طراحی مد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری، جستجو

طراحی مد (به انگلیسی:Fashion Design) ، هنر استفاده از طراحی، زیبایی شناسی(حسّیک) و یا زیبایی طبیعی برای خلق پوشاک و زیورآلات است، طراحی مد متاثر از عرض های جغرافیایی، فرهنگ ها و جوامع مختلف بوده و به اندازه ی همین تفاوت ها دارای تنوع بالایی است. طراحان مد به طرق متفاوتی در بخش های طراحی پوشاک و زیورآلات کار می کنند، بعضی به تنهایی و بعضی به عنوان بخشی از یک گروه به این حرفه مشغول هستند. آنها با تلاش برای طراحی لباس های زیبا و باب طبع جامعه سعی در ارضاء تمایل مصرف کنندگان دارند. به دلیل اینکه طراحی و ارائه ی لباس های جدیدی که مورد پسند عموم قرار بگیرند فرآیندی زمان بر است، متخصصین این حرفه در عین حال باید بتوانند به طور دقیق زمان تغییر سلیقه ی مصرف کننده را پیش بینی کنند. مد و رسانه ی آن که پوشاک است نمادی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی جوامع هستند.

طراحان مد تلاش می کنند تا لباسی که طراحی می کنند تابعی از زیبایی و دل انگیزی باشد، آنها باید در نظر داشته باشند که هر نوع لباسی چه مخاطبی دارد و همچنین در چه موقعیتی پوشیده می شود. آنها برای انجام این مهم محدوده ای وسیع از مواد و ترکیبات آن و همچنین طیف گسترده ای از رنگها، الگوها و سبک ها را در اختیار دارند. با وجود اینکه لباس های روز و معمولی بیشترین میزان لباس های مصرفی را تشکیل می دهند و در محدوده ی سبک های قراردادی متداول و مرسوم قرار دارند، لباس های رسمی و لباس های شب که برای مراسم خاص و مهمانی ها استفاده می شوند نیز مطلوب هستند و مخاطبان خاص خود را دارند.

برخی از لباس ها به طور خاص برای یک شخص ساخته می شوند، دوخت سفارشی(به فرانسوی: Haute couture)‏ یا خیاطی قراردادی از جمله روش هایی هستند که برای این منظور به کار می روند. با این وجود امروزه پوشاک بیشتر برای بازار انبوه، به خصوص لباس های روز و معمولی طراحی می شوند.

یک نمایش مد، ۲۰۰۹

محتویات

ساختار

یک نمایش مد

طراحان لباس از راههای متنوع و متفاوتی می توانند کار کنند، برای مثال آنها می توانند به شکل تمام وقت در خانه ی طراحان که متعلق به صاحبان طرح هاست برای یک مد خاص و یا به صورت انفرادی یا به عنوان بخشی از یک گروه کار کنند.[۱] طراحان مستقل روی طرح های خودشان کار می کنند و پس از اتمام کار، طرح های خود را به خانه های مد یا به طور مستقیم به مغازه ها و تولیدی های لباس می فروشند و لباس ها برچسب خریدار طرح را می خورند. برخی از طراحان برچسب های خودشان را می سازند که تحت آن طرح هایشان با نام خودشان در بازار عرضه می شوند.[۲] بعضی از طراحان نیز خود کارفرما هستند و برای مشتریان منحصربه فرد و خاصی طراحی می کنند. بعضی دیگر از طراحان در بخش مد برتر (به انگلیسی: High Fashion)‏ فعالیت می کنند و کارهای خود را برای فروشگاههای تخصصی و یا فروشگاه های حوزه ی مد برتر می فرستند، این طراحان که به دنبال بنا نهادن گرایش های مد هستند لباس های مبتکرانه و بدیع خلق می کنند. با این حال اکثر طراحان مد ایده های نوآورانه ی خود را برای بازار انبوه لباس های زنانه، مردانه و کودکانه به کار می برند و در استخدام تولیدکنندگان پوشاک هستند.

از بزرگترین مارک های طراحانی که نام تجاری خودشان را دارند، می توان به ابرکرومبی اند فیچ (به انگلیسی: Abercrombie & Fitch)‏، جاستیس (به انگلیسی: Justice)‏ و جوسی (به انگلیسی: Juicy)‏ اشاره کرد که به احتمال زیاد توسط گروهی از طراحان منحصر به فرد طراحی می شوند که تحت کارگردانی یک مدیر طراحی کار می کنند.

طراحی پوشاک

طراحان لباس علاوه براینکه به شکل های متفاوتی کار می کنند، به طرق متفاوتی نیز طراحی می کنند. بعضی ایده ی اولیه ی طرح خود را روی کاغذ پیاده می کنند در حالیکه بعضی دیگر با آویزان کردن پارچه بر روی فرم ابتدایی لباس، طرحی را که می خواهند تصور می کنند و برخی نیز به کمک نرم افزارهای کامپیوتری طرح لباس مورد نظرشان را ترسیم می کنند. زمانی که طراح به طور کامل از تناسب و هماهنگی پارچه ها راضی باشد با یک طراح الگو حرفه ای مشورت می کند تا طرح اولیه را روی کاغذ یا از طریق نرم افزارهای کامپیوتری کامل کند. کار طراح الگو بسیار دقیق و پر زحمت است، تناسب پوشاک کامل شده در واقع به دقت آنها بستگی دارد،آنها پس از اطمینان از ابعاد اولیه یک نمونه از لباس می سازند تا روی تن یک مدل واقعی تست شود و از درست بودن اندازه و ابعاد آن در عمل هم مطمئن شوند.

میریام چالک (به انگلیسی: Myriam Chalek)‏، مالک و موسس خانه ی تجارت خلاقانه (به انگلیسی: Creative Business House)‏ می گوید بسیاری از طراحان مد تنها یک مفهوم از مدی که می خواهند ایجاد کنند دارند، درطول ساخت و ساز و پیاده سازی روی کاغذ تکنیک ها و ساختار های لازم نه در ذهن هستند نه در مفهوم بصری و نه در روند طرح زدن روی کاغذ. بنابراین طراح مد نیاز به مشورت با طراح الگو و نمونه ساز دارد تا دریابد که آیا طرحی که روی کاغذ کشیده را می توان عملی کرد و به زندگی واقعی آورد یا نه.

تاریخچه

متن اصلی :تاریخچه طراحی مد

چارلز فردریک ورث اولین طراح لباس

در قرن نوزدهم میلادی چارلز فردریک ورث (به انگلیسی: Charles Frederick Worth)‏ با دوختن برچسب نام خود به لباس هایی که طراحی می کرد زمینه ساز شروع طراحی مد به طور کلی شد.درست پیش از آنکه بزازها مزون های لباس(خانه های مد) خود را در پاریس برپا کنند و انبوه خیاط های شناخته نشده دست به خلاقیت بزنند و مدهای عالی که در دادگاههای سلطنتی پوشیده می شدند برچیده شوند. موفقیت ورث به طوری بود که او به جای اینکه مانند خیاط های دیگر که در گذشته تنها از دستور مشتری پیروی می کردند رفتار کند، می توانست به مشتریانش دیکته کند چه بپوشند. واژه ی 'طراح مد' (به فرانسوی: Couturier)‏ در حقیقت اولین بار برای توصیف او ساخته شد. در حالیکه مقوله ی پوشاک در هر دوره ی زمانی توسط دانشگاهیان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است، تنها خلق پوشاک از سال ۱۸۵۸ به بعد را می توان به طور موثر طراحی لباس در نظر گرفت.

در همان دوره بود که بسیاری از مزون های لباس(خانه های مد) شروع به استخدام هنرمندان و نقاش ها کردند تا طرح لباس ها را بکشند. تصاویر نقاشی شده به مشتری ها نشان داده می شدند که بسیار ارزان تر از نمونه واقعی لباس تولید شده در کارگاه بودند، در صورتی که مشتری ها یکی از طراحی های آنان را می پسندیدند آن لباس را سفارش می دادند و خانه ی مد از این طریق صاحب درآمد می شد. به این ترتیب، سنت طراحی لباس به جای ارائه ی لباس های تکمیل شده به عنوان یک کار اقتصادی شروع شد.

یک طراح مشهور جامائیکایی به نام شانون مگی (به انگلیسی: Shannon McGHIE)‏ می گوید:'طراحی مد عشق و شوری است برخاسته از قلب هنرمند.'

انواع مد

پوشاکی که توسط تولیدکنندگان لباس ساخته می شوند در سه دسته ی اصلی قرار می گیرند، اگرچه این ممکن است به شاخه های فرعی دقیق تری نیز تقسیم شود:

دوخت سفارشی یا تولید انحصاری(طراحی و خیاطی بانوان)

(به فرانسوی: Haute couture)‏، (به انگلیسی: Bespoke)‏

مد پوشاک تا سال ۱۹۵۰، عمدتاً طراحی و ساخت لباس به شکل دوخت سفارشی (روش فرانسوی) و بر اساس اندازه هایی بود که مشتری سفارش می داد، هر لباس برای یک مشتری خاص طراحی و دوخته می شد و برای مشتری ها به شکل انحصاری سفارش دوخت گرفته می شد، به طور معمول در آن دوره از پارچه های گران قیمت و با کیفیت بالا استفاده می شد و با دقت بسیار بالا به جزئیات و اتمام کار لباس دوخته می شد. درنتیجه این کار فرآیندی بسیار وقت گیر بود، ظاهر و تناسب لباس به نسبت هزینه ی مواد و زمان لازم برای دوخت در اولویت قرار داشتند.[۳][۴]

پوشاک آماده یا تولید ماشینی

(به انگلیسی: Ready-to-wear)‏، (به فرانسوی: Pret-a-porter)‏

لباس های ماشینی مرز بین دوخت سفارشی و تولید انبوه هستند، این لباس ها برای مشتری های مخصوص دوخته نشده اند اما دقت زیادی در انتخاب و برش پارچه صورت گرفته است و به منظور تضمین انحصار، این لباس ها در مقادیر محدود دوخته شده اند. در نتیجه به نسبت گران قیمت هستند.[۵][۶] مجموعه های لباس های ماشینی معمولاً در هر فصل طی دوره ای که به نام هفته ی مد(به انگلیسی: Fashion Week)‏ شناخته می شود توسط خانه های مد به عرضه ی نمایش گذاشته می شوند. این پدیده دوبار در سال در سرتاسر شهرها اتفاق می افتد.انواع لباس هایی که در فصل های مد ارائه می شوند شامل پوشاک بهار/تابستان، پاییز/زمستان و همچنین لباس های راحتی، لباس شنا و لباس عروس هستند.

عمده فروشی یا تولید انبوه

(به انگلیسی: Mass market)‏

در حال حاضر صنعت مد بیش از هر چیز متکی بر فروش بازار انبوه است. تولید انبوه طالب بیشتری دارد و نیاز طیف گسترده ای از مشتریان را برآورده می کند. مشاهیر دنیای مد برای هر فصل مد روند هایی را تعیین می کنند که بر اساس آن لباس های ماشینی تولید می شود. آنها اغلب تمام طول یک فصل را صبر می کنند تا مطمئن شوند آیا سبک مطرح شده می تواند بازار را به دست بگیرد یانه، سپس برای تولید آن ابتکار عمل را به دست می گیرند و به منظور صرفه جویی در هزینه و زمان از پارچه های ارزان تر و تکنیک های ساده تر برای تولید استفاده می کنند که به راحتی می تواند توسط یک دستگاه انجام شود.در نتیجه محصول نهایی می تواند خیلی ارزان تر فروخته شود.[۷][۸][۹] یک نوع طراحی وجود دارد که سبک کوچ (به انگلیسی: Kutch)‏ نامیده می شود و منشاء آن به واژه ی آلمانی"kitsching" برمی گردد که معنی آن زشت یا به لحاظ زیبایی شناسی ناخوشایند است.[۱۰] کوچ همچنین اشاره به نوع پوشش یا نمایش لباس هایی دارد که به اصلاح از مد افتاده اند، اغلب شلوارهای فاق بلند مربوط به دهه ی ۸۰ میلادی نماد مد کوچ (به آلمانی: Kitsch)‏ در نظر گرفته می شوند.[۱۱]

طراحی مد

طراحی مد

محتویات

ساختار

طراحی پوشاک

تاریخچه

انواع مد

دوخت سفارشی یا تولید انحصاری(طراحی و خیاطی بانوان)

پوشاک آماده یا تولید ماشینی

عمده فروشی یا تولید انبوه

درآمد

مطالب مشابه :

طراحی داخلی فروشگاه پوشاک

دکوراسیون داخلی مغازه

دکور مغازه دکور فروشگاه دکور دفتر و دکور خانه

طراحی داخلی اتاق خواب

دکوراسیون مغازه دکودات

انواع مدل دکوراسیون

نمونه کار طراحی داخلی و دکوراسیون مجتمع تجاری

دکوراسیون فروشگاه و سوپر مارکت

طراحی مد