زندگینامه سهراب سپهری
سهراب سپهری در 15 مهر ماه 1307 در شهر کاشان به دنیا آمد. پدرش اسدالله سپهری کارمند اداره پست و تلگراف بود و هنگامی که سهراب نوجوان بود پدرش از دو پا فلج شد. با این حال به هنر و ادب علاقه ای وافر داشت. نقاشی می کرد، تار می ساخت و خط خوبی هم داشت.
سپهری در سال های نوجوانی پدرش را از دست داد و در یکی از شعرهای دوره جوانی از پدرش یاد کرده است (خیال پدر) یکسال بعد از مرگ او سروده است:
در عالم خیال به چشم آمدم پدر
کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود
دستی کشیده بر سر رویم به لطف و مهر
یک سال می گذشت، پسر را ندیده بود
مادر سپهری فروغ ایران سپهری بود. او بعد از فوت شوهرش، سرپرستی سهراب را به عهده گرفت و سپهری او را بسیار دوست می داشت.
دوره کودکی سپهری در کاشان گذشت. سهراب دوره شش ساله ابتدایی را در دبستان خیام این شهر گذرانید.
سپهری دانش آموزی منظم و درس خوان بود و درس ادبیات را دوست داشت و به خوش نویسی علاقه مند بود.
سپهری در سال های کودکی شعر هم می گفت، یک روز که به علت بیماری در خانه مانده و به مدرسه نرفته بود با ذهن کودکانه اش نوشت:
ز جمعه تا سه شنبه خفته نالان
نکردم هیچ یادی از دبستان
ز درد دل شب و روزم گرفتار
ندارم من دمی از درد آرام
در مهرماه 1319 سپهری به دوره دبیرستان قدم گذارد و در خرداد ماه 1326 آن را به پایان رساند.
سهراب از سال چهارم دبیرستان به دانش سرا رفت و در آذر ماه 1325 یعنی اندکی بیش از یک سال بعد از به پایان رساندن دوره دو ساله دانش سرای مقدماتی به استخدام اداره فرهنگ کاشان (اداره آموزش و پرورش) در آمد و تا شهریور 1327 در این اداره ماند.
در این هنگام در امتحانات ادبیات شرکت کرد و دیپلم کامل دوره دبیرستان را نیز گرفت.
سال بعد او به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. وقتی که در این دانشکده بود، نخستین دفتر شعرهایش را چاپ کرد و مشفق کاشانی با دیدن شعرهای سپهری پیش بینی کرد که او در آینده آثار ارزشمندی به ادبیات ایران هدیه خواهد داد.
اولین کتاب سپهری با نام "مرگ رنگ" در تهران منتشر شد که به سبک نیما یوشیج بود.
سپهری دومین مجموعه شعر خود را با نام "زندگی خواب ها" در سال 1332 سرود و در همین سال بود که دوره لیسانس نقاشی را در دانشکده هنرهای زیبا با رتبه اول و دریافت نشان اول علمی به پایان رساند.
ز سال 1332 به بعد، زندگی سپهری در گشت و گذار و مطالعه نقاشی و حکاکی در پاریس، رم و هند و شرکت در نمایشگاه ها و آموختن و تدریس نقاشی گذشت، تا جایی که بعضی او را "شاعری نقاش" خوانده اند و بعضی دیگر "نقاشی شاعر".
سهراب در سال 1337 دو کتاب "آوار آفتاب" و "شرق انده" را آماده چاپ کرد ولی موفق به چاپ آنها نشد و سرانجام در سال 1340 این دو کتاب به انضمام "زندگی خواب ها" زیر عنوان "آوار کتاب" منتشر شد.
در این کتاب می توان به جلوه های زبان خاص سپهری برخورد کرد و همچنین شور و شوق آمیختگی با طبیعت را _که در شعرهای بعدی کاملاً واضح می شود _ بیشتر دید.
در "شرق اندوه" سپهری از هر نظر تحت تاثیر غزلیات مولوی است و شعرهای این مجموعه همه شادمانه و شورانگیزند.
دو شعر بلند "صدای پای آب" و "مسافر" پنجمین و ششمین کتاب های او هستند.
شهرت سپهری از سال 1344 و با انتشار شعر بلند "صدای پای آب" آغاز شد. در "صدای پای آب" است که محتوای ویژه ی شعر سپهری فرمش را می یابد. فرم و محتوای شعر سپهری، از "صدای پای آب" به بعد به هماهنگی می رسند.
"صدای پای آب"، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است.
این شعر که روز به روز بر شهرت و محبوبیت او افزود، اولین بار در فصلنامه ی آرش در آبان همان سال منتشر شد.
سپهری که تمام عمرش را به دور از جنجال روزنامه ها و مجلات و فقط با دوستان اندک و تنهایی خود می زیست و بدین سبب از طرف نشریات جدی گرفته نشده بود، در سال 1345 با انتشار شعر بلند "مسافر" که یکی از درخشان ترین شعرهای فارسی است، بزرگی و شاعری اش را بر نشریات تحمیل کرد.
"مسافر" تأمل و سیر و سفر شاعر است در فلسفه ی زندگی.
"جحم سبز" هفتمین مجموعه شعری سپهری و کامل ترین آنها است.
"حجم سبز" پایان آخرین جستجوی های سپهری در شعر "مسافر" اوست. گویی پاسخ همه پرسش ها را یافته و به همه حقایق رسیده است.
شاعر دیگر منتظر مژده دهندگان نمی ماند بلکه خود قصد می کند که بیاید و پیام آورد: روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد ...
هشتمین و آخرین مجموعه شعری سهراب سپهری "ما هیچ، ما نگاه" است.
در این کتاب بر خلاف مجموعه"حجم سبز" و دو شعر بلند "صدای پای آب" و "مسافر" شاعر روی به یأس دارد. اما یأسی که جز از حوزه ذهن رنگین سپهری بیرون نمی تراود.
سپهری در سال 1355 تمام هشت دفتر و منظومه خود را در "هشت کتاب" گرد آورد.
"هشت کتاب" نموداری تمام از سیر معنوی شاعر جویای حقیقت است، از اعتراضات سیاسی تا شور جست و جو و ره سپردن در عرفانی زمینی.
"هشت کتاب" یکی از اثر گذارترین و محبوب ترین مچموعه ها، در تاریخ شعر نو ایران است.
سپهری در سال 1357 به بیماری سرطان خون مبتلا شد و در سال 1358 برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری بسیار پیشرفت کرده بود و سرانجام در اول اردیبهشت ماه 1359 ، سهراب سپهری به ابدیت پیوست.
نخست قرار بود که طبق خواست خودش او را در روستای"گلستانه" به خاک بسپارند، اما به پیشنهاد یکی از دوستانش برای اینکه طغیان رود، مزارش را از بین نبرد او را در صحن "امامزاده سلطان علی" دهستان مشهد اردهال به خاک سپردند.
۱۵ مهر ۱۳۰۷: تولد در كاشان
خرداد ۱۳۱۹: به پايان رساندن دوره شش ساله ابتدايي در دبستان خيام، كاشان
خرداد ۱۳۲۲: به پايان رساندن دوره اول دبيرستان در دبيرستان پهلوي سابق، كاشان
خرداد ۱۳۲۴: به پايان رساندن دوره دو ساله دانشسراي مقدماتي پسران، تهران
آذر ۱۳۲۵: استخدام در اداره فرهنگ(آموزش و پرورش)، كاشان
شهريور ۱۳۲۷: استعفا از اداره فرهنگ كاشان
شهريور ۱۳۲۷: شركت در امتحانات ششم ادبي و گرفتن ديپلم كامل دوره دبيرستان
مهر ۱۳۲۷: آغاز تحصيل در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران
۱۳۲۷: استخدام در شركت نفت، تهران
۱۳۲۸: استعفا از شركت نفت پس از هشت ماه كار
۱۳۲۰: انتشار اولين مجموعه اشعار با عنوان«مرگ رنگ»
خرداد ۱۳۳۲: به پايان رساندن دوره نقاشي دانشكده هنرهاي زيبا و دريافت ليسانس. احراز رتبه اول و دريافت نشان درجه اول علمي
۱۳۳۲ : آغاز كار به عنوان طراح در سازمان همكاري بهداشت، تهران
۱۳۳۲: شركت در چند نمايشگاه نقاشي در تهران
۱۳۳۲: انتشار دومين مجموعه اشعار با عنوان «زندگي خوابه»
آذر ۱۳۳۳: آغاز كار در ادراه كل هنرهاي زيبا(فرهنگ و هنر) در قسمت موزه‌ها و تدريس در هنرستانهاي هنرهاي زيبا
مهر ۱۳۳۴: ترجمه اشعار ژاپني در مجله «سخن»
مرداد ۱۳۳۶: سفر به اروپا از راه زميني تا پاريس و لندن. نام نويسي در مدرسه هنرهاي زيباي پاريس در رشته ليتوگرافي(چاپ سنگي)
فروردين ۱۳۳۷ : شركت در اولين بينال تهران
۱۳۳۷: سفر دو ماه از پاريس به رم
خرداد ۱۳۳۷: شركت در بينال ونيز
۱۳۳۷: بازگشت به ايران
۱۳۳۷: آغاز كار در اداره كل اطلاعات وزارت كشاورزي با سمت سرپرستي سازمان سمعي و بصري
فروردين ۱۳۳۹: شركت در بينال دوم تهران. دريافت جايزه اول هنرهاي زيبا
مرداد ۱۳۳۹: مسافرت به توكيو براي آموختن فنون حكاكي روي چوب. بازديد از شهرها و مراكز هنري ژاپن
۱۳۴۰: توقف در هند در راه بازگشت به ايران. تماشاي آگره و تاج محل
ارديبهشت ۱۳۴۰: برگزاري نمايشگاه انفرادي در تالار عباسي، تهران
۱۳۴۰: انتشار مجموعه جديدي از اشعار خود با عنوان «آوار آفتاب»
مهر ۱۳۴۰: آغاز تدريس در هنركده هنرهاي تزئييني، تهران
۱۳۴۰: انتشار مجموعه ديگري از اشعار خود با عنوان «شرق اندوه»
اسفند۱۳۴۰: كناره‌گيري از مشاغل دولتي به طور كلي
خرداد ۱۳۴۱: برگزاري نمايشگاه انفرادي در تالار فرهنگ، تهران
دي ۱۳۴۱: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي ديگر در تالار فرهنگ
۱۳۴۲: شركت در يك نمايشگاه گروهي در گالري گيل گمش، تهران
تير ۱۳۴۲: برگزاري نمايشگاه انفرادي در استوديو فيلم گلستان، دروس، تهران
۱۳۴۲: شركت در بينال سان پاولو، برزيل
۱۳۴۲: شركت در نمايشگاه گروهي هنر معاصر ايران، موزه بندر لوهاور، فرانسه
۱۳۴۲: شركت در نمايشگاه گروهي گالري نيالا، تهران
۱۳۴۲: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري صبا، تهران
۱۳۴۳: سفر به هند( تماشاي بمبئي، بنارس، دهلي، اگره، غارهاي آجانتا، كشمير); سفر به پاكستان( تماشاي لاهور و پيشاور); سفر به افغانسان (اقامت در كابل). بازگشت به تهران
۱۳۴۴: شركت در يك نمايشگاه گروهي در گالري بورگز، تهران
۱۳۴۴: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري بورگز، تهران
آبان ۱۳۴۴: انتشار شعر بلند«صداي پاي آب» در فصلنامه «آرش»
۱۳۴۴: سفر به اروپا(مونيخ و لندن).بازگشت به ايران
۱۳۴۵: سفر به اروپا(فرانسه،اسپانيا، هلند، ايتاليا، اتريش). بازگشت به ايران
۱۳۴۵: انتشار شعر بلند «مسافر» در فصلنامه «آرش»
بهمن ۱۳۴۶: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري سيحون، تهران
بهمن ۱۳۴۶: انتشار يك مجموعه اشعار جديد با عنوان «حجم سبز» توسط انتشارات روزن
بهمن ۱۳۴۶: برگزاري شب شعر سپهري در گالري روزن
۱۳۴۷: شركت در يك نمايشگاه گروهي در گالري مس، تهران
۱۳۴۷: شركت در نمايشگاه فستيوال روايان، فرانسه
خرداد ۱۳۴۷: شركت در نمايشگاه هنر معاصر ايران در باغ انستيتو گوته، تهران
شهريور ۱۳۴۷: شركت در يك نمايشگاه گروهي در دانشگاه شيراز
۱۳۴۸: شركت در فستيوال بين المللي نقاشي در فرانسه و اخذ امتياز مخصوص
۱۳۴۹: سفر به آمريكا و اقامت در لانگ آيلند. شركت در يك نمايشگاه گروهي در شهر«بريج همپتن». بازگشت به ايران پس از هفت ماه اقامت در نيويورك. سفر دوباره به آمريكا
۱۳۵۰: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري بنسن نيويورك. بازگشت به ايران
۱۳۵۰: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري ليتو، تهران
۱۳۵۱: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري سيروس، پاريس
۱۳۵۱: انتقال نمايشگاه گالري سيروس به گالري سيحون، تهران
۱۳۵۲: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي ديگر در گالري سيحون
۱۳۵۲: سفر به پاريس و اقامت در «كوي بين المللي هنره»
۱۳۵۳: سفر به يونان و مصر. بازگشت به ايران
دي ۱۳۵۳: شركت در غرفه ايران در اولين نمايشگاه هنري بين المللي تهران
۱۳۵۴: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري سيحون
خرداد ۱۳۵۵: شركت در نمايشگاه هنر معاصر ايران در «بازار هنر» بال، سويس
خرداد ۱۳۵۶: انتشار «هشت كتاب» شامل مجموعه اشعار نشر شده سپهري به اضافه مجموعه «ماهيچ، ما نگاه» توسط كتابخانه طهوري، تهران
۱۳۵۷: برگزاري يك نمايشگاه انفرادي در گالري سيحون
خرداد ۱۳۵۸: تجديد چاپ «هشت كتاب»
دي ۱۳۵۸: مسافرت به انگلستان براي درمان بيماري سرطان خون
اسفند ۱۳۵۸: بازگشت به ايران
اول ارديبهشت ۱۳۵۹: مرگ. در بيمارستان پارس، تهران. دفن روز بعد در صحن امامزاده سلطان علي در قريه مشهد اردهال، كاشان.
مطالب مشابه :
شعری از سهراب
شعری از سهراب. رفته بودم سر حوض درباره من. نام فال تاریخ تولد
شعـری بسیـار زیبـا از سهـراب سپـهری
زندگـــی | شعـری بسیـار زیبـا از سهـراب سپـهری. شب آرامی بود می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
شعری از سهراب سپهری: صداي پاي آب
شعری از سهراب سپهری: درباره وب. این گردنبند ماه تولد شما(جديد) بازی
تولدت مبارک سهراب
تولد سهراب سپهری . نقد شعری از سهراب جالب های خواندنی درباره ی سهراب سپهری از زبان
بررسی شعر «دوست» از سهراب سپهری
بررسی شعر «دوست» از سهراب با برگشت های مجدد او، هر بار تولّد دوباره ی او درباره وبلاگ
راهبردهای چگونگی رشد خلاقیت وتفکر در دانش آموزان
معلمی از دیار سهراب. • شعری از نویسنده ی و همـــــــه در هنگام تولد به درجـــات
نقش خانواده در تعلیم و تربیت کودکان دبستانی
معلمی از دیار سهراب. درباره • شعری از نویسنده ی وبلاگ تقدیم به امام رضا
سهراب سپهری
نگرشی اجمالی به شعری از سهراب شعرنو در حال تولد ورشد بود سهراب از ده بالا دست
زندگینامه سهراب سپهری
سهراب از سال چهارم دبیرستان به دانش سرا رفت هشتمین و آخرین مجموعه شعری سهراب درباره
برچسب :
شعری از سهراب درباره تولد