شعر حماسی بختیاری

بیــاد نَـبَــــرد کُــلُــنچــی :
كُول به کُول ، کُولِ خَدَنگ ، کُولِ کُلُنچی / صَحرانَه سُوار گِرهد ، کُهنَه تُفَنگچی
كُول به کُول ، کُولِ خَدَنگ ، کُولِ کُلُنگ دار / اَسَدخُون جنگ اِکُنه ، وا شاه قاجار
کُول به کُول ، کُولِ خَدَنگ ، کُولِ کُلُنگ بُر / جنگ به جُرأت کُنن ، عَـزیز و تَمبُـر
عزیزخُون و تَمبُرخُون ، دو شیـر جنگی / اسدالله خُون شاهراه کَشه ، به وقت تَنگی
فَرَنگی گُراز خُوره ، توپ بِم اِریزه / کِی دیده شاه اَسَدم ، ذُغال بِویزه
شيرُم با شاه اَسَدُم ، او شيـرِ جنگي / غم ايـل اِخُـوره ، به وقتِ تَنگي
سَنگر شاه اَسَدُم ، سَـرپُوش نَداره / عزیزخُون نِهیب بِکُن ، جنگ مایه داره
سَنگر شاه اَسَدُم ، چَندی قشنگه / تَمبُرخُون نهیب بِکُن ، دی وقت جنگه
اَسَدخُون سُوار آبید ، به اسب بادپا / نُمدارخُون شَوخی بزَید ، به لشکر شاه
اَسَدخُون سُوار آبید ، به اسب بالدار / نُمدارخُون شَوخینه زَید ، به شاه قاجار
آحُسین قَمه طِلا ، شمشیـر به دَستس / مِنِ خین لِـر اِخُـوره ، چار نال اَسبس
آحُسین مُنجزی ، شمشیـر گُلچـی / جُور شیر جنگ اِکُنه ، تَنگ کُلُنچـی
اَسَـدالله خُـونُمَـی ، طَهمـاسِ راكـي / كافَرِ كُوه تَش اِگره ، سي ايـلِ شاكـي
اَسَـدالله خُـونُمَـی ، بَهـرُم و سُلطُـون / کُر بِکُشین سُون ، که اِکُشِن تُـون
آری! گوش کن و بیبین که هنوز هم بــرق شمشیــرها و صــدای غُــرّش تفنــگ های دلیــرمــردان بختیــاری از قلّه های بلنــد و درّه های عمیــق کُـلُـنچـی احساس می شود!!!... به خود ببال از بختیاریُ بودنت احساس غرور کن میرسالارم برفت و شیون و زاری نشست
گرد غم از مرگ شیران بر رخ مردان نشست
شیرمردان چون بمیرند جامه ها باید درید
کی نشینیم تا کنیم پیدا شیرمردان دگر... بیــــاد تیــــپ سُــــوار :
زَردکوه گردن بُلنـد ، داره دوتا تـاج / نُمـدارخُـون مُنجـزی ، به پاس اگِره بـاج
سَر دِز و پای دِز ، شِـرَّه تُفنگـه / نُمـدارخُـون مُنجـزی ، هَمس به جَنگـه
سرآستون و زیرآستون ، ایل به گُـداره / نُمدارخُون مُنجزی ، به جنگ دیـاره
سرآستون و زیرآستون ، ایل به شُلُـوه / نُمدارخُون مُنجزی ، سي جنگ كَلُـوه
نُمـدارخُـون مُنجـزی ، اَی کُر بی دا / چپ و راست جنگ اِکُنه ، کافر نَبینـا
لامِردُون فَرش کُنین ، ز گُلِ خاش خاش / مَگُوهین نُمدار لُـره ، بِگُوین قزلباش
لامِردُون فَرش کُنین ، ز گُلِ قالي / كُجه رَهد نُمدار كَـلُو ، جاس مَنده خالي
لامِردون فَرش کُنین ، قـالیچه هـانه / کی دیده مهمُـون کُشه ، حُـونه خُـدانه
آفَـرَج مَکُشیـن ، که لُــــرزِنیـه / بکُشیـن نُمـدارخُـونه ، که مُنجــــزیـه
كُشتنه نُمدار كَـلُو ، نَـر شيـرِ هَيـلان / دشمنون شادي كُنن ، به ايـلِ بي خـان
سَر آستون و زیرآستون ، همس گَشتُم / عَمدُم کرد جعفرقلی ، قطار نَبَستُم
بارالله بم برسون ، تُفنـگ قطـاره / بَساکُم به در کنم ، تیـپ سُـواره
سرآستون و زیرآستون ، آستون به آستون / تیپ سوار بهداروند ، زال مَند به جاسون
سرآستون و زیرآستون ، چُل چُل زَوروُن / تیپ سوار بهداروند ، رهدن به دَوروُن ...
بیاد تیپ سوار شجاع و دلیر ایل بختیاری (نامدارخان منجزی و برادرانش : آداراب ، آمهراب ، آسرخاب ، آعیدی ، آکوچک و ...) که مظلومانه غافلگیر کینه توزی و انتقام حاسدان کوته فکر شده و حتّی فرصت و مجال دفاع از خود را نیز پیدا نکردند! اآه .... ز مرگ دلیران فسوس ، افسوس ، افسوس ...

شعر حماسی بختیاری

مطالب مشابه :

ادبیات حماسی

5000 شعر حماسی سهم شاعر کاروان کربلا + صوت

شعر: حماسه!

شعر حماسی بختیاری

شعر حماسی حاج منصور

حماسه 02