شهر آیین های عاشورایی

ایام محرم که می رسد، هرچند همه ایران اسلامی از مصیبت شهادت فرزند رسولخدا (ص) داغدار است، اما آداب و رسوم مردم نوش آباد در پاسداشت حماسه کربلا به گونه ای است که باید این خطه را ، شهر آیین های عاشورایی نامید.

از جمله مراسم مذهبی این شهر، سقاخوانی در فاصله عید غدیر تا پایان ذی حجه است که در استقبال از کاروان حسینی برپا می شود. خیمه کوبی، خیل عرب، کشته برداری و کُتَل از مراسمی است که هرساله هزاران نفر از عزاداران حسینی را از نقاط مختلف ایران به این شهر تاریخی در 5 کیلومتری شمال کاشان روانه می کند.

آئین خیمه کوبی، در عصرهشتم محرم، بازآفرینی ورود قافله عشق به سرزمین کربلا است. مراسم این روزدرقالب سه کاروان و با جمعیت چند صد نفری اجرامی شود.

1)کاروانی با لباس های سبزمرسوم تعزیه خوانی در نقش یاران امام حسین (ع) با تعداد اندک وتجهیزات کمتر در ابتدای مسیر حرکت می کند.

2)سوارانی به نسبت بیشتر از گروه اول، با لباس سرخ و شمشیر بدست، که درمیانه راه با تجهیزات کامل نظامی به نشان از لشکریان یزید، به فرماندهی حر آنها راتعقیب می کند. تا آنجا که شبیه خوانان کاروان حسینی را به بیابانی رهنمون می شوند که جایگاه خیمه های حسینی است.

3)دسته سوم، کودکانی هستند که درلباس فرشتگان ظاهر می شوند.

که هر کاروان بوسیله پرچم هایی برافراشته از هم مشخص شده وهرکدام نیز با نوعیاز دسته های موزیک همراهی می شوند.

کاروان پس از طی مسافتی در خیابان اصلی شهر، وارد جایگاه مخصوص خیمه ها در مجاورت امامزاده محمد(ع) شده و درقسمت بلندی که به نهر علقمه و نخلستان ختم می شود، خیمه های خود را به شکل نیم دایره برپا می کند. درحین نصب خیمه ها، شبیه خوانان، اشعاری را رجزخوانی کرده و خود رامعرفی می کنند و لشکریان یزیدی نیز در گوشه ای دیگر، خیمه های خود را برپا می کنند.

خیمه ها در طول مسیر کاروان در طبق هایی که با پارچه سبز پوشیده شده توسط کودکانی که لباس فرشتگان پوشیده اند حمل می شود.

تهیه خیمه ها نیز نذر اهالی است که چون به حاجت خود رسیدند پارچه ای رابه هیئت آورده و توسط خیاطان هیئت که اغلب آنها بانوان هستند دوخته می شود.

کشته برداری، ازمراسم روز عاشورا است که در نوش آباد برگزار می شود و طرح اولیه آن از عزاداری مرسوم کربلا الگو برداری شده است.

فردی از سلسله سادات درتابوت گونه ای می خوابد بطوری که تمام پیکر او بادستانی درهم کرده وانگشتانی خضاب شده پیدا بوده وپیکری بی سر و گلویی بریده را نمایش میدهد تا در ذهن هر بیننده ای شهید کربلا را تداعی کند.

هنگامه عطش وآتش درعصر یازدهم

خیمه کوبی روز هشتم، مقدمه ای است برای عصرروز یازدهم، که بازآفرینی جنایت اصحاب شقاوت است در بعدازظهر عاشورا.

در مراسم موسوم به خیل عرب، ابتدا تعزیه شهادت حضرت حسین بن علی (ع) اجرا می شود. پس از شهادت آن حضرت است که جماعت سرخپوش، سواره و پیاده به میدان می آیند، برکشته های خود نماز می گزارند درحالی که قلب قبله را به شمشیر جهل خویش دریده اند.

وآنگاه بر خیمه های آل الله می تازند. یلان در خون تپیده را سر می برند وعده ای با سنگ بر جنازه ها می کوبند وهرکس خیمه ای را غارت می کند. با تازیانه کودکان را می نوازند و با گرزهای آتشین خیام را در آتش می کشند و زنان وکودکان حرم، بی پناه و بی امان وهراسان از خیمه ها بیرون آمده و به گوشه ای می روند.

پس از هجوم سرخپوشان و خروج آنها از میدان تعزیه، جماعتی سیاهپوش و گروهی سفیدپوش، که سر و روی خود را کاملا پوشانده اند، به میدان می آیند که به نشان از حماسه زنان و مردان بنی اسد است برای تشییع شهیدان کربلا. آنها، تکه های از چوب نی دردست گرفته واز بالای سر با ریتمی خاص برهم زده ومی خوانند:

ای خیل عرب ، خیل عرب حرمت ازاین کشته بدارید

هرچند غریب است شهید است به خاکش بسپارید

ویا آنکه شروه سرمی کنند:

خسرو دین خسرو دین کشته اشرار شد، زینب غمدیده گرفتار شد

دست علمدار حسین شد جدا، خون به دل حیدر کرار شد

وبه همراه سواری سپید پوش پیکر شهدا افتاده در میدان را تشیع کرده و به خاک می سپارند.

و سرانجام درغروبی غریب، در هنگامه عطش وآتش مراسم سنتی - مذهبی خیل عرب در میان اشک وآه هزاران چشم به پایان می رسد واين است روايت جوشش خون حسين که تا قيامت ادامه دارد...

کُتَل :

خانواده های نوش آبادی، به قصد ادب به آستان اهل بیت (ع)، نذر می کنند که فرزند خردسال خود را، کتل کنند و این آیین نیز آداب خاصی دارد.

کتل داران، کودک را لباس سفید عربی پوشانده، برسرش، سربندی با یکی از اسما مقدس ائمه می بندند، گونه های او را قرمز کرده و براسبی آذین کرده، سوار می کنند.

اسب کتل، معمولا به رنگ سفید انتخاب می شود که قالیچه ایبر روی آن می اندازند. بر قسمت جلوی زین اسب، دو کارد بصورت ضربدری می بندند و برای حفاظت کودک، تیغه آنرا با پارچه می پوشانند و بر سرهایشان میوه های سیب و پرتقال یا انار قرار می دهند. بر پیشانی اسب دو آیینه می بندند و بر قسمتهایی از بدن اسب، که پوشیده نیست، رنگ قرمز می زنند.

در دو طرف اسب، سه نوجوان که لباس مخملینپوشیده اند و چوب در دستدارند، حرکت کرده و یک نفر نیز سوار بر اسب ، با یک دست کودک را در بغل گرفته و با دست دیگر چتری بر سر او نگه می دارد. پدر کودک نیز به همراه کتل، تنگی از شربت در دست گرفته و از مردم پذیرایی می کند.

مردم نوش آباد، کودک خردسال خود را کتل می کنند تا بگویند، ایکاش در کربلا بودیم و کودکان را احترام می کردیم، تا آنها را با تازیانه نزنند. ایکاش در کربلا بودیم و با تمام وجود، از میهمان خود پذیراییمی کردیم، تا آب را از آنها دریغ نکنند. ایکاش در کربلا بودیم، بر عزیزان خدا، چتری می شدیم تا آفتاب بر آنها نتابد. ایکاش...

شهر آیین های عاشورایی

مطالب مشابه :

مقتل نویسی شهدای کربلا

متن روضه برای حضرت زهرا (س)

عشق به مقدسات بر شیشه اتومبیل ها تبلور می یابد

شرح واقعه کربلا، کدام درست و کدام نادرست؟

هفتاد و دومین کفن به فرمانده گردان مالک رسید+تصاویر

نهضت کربلا و نقش امام حسین علیه السلام در احیای اسلام

بازنمایی واقعه عاشورا در خیمه خورشید

شهر آیین های عاشورایی

حجاب برای زن حصاری است