با کودکان استثنایی خود چگونه رفتار کنیم؟
با کودکان استثنایی خود چگونه رفتار کنیم؟
سخن از کودکان استثنایی، سخن از تفاوتهاست، سخن از ایفای مسوولیتهاست، سخن از احیای انسانهاست، سخن از تکلیفها و انتظارهاست، سخن از شناخت ویژگیها و تواناییهاست، سخن از قابلیتهاست و سرانجام سخن از رفع موانع و هموار کردن طریق رشد و شکوفایی استعدادهاست.
کلمه استثنایی، واژهای جامع و کلی است که به معنای دقیق کلمه شامل همه انسانها میشود، زیرا خلقت انسان از دیدگاه الهی، خلقتی ویژه و استثنایی است.
از نظر آموزشی، امروزه واژه استثنایی به کودکانی اطلاق میشود که از جهات مختلف ذهنی، جسمی، عاطفی و اجتماعی تفاوت قابل ملاحظهای با دیگر کودکان همسال خود دارند، به نحوی که به لحاظ همین تفاوتهای محسوس قادر نیستند از برنامههای درسی عادی که اصولا برپایه ویژگیها و تواناییهای مشترک بیشتر کودکان در سنین مختلف تنظیم شده است، به طور بایسته و شایسته بهرهمند شوند، بنا بر این تعریف، واژه کودکان استثنایی، کودکان تیزهوش، عقبمانده ذهنی، نابینا، ناشنوا، ناسازگار، معلولین جسمی حرکتی و ناتوان در یادگیری خاص و نظایر آن را شامل میشود.
واژه معلول به کسانی اطلاق میشود که به علت نقص جسمی، ذهنی یا اختلال رفتاری شدید، مشکلات و مسائل خاص دارند و به توجه فوقالعاده نیازمندند. در واقع اصطلاح معلول دارای شمول محدودتری است. به دیگر سخن، هر کودک معلول، استثنایی نیز است، اما هر کودک استثنایی لزوما معلول نیست؛ بنابراین نباید واژههای استثنایی و معلول به طور مترادف به کار رود.
● بچههای عجیب
به طور کلی از نظر آموزشی به این گروهها استثنایی گفته میشود:
۱) کودکان کمتوان یا عقبمانده ذهنی یا کودکان آهسته گام.
۲) کودکان مبتلا به اختلال در یادگیری خاص.
۳) کودکان سازش نایافته یا ناسازگار.
۴) کودکانی که دارای اختلالات گویاییاند.
۵) کودکانی که دچار نارساییهای شنواییاند.
۶) کودکانی که دچار نارساییهای بیناییاند.
۷) کودکانی که به بیماریهای مزمن خاص از قبیل بیماری قند، صرع و غیره دچارند.
۸) کودکانی که دچار نقص عضو یا فلج مغزی یا حرکتیاند (معلولین جسمی حرکتی).
۹) کودکانی که دارای معلولیتهای مضاعفاند.
۱۰) کودکان تیزهوش و پراستعداد.
براساس بررسیها و آمارهای مجامع علمی و فرهنگی بینالمللی نظیر یونسکو و برخی کشورهای غربی، در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از کودکان مدرسهرو (۱۸ ۷ سال یا ۱۷ ۶ سال) هر کشور بنابر تعریفی که ارائه شد، استثناییاند و به توجه خاص آموزشی نیاز دارند؛ به عنوان مثال در سال ۱۹۹۴، دفتر آموزش کودکان معلول در آمریکا اعلام کرد که حدود ۱۲ درصد از کودکان، از تولد تا ۱۹ سالگی به نحوی دچار معلولیتاند و به آموزش ویژه نیاز دارند.
در واقع برخلاف آنچه عمدتا در اذهان تداعی میشود، آموزش و پرورش استثنایی لزوما به معنای جداسازی و انتقال کودک از مدرسه عادی به مدرسه استثنایی نیست، بلکه آموزش استثنایی برنامهای تنظیم شده براساس ارزیابیهای مستمر و جامع برای کودک از تولد تا پایان زندگی و همراه با خانواده، مدرسه و اجتماع است.
بنابراین ایجاد کلاسها و مدارس خاص برای کودکان استثنایی هدف نیست، بلکه برخاسته از یک ضرورت آموزشی است؛ زیرا با حضور دو سه نفر کودک استثنایی در یک کلاس معمولی ۴۰ یا ۵۰ نفری، معلم قادر نخواهد بود آن گونه که شایسته است به تفاوتهای فردی توجه داشته باشد، بخصوص زمانی که تفاوت موجود میان این دو سه نفر کودک استثنایی با دیگر کودکان قابل ملاحظه باشد، اگر معلم بخواهد توجه بیشتری به این کودکان، که نیاز بیشتری دارند، مبذول دارد ناگزیر است از وقت آموزش و هدایت دانشآموزان دیگر بکاهد و بهعکس.
حقیقت آن است که رشد فرهنگی و اعتلای ارزشهای هر ملتی بستگی به میزان توجه آنها به حقوق حقه همه افراد جامعه به طور اعم و افراد استثنایی به طور اخص دارد. لذا باید شیوهای اتخاذ شود که این کودکان استثنایی به تناسب ویژگیهای خود از برنامههای آموزشی برخوردار شوند. در نیل به این هدف است که وقتی مدرسه عادی از نیروی انسانی مجرب (روانشناسان، کارشناسان و معلمان) برنامههای فوقالعاده راهنمایی و مشاورههای خاص آموزشی برخوردار نیست، کودکان استثنایی ناگزیر روانه مدارس خاص میگردند؛ مدارسی که دارای معلمان آموزش ویژه استثنایی، برنامه ویژه آموزشی و پرورشی و وسایل و لوازم خاص آموزشیاند.
با نگاه کلی به وضعیت خاص کودکان استثنایی به تعبیری که پیشتر بدان اشاره شد و با توجه به نیازهای خاص آنان اعم از نیاز به نیروی انسانی مجرب و ورزیده و وسایل آموزشی و کمک آموزشی و با در نظر گرفتن شرایط جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی کشور، توزیع این کودکان در شهرها و روستاهای دور و نزدیک و پذیرفتن ضرورت آموزش و پرورش استثنایی برای تعلیم و تربیت این کودکان عمدتا ۲ راه بیشتر به نظر نمیرسد. اول آن که کودک یا کودکان استثنایی در هر نقطه و مدرسهای که هستند بمانند و امکانات، اعم از کارشناسان متخصص، معلمان ویژه، وسایل و تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی در آن محل فراهم شود. اگر این طریق مقدور نباشد ناگزیر باید تدبیری دیگر اندیشید. واقعیت این است که به سبب کمبود نیروی انسانی مورد نیاز و تجهیزات آموزشی، بسختی میتوان در سطوح مختلف کشور چنین امکانی فراهم کرد. در این مورد، حتی کشورهای غربی نیز دچار تنگناها و محدودیتهای مختلفاند.
طریق دوم، استفاده از حداکثر امکانات، اعم از نیروی انسانی متخصص و مجرب، وسایل و تجهیزات آموزشی، متمرکز کردن آنها در چندین مدرسه خاص و فرستادن کودکان استثنایی به آن مدارس است؛ البته میتوان این روش را به اشکال مختلف از قبیل دایر کردن برنامه فوقالعاده آموزش استثنایی در مدارس عادی ایجاد کلاسهای نیمه وقت و تمام وقت در مدارس و تاسیس مدارس روزانه و شبانهروزی اجرا کرد. این شیوه از آموزش و پرورش کودکان استثنایی شامل همه کودکان استثنایی اعم از تیزهوش، نابینا، ناشنوا و عقبمانده ذهنی است؛ البته تفصیل برنامههای آموزشی هر یک از گروههای استثنایی، بویژه آموزش و پرورش دانشآموزان تیزهوش و تجاربی که در کشورهای مختلف در این زمینه کسب شده است، نیاز به بحث جداگانهای دارد. در هر حال قدر مسلم این است که هدف، ارائه موثرترین برنامه آموزشی متناسب با ویژگیهای زیستی، شناختی و عاطفی هر دسته از کودکان استثنایی و در چارچوب امکانات و مقدورات جامعه است.
● تاریخچه آموزش استثنایی جهان
ریشههای تاریخی آموزش و پرورش استثنایی را به گونهای که امروز مطرح است، میتوان اوایل سالهای ۱۸۰۰ میلادی در میان تلاشهای تنی چند از پزشکان محقق یافت. از ایتارد، پزشک اندیشمند فرانسوی که پزشکی حاذق و صاحبنظر در بیماریهای گوش و تعلیم و تربیت کودکان ناشنوا بود میتوان به عنوان یکی از پیشگامان آموزش و پرورش استثنایی نام برد. از جمله معروفترین کارهای ایتارد، تلاش وی در تربیت ویکتور، کودک ۱۰ سالهای است که در یکی از جنگلهای فرانسه پیدا شد. وی با زندگی اجتماعی آشنایی نداشت و آثاری از رشد زبان در او مشهود نبود. ادوارد سگن، شاگرد ایتارد که سال ۱۸۴۸ به آمریکا مهاجرت کرد از اولین کسانی است که با روش ابداعی خود سعی در تعلیم و تربیت کودکان عقبمانده ذهنی داشت. در کنار تلاشهای ایتارد و سگن، زحمات چشمگیر خانم ماریا مونته سوری قابل توجه است. وی تحتتاثیر عمیق فعالیتها و روشهای سگن، به عنوان مربی کودکان عقبمانده ذهنی و حامی آموزش و پرورش پیشدبستانی برای همه کودکان شهرت یافت. به دنبال کوششهای قابل ملاحظه ایتارد، سگن و مونته سوری، این پیشگامان نهضت تعلیم و تربیت استثنایی، شاهد تلاشهای گسترده دیگر محققان و متخصصان در کشوهای مختلف جهان و تاسیس مراکز، مدارس و کلاسهای ویژه برای کودکان استثنایی هستیم، به گونهای که امروز همه کشورهای جهان به آموزش و پرورش استثنایی به عنوان یک ضرورت فرهنگی و اجتماعی مینگرند و بخش قابل توجهی از امکانات آموزش و پرورش عمومی آنها به کودکان و دانشآموزان استثنایی اختصاص مییابد.
در هر حال اگر بر این باور باشیم که ستونهای تمدن هر جامعه بر نظام آموزش و ساختار آموزش و پرورش آن استوار است، بدون تردید سلامت، جامعیت و کارآمدی نظام آموزش و پرورش آن جامعه نیز در گروی وسعت، گستردگی، تنوع و کیفیت برنامههای جامع آموزش استثنایی و درصد کودکان و دانشآموزانی است که به عنوان استثنایی یا دارای نیاز ویژه مورد تشخیص و شناسایی واقع شده و خدمات آموزشی موثری در مدارس عادی یا کلاسهای خاص به ایشان ارائه میشود.
محققان تعلیم و تربیت و کارشناسان بصیر نظامهای آموزشی، عمدتا بر این باورند که پیشرفتهای حاصل در آموزش و پرورش عادی در زمینههایی همچون شناخت ویژگیهای شناختی و رفتاری دانشآموزان، مسلح شدن به روشهای موثر کنترل رفتار و آموزش و پرورش، بهرهگیری از آزمونهای معتبر هوشی و روانی و انجام مطالعات بالینی و تجربی، مرهون انجام تحقیقات درباره کودکان استثنایی و یافتههای حاصل از روانشناسی و آموزش و پرورش استثنایی است. بدون تردید پیشرفتهای حاصل در قلمروی روانشناسی و آموزش استثنایی در ابعاد مختلف، سببشناسی و پیشگیری از معلولیتها، شناخت ویژگیها در مراحل مختلف رشد، روشهای آموزشی و توانبخشی و مشاوره و راهنمایی در سایه همراهی و همکاری متخصصان و پژوهشگران رشتههای تخصصی دیگر همچون روانشناسی رشد، روانشناسی بالینی، روانشناسی مرضی، روانشناسی تربیتی، جامعهشناسی و آسیبشناسی اجتماعی، بهداشت عمومی، ژنتیک و آزمایشهای ژنتیکی، پزشکی، روانپزشکی، طب اطفال، مغز و اعصاب، گوش پزشکی، چشم پزشکی، ارتوپدی، تربیت بدنی، فیزیوتراپی، کار درمانگری، گفتار درمانگری، هنر و فناوری آموزشی و مشاوره و راهنمایی مقدور و میسور بوده است. به همین سبب است که محققان روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی میتوانند طرحهای تحقیقاتی خود را با توجه به زمینههای مورد اشاره طراحی، تدوین و اجرا کنند. از سوی دیگر فارغالتحصیلان و پژوهشگران این رشته نیز میتوانند با پژوهشهای بنیادی و کاربردی خود به غنای رشتههای مرتبط بیفزایند.
● آموزش استثنایی در ایران
در جامعه ما، تاریخچه برنامه آموزش و پرورش استثنایی به دهه اول قرن چهاردهم شمسی مربوط میشود. در این دوران، اولین مدرسه ناشنوایان در تهران توسط مرحوم جبار باغچهبان و نخستین مدرسه ویژه نابینایان در تبریز به وسیله یک کشیش آلمانی به نام کریستفل تاسیس و به دنبال آن در چند شهر دیگر مدارس مشابهی از سوی افراد خیر و آگاه بنیاد نهاده شد. در این مورد میتوان از تاسیس مدرسه شبانهروزی نابینایان در تهران در سال ۱۳۲۸ و چندین مدرسه استثنایی دیگر همچون ابابصیر، خزائلی و غیره نام برد. در سال ۱۳۴۷ دفتری به نام دفتر آموزش کودکان و دانشآموزان استثنایی در وزارت آموزش و پرورش ایجادشد. درواقع مسوولیت این دفتر، شناخت و جایگزینی مطلوب و آموزش و پرورش کلیه کودکانی است که به علت تفاوتهای قابل ملاحظه ذهنی، جسمی و عاطفی قادر به استفاده ازبرنامههای عادی آموزش و پرورش نیستند.
در پی آغاز فعالیت این دفتر، مراکز و مدارس متعددی در نقاط مختلف کشور برای تعلیم و تربیت کودکان استثنایی شروع به کار کردند. مطابق گزارشهای رسمی وزارت آموزش و پرورش، ۱۰ سال پس از تاسیس این دفتر، یعنی در سال ۱۳۵۷ حدود ۸۰۰۰ دانشآموز استثنایی تحت پوشش دفتر مزبور مشغول تحصیل بودند. با توجه به پیشرفتهای روزافزون فناوری آموزشی، بالا رفتن آگاهی اغلب اولیای کودکان استثنایی و ایجاد نگرش مثبت در آنان برای تعلیم و تربیت فرزندان خود، تاثیر قابل توجه مدارس استثنایی در تعلیم و تربیت کودکان استثنایی، بویژه ورود تنی چند از دانشآموزان نابینا و ناشنوا به موسسات آموزش عالی، همچنین تلاش روزافزون و متعهدانه دلسوزان کودکان استثنایی در پرتوی انقلاب اسلامی و با تصویب مجلس شورای اسلامی، سازمان آموزش و پرورش استثنایی با هدفهای جامع و فراگیر در سال ۱۳۷۰ تاسیس شد و کار خود را آغاز کرد. با تاسیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی، تحول چشمگیری در شناسایی هرچه سریعتر و آموزش و توانبخشی کودکان و نوجوانان استثنایی در سطح کشور به وجود آمد و امید میرود این سازمان بتواند دستکم مطابق وظایف و مسوولیتهایی که مجلس محترم برای آنان پیشبینی کرده است، توفیقات چشمگیری داشته باشد.
● اقدامات بایسته
برای پر کردن شکافهای بزرگی که متاسفانه در قلمروی تعلیم و تربیت کودکان استثنایی وجود دارد، اقدامات زیر لازم به نظر میرسد:
الف) تهیه ابزارهای لازم برای مطالعه میزان هوش، نوع شخصیت و همچنین سنجش ویژگیهای حسی و حرکتی کودکان، پیش از آن که به موسسات آموزشی راه یابند.
ب) مطالعه همه کودکانی که به مدرسه راه مییابند با روشهای علمی و تشکیل پرونده خاص برای هریک که حاکی از وضعیت ذهنی، جسمی و رفتاری دانشآموز باشد.
ج) ایجاد، تقویت و گسترش دورههای تخصصی برای تحقیق درباره کودکان استثنایی و تربیت معلمان و کارشناسان تعلیم و تربیت کودکان استثنایی به میزان مورد نیاز در سطوح کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری.
در این ارتباط باید یادآورشد پس از تصویب و اجرای برنامههای روانشناسی وآموزش استثنایی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بتازگی برنامه دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی نیز به وسیله شورای عالی برنامهریزی وزارت فرهنگ و آموزش عالی به تصویب رسید و دانشگاههای واجد شرایط کشور در مقطع دکتری نیز در رشته روانشناسی و آموزشی کودکان استثنایی فعال خواهند بود.
د) تاسیس موسسات آموزشی و توانبخشی خاص برای کودکان استثنایی با تدوین برنامههایی که در کلاسهای مشترک و با روشهای آموزش و پرورش انفرادی درباره کودکانی باویژگیهای متفاوت و قابل اجرا باشد.
ه) تدوین برنامه جامع اطلاعرسانی برای آگاه کردن والدین این قبیل کودکان و جلب توجه آنان به این که هرچه کودکان استثنایی زودتر شناسایی شوند، آسانتر و بهتر میتوان به یاری آنان شتافت.
مطالب مشابه :
تاریخچه آموزش و پرورش کودکان ناشنوا در ایران
مرکز آموزشی ناشنوایان سیرجان - تاریخچه آموزش و پرورش کودکان ناشنوا در ایران - مرکز آموزشی
برگزاری نخستین جلسه شورای آموزش و پرورش شهرستان ارزوئیه در سال ۹۴
به گزارش مجله خبری سیرجان، ولین جلسه شورای آموزش و پرورش شهرستان در سال ۹۴ به ریاست موسی علی
جلسه شورای آموزش و پرورش شهرستان شهربابک
به گزارش مجله خبری سیرجان ،جلسه شورای آموزش و پرورش شهرستان شهربابک به ریاست شریفی
رزرو اینترنتی فرهنگیان در خانه معلم استانهای سراسر کشور
آموزش و پرورش ایران وجهان - رزرو اینترنتی فرهنگیان در خانه معلم استانهای سراسر سیرجان
اشارات ناشنوایان
مرکز آموزشی ناشنوایان سیرجان - اشارات ناشنوایان سازمان آموزش پرورش استثنایی
موبایلی مخصوص ناشنوایان
مرکز آموزشی ناشنوایان سیرجان - موبایلی مخصوص ناشنوایان آموزش پرورش سیرجان.
با کودکان استثنایی خود چگونه رفتار کنیم؟
این شیوه از آموزش و پرورش کودکان استثنایی شامل همه کودکان استثنایی اعم آموزش پرورش سیرجان.
برچسب :
اموزش پرورش سیرجان