هواپیما ربایی در ایران

ماجرای هواپیما ربایی های نا موفق در ایران .

شاید باورتون نشه چقدر در اين مدتي كه كسالت داشتم دلم براي تك تك شما خوانندگان عزيز و بزرگوار تنگ شده بود . خيلي دلم مي خواست مث سابق هر روز اين پل ارتباطي بين من و شما ياران همدل و مهربان برقرار بشه . در اين مدت هر وقت مجالي مي يافتم با اشتياق به بخش كامنت ها مي رفتم و سعي مي كردم با پاسخ دادن به پرسش هاي شما اندكي آرامش يابم . به لطف خداوند مهربان كمي التيام يافته و از نو آغاز مي نمايم .

بارها در مطالب ام اشاره به اين موضوع داشتم كه از بركت اين سايت علاوه بر يافتن بعضي از ياران و آشنايان قديمي ، موفق شدم با دوستان جديدي آشنا بشوم . با اغلب اين عزيزان ارتياط اي ميلي دارم . و با برخي ديگر اين افتخار را داشتم تا از نزديك حضورآ يك ديگر را ببينيم . يكي از اين عزيزان جوان انديشمندي به نام " آرمان " است كه تفكرات سازنده اي در مورد صنعت هوانوردي دارد . و كمك شاياني در كسب اطلاعات تحقيقي به من نمود . كه بدينوسيله از ايشون قدر داني مي كنم . و در فرصت هاي بعدي به تفصيل در مورد پروژه هاي برزگ و ملي او خواهم نوشت .

وقتي درپست قبلي به دنبال آمار سوانح هواپيمايي در ايران بودم ، در منابعي كه اختيار داشتم به چند مورد هواپيما ربايي در ايران بر خوردم كه عاملان آن موفق نشده بودند . كه به لحاظ جذابيت موضوع تصميم گرفتم قبل از ارائه تحليل ام در باره مديريت صنعت هوانوردي كشور ، ضمن بيان شمه اي از هواپيما ربايي هايي كه از بعد از انقلاب در ايران صورت گرفته است ، به موارد ناموفق آن هم بپردازم . فقط ذكر اين توضيح ضروري است كه آمار و اطلاعات من كامل نيست . و تنها به مواردي كه خود شاهد بوده يا شنيده ام پسنده نمايم .

پديده هواپيما ربايي با هر هدف و منظوري كه صورت پذيرد . از نظر جوامع بين المللي جرم تلقي شده و مجازات هاي سنگيني بر عليه عاملان آن در نظر مي گيرند . اين امر در كشور ما هم عملي تروريستي تلقي شده و شديدترين برخوردها با عاملان آن انجام مي شود . كه گاهآ شاهد بوديم حكم اعدام در انتظار افرادي است كه با ربودن هواپيما ، امنيت كشور را زير سوال مي برند .

اولين هواپيما ربايي در ايران :

تا پيش از انقلاب من هيچ منبع و اماري دال بر هواپيما ربايي به دست نياوردم . ولي اين بدان معنا نيست كه چنين پديده اي در آن ايام وجود نداشته است . مدت ها قبل كتابفروشي هاي ميدان انقلاب كتابي را چاپ كرده بودند كه در باره خاطرات خلباني بود كه براي نخستين بار اقدام به هواپيما ربايي نموده بود . و ظاهرآ با آب و تاب اين ماجرا را به رشته تحرير در آورده بود . اما بعد از انقلاب اولين مورد آن را خوب به خاطر دارم كه سرهنگ خلباني به نام " جواد حسيني " به همراه خانواده اش يك فروند هواپيماي سي -۱۳۰ را در مسير تهران به تبريز ربوده و به " ون " كه شهر مرزي تركيه است . پناه مي برد . البته دلايلي كه اين سرهنگ خلبان به ساير همكاران اش در اون ايام اعلام نمود اين بود كه ظاهرآ وي در سالي كه رژيم پهلوي بعد از تظاهرات سال ۱۳۴۲ حضرت امام خميني ( ره ) را به تركيه تبعيد نموده بود . وي افسر كمك خلبان آن هواپيما بوده است . كه بعد از پيروزي انقلاب با وجودي كه از شخص امام ( ره ) امان نامه دريافت كرده بود ، ولي بعضي از تندرو هاي انقلابي او را تهديد به مرگ نموده بودند . شرح كامل اين ماجرا رو مي توانيد در (اينجا ) بخوانيد .

دومين هواپيما ربايي رو كه به خاطر مي آورم . باز هم مربوط به اوايل انقلاب است . خوب يادمه هنوز جنگ با عراق آغاز نشده بود كه يك فروند هواپيماي فرند شيپ ( اف – 27 ) كه متعلق به پايگاه خودمون يعني پايگاه يكم ترابري بود . توسط افسر خلباني كه متاسفانه نام وي را به خاطر ندارم و فقط يادمه كه موهاي طلايي داشت ، آن را به عراق برده و از اون جا درخواست پناهندگي به آمريكا رو نمود . اما جالب است بدونيد وقتي كه عراق به خاك كشور ما تجاوز كرد و متعاقب آن جنگنده هاي شكاري ما با صدها سورتي پرواز برون مرزي پاسخ دندان شكني به دشمن داد ، در همون اولين بمباران ها متآسفانه آن طور كه شنيدم در ميان هواپيماهاي عراقي ها كه منهدم شدند اين فرند شيپ زبون بسته ما هم بين آن ها پارك شده بود كه داغون شد !

در طول هشت سال جنگ هم شنيدم كه بعضي از خلبانان شكاري ما هم متآسفانه به دلايلي با جنگنده هاي خود از كشور گريخته و به دامان كشور هاي غربي پناهنده شدند . در اين جا لازم مي دونم براي آگاهي ذهن جوون هاي عزيز بگم كه ، فكر نكنيد اين افراد با تخصص بالايي كه داشتند در كشور هايي كه پناهنده شدند دوران رو به خوشي طي مي نمايند . بلكه برعكس يا به شغل هاي غير تخصصي خويش از قبيل راننده تاكسي و غيره پرداختند . و اون در صد اندكي كه پرواز مي نمايند ، هميشه چون موش آزمايشگاه در نخستين پروازهاي تهاجمي از آن ها استفاده مي شود . اين موضوع رو من عملآ در زمان جنگ ويتنام به چشم خودم در آمريكا ديدم . به اين صورت كه اگه ارتش آمريكا قصد حمله و تجاوز به منطقه جديدي رو داشت هرگز براي اولين پرواز ها از خلبانان خودي استفاده نمي كرد . و اين بندگان خدا به عنوان خط شكن وارد كارزار مي شدند .

در زمان رياست جمهوري بني صدر ، يك فروند بوئينگ 707 سوخت رسان ما به خلباني " داريوش خيرخواه " از كشور گريخت و به آمريكا پناهنده شد . اين افسر خلبان را من خوب مي شناختم . حال به چه دليلي مرتكب اين عمل شد رو نمي دانم . هنوز چند روزي از اين ماجرا نگذشته بود كه سرهنگ خلبان " بهزاد معزي " كه قبل از انقلاب با خانواده سلطنتي پرواز مي نمود . بعد از بردن شاه با برگشتن به كشور و آوردن هواپيماي " شاهين " تا حد قهرمان ملي مورد لطف و محبت قرار گرفته بود . در جريان ناامني هاي كشور و عزل بني صدر ، با همكاري و مشاركت گروهك منافقين ، سردسته آن ها رو به همراه بني صدر با يك فروند تانكر سوخت رسان 707 به فرانسه برد . ماجراي اين فرار را كه در مطلبي تحت عنوان " كالبد شكافي يك فرار " بيان نموده ام رو مي توانيد در ( اينجا ) بخوانيد .

اميدوارم توانسته باشم تا حدودي وضعيت هواپيما ربايي در ارتش را بيان كرده باشم . فقط يك مورد هواپيما ربايي ديگر با هواپيماي سي - 130 در زمان جنگ صورت گرفت . كه چون از پايگاه هفتم ترابري ( شيراز ) بود . من زياد در جريان آن نبودم فقط شنيدم كه خدمه پروازي موفق گشته بودند شخص هواپيما ربا رو در آسمون دستگير كنند . اما زماني كه از جيب او نارنجكي كشف توسط يكي از بچه ها كشف مي شود ، آن را به مسافران نشان داده و پرسيده بود كه كي مي تونه اين نارنجك رو خنثي نمايد ؟ كه متاسفانه يكي از همدستان فرد رباينده مي گويد من مي توانم !! و با گرفتن نارنجك مجددآ هواپيما در اختيار آن ها قرار گرفته و از آن جايي كه هيچ يك از كشور ها اجازه فرود به اين هواپيما رو نداده بودند ، خلبان شجاع آن هواپيما را در اتوبان يكي از كشور هاي حاشيه خليج فارس به زمين مي نشاند . جالب اين كه بعضي از مسافران هواپيما هم اغفال شده و ديگه به ايران بر نمي گردند !! ماجراي اين هواپيما ربايي را در آينده خواهم نوشت .

نقش گارد ويژه يا يگان حفاظت هواپيما

براي آگاهي شما خوانندگان گرامي لازم مي دونم نكاتي رو اشاره نمايم . اغلب هواپيما ربايي هايي كه در ارتش صورت پذيرفت ، توسط خود خلبانان نيروي هوايي و به خاطر حس اعتمادي كه براي اون ها قائل بودند انجام گرفت . ولي با انسجام يافتن كشور و تشكيل گروهي به نام " گارد پروازي " كه اغلب از ميان پرسنل آموزش ديده گروه هاي ضربت پايگاه بودند ، تا اندازه اي جلوي اين پديده گرفته شد . همين مسئله در مورد هواپيمايي ملي ايران هم صدق مي كند . تا قبل از تشكيل "‌يگان حفاظت هواپيما " در اين شركت . مواردي از هواپيما ربايي صورت پذيرفت . ولي با تشكيل اين يگان آموزش ديده كه از ميان برادران سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران شكل گرفته است . اغلب هواپيما ربايي ها ناكام مانده است . كه در اين پست به آن ها اشاره خواهم نمود .

هواپيما ربايي در هواپيماهاي مسافر بري :

شايد اين اولين هواپيما ربايي در ايران اير باشد . دقيق نمي دونم . در پانزدهم تيرماه 1362 مطابق با هفتم ژوئيه 1972 يك فروند هواپيماي جامبو جت 747 خطوط هوايي ايران اير ( هما ) كه از شيراز عازم تهران بود توسط 6 نفر اعضاي گروهك منافقين. ربوده شده و در فرودگاه اورلي پاريس به زمين نشست . سر دسته اين گروه فردي به نام " صالحي " بود كه دوستان اش او را " احسان " مي ناميدند . بقيه همكاران وي عبارت بودند از : داريوش دهفان ( مهران ) ، رضا محرمي ( طوفان ) ، محمد حسين حامد ( نسيم ) و مظفر مرداي ( بيژن ) . ظاهرآ اين عده ابتدا در كويت به زمين نشسته و در ازاي آزاد نمودن تعدادي مسافر سوخت زده و به سوي فرانسه پرواز مي نمايد . اين عده به محض نشستن از دولت فرانسه درخواست ديدار با مسعود رجوي را مي نمايند . كه در نهايت وي با هلي كوپتري خودش را به اورلي رسانده ولي دولت فرانسه اجازه ديدار با اين افراد را به وي نداده و در نهايت از طريق بي سيم ربايندگان با وي به گفتگو مي پردازند !!

در تاريخ بيست و ششم جولاي 1984 يك فروند هواپيماي 727 خطوط هوايي ايران اير توسط دو نفر هواپيما ربا دزديده مي شود . ابتدا با خواسته آن ها مبني بر نشستن در عراق موافقت مي شود . ولي در نهايت محاصره و تسليم مي شوند . و اين ماجرا بعد از دو روز به پايان مي رسد . گفتني است مسير اين هواپيما قطر ، قاهره و بغداد ذكر شده است .

هفتم آگوست 1984 يك فروند هواپيماي ايرباس مدل آ – 300 متعلق به خطوط هوايي ايران كه از تهران عازم جده بود ، توسط دو نفر ربوده مي شود . هواپيما ربا ها خواستار آن بودند كه هواپيما به فرانسه برود . اما بعد از دو روز محاصره و تسليم شدند .

نوزده روز بعد از اين ماجرا در تاريخ بيست و ششم آگوست 1984 يك فروند هواپيماي اير باس ديگر توسط دو نفر ربوده شده . آن ها تقاضاي نشستن هواپيما در عراق را داشتند كه ابتدا با در خواست آن ها موافقت مي شود . اما با تلاش ماموران در كمتر از يك روز تسليم مي شوند !

يك فروند بوئينگ 727 خطوط هواپيمايي ايران كه به مقصد منامه در پرواز بود . توسط پنج هواپيما ربا ، ربوده مي شود . اين عده هم قصد داشتند هواپيما رو با تمام مسافران به كشور عراق ببرند كه كمتر از يك روز توسط ماموران گارد ويژه دستگير شدند . تاريخ اين هواپيما ربايي 9 سپتامبر سال 1984 بود .

درست سه روز بعد از اين حادثه ناموفق ، يعني در تاريخ دوازدهم سپتامبر 1384 چهار نفر در يكي از پرواز هاي خطوط هواپيمايي ايران اير سعي داشتند يك فروند هواپيماي اير باس را بربايند . اما تلاش آن ها نا كام مانده و توسط گارد هواپيما دستگير شدند .

در تاريخ پنجم آگوست سال 1985 يك فروند هواپيماي 727 خطوط هواپيمايي ايران اير كه از تهران به مقصد بندرعباس در پرواز بود . دو نفر هوس نمودند كنترل اين هواپيما رو در اختيار بگيرند . كه با هوشياري برادران يگان حفاظت هواپيمايي در كار خود ناكام ماندند .

در تاريخ دوم نوامبر سال 1985 هم يك فروند هواپيماي 707 متعلق به خطوط هوايي ايران اير كه از بندرعباس عازم تهران بود . در اواخر پرواز با تهديدات يك نفر كه سعي داشت كنترل هواپيما رو در اختيار بگيرد مواجه شد كه فوري توسط عوامل گارد ويژه دستگير شد .

در تاريخ بيست و سوم دسامبر سال 1985 هم عده اي سعي كردند يك فروند هواپيماي خطوط هوايي ايران اير را به كنترل خويش در آورند كه موفق نگرديده و در كمتر از يك روز دستگير شده و به مقامات قضايي كشور تحويل داده شدند . نوع هواپيما در منبع ذكر نشده است .

در تاريخ پنجم مي 1987 هم يك فروند هواپيما متعلق به خطوط هوايي ايران اير كه از فرودگاه شيراز به مقصد تهران در پرواز بود ، در حين پرواز توسط عده اي كه سعي در كنترل هواپيما داشتند ، مورد تهديد قرار گرفت . كه اين بار هم با هوشياري برادران گارد حفاظت دستگير و تحويل مقامات قضايي داده شد .

در تاريخ پنجم ژوئن سال 1988 هم يك فروند هواپيماي ايران – اير ( هما ) كه از تهران عازم مشهد بود مورد حمله عده اي قرار مي گيرد . كه آن هم خنثي مي شود . در اين منبع به نوع هواپيما و عده هواپيما رباها هيچ اشاره اي نشده است .

در منبع آمار همچنين اشاره ديگري به هواپيما ربايي در تاريخ هشتم جولاي سال 1988 شده است كه طي آن يك فروند هواپيماي ايرباس متعلق به خطوط هوايي ايران اير مورد تهاجم هواپيما رباياني قرار مي گيرد كه آن هم خنثي مي شود . ولي به مسير پرواز و تعداد مهاجمين هيچ اشاره اي نشده است .

در دوم اكتبر 1988 هم يك فروند هواپيماي بوئينگ 747 خطوط هواييمايي ايران اير – ( هما ) كه در مسير تهران – وين و فرانكفورت پرواز مي نمود ، مورد تهاجم هواپيما رباياني قرار مي گيرند و در لندن فرود مي آيند . اما مقامات هواپيمايي ايران و بريتانيا هردو بدي هوا را علت نشستن هواپيما در لندن اعلام نمودند و هيچ اشاره اي به هواپيما ربايي نكردند .

در تاريخ بيست و ششم ژوئن سال 1990 چهار هواپيما ربا تلاش نمودند يك فروند هواپيماي بوئينگ 727 خطوط هواپيمايي ايران را در كنترل خويش در اورند . آن ها قصد داشتند كه هواپيما را به عراق يا كشور اسرائيل ببرند . اما آن ها هم در اجراي طرح خود شكست خوردند و كمتر از يك روز به اين غائله هم پايان داده شد .

در تاريخ بيست و نهم نوامبر سال 1993 هفت نفر هواپيما ربا سعي داشتند هواپيماي نظامي اف - 27 را به كويت ببرند . اما موفق نشدند . منبع مذكور مكان اين رويداد را بصره اعلام كرده است .

در منبع مورد اشاره من در تاريخ بيست و ششم مارچ سال 1996 اشاره به يك فروند توپولف 154 – ام شده است كه متعلق به شركت ايران – اير تور بوده است . و هيچ شرحي مبني بر سانحه يا هواپيما ربايي نداده است . احتملآ هواپيماربايي بوده است كه طبق معمول ناكام مانده بودند !

ششم اكتبر سال 1997 هم يك فروند هواپيما متعلق به شركت هواپيمايي ايران – اير ( هما ) در بندرعباس مورد تهاجم يك هواپيما ربا كه سعي داشت هواپيما را به عراق ببرد . در ظرف كمتر از چند ساعت با تلاش ماموران گارد ويژه داخل هواپيما دستگير گرديد و طرح هواپيما ربا عقيم ماند .

اين بار در تاريخ بيست وششم اكتبر سال 1999 يك فروند هواپيماي خطوط مسافرتي ايران – اير كه ار تهران عازم فرودگاه اروميه بود ، مورد حمله يك نفر قرار مي گيرد كه سعي داشت هواپيما را به فرانسه ببرد كه او هم موفق نشد .

يك هواپيما ربا هم در تاريخ بيست و چهارم سپتامبر سال 2000 قصد داشت يك فروند هواپيماي فوكر – 100 متعلق به خطوط هوايي ايران اير را كه از شيراز به مقصد تهران پرواز مي كرد را به كنترل خويش در اورده و به كشور فرانسه ببرد كه موفق نشد .

در تاريخ سيزدهم نوامبر سال 2000 يك فروند هواپيماي مدل ياك -40 متعلق به شركت ايرتور – قشم در بندرعباس مورد تهاجم دوازده رباينده قرار گرفت . آن ها خواهان آن بودند كه به آمريكا پرواز نمايند .اما نقشه آن ها هم در كمتر از يك روز عقيم ماند .

در پست بعدي تحليل كلي ام رو ارائه خواهم داد .

منابع : ۱- http://takeoff.ir/

۲- اطلاعات و مشاهدات خودم

با تشكر و احترام :

بهروز مدرسي

ايام به كام

همان گونه كه پيش از اين اعلام كرده بودم ، خوانندگان محترم مي توانند كالا هاي خود را جهت درج رايگان در اين بخش ارسال فرمايند . اما ظاهرآ جز تعداد معدودي استقبال نفرمودند . مستدعي است پس از ارسال فايل تبليغي خود به آدرس جي ميل بنده ، در آخرين پست كامنت بگذاريد . بديهي است در حال حاضر به دليل تبليغات كم محدوديتي وجود ندارد

http://www.filedony.com/

اينجا

به اطلاع اون دسته از دوستاني كه تازه به جمع خوانندگان اين سايت پيوسته اند برسانم . شمه اي از مطالب گذشته رو در پستي مستقل قرار داده ام كه با مراجعه به آن با گلچيني از مطالب قديمي مواجه خواهيد شد . براي مطالعه مطالب فوق لطفآ ( اينجا ) را كليك فرماييد .

بدون شک یکی از دردناک ترین سوانحی که اخیرآ مردم ایران شاهد و داغدار آن بوده اند ، سقوط هواپيماي سي -۱۳۰ حامل خبرنگاران بود . بنده افتخار دارم تحليلي كه در مقام يه كارشناس در سه پست تنظيم نمودم تقديم شما خوانندگان گرامي نمايم .

حلقه‌زرد: ابتدای باند‌های فرودگاه مهرآباد
حلقه‌ی قرمز: شهرک توحید (منازل مسکونی نیروی هوایی)
مسیر آبی: مسیر فرضی حرکت هواپیما برای فرود اضطراری
(Google Earth )

دلايل گفته نشده از سقوط هواپيماي خبرنگاران - قسمت اول ( اينجا )