ندول‌هاي تيروييد

PDF متن کامل مقاله

ندول‌هاي تيروييد شايع هستند به طوري که 7‌–‌4 بزرگسالان يک ندول قابل لمس دارند و تا 70‌-‌50 آنها در سونوگرافي با دقت بالا ندول دارند که اين ممکن است باعث نگراني بيماران شود. در اين مقاله راهکارهاي مبتني ‌بر ‌شواهدي براي بررسي و درمان ندول‌هاي تيروييد ارايه مي‌شود و باورهاي نادرست درباره آنها مورد بحث قرار مي‌گيرد. در جاي لازم، تفاوت‌هاي بين 2 راهکار رايج‌تر در اين مورد، يعني راهکارهاي انجمن تيروييد بريتانيا براي سرطان تيروييد و راهکارهاي انجمن تيروييد آمريکا را مورد تأکيد قرار مي‌دهيم. اين راهکارها توسط 2 کميته بزرگ از صاحب‌نظران طراحي شده‌اند که تمام شواهد موجود را که بيشتر شامل مطالعات همگروهي آينده‌نگر و گذشته‌نگر هستند، مرور کرده‌اند و جايي که هيچ شواهدي موجود نبوده، از عقيده اجماعي صاحب‌نظران استفاده شده است...
خطر بدخيم بودن يک ندول تيروييد چقدر است؟آموزش سنتي مي‌گويد که 40‌‌–‌20 ندول‌هاي تيروييد بدخيم هستند. بااين‌حال، اين آمار به گروه‌هاي بسيار خاصي از بيماران دچار ندول سرد منفرد در سينتي‌گرافي قابل اطلاق است. خطر بدخيمي در ندولي که با سونوگرافي شناسايي شود، بسيار کمتر، يعني 7‌–‌4 است.
چه زماني بايد بيمارن دچار ندول تيروييد را به مراقبت‌هاي ثانويه ارجاع دهيم؟

شواهد کمي درباره زمان ارجاع موجود است. راهکارهاي انجمن تيروييد بريتانيا با اتکا بر عقيده صاحب‌نظران مي‌گويد که بيشتر ندول‌هاي تيروييد خوش‌خيم‌اند و بنابراين نياز به ارجاع فوري به مراقبت‌هاي ثانويه ندارند. اين توصيه شامل بيماران دچار توده جديد تيروييد که در طول ماه‌ها در حال رشد بوده است و بيماران با شروع ناگهاني درد در ندول (که معمولاً به دليل خونريزي به درون کيست است) نيز مي‌شود. راهکارهاي يادشده توصيه مي‌کنند که چنين بيماراني بايد با تدارک سونوگرافي و آسپيراسيون با سوزن نازک به متخصص تيروييد ارجاع شوند تا در عرض 4 هفته پس از ارجاع ويزيت گردند.

بيماران با تظاهرات مشکوک، شامل بزرگ شدن سريع و بدون درد در عرض چند هفته، لنفادنوپاتي گردني همراه و درد آزارنده مداوم، بايد فوراً به يک پزشک مراقبت‌هاي ثانويه با تخصص در زمينه تشخيص و درمان سرطان تيروييد ارجاع داده و در عرض 2 هفته ويزيت شوند. در کادر 1 تظاهرات هشدار دهنده را که مطرح کننده لزوم ارجاع هستند، فهرست شده است. هر بيماري با توده تيروييد همراه با استريدور بايد جهت ويزيت در همان روز توسط متخصص مراقبت‌هاي ثانويه ارجاع داده شود چرا که اين حالت ممکن است به علت درگيري عصب حنجره‌اي راجعه ثانويه به کارسينوم تيروييد باشد.

نخستين بررسي‌هايي که بايد در نظر گرفته شوند، کدام‌اند؟

آزمون‌هاي کارکرد تيروييد

تمام بيماران دچار ندول تيروييد بايد مورد آزمون‌هاي کارکرد تيروييد قرار گيرند تا ندول‌هاي همراه با هيپرتيروييدي رد شوند. در صورت وجود هيپرتيروييدي، بايد بيمار را براي بررسي و درمان به متخصص غدد ارجاع داد. برخي شواهد به‌دست‌آمده از يک مطالعه هم‌گروهي بزرگ آينده‌نگر مطرح‌کننده آن است که خطر بدخيمي تيروييد در بيماران با سطوح بالاي هورمون محرک تيروييد بيشتر است (نسبت شانس تعديل‌شده: 11).

کادر 1. نما‌هاي هشدار دهنده: علايم و نشانه‌هاي نگران‌کننده در بيماران داراي ندول تيروييد

سابقه خانوادگي سرطان تيروييد

سابقه پرتوتابي يا مواجهه با پرتوهاي محيطي زياد

داشتن فرزندي با ندول تيروييد

خشونت صدا يا استريدور توجيه‌نشده همراه با گواتر

توده بدون ‌درد تيروييد که طي چند هفته بزرگ شود

لنفادنوپاتي گردني قابل لمس

درد آزارنده يا مداوم که براي چند هفته باقي بماند

آسپيراسيون با سوزن نازک

چه کسي بايد آسپيراسيون با سوزن نازک را انجام دهد؟جراح، سيتوپاتولوژيست، راديولوژيست، متخصص غدد يا انکولوژيست، (مشروط به اين که آموزش ديده باشند و به منظور حفظ مهارت خود تعداد کافي آسپيراسيون با سوزن نازک انجام داده باشند)، مي‌توانند اين کار را انجام دهند؛ 35‌-‌20 آسپيراسيون در سال به عنوان تعداد کافي پيشنهاد شده است. کادر 2 يکي از روش‌هاي متنوع مورد استفاده براي آسپيراسيون با سوزن نازک را مرور مي‌کند.
سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک براي ندول‌هاي تيروييد چقدر دقيق است؟

دقت سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک بسته به فرد انجام‌دهنده آن و پاتولوژيست گزارش‌دهنده متفاوت است. حتي اگر فرد انجام‌دهنده مجرب باشد و نمونه براي تشخيص کافي باشد، ميزان منفي کاذب براي سرطان از 6-1 متغير است که اين به علت تشخيص نادرست يا اشتباهات نمونه‌گيري است. حالت دوم به طور شايع‌تر در مورد ندول‌هاي کوچک‌تر از يک سانتي‌متر يا بزرگ‌تر از 4 سانتي‌متر رخ مي‌دهد. بنابراين، از آنجا که سيتولوژي تيروييد امري تخصصي است، راهکارها قوياً توصيه مي‌کنند که سيتوپاتولوژيست‌هاي گزارش‌کننده آسپيراسيون با سوزن نازک در اين زمينه مجرب باشند.

در مجموعه موارد، ميزان آسپيراسيون‌هاي غير‌تشخيصي (نمونه‌هايي که براي رسيدن به تشخيص کافي نيستند) 30-15 گزارش شده است. به نظر مي‌رسد ميزان آسپيراسيون‌هاي غير‌تشخيصي در ندول‌هاي کوچک‌تر از يک سانتي‌متر (5‌/‌22‌) از ندول‌هاي يک سانتي‌متري و بزرگ‌تر (6‌/‌16‌) بيشتر باشد. در حد اکثر نيمي از موارد، تکرار آسپيراسيون با سوزن نازک نمونه کافي در اختيار مي‌گذارد. از آنجا که در نمونه‌هاي ناکافي تا 9 خطر بدخيمي وجود دارد، آسپيراسيون با سوزن نازک بايد ترجيحاً تحت هدايت سونوگرافي تکرار شود.

در صورتي که 2 بار آسپيراسيون به تشخيص منجر نشود، بيوپسي از مرکز (core biopsy) با يا بدون هدايت سونوگرافي يا همي‌تيروييدکتومي تشخيصي لازم است. بيوپسي باز از تيروييد به‌ندرت لازم مي‌شود.
نقش سونوگرافي چيست؟

سونوگرافي با دقت بالا مي‌تواند اطلاعات ارزشمندي درباره مشخصات ندول و خطر بالقوه بدخيمي در آن ارايه دهد؛ به‌ويژه اگر انجام‌دهنده آن در سونوگرافي تيروييد مجرب باشد. يک مطالعه هم‌گروهي آينده‌نگر بزرگ حاکي از آن است که وجود حداقل يک نما از چندين نماي فهرست‌شده در جدول 1، حتي با وجود نتيجه خوش‌خيم در آسپيراسيون با سوزن نازک، احتمال بدخيمي را افزايش مي‌دهد. سونوگرافي همچنين بررسي متوالي دقيق‌تري از رشد ندول را ممکن مي‌کند. انجمن تيروييد آمريکا توصيه مي‌کند که تمام بيماران تحت سونوگرافي قرار گيرند در حالي که راهکارهاي انجمن تيروييد بريتانيا تنها مي‌گويند که ممکن است اين کار در کمک به آسپيراسيون با سوزن نازک و شناسايي ندول‌هاي غيرغالب همراه مفيد باشد.

جدول 1. نما‌هاي سونوگرافيک مطرح‌کننده بدخيمي تيروييد
نماي سونوگرافي	خطر بدخيمي
کلسيفيکاسيون خشن	بسيار کم
نشانه ستاره دنباله‌دار	بسيار کم
هيپواکو	متوسط
فقدان هاله يا حاشيه نامشخص	متوسط
جريان خون داخل ندول در داپلر رنگي	متوسط
ميکروکلسيفيکاسيون	زياد

کادر 2. چگونگي انجام آسپيراسيون با سوزن نازک

با شرايط آسپتيک، ندول را بين انگشتان يا با پروب سونوگرافي پيدا کنيد.

سپس يک سوزن شماره 25 را به درون قسمت توپر ندول وارد کنيد. در حالي که سوزن را بين شست و انگشت ديگري مي‌چرخانيد، اين کار را چند بار تکرار کنيد. تنها در صورت به دست آمدن مايع، آن را آسپيره کنيد تا محتواي کيست تخليه شود.

سپس، اگر آزمايشگاه شما از سيتولوژي مبتني ‌بر مايع استفاده مي‌کند، محتواي سوزن را به درون نگه‌دارنده مايع (مانند CytoLyt) تخليه کنيد. هم‌چنين مي‌توان نمونه را مستقيماً روي لام شيشه‌اي گسترد. در صورت شک به لنفوم، فرستادن نمونه در محيط کشت سلولي براي فلوسيتومتري ممکن است براي رسيدن به تشخيص کمک‌کننده باشد.
وقتي جزء مايع تخليه شد، ندول را با لمس يا با سونوگرافي مجدداً بررسي کنيد و در صورت وجود هرگونه توده باقي‌مانده، آسپيراسيون را تکرار کنيد. در هنگام استفاده از سونوگرافي، مراقب باشيد نمونه را با ژل سونوگرافي آلوده نکنيد.اگر سونوگرافي نشان‌دهنده نما‌هاي مشکوک نباشد، آيا آسپيراسيون با سوزن نازک لازم است؟

باور نادرستي وجود دارد که سونوگرافي مي‌تواند خطر بدخيمي يا لزوم انجام آسپيراسيون با سوزن نازک را تعيين کند. يک مطالعه همگروهي آينده‌نگر بزرگ روي 494 بيمار نشان داد که انتخاب صرفا بر اساس نما‌هاي سونوگرافي، 13‌ از سرطان‌هايي را که با ترکيبي از سونوگرافي و سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک قابل‌تشخيص‌اند، تشخيص نمي‌دهد. مطالعه‌اي گذشته‌نگر روي 441 بيمار نشان داد که سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک از سونوگرافي به‌تنهايي در تشخيص بدخيمي تيروييد دقيق‌تر است. سونوگرافي به‌تنهايي ويژگي پاييني داشت.
آيا آسپيراسيون با سوزن نازک تحت هدايت سونوگرافي بهتر است؟

در يک مطالعه همگروهي آينده‌نگر بزرگ، هدايت با سونوگرافي دقت آسپيراسيون با سوزن نازک را از 85 به 95 افزايش داد. به‌علاوه، نشان داده شده است که هدايت آسپيراسيون با سوزن نازک يا بيوپسي از مرکز با سونوگرافي، ميزان نمونه‌هاي ناکافي را از 15‌ به 3 کاهش مي‌دهد. در يک مطالعه همگروهي بزرگ ديگر، ميزان نمونه‌هاي ناکافي در بيوپسي از مرکز تحت هدايت سونوگرافي از 47 به 16 کاهش يافت. هدايت سونوگرافي همچنين مي‌تواند در انتخاب مشکوک‌ترين ندول براي بيوپسي در گواتر مولتي‌ندولار کمک کند. بنابراين، ما استفاده از هدايت سونوگرافي را در آسپيراسيون با سوزن نازک، به‌ويژه زماني که اولين آسپيراسيون با سوزن نازک کافي نبوده و براي ندول‌هاي کوچک و گواتر مولتي‌ندولر توصيه مي‌کنيم. هدايت سونوگرافي براي بيوپسي ندول‌هاي اتفاقي غيرقابل‌لمس ضروري است.
آيا بايد گواتر مولتي‌ندولار را بررسي کرد؟

يک باور نادرست ديگر اين است که خطر بدخيمي در بيماراني که با گواتر مولتي‌ندولار مراجعه مي‌کنند، قابل‌چشم‌پوشي است. شواهد از اين نظر حمايت نمي‌کنند. يک مطالعه آينده‌نگر بزرگ با طراحي خوب روي 402 بيمار دچار ندول‌هاي غير‌قابل‌لمس يا ندول‌هاي منفرد قابل‌لمس نشان داد که 33‌ بيماري‌هاي بدخيم در ندول‌ منفرد و 22‌ در گواتر مولتي‌ندولار شناسايي مي‌شوند. در مطالعه‌اي کوچک روي 68 مورد متوالي سرطان پاپيلري تيروييد، 52‌ در ندول‌هاي منفرد و 48 در گواتر مولتي‌ندولار بودند.

در بيماران دچار گواتر مولتي‌ندولار، انتخاب ندول براي آسپيراسيون بهتر از همه از روي نماهاي سونوگرافي انجام مي‌شود. يک ندول داراي نما‌هاي مشکوک در سونوگرافي بر يک ندول بزرگ بدون اين نما‌ها ارجح است. اگر هيچ‌کدام از ندول‌ها اين نما‌ها را نداشته باشند، آسپيره کردن بزرگ‌ترين ندول منطقي است.
آيا بيماران با ندول‌هاي پيداشده به صورت اتفاقي يا ندول‌هاي کوچک‌تر از يک سانتي‌متر بايد براي بررسي ارجاع داده شوند؟

برخي گروه‌ها، از جمله انجمن تيروييد بريتانيا، توصيه مي‌کنند که بيماران با ندول‌هاي غير‌قابل‌لمس کوچک‌تر از يک سانتي‌متر که به طور اتفاقي طي تصويربرداري از گردن شناسايي مي‌شوند (که تعداد آنها هم به‌سرعت در حال افزايش است) و هيچ‌گونه نماي نگران‌کننده‌اي ندارند، در مراقبت‌هاي اوليه قابل‌درمان‌اند. راهکارهاي انجمن تيروييد آمريکا بيان مي‌کنند که معمولاً بررسي بيشتري لازم نيست. اين امر ممکن است به علت مشاهده ميزان‌هاي پايين مرگ‌ومير و عوارض در اين زيرگروه از بيماران باشد.

با‌اين‌حال، تعيين خطر بدخيمي با استفاده از اندازه به‌عنوان تنها معيار دشوار است. يک مطالعه گذشته‌نگر از 207 بيماري که در کل تحت 472 بيوپسي با آسپيراسيون با سوزن نازک تحت هدايت سونوگرافي قرار گرفته بودند، نشان داد که خطر بدخيمي در ندول‌هاي کوچک‌تر از يک سانتي‌متر 21‌ و در ندول‌هاي يک سانتي‌متر به بالا 17‌‌ است. اين مطالعه همچنين نشان داد آسپيراسيون با سوزن نازک تحت هدايت سونوگرافي براي تشخيص بدخيمي در ندول‌هاي کوچک‌تر از يک سانتي‌متر به اندازه ندول‌هاي يک سانتي‌متر به بالا دقيق است. در مطالعه آينده‌نگري روي 494 بيمار، انتخاب تنها ندول‌هاي يک سانتي‌متر به بالا براي آسپيراسيون با سوزن نازک، باعث تشخيص داده نشدن 39‌‌ از کل موارد سرطان‌هاي تيروييدي مي‌شد که با آسپيراسيون همه ندول‌ها با هر اندازه‌اي تحت هدايت سونوگرافي شناسايي مي‌شدند.
به‌علاوه، اندازه الزاماً با تهاجمي بودن بدخيمي همراه نيست. مطالعه همگروهي آينده‌نگر بزرگي نشان داد که 35‌ تومورهاي اتفاقي با اندازه 15‌-‌8‌ ميلي‌متر داراي گسترش خارج‌کپسولي و 19‌‌‌ همراه با درگيري غدد لنفاوي هستند. يک مجموعه گذشته‌نگر از 267 بيمار داراي ندول‌هاي غير‌قابل‌لمس اتفاقي نشان داد که 44‌ از 36 تومور پنهان تيروييد که آنها شناسايي کردند، داراي گسترش خارج‌کپسولي، 50‌‌ داراي متاستاز به غدد لنفاوي و 39‌ چندکانوني بودند. تمام اين نماها مرحله‌بندي بيماري را تحت تأثير قرار مي‌دهند و درنتيجه مي‌توانند بر پيش‌آگهي مؤثر باشند. باور ما بر اين است که پزشکان بايد در درمان بيماران داراي ندول‌هاي کوچک يا اتفاقي در مراقبت‌هاي اوليه محتاط باشند. ارجاع به مراقبت‌هاي ثانويه براي بررسي بيشتر، مانند آسپيراسيون تحت هدايت سونوگرافي، ممکن است معقول باشد.

جدول2. درمان ندول‌هاي تيروييد بر اساس طبقه‌بندي سيتولوژي THY برگرفته از راهکارهاي انجمن تيروييد بريتانيا. در موارد لازم، گروه‌هاي معادل انجمن تيروييد آمريکا نيز (با پيشوند ATA) آورده شده است.
گروه تشخيصي	اقدام درماني
THY1 غير‌تشخيصي (ATA غير‌تشخيصي)	آسپيراسيون با سوزن نازک را تحت هدايت سونوگرافي تکرار کنيد. در صورت حصول چندين نتيجه غيرتشخيصي، به‌ويژه اگر ندول توپر باشد، جراحي را در نظر بگيريد.
THY1 کيست	اگر آسپيره تنها حاوي کولوئيد و هيستيوسيت بدون سلول اپي‌تليال باشد، گروه THY1 بايد واضحاً کيست دانسته شود. اگر کيست کاملاً بدون توده باقي‌مانده آسپيره شده باشد، تکرار سونوگرافي به‌تنهايي ممکن است کافي باشد و آسپيراسيون با سوزن نازک تنها در صورت عود کيست انجام شود. در صورت حصول چندين نتيجه غيرتشخيصي، جراحي را در نظر بگيريد.

آيا رشد ندول در فواصل ارزيابي بدخيمي را پيش‌بيني مي‌کند؟

ميزان رشد ندول‌ها بسيار متغير است. عموماً، ميزان رشد ندول به‌تنهايي خطر بدخيمي را پيش‌بيني نمي‌کند. يک کارآزمايي تصادفي‌شده کوچک روي 74 بيمار نشان داد که 19‌ ندول‌هاي خوش‌خيم طي 2 سال پي‌گيري رشد کردند.
آيا هيچ شواهدي هست که مطرح‌کننده لزوم بررسي‌هاي ديگر باشد؟

سونوگرافي تنها روش تصويربرداري است که به طور روتين براي بررسي ندول تيروييد انديکاسيون دارد مگر زماني که لنفادنوپاتي گردني يا يک توده ثابت تيروييد وجود داشته باشد که در اين حالت ممکن است از تصويربرداري با تشديد مغناطيسي (MRI) يا سي‌تي‌اسکن براي بررسي گستره و توزيع بيماري و برنامه‌ريزي جراحي استفاده شود.

اسکن ايزوتوپ با يد راديواکتيو نقش محدودي در تشخيص سرطان تيروييد دارد. انجمن تيروييد بريتانيا از استفاده روتين از آن حمايت نمي‌کند و مي‌گويد که اين کار «معمولاً تشخيص‌دهنده سرطان نيست». انجمن تيروييد آمريکا استفاده از اين روش را تنها در شرايط خاص توصيه مي‌کند.
آزمون تيروگلوبولين سرم هيچ نقشي در تعيين تشخيص ندارد. آزمون اتوآنتي‌بادي‌هاي تيروييد ممکن است در صورت وجود تيروتوکسيکوز يا هيپوتيروييدي براي رد بيماري‌هاي خودايمني، مانند بيماري گريوز يا تيروييديت هاشيموتو به‌ترتيب، مفيد باشد. احتمال لنفوم در بيماران دچار تيروييديت هاشيموتو بيشتر است. شواهد براي توصيه به غربالگري سرطان مدولري در ندول‌هاي تيروييد از طريق آزمون کلسي‌تونين ناکافي است.
نکاتي براي غيرمتخصص‌ها

‌ شرح حال مشکوک بدخيمي عبارت است از سن کمتر از 16 سال، سابقه خانوادگي و مواجهه قبلي با پرتوتابي.

بيشتر ندول‌هاي تيروييد نيازمند ارجاع روتين (ويزيت در عرض 4 هفته) به درمانگاه تخصصي تيروييد هستند.

ارجاع فوري (در عرض 2 هفته) تنها در صورت وجود ندول بدون درد با رشد سريع (طي چند هفته) يا همراه با خشونت صدا يا لنفادنوپاتي گردني لازم است.

ارجاع فوري (همان روز) در صورت همراهي گواتر با استريدور لازم است.

آن دسته از ندول‌هاي تيروييد طولاني‌مدت (چندين سال) که بدون علامت بوده، اخيراً رشد نکرده‌اند، در مراقبت‌هاي اوليه قابل‌درمان هستند.

در هنگام ارجاع بيماران، ترتيب بررسي هورومون محرک تيروييد را بدهيد ولي ارجاع را به خاطر سونوگرافي يا آسپيراسيون با سوزن نازک به تأخير نياندازيد. بيمار را به پزشک متخصص در درمان سرطان تيروييد و ترجيحاً نزديک‌ترين درمانگاه تيروييد ارجاع دهيد.

درمان و پي‌گيري ندول تيروييد
چگونه بايد نتايج را تفسير کرد؟درمان ندول تيروييد تا حد زيادي بر اساس نتايج آسپيراسيون با سوزن نازک تعيين مي‌شود چراکه اين روش دقيق‌ترين و هزينه‌اثربخش‌ترين روش است. بااين‌حال، ميزان منفي کاذب در اين روش کم اما مهم است (تا 6‌). بنابراين بايد نما‌هاي باليني و سونوگرافي را هم در هنگام تصميم‌گيري درباره راهبرد درماني در نظر گرفت و نما‌هاي باليني مشکوک در زمينه سيتولوژي خوش‌خيم يا نامشخص بايد نگران‌کننده باشد.
چند نظام طبقه‌بندي سيتولوژي براي گزارش نتايج سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک موجود است. اين نظام‌ها بر نوع سلول‌ها و تعداد و مورفولوژي آنها در نمونه‌هاي آسپيراسيون مبتني هستند. راهکارهاي انجمن تيروييد بريتانيا از طبقه‌بندي THY استفاده مي‌کنند و جدول 2 توصيه‌هاي درماني اين انجمن را خلاصه کرده است. توصيه‌هاي انجمن تيروييد آمريکا نيز مشابه‌اند. تفاوت عمده آنها در درمان ضايعات مشکوک يا فوليکولر است که در مورد آنها اسکن راديونوکلئيد توصيه مي‌شود. اين راهکارها مي‌گويند که اگر ندول داغي در اسکن راديونوکلئيد پيدا شد که با ندول بيوپسي ‌شده با سونوگرافي مطابقت داشت، به علت خطر بسيار پايين بدخيمي در يک ندول پرکار، جراحي لازم نيست. باور نادرستي وجود دارد که در اين مورد هيچ‌گونه خطر بدخيمي وجود ندارد در حالي که يک گزارش قديمي از يافته‌هاي يک مطالعه همگروهي کوچک نشان داده که ممکن است تا 6‌‌ خطر بدخيمي وجود داشته باشد.بهترين روش پي‌گيري يک ضايعه خوش‌خيم چيست؟

هر دو راهکار توصيه مي‌کنند که ندول‌هايي که در ابتدا با سيتولوژي آسپيراسيون با سوزن نازک خوش‌خيم تشخيص داده مي‌شوند، بايد تحت پي‌گيري بمانند چرا که خطر کمي براي نتيجه منفي کاذب وجود دارد. بنا بر عقيده صاحب‌نظران، بررسي متوالي مؤثر و از نظر باليني مفيد است. در گزارشي از نتايج 1564 مورد تکرار آسپيراسيون با سوزن نازک تحت هدايت سونوگرافي از 7394 مورد محاسبه شده است که احتمال اين که يک توده خوش‌خيم با يک بار آسپيراسيون به‌درستي خوش‌خيم تشخيص داده شود، 90‌ است. در بيماراني که توده آنها 2 بار در دو آسپيراسيون جداگانه خوش‌خيم تشخيص داده شده بود، احتمال تشخيص دقيق به طور معناداري تا 98 افزايش يافت. يک مجموعه موارد از 235 بيمار نشان داد که انجام آسپيراسيون با سوزن نازک براي بار دوم ميزان منفي کاذب را از 2‌/‌5‌ به 2‌/‌1 کاهش مي‌دهد. بنابراين انجمن تيروييد بريتانيا بيوپسي مجدد را 6‌-‌3 ماه پس از تشخيص ابتدايي بيماري خوش‌خيم توصيه مي‌کند.

از سوي ديگر، براي موارد سيتولوژي خوش‌خيم، انجمن تيروييد آمريکا پي‌گيري را 18‌-‌6 ماه بعد با سونوگرافي (يا لمس در ندول‌هايي که به‌راحتي لمس مي‌شوند) توصيه مي‌کند. اين انجمن در صورت شناسايي رشد، تکرار آسپيراسيون با سوزن نازک را، ترجيحاً با هدايت سونوگرافي، توصيه مي‌کند. اگر هيچ رشدي ديده نشد، اين انجمن بررسي مجدد با فواصل طولاني‌تر را توصيه مي‌کند. ما بر اين باوريم که توصيه‌هاي انجمن تيروييد بريتانيا احتمال نتيجه منفي کاذب را کاهش مي‌دهد و پزشک را قادر مي‌سازد تا به‌جاي ادامه پي‌گيري براي مدت طولاني بيمار را مرخص کند.

منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۵۲

ندول‌هاي تيروييد

مطالب مشابه :

ندول‌هاي تيروييد

ده عاملی که باعث نا باروری در مردان میشود

تصویربرداری سونوگرافی ازپستانها

تزریق کیست بکر

تزریق تحت هدایت سونوگرافی