گزارش اختصاصی پنجره

به همین سادگی . . .

اینروزهای سرد پاییزی فرهنگسرای نیاوران میزبان روزهای پایانی حدود 35 عكس ديجيتالي با زوایای گوناگونی از طبیعت و درختان اکالیپتوس.... با نگاهی آبستره و تجربه گرایانه از طبیعت در اندازه‌هاي 70 در 100 و 90 در 120 و... بود.

رضا کیانیان در این نمایشگاه گوشه ای از خلاقیت چشم درون را در معرض دید علاقمندان قرار می دهد و پیکسل کوچکی از طبیعت را با نگاه تیزبینانه خاص خود همچون جهانی بزرگ به کمک تکنیک های دیجیتال و چاپ روی دنیای زیبای بوم پیش چشم ما زنده می کند. دنیایی که عکسها را به تابلوی نقاشی نزدیک تر ساخته و کاملا هنرمندانه مرز میان این دو را از بین برده است.تصاویری که تا پیش ازاین با بی اعتنایی و بی توجهی ازکنارشان گذشته بودیم. شاید بارها و بارها از پس تنه درخت اکالیپتوسی گذشته و هیچگاه چنین با چشم دل به آن نگاه نکرده بودیم.در هر تابلو زیباشناختی خاص وجود دارد که بیننده به سادگی نمی تواند از کنار آن عبور و با شگفتی از طبیعت روبرو نشود و این امكاني كه كيانيان به بيننده مي‌دهد تا تامل و تفكر موجود در عكس را دريافت كند فوق العاده ارزشمند است.

به گفته وی انتخاب این مدیوم ، برای انتقال احساساتش به مخاطب تنها به این دلیل بود که نوعی حس طبیعت گرایی همیشه در وجودش موج می زند و هنرمند نگاهي دارد كه با نگاه يك آدم عادي آغشته به زندگي روزمره فرق دارد. بالطبع او شهودي دارد كه آن شهود مي‌تواند به كساني كه اين شهود را ندارند، كمك كند.

همزمان با برپايي اين نمايشگاه، كتاب اين عكس‌ها با نام "عكس‌هاي تنهايي" كه از سوي نشر "مشكي" منتشر شده؛ توزيع مي‌شود. رضا كيانيان كه عصرها با حضور در گوشه ای از سالن این نمایشگاه پاسخگوي پرسش‌هاي بازديد كنندگان مشتاق است در متن دعوت‌نامه اين نمايشگاه ( پوستری که در بدو ورود نمایشگاه با آن روبرو می شویم ) آورده است:

سال 1330 در تهران متولد شدم و بعد در مشهد بزرگ شدم و در مشهد مدرسه رفتم و بعد در تهران دانشكده را تمام كردم. در دانشكده هنرهاي زيبا تئاتر خواندم، اما نقاشي و طراحي هم مي‌كردم، كاريكاتور هم مي‌كشيدم. سال‌ها تئاتر كار كردم، سال‌ها هم هست كه سينما كار مي‌كنم. بازي مي‌كنم. طراحي صحنه و لباس هم مي‌كنم. فيلمنامه هم نوشته‌ام. براي تلويزيون هم بازي مي‌كنم. توليد هم كرده‌ام. دو سه سالی نجاري كردم. منظورم ساختن مبل و صندلي و ميز و قفسه است. 5 كتاب در مورد بازيگري نوشته‌ام. سال گذشته نمايشگاهي انفرادي از مجسمه‌هاي چوبي‌ام در خانه هنرمندان ايران داشتم. در سه نمايشگاه گروهي عكس شركت كردم. خوشحال بودم كه عكس‌هايم در كنار عكس‌هاي عكاسان بزرگ قرار گرفتند. نمایشگاه گروهی اولم به نام " انبوه " به همت دوست جوانم محسن رسول اف برگزار شد که خیلی زود از این جهان رفت . یادش همیشه برایم محترم است. نمایشگاه گروهی دوم به ام " چشم درون " به همت دوست بزرگم سیف الله صمدیان در موزه هنرهای معاصر برگزار شد و نمایشگاه گروهی سومم ، اولین نمایشگاه فروش عکس ایران بود که به همت فرهنگسرای هنر ایران راه اندازی شد . و این کتاب مجموعه ی عکسهای اولین نمايشگاه انفرادي عكس‌هاي من در فرهنگسرای نیاوران است. هايده، همسرم، مي‌گويد: «همان طور كه در هنگام بازي روي صحنه يا جلوي دوربين، از نقش آشنايي زدايي مي‌كني تا تماشاگر با نقش فاصله بگيرد، با چوب‌ها و عكس‌هايت هم همين كار را تكرار مي‌كني. چوب‌ها را طوري به نمايش مي‌گذاري كه تماشاگر آن‌ها را دوباره کشف کند و عكس‌هايت از چيزهاي ساده‌اي است كه از فرط روزمرگي ديده نمي‌شوند. تو از آن‌ها آشنايي زدايي مي‌كني، ديدني و قابل دوست داشتن مي‌شوند. من مي‌گويم همه چيز اين جهان را مي‌توان دوست داشت. ولي ما در جريان روزمرگي بي‌حس مي‌شويم و دور و برمان را كمتر مي‌بينيم و كمتر مي‌شنويم.

گفتني است: نمايشگاه "عكس‌هاي تنهايي" در روزهاي عادي ساعت 10 الي 19 و روزهاي جمعه ساعت 14 الي 19 در فرهنگسراي نياوران برپا است. اين نمايشگاه ساعت 14 روز جمعه 15 آذرماه در حضور جمعی از بزرگان سینما و همچنین رییس موسسه بین المللی گفت و گوی فرهنگها و تمدنها ؛ سید محمد خاتمی افتتاح شد و 22 آذر ماه به کار خود پایان می دهد.

بخشی از نظرات بازدید کنندگان روز افتتاح نمایشگاه :

سید محمد خاتمی : رضا كيانيان ما را وارد دنياي تازه‌اي كرد كه تامل‌برانگيز است، درست مثل ديدن خود كيانيان.

كيومرث پوراحمد: نمايشگاه ما را به جهان تازه مي‌برد. اطراف ما پر از درخت است، اما تنها از يك هنرمند تحليلگر و موشكاف و نكته‌بين برمي‌آيد كه جهان زير پوست درختان را به ما نشان بدهد. پوراحمد نمايشگاه را بي‌ارتباط به ويژگي‌‌هاي كيانيان نمي‌داند و نظرش را درباره برخي تابلوها و رنگ‌ها مي‌گويد: وقتي يك تابلو را از دور مي‌بينيد، انگار از يك فاصله دور موج دريا يا رودخانه يا‌ آبشار را مي‌بينيد؛‌ ولي وقتي به آن نزديك مي‌شويد، تنها پوست درخت است و اين جذ اب است.هر كاري كه او روي عكس‌ها انجام داده،‌ از طريق فتوشاپ يا غير آن براي من مهم نيست. مهم اين است كه حداقل در اين لحظه دلم مي‌خواهد از آن لذت ببرم و به قول امروزي‌ها مي‌گويم: دست مريزاد.

رامين حيدري فاروقي (سازنده مستند اينجا آفريقاست) : بعضي آثار ذوقي و حسي است و بعضي معنادهنده...

تابلوهاي عكس كيانيان اكثرا به فروش رسيد و تا آنجا كه از فهرست بهای تابلوها مشخص بود قیمتها بین 2 میلیون و پانصد هزار تومان تا گران‌ترين تابلو که 4 ‌ميليون تومان فروخته شده بود متغیر بود.

سمیه فراهانی

گزارش اختصاصی پنجره

مطالب مشابه :

آئین نامه خانه تئاتر کاشان

فراخوان دومین مسابقه سراسری نمایش‌نامه‌نویسی برای کودکان و نوجوانان

محمد رحمانيان در گفت‌وگو با سايت ايران تئاتر، از فعاليت‌هاي جديدش مي‌گويد:

گزارش اختصاصی پنجره

آیین نامه انجمن تئاتر کودک ونوجوان خانه تئاتر

مقاله:مديريت توليد نمايش كودك و نوجوان

نگاهی به جایگاه قصه یا روایت در درام امروز به قلم رضا آشفته

تاریخچه تئاتر در ایران