عکس های سنندج عکسهای کردستان درباره استان کردستان جاهای دیدنی و تاریخی تاریخچه و اماکن زیارتی

kurdistan

شهرهای استان

سنندج، (به کردی سنه Sine) مرکز استان کردستان ایران است. سنندج يكي از شهرهاي قديمي كردستان می‌‌باشد كه تاريخ آن به قبل از ميلاد مسيح بر می‌‌گردد.اين شهر كه داراي آثار قديمي از دورههاي قبل از ميلاد 'قبل از اسلام و دوران اسلامي می‌‌باشد. اين شهر بين كردستان جنوبي و شمالي قرار دارد و شاه راه ارتباط سريع جنوب غربي ايران به شمال غربي ايران است.

نام سنندج در آغاز به شکل "سنه دژ" بوده به معنی دژ سنه. سنه نام منطقه‌ای بوده که سنندج در آن قرار گرفته است. در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شده است که آب شهر و ناحیه را تأمین می‌سازد. زبان مردم سنندج کردی است. جمعیت این شهر حدود 358084 نفر است .البته بر طبق آمار جديد خود كشور ايران جمعيت اين شهرستان با توابع بالغ بر 750000نفر می‌‌باشد

جاذبه های گردشگری شهر سنندج

از مناطق دیدنی این شهرستان مي توان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قديمي شهر، پارک دیدنی آبيدر (اميريه)، خانه ي كرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد. در 65 کیلومتری سنندج دهستان نوگل(نگل)واقع است که به دليل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زيادي را به خود جذب كرده است.

سقز

سَقِّز یکی از شهرهای استان کردستان ایران است. شهرستان سقز که در قسمت شمالی استان کردستان واقع است از شمال به شهرستان بوکان،از شرق به شهرستان دیواندره و از غرب به بانه محدود است. جمعیت این شهرستان ۲۰۸۵۹۹ نفر و شهر دیگر آن صاحب است موقعیت طبیعی و نحوه استقرار شهر در دامنه ارتفاعات و رودخانه‌ای که از کنار آن می‌‌گذرد، این شهر را به یکی از زیباترین شهرهای استان کردستان تبدیل کرده است.

نام امروز سقز از نام قوم سکه یا سکا سکاها یا سکز به یادگار مانده است و سکز همان ساکز است. در روزگار مادها سکاها فراوان به مرزهای ایران می‌تاختند.اینان گاه با آشور همپیمان می‌شدند و زمانی زیر فرمان خود مادها با آشوریان می‌جنگیدند. به دنبال حمله مجدد آشور به مادها خشتریته برای پایان دادن به حملات اشور با ماننا و سکاها پیمان دوستی بست و عملا با اشور وارد جنگ شد. در حدود سال 650 پ. م. پادشاهی ماد دولت بزرگی در ردیف ماننا و اورارتو و عیلام بود. بعد از سکاها کیمری‌ها (یکی دیگر از قبایل صحرانشین شمال قفقاز) به منطقه شمال غرب ایران حمله کردند و در سر راه خود، دولت اورارتو در غرب دریاچه اورمیه و شرق آناتولی را نابود کردند.

هووخشتره، بزرگترین پادشاه ماد در ده سال اول حکومتش موفق شد که رابطه اش را با پادشاه سکاها، پروتوثیس، به اتحاد متقابل تبدیل کند. هووخشتره ارتشش را به دو قسمت پیاده نظام مجهز به نیزه و سوارنظام تیر انداز (شکلی که از سکاها آموخته بود) تقسیم کرد و دولت نیرومندی در ماد تشکیل داد. در روزگار هووخشتره، پس از انقیاد سکاها در ماد، گروهی از سکاها را به غرب ماد کوچاندند و این سرزمین را به نام آنان سکزی یا ساکز خواندند که اکنون به سقز معروف است.

گفته می‌شود که این شهر با نام ایزیرتا در نخستین اتحاد ماد، پایتخت مادها بود. سرکردگان ماد در اطراف شهر استحکاماتی برای خود ساختند که از آن جمله زیویه و قپلانتوی کنونی (آدامائیت) را می‌توان نام برد. در این زمان سارگن دوم پادشاه آشور به سرزمین ماد تاخت، مادها شکست خوردند و ایزیرتا، زیویه و آدامائیت را ویران کرد.

اسامی محلات سقز

شهر سقز سابقاً در دشتی در جنوب غربی شهر فعلی قرار داشت که اکنون به کهنه سقز یا سقز کهنه معروف است. شهر فعلی ابتدا در اطراف بازار به وجود آمد و قدیمی‌ترین محله، همان محله بازار شهر است که بعداً در اثر ارتباط تبریز، سنندج و بانه طرفین جاده‌ها آن آباد شد. در حال حاضر، موقعیت طبیعی و نحوه استقرار شهر در دامنه ارتفاعات و رودخانه‌ای که از کنار آن جاری است، این شهر را به یکی از زیباترین شهرهای استان کردستان تبدیل کرده است.

شهر سقز دارای محلاتی است که اسامی خود را به صورت سنتی و برگرفته از زندگی روزمره گرفته اند معروفترین این محلات که در حال حاضر رایج هستند عبارتند از : محله کریم آباد محله شاناز(شهناز) محله بلوار(بلوار بانه) محله سیلو و سی و دو متری

دیدنی‌ها

بازار قدیمی سقز

دژ باستانی زیویه
دریاچه سد شهید کاظمی

در ۶۰ کیلومتری شمال شهرستان سقز قرار گرفته است وجود این دریاچه از لحاظ ورزشهای آبی و صید ماهی قابل توجه می‌‌باشد

گروه‌های موسیقی و رقص کردی

یکی از ویژگیهای مهم شهرستان سقز رونق موسیقی است. به طوریکه به نسبت جمعیت و وسعت خود تعداد زیادی گروه موسیقی و رقص کردی را در خود جای داده است. که با توجه به اجرای برنامه‌های مختلف این شهر یکی از کانون موسیقی استان کردستان شده است.

بانه

بانه نام شهری است در استان کردستان واقع در مرز غربی ایران.

شهر بانه مرکز شهرستان بانه در فاصله 270 کیلومتری شمال غربی سنندج در ابتدای راه آسفالت بانه - مهاباد قرار گرفته است.

پیش از اسلام طایفه‌ای زرتشتی به نام قه‌قو بر این منطقه حاکم بودند که در حمله اعراب و بعد از آن، اختیار دینی‌ها حکومت آن را به دست گرفتند. تا میانه‌های سده سیزدهم هجری نام اصلی شهر بانه‌ به‌روژه (آفتابگردان) بود و قباله‌هایی نیز وجود دارد که در همه آن‌ها مرکز بانه روستای به‌روژه نامیده شده است. این شهر یک بار پیش از جنگ جهانی اول و بار دیگر در زمان جنگ جهانی دوم دچار آتش سوزی شدیدی شد. اکنون گورستان شمال شرقی شهر را بانه کهنه یا کهنه بانه می‌‌نامند. علت تغییر نام و جابجا شدن محل شهر به واسطه شیوع بیماری‌های وبا و طاعون بود که هر چند سال یک بار شایع می‌‌شد و چون بازماندگان، محل اولیه را آلوده می‌‌پنداشتند، ازنو در جای دیگری به ایجاد شهر و ده می‌‌پرداختند. آتش سوزی و جنگ‌های قبیله‌ای یکی دیگر از عوامل جابجا شدن محل شهر بود. در بانه آبادی‌هایی به نام‌های نیزه دوکهنه به روژه کهنه، سیاومه کهنه، آرمرده کهنه، توده کهنه و غیره هم شنیده می‌‌شود. ولی آبادی‌هایی نیز با همان نام‌ها بدون واژه کهنه وجود دارد. نام بانه را از واژه کردی بان به معنی "بلندی" یا جای بلند و متأثر از ارتفاعات و نحوه استقرار و موقعیت شهر بانه می‌‌دانند. ارتفاع 1525 متری شهر از سطح دریا و چشم انداز بلندی‌های پیرامون آن موجب گردیده است که مردم برای رسیدن به شهر مسیر زیادی را به طرف سربالایی طی کنند. نام بانه را به معنی خانه (منظور اقامتگاه و آبادی و مسکن است) و اردو (منظور اردوگاه سربازان است) و پادگان (شهر دو قلعه بزرگ داشته) نیز تفسیر کرده اند.

مریوان

مریوان نام یک شهر و همچنین یک شهرستان در استان کردستان ایران واقع در غرب کشور ایران است.

شهرستان مریوان از شمال به شهرستان سقز،از شرق و جنوب شرقی به شهرستان سنندج، از جنوب به بخش نوسود از شهرستان پاوه و از غرب و شمال غربی به خاک عراق محدود است. شهر مریوان در 125 کیلومتری شمال غربی سنندج قرار دارد.

تاریخچه

شهر مریوان در حدود یک سده پیشینه تاریخی دارد. یکی از شاهزادگان قاجار به نام فرهاد میرزا که کمی پیش از مشروطیت در این محل حکومت می‌‌کرد، در مریوان قلعه‌ای بنا کرد که جریان بنای آن را در کتیبه‌ای که به دیوار مسجد دارالاحسان (مسجد جامع سنندج) نصب کرده، شرح داده است. این شهر مرزی در همسایگی دولت عثمانی قرار داشت و به دستور ناصرالدین شاه قاجار در سال 1282 هـ .ق قلعه‌ای مستحکم در آنجا احداث شد. در سال 1286 هـ .ق حاج فرهاد معتمدالدوله بر استحکام قلعه افزود و آن را شاه آباد نامید. در کنار همین قلعه نظامی، روستایی به وجود آمد که به نام قلعه (مریوان) نامگذاری شد. در داخل شهر به دستور حاج معتمدالدوله یک باب قنات، حکام و آب انبار احداث شد. بعد از حاج فرهاد معتمدالدوله، حاج محمد علیخان ظفرالملک قعله را وسعت داد و در داخل آبادی شاه آباد چندین باب منزل، یک کاروانسرا و قناتی دیگر احداث کرد. بعدها کلیه این تأسیسات در اثر شورش و هرج و مرج عشایر کرد منطقه، ویران شد. در اوایل حکومت پهلوی، حاکم وقت در روستای موسک دژی بنا نهاد که امروزه از آن به عنوان پادگان استفاده می‌‌شود و فاصله چندانی با شهر ندارد.

نقاط دیدنی

وجود دریاچه زریوار در غرب شهر مریوان زیبایی خاصی به این شهر بخشیده و آن را به یک ناحیه تفرجگاهی تبدیل کرده‌است.

از نقاط دیدنی و جذابیتهای گردشگری این شهر می‌‌توان از کوه کانی چرمه، قلعه الهام، قلعه مریوان (قلعه هلوخان)، دریاچه زریوار، آبشار کویله، بازار مرزی باشماق، بازار داخل شهر و پوشش جنگلی اطراف مریوان نام برد.

دریاچه زریوار در غرب شهر مریوان، در استان کردستان و از مکانهای دیدنی و گردشگری این استان است. طول دریاچه زریوار حدود 5 کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر است. حداکثر عمق آن حدود 50 متر است.

در افسانه هاي مردم منطقه آمده است كه شهري باستاني به نام زريبار به جاي درياچه وجود داشته است كه به دليل دعاي شر يك درويش(مرد روحاني كرد)، به عذاب اهورامزدا دچار شد و غرق شد این دریاچه بزرگترین در یاچه ی آب شیرین جهان به شمار می رود در زمان جنگ ایران و عراق یکی از مهمترین پایگاههای نظامی ایران بود که بعد از جنگ صحنه خرابی های آن به جای ماند که بعد از چندین سال به این دریاچه از طرف دولت بودجههایی اختصاص داده شد. ای دریاچه آب شیرین یکی از قطبهای جهانگردی و ایرانگدی به شمار می آید .

عکسهای زیبا از مریوان

بیجار شهر بیجار یکی از شهر های استان کردستان است که مرکز شهرستان بیجار می باشد.

از جاذبه های گردشگری این شهرستان می توان قلعه قم چقای را نام برد.

این قلعه در 45 کیلومتری بیجار و روی یکی از کوه های بلند منطقه قرار دارد . موقعیت جغرافیایی این قلعه به دو دلیل از هیبت و عظمت خاص برخوردار است ؛‌ نخست آن که از یک سو به دره ای مشرف است که در قدیم به دره شاهان شهرت داشت و تیعه های بلند وهولناک این کوه با پرتگاه های مخوف و بلند ، بالا رفتن از آن و رسیدن به دژ را بسیار دشوار میکند . از سوی دیگر ، از جنوب غربی ، جنوب شرقی و شرق نیز به پرتگاهی دیگر مشرف است . از این رو ، ایجاد استحکامات برای این قلعه لازم نبود . اما درسمت شمال که پشته از ارتفاع کم تری برخوردار است ، بقایای دیواری عریض و محکم از سننگ لاشه با ملات و برج های نیم استوانه موجود است . دروازه قلعه در این سمت قرار دارد . بقایای این حصار یاد آور دیوارهای تخت سلیمان و احتمالا به دوره ساسانی تعلق دارد .

در پای پشته سنگی ، حصارهای دیگری از قرون وسطی ، عمود بر بستر رودخانه کشیده شده است . استحکام قلعه ونشانه های ساختاری بنا از جمله پی های خانه هایی که مشهود است نیز این گمان را تقویت می کند که این قلعه ساسانی باشد . در سطح نیز سفال های دوره اسلامی ( قرن 6 و 7 ه.ق ) به چشم می خورد . خارج از قلعه در سمت شمال غربی ، روی پشته پست تر ، بقایایی از دیواره ها و تراس بندی ها دیده می شود . این پشته از طریق پلکانی که از سنگ کوه تراشیده شده با اراضی مرتفع شمالی مرتبط بود .

آب انباری که به ارتفاع 40/1 متر در کوه ساخته شده ، تونل با 42 پله راهرویی که آن را هم دردل کوه حفر کرده اند ، نشانه های دیگری از اهمیت ویژه این قلعه و آب انبار آن است .

سنگ های تراش خورده «قم چقای » دارای مشخصاتی نیست که بر مبنای آن بتوان زمان ساخت بنای قلعه را به دقت تعیین کرد ،‌با این حال به احتمال قوی می توان آن را متعلق به دوره های پیش از میلاد مسیح ، مثلا دوره مانایی و ماد دانست که تا دوره های ساسانی واسلامی نیز مورد استفاده بود . منبع های ذخیره آب که توسط تونل پله داری به پایین راه می یابد ، تا حدودی به آب انباری که در زندان سلیمان وجود دارد شبیه است و نشانه دیگری از قدمت قلعه تا دوره مانایی است .

دیواندره

شهرستان دیواندره در فاصله 97 کیلومتری شمال مرکز استان کردستان ایران یعنی شهر سنندج قرار دارد. مساحت آن 4203 کیلومتر مربع و است.این شهرستان به علت وجود دشتهای بسیار وسیع اوباتو و سارال از مراکز مهم تولید گندم و دامداری استان کردستان است و این فعالیتها در زندگی مردم این منطقه نقش اساسی دارد. این شهرستان از نظر آب و هوایی یکی از مناطق سردسیر و برفگیر کشور محسوب می‌‌شود. مردم این شهرستان به زبان کردی تکلم می‌کنند و مرکز آن شهر دیواندره است.

جاذبه‌های فرهنگی و گردشگری

غار باستانی کرفتو

این غار در فاصله 72 کیلومتری از شمال دیواندره در نزدیکی روستای یوزش باش کندی قرار دارد و ازپر جاذبه‌ترین مکانهای گردشگری استان می‌‌باشد .کتیبه‌ای یونانی بر سر در یکی از اتاق‌های طبقه سوم وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام برده است. در معماری این غار علاوه بر ایجاد اتاق‌ها و راهروهای عبوری، سعی شده تا اتاق‌ها با هم مرتبط باشند و نورگیرهای به سمت بیرون تعبیه شده و بر دیوارهای غار در بعضی از اتاقها نقوشی به صورت تجریدی از حیوانات، انسان و گیاه حجاری شده است

با توجه به پژوهش‌های به عمل آمده، در دوران میان‌زیوی کرفتو در زیر آب بوده و در اواخراین دوره ارتفاعات آن از آب خارج شد. غار کرفتو از غارهای آهکی و طبیعی است که در ادوار مختلف جهت استفاده و سکونت انسان تغییر حالت داده و به معماری صخره‌ای در چهارطبقه در دل کوه حفر شده است. طول غار حدود ۷۵۰متر است و راههای فرعی متعددی از آن منشعب می‌‌شود. در طول این غار تغییرات و دگرگونی‌های عمده و دخل و تصرفات بسیار در آن به وجود آمده و حجاران هنرمند، به زیبایی فضاهایی را در مدخل‌های غار تراشیده و اتاقها، راهرو و دالانهای متعددی را به وجود آورده اند. این غار در سال۱۳۷۹ گمانه زنی شده با بررسی باستان شناختی در محوطه بیرون و داخل غار آثاری از دورانهای مختلف به دست آمد. کشف تراشه‌ای سنگی در طبقه چهارم و محوطه بیرون غار می‌‌تواند نشانه‌ای از استفاده انسان‌ها در دوران پیش از تاریخ از این غار باشد.

ورودي غار کرفتو

منطقه سارال

یکی از مناطق بومگردی (اکوتوریستی) استان است که در غرب دیواندره واقع می‌‌باشد

منطقه چهل چشمه

در شمال غربی دیواندره کوههای چهل چشمه قرار دارد که هر ساله جمعیت زیادی از گردشگران و کوهنوردان از این منطقه دیدن می‌‌نمایند

عکس های سنندج عکسهای کردستان درباره استان کردستان جاهای دیدنی و تاریخی تاریخچه و اماکن زیارتی