درد دلهای یک دوست (حامد فیلی)

فکر کردید تا حالا چند تا همایش برگزار شده؟ چندتا مقاله منتشر شده تو ایران؟ به چنداتا از اینا میشه واقعا گفت مقاله؟

آخ گقتم مقاله

چه مشتاقای عجیبی داره این مقاله نوشتن تو حرفه. حالا بگم کارای علمی باشه، که بابا جون حرفی نیست، کارای تحقیقاتی شده ترجمه، کپی برداری مطلق بدون حذف و ازدیاد مطالب. این تو دانشجو ها باب نیست فقط ها، بین بسیاری از اساتید هم مد شده. الان معیار شده آقای دکتر چندتا مقاله نوشتن، اما کسی نمی گه این اقایون دکتر و ارشد چه مزخرفاتی تو مقالات به خورد حرفه می دن. اصلا فکر این نیست کسی که من این وقت و این بودجه های پژوهشی رو کجا دارم حروم می کنم. اقا به فکر اینه که اجرت مقاله رو بگیره، به قول قدما: حاجی حاجی مکه

ببخشید اینطور می گم، روی صحبتم با اونایی که دلشون واسه حسابداری ایران می سوزه نیست، رو صحبتم به رفقا، همکارا و دوستایی که مراتب مختلف دانشگاهی رو هم دارن رد می کنن، اما تو بطن کار، نمی دونن واسه چی دارن مقاله می نویسن.

یادمه 2 سال قبل دوستی بهم کتابی هدیه داد. از اسمیت بود روش تحقیق در حسابداری. این اقای اسمیت تو اولین صفحه کتاب اینطور نوشته بود ومحققین حسابداری رو به پارازیت تشبیه کرده بود. وقتی این اصطلاح رو خوندم گفتم خوب منظور اسمیت حتما مزاحم یا دردسر بوده، اما ادامه همون خط اول کتاب رو خوندم دیدم خیر، اقا منظورش انگل بوده.

بله انگلی که از بدن میزبان نامردانه تغذیه می کنه

اینرو بطور مستند هم میارم کسی نگه از خودم دارم تئوری می گم:

A number of authors (e.g., Brownell, 1995, p. 2) describe accounting researchers as ‘parasites’ who prey on the work of others to generate their findings.

Page 1, line 1 -2-3

اسمیت اینو از کسی دیگه نقل می کنه، اما خیلی جالبه ایران امریکا و استرالیا نداره، وقتی مروری کنید به ادبیات تحقیقات علمی در کشورهای فوق الذکر، بدون شک، ایمان میارید در مقایسه با کشور خودمون.

واقعا چی شده، نمی دونم اگر اسمیت که با چندتا از ایرانی های موفق خارج از کشور هم کار های قوی علمی انجام داده تو ایران بود چی می گفت.

بعید می دونم از حرفش بر می گشت، احتمالا واژه و اصطلاحی در خور نمی تونست پیدا کنه.

خلاصه کلی شانس آوردیم.

بعد روزی تو یکی از کلاسا این موضوع رو مطرح کردم، شد بساط خنده. اما 1 ماه بعد همایشی برگزار شده. خوشبختانه در موقعیتی قرار گرفتم که مجموعه مقالات رو مروری کنم، واقعا خیلی برام جالب بود. بار علمی به معنای واقعی ... صفر تو اکثر کارها

متاسفم اینو می گم.

چرا رقابت دوستان هم رشته ای و همکلاسی ما شده تنها انتشار مقاله؟

آقا جان میشه بگید هدف از این مقاله چیه؟!!!

اگر بدونید چه باند بازی ای راه افتاده تو این مقاله پذیرش گرفتن.

چه تماسهایی که برقرار نمیشه.

اقا این همه ادعا

واقعا فقط باید بزنن تو سر هم دیگه نه حسابداری ها تموم رشته ها همینه مخصوصا علوم انسانی ها

بعد از همایش یکی از این مقالات رو اعضای محترم و محترمه هیئت داوران بعنوان مقاله بخش سخنرانی انتخاب کردند، اسمش رو نمی گم، اما حتما هم نویسنده هاش رو می دونید کیان هم ارائه دهنده مقاله رو.

بعد از همایش اقا فرمودند که ما صبح نشستیم و بر اساس وحی نازل شده مجموعه از تئوری های علمی را از صندوق چه اسرار حسابداری که در اختیار عده ای معدود و نظر کرده است، استخراج کردیم و پیپیری نگاشتیم وانگه بدان از روح اعضای هئیت دمیدیم و... خلاصه مولود پذیرفته شده، ظرف 4 ساعت به مرحله نگارش درآمد... .

ما خیلی هنر داریم چند ساعته مقاله می نویسیم. به به

واقعا آفرین

من که خودم به هنرش احسنت گفتم و با یه خداحافظی هر کدوم رفتیم سراغ خودمون

ولی وقتی مقایسه می کنم طرح های پزوهشی خارج از ایران رو طرف 1 سال روی یه طرح کار میکنه

خون دل می خوره

اخرش میشه 10 صفحه نتیجه در غالب یه مقاله که سراسرش هنره

قابل استفاده است

بعدش رو هم که همه می دونید

مقاله نوشتن شده هنر، حالا هر که بامش بیش مقاله اش بیشتر.

یه حالت مالیخولیایی در بین رشته های زیر گروه علوم انسانی در 5 سال اخیر گسترش پیدا کرده. باز 100 رحمت به مقالاتی که تو دهه 70 منتشر می شد.

ای کاش واحدهای روانشناسی رو از 3 تا به 30 تا تغییر می دادند شاید الان این معزلات دیگه نبود.

مقاله نوشتن شده رقابت، شده اخر دنیا، اخر کلاس.

چند مدت قبل داشتم یکسری مقالات دهه 70 رو مرور می کردم، فقط چیزی که می تونم بگم اینه واقعا زحمت کشیدند توی اون دهه، اکبری ها رفتند، تیموری ها، و خیلی از پیرهای حرفه که واقعا نمی دونم کسی بیاد اینها هست یا نه، کسی می گه خرتون به چند منه.

یه عده ای تو این بل بشو شدن ملا لغتی، اقا این درست نیست، اون درست نیست

الا بالله فقط نه

اصلا ناف این جماعت با نه بریده شده

حالا یکی به نعل و یکی به میخ

همون حکایت : چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

بزنیم ببینیم کجا رو می گیریم.

شاید هم درسته این حرف: تو تحقیق که نون نیست. مگه قرار همه به نون برسند یعنی تا به ما دستمزد ندند خودمون به درجه ای نرسیدیم احساس نیاز کنیم.

(با مدعیان و دارندگان مدارک بالا هستم که در مضیغه مالی قرار ندارند)

صد رحمت به حوزه نانو ُ شیمی و فیزیک اگر اینا نبودند کار دانشگاههای بالای ۲۰۰۰ ما می شدُ کشک مش غضنفر

بیایم بگیم دانشگاه فلان ما موفق شد رتبه ۴ رقمی خود را به میزان ۱ پله ارتقاء دهد.

راست می گن نون نیست، دیگه واسه حفظ کلاس هم شده، واسه اینکه کسی بتونه بگه اره ما هم هستیم، چندتا کاغذ پاره می ده دست مردم.

اون از وضع افتضاح دروس دانشگاهی و جزوات معجزه آسای

به قول دکتر باباجانی:

استادهای امروزی عجب هنری دارند که حسابداری دولتی ۶۰۰صفحه ای رو در ۵۰ صفحه خلاصه می کنند.

خودمونیم، اسمیت خیلی بی راه نگفته

ما خود نمی رویم روان از قفای کس آن می رود که ما به کمند وی اندریم

درد دلهای یک دوست (حامد فیلی)

مطالب مشابه :

درد دلهای یک دوست (حامد فیلی)

راهنمای زبان تخصصی حسابداری (1) دکتر داود اقوامی تالیف حامد فیلی انتشارات ترمه

سوالات کارشناسی ارشد حسابداری

نتایج تکمیل ظرفیت دانشگاه آزاد

سوالات کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد 86

ازاد

سوالات ارشد حسابداری امسال

کنکور کارشناسی ارشد آزاد ::نکات اخر::