیگور برای عکس عروسی

عکسهایی خنده دار از عروسی ... عکسهای خنده دار عروس و داماد

ژست عکس فشن

در جستجوی آتلیه برای نامزدی