مشکلات کلاس های چند پایه(گرد آوری توسط همکار محترم آقای انور حاجی زاده).
باسمه تعالی
مسائل و مشکلات کلاس های چند پایه
تهیه کننده : انور حاجی زاده
مجتمع آموزشی و پرورشی بعثت – دبستان شفا گابازله
سال تحصیلی :94-93
مقدمه:
"کلاسی که با حضور دانش آموزان دو یا چند پایه ی تحصیلی که با تدریس یک معلم و در یک اتاق (کلاس) درس تشکیل واداره می شود ،کلاس چندپایه نامیده می شود" .در سال 1990 در اجلاس تایلند توافق جهانی برای دسترسی کامل دانش آموزان ابتدایی به آموزش پایه که منجر به نام گذاری این دهه به "دهه ی آموزش برای همه "شد ، نیاز به توسعه ی کلاس های چندپایه افزایش یافت ؛ براساس آمارهای نظام آموزش و پرورش حدود یک میلیون دانش آموز در کلاس های چند پایه مشغول به تحصیل می باشند که حدود 48000 کلاس چند پایه راشامل می شودکه این مقدار 16 درصد از کل کلاس های ابتدایی را تشکیل می دهد.
بیان مساله و مشکلات کلاس های چند پایه
نگاه های مختلفی به کلاس های درسی چندپایه وجود دارد. برخی این کلاس ها را جزو معضلات آموزشی می دانند. برخی دیگر وجود این کلاس ها را به مثابه فرصتی برای یک عمل آموزشی و پرورشی بهینه به شمار می آورند.
عوامل زیر علل وضرورت کلاس های چند پایه را بیان می نماید :
1- پراکندگی روستاها و عوامل خاص جغرافیایی
2- کمبود جمعیت به طور اعم و کمبود دانش آموزان در بسیاری از روستاها به طور اخص
3- مشکلات مالی ،کشاورزی ،اقتصادی در روستاها و استفاده ی مداوم از دانش آموزان (کودکان ) در کارهای کشاورزی و قالی بافی و دامداری جهت امرار معاش
4- عدم وجود برنامه ی آموزشی خاص منطقه ای
5- نبود امکانات ادامه به تحصیل در دوره ی راهنمایی و متوسطه و... وعدم موافقت والدین به امر تحصیل دختران خود به علت مختلط بودن کلاسها و علت دیگر ،مهاجرت روستائیان به حاشیه ی شهرها که موجب کمبود جمعیت و در نتیجه کمبود تعداد دانش آموزان در آن مناطق می شود .)امیدزاده ،1375)
مشکلات و مسایل کلاس های درس چند پایه:
یکی از مسایل اساسی در کلاس های چند پایه ، نیروی انسانی است . در این کلاس ها معمولاً معلم علاوه بر تدریس محتوای آموزشی ، امور اداری مربوط به مدیر ، معاون ، متصدی امور دفتری و وظایف مربی بهداشت ، معلم ورزش و ... را نیز عهده دار است و از سوی دیگر او باید به عنوان یک پژوهشگر در آموزش کیفی و یک مشاور اجتماعی نیز ایفای نقش کند . این در حالی است که هیچ انگیزه اجتماعی ، اقتصادی ویژه ای برای آن ها فراهم نشده است و افراد علاقمند و شایسته حرفه معلمی تمایلی به خدمت در این کلاس ها ندارند. در مجموع مشکلات خاصی همچون کمبود وقت ، نقصان تجربه و کمبود اطلاعات معلمان مدارس چند پایه در امر تدریس و کلاس داری حرفه ای ، نا مناسب بودن فضای آموزشی و کمبود کلاس درس ، عدم هماهنگی بین مدرسه و خانواده و کمبود تجهیزات آموزشی منجر به نارضایتی معلمان می گردد مخصوصاً در مواردی که معلم به عنوان مدیر ، دفتر دار ، خدمتگزار ، معاون ، نامه رسان هم ایفای نقش می کند . و در کلاس نیز باید بیش از یک معلم تک پایه مهارت ، توانایی و اطلاعات داشته باشد. در ذیل مشکلات کلاس¬های چند پایه را در دو بخش آموزشی و غیر آموزشی مورد بحث قرارداده و راه حل های لازم را جهت رفع قسمتی از مشکلات ارائه می دهیم. از آنجایی که اینجانب در سالهای قبل مسئولیت کلاس های چند پایه را بر عهده داشتم کم و بیش با این مشکلات رو به رو بودم ولی با تحقیقاتی که در این مورد انجام داده بودم کار در کلاس چند پایه را برای من آسان کرده بود .
الف: مشکلات آموزشی
1- کمبود وقت:
هر پایه ابتدایی24 جلسه در هفته برابر جدول دروس مصوب آموزش و پرورش (ساعات آموزشی) دارد. اگر کلاس چند پایه باشد، معلم باید120 ساعت تدریس و فعالیت آموزشی را در قالب 28 ساعت برنامه ریزی کند. یعنی فرصت یاددهی دریک کلاس چند پایه به یک پنجم کاهش می یابد. به طور مثال: دانش آموزان پایه پنجم کلاس تک پایه در 32 هفته¬ی مفید آموزشی 128 ساعت درس ریاضیات را در حضور معلم تحصیل خواهند کرد. اما دانش آموزان کلاس پنجمی که در کلاس پنج پایه تحصیل می کنند یک پنجم یعنی 26 ساعت از حضور معلم استفاده خواهند کرد. * راه حل 1:
کاهش پایه های تحصیلی با توجه به این که معمولاً معلمان کلاس های چند پایه در محل خدمت خود بیتوته می کنند، می توانند 3 پایه را صبح و 2 پایه را بعدازظهر برنامه ریزی کنند. در این صورت لازم است هر هفته و یا هر دو هفته یکبار شیفت ها عوض شود تا پایه ای همیشه بعداز ظهر در مدرسه حضور نداشته باشد.
این روش علاوه بر آن که باعث افزایش 40 درصدی وقت در فرآیند آموزشی می شود در صورت نزدیک بودن پابه ها به همدیگر باعث احساس آرامش دانش آموزان گشته و مدیریت کلاس را آسان می سازد.
* راه حل 2: استفاده از مجود معلم یار
* راه حل 3: تفاوت زمان استراحت
در مدارس ابتدایی از هر ساعت 45 دقیقه برای تحصیل و 15 دقیقه برای استراحت، برنامه ریزی شده است. که هرکلاس ابتدایی در طول تحصیل روزانه 3 بار از فرصت استراحت استفاده می کند. اگر زمان استراحت را طوری تنظیم نماییم که فراغت دانش آموزان به طور متناوب برنامه ریزی شود. به طور قابل ملاحظه ای در وقت صرفه جویی خواهد شد. در این روش دانش آموزان از حق استراحت خود محروم نمی شوند اما معلم کلاس مربوطه دچار مشکل می شود که می تواند با برنامه ریزی دقیق این نقیصه را جبران کند.
* راه حل 4 : حذف فرصت اختصاص داده شده برای حضور و غیاب دانش آموزان
یک معلم علاقمند هرگز قسمتی از وقت مفید آموزشی را صرف حضور و غیاب دانش آموزان نمی کند بلکه با گذشت یک هفته از سال با یک نیم نگاهی به نیمکت ها از حضور و عدم حضور دانش آموزان مطلع می شود. البته در این صورت باید به برقراری ارتباط موثر و متقابل معلم با دانش آموز در برنامه های آموزشی اهمیت بیشتری داده شود تا موجب قطع ارتباط عاطفی دانش آموزان و معلم نگردد. اگر چه در کلاسهای چند پایه به دلیل حضور مرتب و پیوسته معلم در کلاس این مشکل زیاد احساس نمی شود.
* راه حل 5 : ثبت فعالیت ها در چک لیست یا دفاتر ثبت فرایند آموزشی در خارج از وقت
در یک کلاس چند پایه در هر روز 20 مورد فعالیت آموزشی صورت می گیرد. (برای هر پایه 4 جلسه) اگر معلم بخواهد این فعالیت ها را در دفتر نمره ثبت کند حداقل در هر روز 30 دقیقه از فرصت مفید آموزشی ضایع می شود. بهتر است فعالیت های انجام یافته در یک صفحه به صورت خلاصه نوشته و بعداز پایان وقت آموزشی به صورت دقیق در دفتر ثبت گردد. * راه حل 6: تکلیف دانش آموزان در خارج از وقت آموزشی بررسی گردد. برای عمل به این شیوه لازم است که در ابتدای سال دانش آموزان را به داشتن دو دفتر تکلیف تشویق و توجیه کرد. هر روز صبح دفتر تکلیف دانش آموزان جمع آوری شده و بعد از وقت آموزشی توسط معلم بررسی می شود و همان شب تکلیف داده شده در دفتر دیگر نوشته می شود و باز فرداری آن، دفاتر دیروز پس داده و دفاتر دیگر جمع آوری می شود.
* راه حل 7: تعیین یک زمان خاص در خارج از وقت آموزشی برای پاسخ به ارباب رجوع
معلم کلاس های چند پایه علاوه بر معلمی، مدیریت آموزشگاه را نیز برعهده دارند. با این وصف مسلماً هر روز تعدادی ارباب رجوع خواهد داشت که برای انجام اموری مانند: درخواست گواهی پرونده¬ی تحصیلی، اخذ مرخصی یا مطلع شدن از وضع تحصیل فرزند خود به آموزشگاه مراجعه و موجب تضییع وقت مفید آموزشی می شوند. در ابتدای سال وقت بخصوصی را جهت پاسخ به ارباب رجوع مشخص و از طریق دانش آموزان به اولیاء اعلام کنید و یا روی تابلوی اعلانات نوشته و به دیوار دفتر آموزشگاه نصب کنید.
* راه حل8: انجام امور مدیریتی خود را که مستلزم حضور در اداره است با مدیران یا راهنمایان تعلیماتی روستاهای همجوار هماهنگ کرده و یک درمیان این کار انجام گیرد.
کار مدیریت معلم کلاس های چند پایه، ایجاب می کند که هرهفته یا دوهفته یک بار در اداره حضور داشته باشد، با معاون آموزشگاه روستای همجوار هماهنگی کنید تا یک بار او موارد هر دو آموزشگاه را انجام دهد و یک بار هم شما این امور را عهده بگیرید.
2- فقدان تجهیزات آموزشی
اثر مفید استفاده از تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی در تعمیق یادگیری چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد. اما متأسفانه در کلاس های چندپایه این مشکل به دو دلیل ایجاد می شود:
الف) پایین بودن سرانه¬ی دانش آموزی(در این گونه مدارس حتی برای تهیه سوخت زمستانی هم مشکل مالی وجود دارد) که قدرت خرید وسایل کمک آموزشی را از مدیر و آموزگار سلب می کند.
ب) در اولویت قرار نداشتن مدارس چندپایه در هنگام توزیع وسایل کمک آموزشی رایگان، از طرف اداره به دلیل پایین بودن آمار دانش آموزان، استفاده از وسایل و تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی به عنوان تسهیل کننده ی امر یادگیری بخشی است که در تمام تحقیقاتی که در این خصوص صورت گرفته به اثبات رسیده است.
ج) در برخی موارد که کیت های آموزشی و وسایل آموزشی و آزمایشگاهی وجود داشته نگرش استفاده از آن در مدیر و آموزگار وجود نداشته که خود مشکلی جدی است اما نبود این گونه وسایل، توجیهی به عدم تلاش برای دست یابی به آن نمی باشد.
د) فقدان آموزش معلمان در استفاده از وسایل آموزشی از مشکلات این کلاس هاست.
* راه حل 1:
دانش آموزان در ساعت هنر می توانند با هدایت معلم ابزار و وسایلی بسازند که در تدریس بعنوان وسیله¬ی کمک آموزشی مورد استفاده قرار گیرند. ساختن بسته های ده تایی و چرتکه¬ی آموزشی به عنوان کاردستی سال هاست که توسط معلمان بعنوان یک شیوه به کار گرفته می شود.
* راه حل 2:
تدوین و برنامه ریزی آزمایشات علوم برای یک روز مشخص و به امانت گرفتن این گونه وسایل از مدارس برخوردار راه دیگر جبران این نقیصه است.
* راه حل 3:
بردن چند جلسه به آزمایشگاه مرکزی اداره¬ی آموزش و پرورش محل خدمت یا آزمایشگاه مجهز یکی از مدارس با هماهنگی اداره، روش دیگری برای استفاده از وسایل آموزشی است.
* راه حل 4:
اما مناسب ترین راه ، طرح مشکل با اولیاء دانش آموزان است. تحقیقات ثابت نموده است که اگر اولیاء درگیر مسائل آموزشگاه شوند کمک شایانی به حل مشکل خواهند نمود. خرید یک جعبه¬ی علوم یا ریاضی هزینه¬ی چندانی ندارد که از عهده¬ی مردم یک روستا بر نیاید.
* راه حل 5: استفاده از وسایل دور ریختنی در خانه و ساختن وسایل آموزشی
* راه حل 6:
اساس آزمایشات علوم براستفاده از محیط اطراف قرارگرفته است که با وسایل اطراف خانه و مدرسه می توان بسیاری از آزمایشات را انجام داد.
3- حذف یا کم رنگ نمودن تعدادی از دروس مانند ورزش و هنر:
آموزش و پرورش تنها آموختن ضرب و تقسیم نیست، بلکه شکوفا نمودن استعدادهای دانش آموزان است. شاید دانش آموزی در ورزش و هنر استعداد بالقوه¬ای دارد که با اندک عنایتی به بالفعل تبدیل می شود. فدا نمودن چنین استعدادهایی به بهانه وقت ظلمی نابخشودنی در حق کودکان بوده و عنصر نشاط و هیجان را از بین می برد و از مدرسه فضایی دلگیر و خشک در ذهن دانش آموزان ترسیم می کند. فعالیت فیزیکی نه تنها در تأمین سلامت جسمانی، بلکه در سلامت روانی نیز اثر دارد. مطالعات کلینیکی نشان داده است که: «اضطراب متوسط و افسردگی در اثر فعالیت فیزیکی بهبود می یابد.» صاحبنظران اعتقاد دارند به سه علت زیر دانش آموزان از نظر جسمانی فعال باشند:
1) فعالیت جسمانی 62 درصد برای ایجاد یک احساس خوب روانی و جسمی، محرک قوی به شمار می رود.
2) فعالیت جسمانی 42 درصد در کنترل کردن وزن، داشتن ظاهر متناسب و خوشایند اثر دارد.
3) فعالیت جسمانی 36 درصد باعث راحتی و کاهش استرس می شود. با این همه تحت الشعاع قرارگرفتن این دروس چیزی نیست که به سهولت منکر آن شد. در ابتدای سال دانش آموزان را در گروه¬های ورزشی تقسیم و چارچوبی برای فعالیت آنها تنظیم و علاقه¬ی آن ها را جهت داده و نیز از افراد مطلع در ورزش برای صحبت و هدایت آنان دعوت بعمل آورید. در هنر هم به خلاقیت های کودکان بها دهید. نقاشی تکلیف درسی صرف نیست. بروز دهنده¬ی تخیلات ، آلام، محرومیت¬ها، ناکامی¬ها و خوشحالی هاست.
هنرمندان معاصر آرزو می کنند ای کاش مانند کودکان بتوانند نقاشی های خود را ساده و صادقانه عرضه کنند به طوری که "پیکاسو " بیان کرده است: «هنری که هنرمند آگاه آرزوی رسیدن به آن را دارد، هنر کودکان است». گاه گاهی نقاشی¬های جالب کودکان را جمع آوری و به فردی که در این زمینه استعداد دارد نشان دهید تا نقاط قوت و ضعف آنها را یادآوری نموده و آنها را راهنمایی کنید. در یک کلام بدانید که دانش آموز حرفی را که در دلش می خواهد بگوید، نخواهد گفت، مگر در نقاشی. پیشنهاد می گردد از کتاب و لوحه¬های درس تربیت بدنی نیز در حد ساعت مصوب استفاده گردد و با فعال کردن کتابخانه کلاسی در زنگ هنر به پربار نمودن زنگ هنر با استفاده از داستان خوانی، داستان گویی، نمایش ، اجرای سرود همگانی و ... غنای بیش تری به تدریس ببخشیم.
4- کمبود اطلاعات و تجارب معلمان کلاس های چند پایه
کمبود اطلاعات معلمان تنها در یک بعد آموزشی و علمی خلاصه نمی شود، بلکه در مسائل تربیتی، روانشناسی و مهمتر از آنها، کمبود تجربه¬های عملی آنان است که موضوع را پیچیده¬تر می کند.
* راه حل1: مطالعات و افزایش معلومات برای هر فردی و در هر شغلی عامل مهم تسلط و اعتماد به نفس می باشد. از مطالعه¬ی منابع مختلف در زمینه¬های آموزشی و تربیتی کودکان دریغ نکنید.
* راه حل 2:
از اداره¬ی آموزش و پرورش منطقه بخواهید تا جلساتی برای معلمان کلاس¬های چندپایه ترتیب دهد. از کلاس آموزگاران موفق بازدید کرده و راه حل مشکلات خودتان را بپرسید. هر آموزگاری که در کلاس های چند پایه خود را از پرسیدن راه حل مشکلات بر حذر داشت، هم خود و هم دانش آموزان را به نقطه¬ی تاریک و نامعلومی هدایت خواهد کرد.
* راه حل 3: استفاده از کتاب¬های روش تدریس
* راه حل 4: استفاده از سر گروه¬های فعّال آموزشی برای تدریس کتاب¬ها و رفع اشکال آنها در کلاس¬های چند پایه.
توصیه می گردد معلمان با سابقه تر و دارای مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر در این بخش بکارگرفته شوند.
* راه حل 5: استفاده از تجربیات و توضیحات معلم راهنمایان تعلیماتی در کلاسهای محور بازدید خود.
* راه حل 6: استفاده از کتاب ¬های خاص کلاس¬های چندپایه .
* راه حل 7: استفاده از نوارهای ویدیویی تدریس های جشنواره¬ی الگوهای برتر تدریس.
* راه حل 8 : توجیه ویزه به معلمان واقعاً زحمت کش کلاس های چندپایه هم از نظر معنوی وهم از نظر مادی
بی شک یکی از دغدغه های مهم و اصلی همکاران گرامی نداشتن انگیزه ی لازم جهت فعالیت و تلاش بیشتردر این گونه کلاس هاست. هرچند تا به امروز بنده هیچ معلمی را ندیدم که نهایت تلاش خود را در اجرای وظایف محوله بکارنگرفته باشد اما تدریس در کلاس های چندپایه ، واقعاً اراده وتلاشی مضاعف و طاقت فرسا می طلبد چون در واقع یک آموزگارکار چند همکار را به تنهایی و در فرصتی محدود انجام می دهد. پس لازم است در طول سال تحصیلی در جلسات متعدد و به مناسبت های مختلف از آنان قدردانی به عمل آید و همچنین بابت زحمات زیاد و سختی کارشان مبلغی قابل توجه به حکم شان اضافه شود( مخصوصاً برای آموزگاران شاغل در مجتمع های آموزشی و پرورشی که حتی از بند فوق العاده مدیریت بی نصیب هستند) تا ضمن احساس رضایت شغلی ، انگیزه و عزت نفس آنان دوچندان شود و بهتر از قبل و به نحو شایسته تری در اجرای وظایف شان ایفای نقش نمایند.
5- نا متناسب بودن ترکیب سنی و جنسی دانش آموزان:
حضور دختران و پسران در محیط کوچک روستا در یک کلاس با ترکیب سنی متفاوت، مشکلات زیادی را متوجه فرآیند یاددهی- یادگیری و حتی نظم و انضباط کلاس و سازماندهی مطلوب آن می کند« در سال 1995 در تعدادی از مدارس اتریش دانش آموزان دختر و پسر را از هم تفکیک و در مدارس جداگانه ای مورد آموزش قرار دادند که نتایج آن رضایت اولیاء دانش آموزان را فراهم آورد.» مبنای این اقدام آموزش و پرورش اتریش به تحقیقاتی برمی گردد که مسئولین تعلیم و تربیت آن کشور در این خصوص به عمل آورده و به این نتیجه رسیده¬اند که: اختلاط دانش آموزان دختر و پسر موجب عدم توازن در بهره وری شاگردان ازموقعیت¬های آموزشی می شود. معمولاًدر این شرایط دختران بیشتر از پسران در یادگیری ازخود مشکل نشان می دهند.
* راه حل:
در سازماندهی کلاس، هرگز دختران یک پایه را مجبور به نشستن در کنار پسران آن پایه نکنید. هیچ ایرادی نخواهد داشت اگر دانش آموزان پسر را در تمام پایه ها در یک طرف کلاس با میز و نیمکت¬های مجزا و دانش آموزان دختر را در سمت دیگر کلاس مستقر کنید.
6- عدم وجود مدرسه¬ی راهنمایی در روستا و عدم امکان ادامه¬ی تحصیل در دوره¬ی راهنمایی انگیزه¬ی دانش آموزان را برای تحصیل از بین می برد.
این مشکل موردی است که بیشتر از دانش آموزان، خود اولیاء نگران آن هستند و همیشه از این که بعد از اتمام این دوره فرزندان آنان خانه نشین شده و به سطوح بالاتر تحصیل راه نخواهند یافت مأیوس هستند.
* راه حل:
در چند سال اخیر خوشبختانه مدارس راهنمایی و دبیرستان های شبانه روزی در برخی مناطق، بخصوص در مناطق محروم و کم تر توسعه یافته افزایش پیدا کرده است و آموزش و پرورش در این امر مهم بیشتر سرمایه¬گذاری می کند. شیوه¬ی ادامه¬ی تحصیل در این گونه مدارس را برای دانش آموزان توجیه کرده و از اداره مسئولی را برای توضیح این امر دعوت کرده و با تعدادی از دانش آموزان و اولیاء را با هماهنگی اداره به بازدید مدارس شبانه روزی ببرید.
- الزامی شدن آموزش تا پایان دوره راهنمایی.
- توسعه¬ی مدارس شبانه روزی.
- طرح ایاب و ذهاب دانش آموزان به روستاهای مرکزی
- طرح آموزش از راه دور
- کلاس¬های راهنمایی که در مدارس ابتدایی تشکیل می گردد.
- کلاس های مختلط راهنمایی در روستاهای منطقه.
7- نداشتن طرح درس توسط معلمان :
همه¬ی معلمانی که در کلاسهای چند پایه تدریس می کنند به اتفاق معتقد هستند که نوشتن طرح درس در کلاسهای چند پایه مشکل و زمان بر است. اما تجربه نیز ثابت کرده است، ننوشتن طرح درس مشکل تر از نوشتن آن است. طرح درس برای یک معلم مثل فیلم نامه است برای کارگردان. هر درس برای خود طرحی دارد و هر فیلم برای خود فیلم نامه ای. اگر کارگردانی بدون فیلم نامه بخواهد فیلمی تهیه کند، حتی اگر بهترین بازیگران را نیز به کارگیرد فیلمی از آب درخواهد آمد که جز انتقادها و سرزنش¬های به حق، سودی در پی نخواهد داشت. اگر یک آموزگار در شروع کار رزوانه خود این سوالات را برای خود مطرح و حل کند معلم خیلی موفقی خواهد بود: چه بگویم؟ازکجا بگویم؟ چگونه بگویم؟ به کدام پایه بگویم؟ این سوالات جزنوشتن طرح درس جوابی نخواهد داشت.
* راه حل : طرح درس سالانه را به توجه به محتوی کتب درسی در اول سال طراحی و در هر هفته و هر ماه کنترل کنید. نیاز به تشریفات خاص و عناوین زائد نیست. از کجا به کجا خواهم رفت، مسیر کلی یک طرح درس سالانه کلی است.
طرح درس روزانه را شب قبل آماده کنید در یک صفحه می توانید کار روزانه را تدوین و طراحی کنید. بدین منظور لازم است در منزل تمامی کتب ابتدایی را داشته باشید.(کپی فایل کتاب ها در سیستم کامپیوتر راحت تر است)
8- ضعف بنیه¬ی علمی دانش آموزان :
در این که دانش آموزان کلاس¬های چند پایه با این همه مشکلات، نسبت به دانش آموزان عادی در بنیه¬ی علمی ضعیف هستند شکی نیست، اما این مشکلی نیست که تمام مشکلات دیگر با آن توجیه شوند. * راه حل 1: تدریس به شیوه¬ی گروهی انجام شود (مراجعه شود به بخش روش¬های تدریس). * راه حل 2: معلمان موفق در دو یا سه هفته¬ی اول سال، دروس پایه¬ی جدید را تدریس نمی کنند. بلکه دروس قبل را مرور کرده و به یادآوری مطالبی که به عنوان پایه¬ای برای دروس جدید است اقدام می کنند.
* راه حل3: اجرای یک آزمون ورودی یا تشخیصی در ابتدای سال
البته این آزمون نباید تأثیری در ارتقاء یا عدم ارتقاء دانش آموزان به پایه بالاتر داشته باشد که در این صورت مغایر با آیین نامه¬ی امتحانات است. این آزمون صرفاً به جهت وادار کردن دانش آموزان به مرور دروس پایه¬ی قبل و کسب اطلاعات لازم از میزان معلومات آنان توسط معلم می باشد. اجرای آزمون¬ها و ارزشیابی مستمر درکلاس، استفاده از دانش آموزان زرنگ و تیزهوش در آموزش سایر دانش آموزان و قراردادن دانش آموزان ضعیف ما بین دو دانش آموز زرنگ بسیار مؤثر است.
9- دو زبانه بودن دانش آموزان
گویش های متفاوت با گویش رسمی کتاب¬های درسی، مشکلی است که وزارت آموزش و پرورش از چندین سال پیش به آن پی برده و دایر کردن کلاس¬های یک ماهه آمادگی در مناطق دو زبانه برای پایه¬های اول ابتدایی از اقدامات وزارت آموزش و پرورش برای جبران این نقیصه است، اما مشکل گویش¬های متفاوت با گویش آموزش و پرورش رسمی، مشکلی نیست که با یک ماه دوره رفع گردد. البته توسعه¬ی رسانه های جمعی و گروهی و گسترش دامنه¬ی آن به روستاها، توسعه¬ی شبکه¬ی برق باعث شده قسمتی از توانایی های زبانی لازم از برنامه های تلویزیون توسط کودکان کسب شود. با این همه بیش ترین افت تحصیلی در پایه¬های ابتدایی، بخصوص در پایه¬ی اول ابتدایی مربوط به مناطق دو زبانه است. برای آشنایی بیش تر با اثر گویش¬های متفاوت با زبان رسمی به یافته¬ی پژوهشی زیر اشاره می کنیم.
پدیده¬ی خود سانسوری زبان بیگانه:
«در مطالعاتی که توسط محمد یمینی سرخابی در شهرستان میاندوآب بعمل آمد، دانش آموزان یک واقعه یا حادثه را تعریف می کنند، وقتی به زبان مادری تعریف می کنند با احساس شور و هیجان بیان می کنند. اما وقتی که می خواهند به زبان فارسی بیان کنند، قسمتی را حذف می کنند و با این احساس شور و هیجان نمی گویند و بعضی¬ها هم چون نتوانستند به زبان فارسی بیان کنند گریه کردند.شاید به دلیل آن که با تعدادی از کلمات آشنا نیستند به ناچار حذف می کنند. در این مطالعه مشخص شد که 86 درصد دانش آموزان بطور متوسط حدود 49 درصد حرف¬های خود را در زبان فارسی حذف می کردند.»
* راه حل 1: به هیچ عنوان با زبان مادری آنها صحبت نکرده و در کلاس فقط با زبان فارسی معیار صحبت (تدریس) کنید تا زمانی که احساس می کنید عدم درک کامل آنها موجب قطع ارتباط بین شما و آنها می¬شود و در این صورت با جملات کوتاه به زبان مادری مطلب را فهمانده و مجدداً به زبان فارسی صحبت کنید.
* راه حل 2: دانش آموزان را تشویق کنید در ساعت انشا یا فارسی داستان های کوتاه محلی خود را به زبان فارسی ترجمه کرده و در کلاس ارائه دهند.
* راه حل 3: از کتاب¬های غیر درسی مثل داستان و ... جهت توسعه¬ی گنجینه¬های لغات آنان بهره ببرید.
* راه حل 4: از دانش آموزان بخواهید در مورد حوادث گزارش نویسی کنند.
* راه حل5: از دانش آموزان بخواهید ضرب المثل¬های معروف محل سکونت خود را جمع آوری و به فارسی ترجمه کنند. * راه حل 6: احیاء آزمون¬ها و پرسش¬های شفاهی در کلاس و تدریس.
* راه حل 7: تأکید بر مهارت¬های زبان آموزی در کلاس.
* راه حل 8: آموزش مطلوب لوحه¬ها (نگاره ها) برای دانش آموزان.
ب: مشکلات غیر آموزشی کلاسهای چند پایه
1- عدم رسیدگی و مشارکت اولیاء دانش آموزان در امر تحصیل فرزندان خود:
اولیاء دانش آموزان در این گونه روستاها به دلایل زیادی فرصت نمی کنند در امر تحصیل فرزندان خود مشارکت داشته و به آن رسیدگی کننند. یکی از دلایل مهم آن، کم جمعیت بودن روستا می باشد. شاید از این گفته تعجب کنید، اما وقتی آمار دانش آموزان پایین تر از نصاب لازم برای تشکیل کلاس عادی است و به ناچار کلاس چند پایه¬ی تشکیل شده کار معلم کلاس را پنج - شش برابر کرده است. کمبود جمعیت در روستا نیز موجب عدم تاسیس نهادهایی در روستا شده است که کار اولیاء را چند برابر کرده است.
در روستاهای پرجمعیت ساختارهایی مانند: شرکت¬های تعاونی، شعبه¬ی نفت، محل جمع آوری شیر، نانوایی، درمانگاه، مخابرات و... تاسیس شده و قسمتی از امورات خانه به آنها تفویض شده. اما در روستاهای کم جمعیت ، همه¬ی این فعالیت¬ها را اولیا خود انجام می دهند که وقت زیادی را می طلبد. پختن نان در خانه، بردن مریض به درمانگاه شهر و حتی چوپانی گوسفندان نیر به عهده¬ی اولیاء است. دلیل دیگر عدم مشارکت اولیاء بی سوادی و یا کم سوادی و زیاد بودن تعداد فرزندان آنان است در هر حال عدم مشارکت اولیاء زنجیره¬ی ارتباط در حلقه¬ی فرآیند آموزشی را از هم پاره می کند که ترمیم آن مشکل است. اهمیت مشارکت اولیاء در بیش تر تحقیقات ثابت شده و همه¬ی صاحبنظران به آن تأکید ورزیده اند، بسیاری از صاحبنظران عرصه ی تعلیم و تربیت علاقه¬ی والدین را مهم ترین عامل پیشرفت می داند.
*راه حل: تحقیقات و تجربه هر دو ثابت کرده است که بیش تر از آن که بی سوادی یا فقر اولیاء مانع مشارکت آنان در امر تحصیل فرزندان باشد، درگیر نساختن و توجه نکردن آنان در این عدم مشارکت دخیل بوده است.
سعی کنید در هر فرصتی، در جلسات انجمن اولیاء، مراسم عزاداری، جشن¬ها، مناسبت¬ها، در مسجد، در مزرعه و... قسمتی از پیشرفت¬های فرزندان آنان را یادآوری، سپس برای رفع نکات ضعف آموزشی آنان از اولیاء کمک بخواهید. اولیاء حداقل کمکی که می توانند در حل فرزندان خود معمول دارند آن است که قسمتی از کارهای جنبی فرزندان خود در امر کشاورزی و دامداری و ... را کم کنند.
2- فقر مالی اولیاء
بسیار دیده شده است که اولیاء دانش آموزان به خاطر مبلغ اندکی که صرف تمهید مقدمات فرزند خود خواهند کرد، مانع ثبت نام آنان در مدرسه شده اند.
* راه حل1: اولیای دانش آموزان کلاسهای چند پایه حقوق بگیر نیستند که در آخر هر ماه مبلغی را دریافت کنند بلکه کشاورزان و دامدارانی هستند که تنها موقع فروش محصول خود پول دریافت می کنند با دادن فرصت برای پرداختن پول کتاب و... جلوی بسیاری از این ترک تحصیل¬ها گرفته می شود.
هر ساله در افزایش پوشش تحصیلی مبالغی به دانش آموزان کمک شده و لوازم التحریر و کیف و کفش و لباس تحویل می شود که در حال حاضر در این راه حل کمتر توجه می شود.
* راه حل 2: شعبه¬ی انجمن اولیاء و مربیان اداره¬ی آموزش و پرورش منطقه در این خصوص می تواند حتی کفش و لباس آنان را تهیه کند. از هماهنگی با این نهادها دریغ نورزید.
* راه حل3: فضایی را در مدرسه ایجاد نکنید که تعدادی از تشریفات و امکانات زائد که مستلزم پرداخت وجه از طرف اولیاء است رشد کند. مانند لباس¬های ورزشی گران قیمت یا ... .
* راه حل 4: به دانش آموزان آموزش دهید که بیش تر دانشمندان و بزرگان و پیغمبران خدا از خانواده¬های فقیر بوده¬اند و بدین وسیله عزت نفس آنها را تقویت کنید.
* راه حل 5: می توان از کمیته امداد در خصوص رفع مشکلات مالی دانش آموزان کمک گرفت.
* راه حل 6: واریز هزینه سرانه به حساب مدرسه.
* راه حل7: دریافت کمک از افراد خیّر.
* راه حل 8: دریافت کمک از شورای اسلامی شهر (شورای روستا و دهیارها).
* راه حل 10: دریافت کمک از کشاورزانی که پرداخت زکات دارند برای دانش آموزان بی بضاعت.
3- سنگینی حجم کار معلمان
در کلاس¬های چند پایه معاون آموزگار یا آموزگار ضمن ندریس، کار مدیریت، دفتر داری و... را بر عهده دارد که مسلماً ضمن اتلاف قسمتی از انرژی و وقت معلم، گاهی حجم کار، ذهن وی را آشفته و تحت الشعاع قرار می دهد.
* راه حل1: یکی از کارکردهای آموزش و پرورش، مسئولیت پذیر بارآوردن دانش آموزان است. سالهای سال است که ما به غلط این شیوه را به کودکان و حتی معلمان آموزش داده این که افراد با سواد و تحصیل کرده آشغال را به زمین ریخته و فردی بی سواد باید آن را جمع کند. این فرهنگی نیست که به درد جامعه بخورد که در یک آموزشگاه 500 نفری که همه در حال تحصیل و آموختن یا آموزش دادن علم هستند، نسبت به نظافت محیط خود اقدام نکنند و فقط خدمتگزار آموزشگاه این وظیفه را برعهده بگیرد. به دانش آموزان عادت دهید که محیط خود را تمیز و پاکیزه نگهدارند و گروهی را برای این کار مشخص کنید تا با برنامه ریزی و مشارکت دانش آموزان کارهای خدماتی و تدارکاتی (خرید نفت و…) را انجام دهند. این شعار زیبا که برای برداشتن هر زباله ای قامتی خم می شود نباید فراموش شود.
* راه حل 2: در ابتدای سال تحصیلی در یک جلسه¬ی توجیهی، بین اولیاء تقسیم کار کنید تا اموری را که آنها می توانند انجام دهند به عهده¬ی آنان بگذارید مثل تعمیرات و... .( از شوراها و دهیارها که معتمد مردم هستند کمک بخواهید)
* راه حل 3: در زمان مفید آموزشی هرگز کار اداری را دنبال نکنید و به منبع زمان اهمیت بدهید که قابل برگشت نیست. یک نفر از "ولتر" نویسنده و فیلسوف و متفکر فرانسوی سوال می کند :« آن چیست که همواره حداکثر ندامت و پشیمانی را به بار می آورد و بیش از هر چیز دیگری مورد بی توجهی قرار می گیرد؟ ولتر جواب می دهد: « زمان» زیرا عامل زمان حالت مادی ندارد که بتوانیم آن را تصرف کنیم فقط آن که مقدار محدودی در اختیار ماست و قابل پس انداز هم نیست!»
4- بی ثباتی نیروی انسانی :
بی ثباتی نیروی انسانی خصوصاً در سیستم¬هایی که سلیقه ای عمل می کنند. ضرر جبران ناپذیری بر پیکره¬ی آموزش و پرورش می زند. عادت پیدا کردن دانش آموزان به یک سلیقه و عوض شدن آن در یک سال بعد چیزی نیست که به سهولت آن را به روال عادی برگرداند.
نیروی انسانی با توجه به معضلات آموزشی و پرورشی روستاها که وضعیت موجود را تبیین می کند. می خواهند به یک وضعیت مطلوب برسند. یعنی فاصله¬ی وضع موجود و وضع مطلوب همان نیاز است که این نیاز را با شرکت در سازماندهی و انتخاب محل خدمت جدید می خواهند برطرف کنند.
اما هر روستایی و هر کلاسی مشکلات خاص خود دارند که جابجایی محل خدمت راه چاره¬ی آن نیست. راه حل این مشکل در دست طراحان و مسئولان نظام آموزشی کشور است که با دادن امتیاز ویژه ای برای معلمان چند پایه، ثبات نسبی را در نیروی انسانی این کلاس¬ها آفریده و مشکل دیگری بر خیل مشکلات این کلاس¬ها نیفزایند. در مناطق آموزشی هرساله یا عرفاً هر 3 سال یکبار سازماندهی کلی صورت می پذیرد و معلمان در روستاها و مدارس و کلاسهای چند پایه جا به جا می شوند.
5- سوء تعذیه
تاکنون مطالعات انجام یافته، رابطه¬ی بین سوء تغذیه و برخی مشکلات یادگیری و آموزشی، مانند عدم پیشرفت تحصیلی ، غیبت¬ها، نمرات امتحانی، هوش و عملکرد فرد در کارهای ذهنی را آشکار ساخته است.
محققانی مانند "پولیت گالیکوز " در یک بررسی که روی کودکان (9تا11) ساله انجام داده اند متوجه شدند که کودکانی که شب گرسنه خوابیده و صبح روز بعد نیز صبحانه نخوردند در مقایسه با دانش آموزانی که صبحانه مقوی خورده بودند از گلوکز که سوخت مصرفی مغز انسان است پایین تری برخوردار بودند.
بررسی دیگری روی گروه کودکان (9 تا 11) ساله نشان داد که نخوردن صبحانه باعث می شود که این کودکان در آزمون¬های حل مساله اشتباهات یادی مرتکب شوند اما اثر مهم صبحانه نخوردن وقتی مشخص شد که این کودکان در آزمون¬های یادآوری حافظه¬ی کوتاه مدت در مقایسه با دانش آموزانی قرارگرفتند که صبحانه خورده بودند. بنابراین قاطعانه می توان گفت: یادآوری اطلاعاتی که تازه آموخته شده با خوردن صبحانه افزایش می یابد. * راه حل: اولیاء دانش آموزان را به امر مهم توصیه کنید تا به کمیت و کیفیت غذای کودکان خود رسیدگی کنند و اگر مدرسه¬ی شما جزو مناطق محروم است که تغذیه رایگان داده می شود، این تغذیه را اول صبح بدهید و تشویق کنید که حتماً بخورند.
معمولاً دانش آموزان لقمه نانی را با خود به مدرسه می آورند و حتی دیده شده است که در کلاس درس هم سعی دارند آن را بخورند. مانع غذا خوردن آنها نشوید. اما عادت دهید که در زنگ تفریح این کار را انجام دهند و به آنها توضیح دهید که شما مخالف غذا خوردن آنان نیستید بلکه مخالف خوردن غذا در سرکلاس هستید. در تعدادی از کشورها صبحانه خوردن در مدارس معمول است. تحقیق روی این موضوع اثبات کرده است که این عمل تأثیر فراوانی به حضور فعال تر دانش آموزان در مدارس و بهبود نمرات آنها داشته است.
6- غیبت بیش از حد دانش آموزان :
دلایلی که در ابتدای بحث مشکلات غیر آموزشی تحت عنوان «عدم رسیدگی و مشارکت اولیاء دانش آموزان در امر تحصیل فرزندان خود» بر شمردیم همان دلایل، در غیبت دانش آموزان نیز تأثیر دارد. عدم تقسیم کار در روستاهای کم جمعیت به دلیل عدم تأسیس نهادهای زیر ساختی، حجم کار روستائیان را افزایش می دهد و اولیاء ناچارند قسمتی از کار خود را به فرزندان تفویض کنند که غیبت دانش آموزان براثر این پدیده، بیش تر در ماه¬های فروردین، اردیبهشت و خرداد (فصل پرکار روستائیان) روی می دهد. معمولاً دانش آموزان روستایی با یک سرما خوردگی، جهت مداوا عازم شهر می شود تا تحت درمان قرار گیرد، ایاب و ذهاب آنان علاوه بر طول درمان، مدت غیبت آنان را افزایش می دهد.
* راه حل: درابتدای سال اعلام کنید که به سه نفر از دانش آموزانی که کمترین غیبت را در طول سال داشته باشند جایزه خواهید داد یا با هماهنگی اداره به اردوی کوتاه مدت اعزام خواهیدکرد. علاوه بر آن، توجیه اولیاء تأثیر مهمی در کاهش غیبت دانش آموزان دارد.
7- پایین بودن حق سرانه مدارس چند پایه
سرانه هم چنان که از اسم آن معلوم است ضرب ثابت یک مبلغ در تعداد دانش آموزان است. سرانه اختصاص داده شده، از طرف اداره به چنین مدارسی به علت پایین بودن آمار دانش آموزان خیلی ناچیز است. بررسی ها نشان داده است که بیش از 40 درصد این رقم صرف کرایه بابت حمل و نقل و خرید میز و صندلی و سوخت زمستانی و ... می شود.
* راه حل: سعی کنید با استفاده از خودروهای اداره با هماهنگی اداره یا با استفاده از وسیله نقلیه عمومی روستا که معمولاً به مراکز بخش و بالعکس رفت و آمد می کنند. این موضوع را حل کنید تا در هزینه صرفه جویی شود. با توجیه کردن اولیاء از مشارکت مالی آنان برخوردار شوید در این امر اولیاء بهترین یاری کننده مدارس هستند.
8- فضای نامناسب آموزشی:
به دلیل پایین بودن هزینه مربوط به تعمیرات که برحسب کلاس درسی توزیع می شود، تعمیرات لازم در این مدارس صورت نگرفته و روند تخریب فضای آموزشی تسریع می شود.
* راه حل: در بین روستاییان، معمولاً تعدادی کارگر ساختمانی است که به صورت فصلی در شهرهای بزرگ کار می کنند و در فرصت ایجاد شده به روستا مسافرت می کنند که هماهنگی با این عزیزان زحمت کش مخصوصاً با مسئولیت دادن می توان قسمت عمده ای از تعمیرات را بر عهده¬ی آنان گذاشت به طوری که هزینه¬¬ی مصالح ساختمانی را تعداد دیگری از اولیاء و کار ساختمانی و تعمیرات را اینها به عهده بگیرند. تجربه نشان داده است که معمولاً با کمال میل این کار را می پذیرند.
9- نبود امکانات بهداشتی:
صاحب نظران اعتقاد دارند که رعایت مسائل بهداشتی بیشتر از آن که به امکانات مربوط شود، به فرهنگ رعایت مسائل بهداشتی وابسته است. متاسفانه در روستاها با چنین مشکلی مواجه هستیم. کم توجّهی اولیاء دانش آموزان به مسائل بهداشتی گاهاً به تعطیلی مدرسه منجر شده است و بیماری های فصلی و مسری با سرایت به دانش آموزان دیگر، کلاسها را به حالت تعطیلی کشانده و موجب پایین آمدن ضریب بهره وری شده است.
* راه حل: مادران بیش تر از پدران در این مورد می توانند شما را یاری کنند و با دعوت از یک پزشک(مرکز بهداشت- خانه بهداشت) می توانید اولیاء و دانش اموزان را به این امر مهم توجیه کنید که همیشه مواظب حالات جسمی دانش آموزان بوده و شعار «پیش گیری بهتر از درمان است » را رعایت کنید. کارت واکسیناسیون کودکان را کنترل و همیشه با واحد بهداشت همکاری داشته باشید .
10- غیبت معلمان به دلیل عدم بیتوته در روستا:
اگر معلمان کلاس¬های چند پایه در محل خدمت بیتوته ننمایند، مشکلات شمرده شده را باید در عدد دو و حتی بیشتر ضرب کنید. در بسیاری از موارد مانند رسیدگی به تکالیف و تصحیح اوراق دانش آموزان و طراحی و تدریس... توضیح دادیم که معلمان می توانند در خارج از وقت آموزشی این امور را انجام دهند.
عدم بیتوته معلمان ضایعات جبران ناپذیری برکلاسهای چندپایه متوجه می کند که به طور خلاصه به شرح زیر می باشد.
1) رفت و آمد معلمان به صورت روزانه موجبات خستگی جسمی و روحی آنان را فراهم نموده و قسمتی از کارایی آنان را از بین می برد.
2) رفت وآمد معلمان هزینه¬ی زیادی در بردارد که با توجه به حقوق کم معلمی یک منبع هزینه¬ی دیگر را نیز افزایش می دهد.
3) رفت وآمد معلمان اکثراً با تأخیر همراه است که آثار زیان باری را متوجه دانش آموزان می کند.(ورود در شنبه با تاخیر و خروج در چهارشنبه با تعجیل صورت می گیرد.)
4) مدت تأخیر از وقت مفید آموزشی آنان کسر می شود.
5) در این صورت معلم به عنوان یک الگوی بی نظمی سرمشق دانش آموزان قرار می گیرد.
6) موجب اعتراض اولیاء و از بین رفتن جو صمیمی در محیط روستا می گردد که بعد از آن توقع و انتظار هرگونه کمک از آنها بی معنی می شود.
7) در غیاب معلم، دانش آموزان بی نظمی ایجاد نموده و گاهی باعث برخورد فیزیکی می شوند.
8) در غیاب معلم دانش آموزان، بخصوص در فصل سرما در محوطه آموزشگاه منتظر مانده و بیمار می شوند.
9) امکانات آموزشگاه از قبیل میز و صندلی، درب و ... زود مستهلک می شود.
10) حدس و گمان دانش آموزان مبنی بر آمدن یا نیامدن معلم، موجب بی تفاوتی در انجام تکالیف ارائه شده می گردد.
11) رفت و آمد معلمان در فصل سرما باعث بیماری خود او شده و غیبت وی را موجب می شود.
12) رفت و آمد معلمان موجب عدم پی گیری دقیق فرآیند آموزشی می شود.
13) دربرخی مواردباعث مراجعات وشکایات اهالی روستاازچگونگی حضوروبی نظمی معلمان به ادارات متبوع میگردد.
14) شخصیت حقیقی معلم روستا و جمعیت شرافتمند معلمان بالاخص معلمان ابتدایی که زحمتکش ترین و صادق ترین نیروهای شاغل هستند زیر سوال می رود.
15) ارتباط مثبت و سازنده معلم با اهالی روستا و جامعه روستایی را برهم زده و همچنین نمی تواند ارتباط صحیح و درستی را با اهالی روستا ایجاد نماید.
*راه حل : نمایندگی های مناطق و همچنین مدیران و همکاران مجتمع های آموزشی و پرورشی به عنوان ناظران و راهنمایان آموزشی باید در این مواقع مداخله موثر داشته و آموزگاران کلاس چند پایه را به وظیفه حساس و خطیر خود مطلع نموده و روند حضور و ارتباط موثر با جامعه روستایی را اصلاح و بهبود بخشند تا از این طریق کمیت و کیفیت آموزشی ارتقاء یابد.
● سایر پیشنهادات :
۱) معلم کلاس درس چند پایه باید با روشها ، فنون وراهبردهای متعدد تدریس آشنا بوده وآنان را بطور اثر گذار برای جلب رضایت مندی دانش آموزان به کار گیرد.
۲) در کلاس های درس چند پایه، دانش آموزانی با سنین مختلف و توانایی های متفاوت حضور دارند معلم نباید فقط با تکیه بر یک روش به ارائه محتوا بپردازد. (تفاوت های فردی دانش آموزان در نظر گرفته شود)
۳) معلم باید طرح درس روزانه اش را به دقت آماده کند تا دانش آموزان پایه های مختلف را به انجام فعالیتهای یادگیری سودمند وادار سازد.
۴) به کارگیری راهبردهای تدریس باید همراه با انعطاف پذیری باشد .در برخی مواقع نیاز است برای اثر گذاری بیشتر ، راهبردهای تدریس با توجه به نوع محتوا و نیازمندی دانش آموزان مورد بازنگری قرار گیرد.
۵)گروه بندی بر پایه توانمندی به عنوان یک راهکار در نظر گرفته شود.گروه بندی بر پایه های تحصیلی غیر یکسان در کلاس های چند پایه فرصت مناسبی را برای فعالیت های مشارکتی و پویا فراهم می کند.
۶) گاهی فعالیت یکسان برای همه دانش آموزان کلاس ارائه شود. شمار زیادی از فعالیت ها را می توان طراحی کرد که دانش آموزان پایه های اول تا پنجم در انجام دادن آن ها شرکت کنند.
۷) معلم شرایطی ایجاد کند تا دانش آموزان از همدیگر یاد بگیرند . نظر به اینکه در بسیاری از موارد یاد گیرندگان بزرگسال الگوی یادگیری بسیار خوبی برای یادگیرندگان تازه کارند.
۸) با مشارکت در گروه های یادگیری ، معلم به مثابه یک عضو فعال می تواند خود به عنوان عضوی در گروه یادگیری دانش آموزان پایه سوم، چهارم و پنجم وششم وارد شده و ایفای نقش نماید.
۹) معلم کلاس درس چند پایه متوجه توانایی طبیعی دانش آموزان برای شناخت و کنجکاوی باشد و بر پایه این ویژگی دانش آموزان فعالیتهای یادگیری مناسبی را طراحی و به آنان ارائه دهد. (تفاوت های فردی دانش آموزان در نظر گرفته شود)
"
باآرزوی توفیق روزافزون و تشکرو سپاس ویژه از تلاش و کوشش بی دریغ همکاران شاغل درکلاسهای چندپایه"
منابع:
1- آقازاده وفضلی، راهنمای آموزش در کلاس های چندپایه ،مقدمه .
2- امیدزاده ،علی ،1375،بررسی مسائل و مشکلات کلاس های چند پایه روستاهای تابعه ی ناحیه 1 زنجان.
3- شکوهی ، غلامحسین ، 1385، تعلیم وتربیت و مراحل آن ، مشهد،انتشارات آستان قدس رضوی .
4- آقازاده ، ، محرم، فضلی ، رخساره، تابستان 1384 ، تهران ،انتشارات آییژ، راهنمای آموزش در کلاس های چند پایه .
5- مطالعات آقای محمد یمینی سرخابی ، شهرستان میاندوآب.
6- وبلاگ فیروز حاجی.
مطالب مشابه :
فرم ارتقای رتبه شغلی
- نقاط قوت در زمینه وظایف وظایف ومسولیت های شغلی : خلاقیت و نوآوری در این زمینه
شرح وظایف یک معلم
شرح وظایف یک معلم عدم پيشرفت تحصيلي و سعي در تقويت نقاط قوت و اتخاذ تدابير لازم جهت های
كشف توانمندي هاي منابع انساني و بكارگيري آن
فعالیت¬ها و در نهایت را برای رفع نقاط ضعف در ثانیه¬های پایانی، مربی
چگونه میتوان رابطه بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و اعتماد بنفس را بوجود آورم؟
من آموزگاری در این زمینه نقاط قوت و توانایی های مسئولیت در کلاس و
مشکلات کلاس های چند پایه(گرد آوری توسط همکار محترم آقای انور حاجی زاده).
دهید تا نقاط قوت و ضعف فردی و در هر شغلی عامل در زمینه¬های آموزشی و
الگوهای موفق مدیریت درمدارس کوچک
اشتباه در زمینه آموزش و زمینه های شور و نقاط قوتشان بگویید و در
برچسب :
نقاط قوت در زمینه وظایف و مسئولیت های شغلی اموزگاری