گزارش بازدید از مدرسه امید

چهار - پنج روز قبل با دانش آموزان کلاسم به مدرسه استثنایی امید رفتیم. خیلی وقت بود دوست داشتم به این مدرسه بروم و از حال و احوالشان باخبر شوم . سوار مینی بوس شدیم به بهانه ی درس جبار باغچه بان که اولین مدرسه را برای کودکان کشور گشود. جبار باغچه بان آدم فهمیده ای بوده است. اولین کلاس و مدرسه ی کودکان ناشنوا را باز کرد اولین کتاب کودکان را نوشت و چاپ کرد و اولین پیش دبستانی را نود سال قبل برای اطفال تبریزی باز کرد.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

( افسوس باید خورد در حالی که آموزش و پرورش کشورهای توسعه یافته به سمت توجه به پیش دبستانی می روند در تحول بنیادین آموزش و پرورش و نظام 3-3—6 اثر و خبری از پیش دبستانی نیست . ای کاش 90 سال قبل جبار باغچه بان سندی هم برای تحول بنیادین آموزش و پرورش می نوشت تا این دکترهای دانش آموز ندیده هر چه در کتابهای تعلیم و تربیت غرب دیده اند به زبان پارسی بلغور نکنند و مدرسه و کلاسها با این همه مشکل مواجه نشود.)

مدیر و یکی از معلمان به استقبالمان می آیند برای رفتن به این مدرسه کمی نگران بودم از اینکه که مدرسه موزه و اثری تاریخی و نمایشگاه نیست. اما با نگاه مهربان آنها متوجه شدم تصور آنها چیزی مثل آمدن و رفتن میهمان است. وقتی با 25 دانش آموز تخص و شیطان به جایی می روی نیمی از حواست باید به آنها باشد و نیمی دیگر صرف دیدن و پرسشگری.

مدرسه ساختمانی دلگیر دارد. ای کاش مدرسه ای بهتر را به این کودکان اختصاص می دادند. کودکی بزرگسال در گوشه ای ایستاده است . یکی از معلمان می گوید دانش آموزان این مدرسه تا 22 سالگی می توانند اینجا بمانند. نیمی از دانش آموزان دخترند و نیمی پسر. این برای بچه های کلاس من جالب و جای پرسش دارد. پاسخ می دهم که تعداد کودکان استثنایی با معلولیت مشابه کم است مثلاً شهر 4 کودک ناشنوای 7 ساله دارد و نمی شودآنها را به 2 کلاس فرستاد. به کلاس کودکان ناشنوا می رویم 3 تن آن جایند. مهدی بهنام زاده معلم زحمتکش کلاس است. فامیلی قبلی اش گنگی بوده و در خانواده ای به دنیا آمده که برخی ناشنوایند. او فامیلی اش را عوض می کند و برای آنکه با دنیای گنگان آشنا شود رشته ی آموزش به کودکان استثنایی را می خواند. با علاقه توضیح می دهد. از لب خوانی و حرکت دست و مفاهیمش .کودکی ناشنوا پای تخته می رود وقتی نگاهش به تخته است با صدای بلند صدایش می زند فاطمه . دخترک نگاهی به او نمی اندازد و وقتی برگشت و به او نگاه کرد سطری املا می گوید و او می نویسد و مساله ای ریاضی حل می کند.

به کلاسی دیگر می رویم کودکانی که از لحاظ ذهنی با مشکل مواجه اند در میز و نیمکت نشسته و مساله ی ریاضی حل می کنند. من علاقه ی زیادی به آموزشِ این قبیل کودکان دارم. چند شب قبل تلویزیون از افتخارات صنعت هوایی در تعمیر کلی هواپیما می گفت و اینکه هر 3 سال باید تمام تجهیزات هواپیما را باز و از نو سوار کرد. آموزش به این کودکان شباهتی به این اقدام صنعت دارد. همه ی یافته ها و بافته های روانشناسی و مهارت آموزشی باید به کار رود تا کودکی که هوش اندکی دارد چیزی بیاموزد. این کودکان دیر می آموزند و زود از یاد می برند . در حیاط مدرسه از کودکی می پرسم کلاس چندمی؟! می گوید» چند بار می پرسی! سوم.

کتابی را برمی دارم شبیه کتابهای ماست. معلمشان می گوید کتابهای این کودکان با کودکان عادی فرقی ندارد فقط هر کتاب به 3 قسمت تقسیم شده و سالی یک قسمت را می خوانند.

البته من یکی – دو ساعت بیشتر در مدرسه ی کودکان استثنایی نبوده ام اما به نظرم باید به این کودکان مفاهیم اساسی و کاربردی را آموخت. اگر کودکی که ضریب هوشی اندکی دارد نداند که کوهپایه چیست و اشترانکوه کجاست و اشک یازدهم چه کرد مساحت متوازی الاضلاع و محیط ذوزنقه چگونه به دست می آید یا در دوره ی ساسانیان ، مجلس مهستان چه وظیفه ای داشت اتفاق خاصی نمی افتد.این کودکان باید بیاموزند در جامعه ای که بیشتر آدمهایش هوشی بالاتر از آنها دارند چگونه گلیم خود را از آب بکشند..

گزارش بازدید از مدرسه امید

مطالب مشابه :

نا امید شیطان است ؛همیشه به فضل خدا امیدوار باش.

نمونه سوالات تاپایان دی ماه

دانلود آزمون و چک لیست درس های علوم ، ریاضی و مطالعات اجتماعی

چندین آزمون وپیک آدینه

عددنویسی کلاس چهارمی ها

کلاس چهارم ونگاهی به ارزشیابی توصیفی در نظام جدید آموزش ابتدایی

گزارش بازدید از مدرسه امید