زندگينامه مخترعين اولين هواپيما ((ارويل رايت و ويلبر رايت))

ارويل رايت و ويلبر رايت

نام فارسي : ارويل رايت و ويلبر رايت
سال ولادت و فوت : 1948 – 1871 میلادی

از آنجا كه موفقيت‌هاي اين دو برادر كاملاً با يكديگر ممزوج و درهم پيچيده شده است بنابراين آنها را به هم ملحق كرده و سرگذشت آنان تحت يك عنوان واحد بيان خواهد شد. ويلبر رايت در سال 1876 در «ميل ويل» اينديانا به دنيا آمد و ارويل رايت به سال 1871 در «ديتون» اوهايو زاده شد. هر دو برادر تحصيلات دبيرستاني داشتند ولي هيچ‌كدام موفق به دريافت ديپلم نشدند.

اين دو جوان در زمينه مكانيك نابغه بودند و به موضوع پرواز انسان علاقه زيادي داشتند. در سال 1892 مغازه‌اي را دائر كردند كه در آن به فروش، تعمير و ساخت دوچرخه مشغول شدند. اين كار پول مورد نياز را براي كار مورد علاقه آنان، تحقيقات هوانوردي، تأمين مي‌كرد. آنان با ولع تمام، نوشته‌هاي كساني مثل اوتوليتلينتهال، اوكتاو چانوت و ساموئل لانگلي را كه در زمينه هوانوردي كار كرده بودند، مطالعه كردند و در سال 1899 كار خود را آغاز نمودند. با بيش از چهار سال كار در دسامبر 1903 تلاش‌هاي آنان با موفقيت به نتيجه رسيد.

براي برخي ممكن است موفقيت برادران رايت تعجب‌انگيز باشد مخصوصاً هنگامي كه دريابند افراد فراواني كه در اين راه تلاش كردند با شكست مواجه شده بودند. براي موفقيت آنان چند دليل مي‌توان ارائه داد. اولاً دو فكر و دو انديشه بهتر از انديشه واحد كارايي دارد. برادران رايت هميشه با يكديگر كار مي‌كردند و همكاري و همگامي كاملي با هم داشتند. ثانياً آنها عاقلانه بر آن شدند كه قبل از اينكه براي ساخت هواپيماي موتوردار تلاش كنند به يادگيري چگونگي پرواز بپردازند. اين نكته در ظاهر بي‌معني به نظر مي‌رسد: چگونه مي‌توان بدون داشتن هواپيما پرواز كردن را ياد گرفت؟ در پاسخ بايد گفت كه برادران رايت با استفاده از گلايدر چگونگي پرواز را فراگرفتند. آنها كار با بادبادك‌ها و گلايدرها را در سال 1899 آغاز كردند. سال بعد اولين گلايدر كامل خود را كه مي‌توانست يك نفر را حمل كند، براي آزمايش به كيتي هاوك در كاروليناي شمالي آورندو نتيجه آزمايش آن چنان رضايت‌بخش نبود. آنان دومين گلايدر كامل را در سال 1901 و سومين گلايدر را در سال 1902 ساختند و آزمايش كردند. در گلايدر سوم برخي از مهمترين اختراعات آنان به كار برده شده بود (بعضي از اختراعات اصلي آنها بيش از آنكه مربوط به اولين هواپيماي موتوردار باشد در ارتباط با گلايدر بود.) آنها با گلايدر سوم بيش از يكهزار پرواز موفقيت‌آميز انجام دادند. برادران رايت قبل از اينكه ساخت اولين هواپيماي موتوردار را آغاز كنند بهترين و با تجربه‌ترين خلبان‌هاي گلايدر در جهان بودند.

تجربه پرواز با گلايدر سومين عامل موفقيت آنها را فراهم آورد. نگراني اصلي بسياري از كساني كه قبلاً براي ساخت هواپيما تلاش كرده بودند آنان بود كه چگونه وسيله اختراعي خود را از زمين بلند كند. اما برادران رايت دريافتند كه بزرگ‌ترين مشكل چگونگي كنترل هواپيما در آسمان خواهد بود. از اين جهت آنان بيشترين وقت و تلاش خود را صرف يافتن راههايي براي ثبات وضعيت و كنترل هواپيما در خلال پرواز كردند. آنان موفق به اختراع وسايلي براي كنترل محور سه گانه هواپيماي خود شدند و به اين ترتيب توانستند به قدرت مانور كاملي دست يابند.

برادران رايت در طراحي بال هواپيما نيز كار مهمي انجام دادند آنها دريافتند كه نمي‌توانند به اطلاعاتي كه در اين زمينه قبلاً چاپ و منتشر شده بود، اعتماد كنند. بنابراين آنان براي خود يك تونل هوا ساختند و در آن بيش از دويست شكل مختلف بال را آزمايش كردند. بر مبناي اين آزمايشات آنها موفق شدند جدولي تهيه نمايند كه در آن چگونگي فشار هوا بر بال با توجه به شكل با توصيف شده بود. از اين اطلاعات سپس براي طراحي بال‌هاي هواپيماي خود استفاده كردند.

عليرغم تمام اين دستاوردها اگر برادران رايت در مقطع مناسبي از زمان قرار نداشتند، نمي‌توانستند موفق شوند. تمام تلاش‌ها براي پرواز در نيمه قرن نوزدهم محكوم به شكست غير‌قابل اجتناب بود. ماشين‌هاي بخار نسبت به نيرويي كه توليد مي‌كردند بسيار سنگين بودند. همگامي‌كه برادران رايت در صفحه ظاهر شدند ماشين‌هاي درون سوز كارآمد اختراع شده بود. با اين حال چون وزن ماشين‌هاي درون‌سوز متعارف نسبت به نيروي توليد آن بسيار زياد بود استفاده از آن در وسايل پروازي امكان نداشت. از آنجا كه به نظر نمي‌رسيد هيچ‌يك از توليدكنندگان بتوانند ماشين سبك‌تري توليد كنند بنابراين برادران رايت با كمك يك مكانيك،‌ خود چنين ماشيني را طراحي كردند. اين نيز نشانه ديگري از نبوغ آنها بود. با اين كه وقت كمي براي طراحي اين ماشين گذاشتند ولي موفق شدند ماشيني بسازند كه نسبت به تمام ماشين‌هايي كه اغلب توليدكنندگان قادر به ساخت آن بودند، تفوّق و برتري داشته باشد. علاوه بر اين برادران رايت مجبور بودند ملخ‌هاي هواپيما را نيز طراحي كرده و بسازند. ملخي را كه از آن در سال 1903 استفاده شد حدود 66 درصد كارايي داشت.

اولين پرواز روز هفدهم دسامبر 1903 در«كيل دويل هيل» نزديك كيتي هاوك كاروليناي شمالي انجام شد. برادران رايت در آن روز دو پرواز انجام دادند. اولين پرواز كه توسط ارويل رايت انجام شد تنها دوازده ثانيه به طول انجاميد و مسافت طي شده حدود 120 فوت بود. مدت زمان پرواز ويلر رايت 59 ثانيه و مسافتي كه او طول 852 فئت بئد. ساخت آن هواپيما كه برادران رايت آن را « فلاير 1» ناميدند كمتر از يكهزار دلار براي آنان هزينه داشت. وزن آن حدود 750 پند و طول آن 40 فوت بود. ان هواپيما هم اكنون در موزه‌ي ملّي هوا و فضا در واشنگتن مي‌شود.

تنها پنج نفر شاهد اولين پروازها بودند و معدودي از روزنامه‌ها روز بعد، آن هم نه خيلي دقيق به آن اشاره‌اي كردند. روزنامه‌ي محلي آنها «ديتون اوهايو» چنين رويدادي را به كلّي ناديده گرفت. در واقع پنج سال ديگر زمان لازم بود تا عموم مردم در سراسر جهان دريابند كه پرواز انسان واقعاً عملي شده است.

پس از انجام پرواز‌هاي مزبور در كيتي هاوك برادران رايت به زادگاه خويش، ديتون، بازگشتند و دومين هواپيماي خود(فلاير2) را ساختند. در سال 1904 بدون آنكه توجه زيادي را جلب كنند با آن هواپيما 105 پرواز انجام دادند. (فلاير3) كه مدل اصلاح شده و قابل استفاده‌تري بود در 1905 ساخته شد. حتي زماني كه آنها پروازهاي زيادي در اطراف ديتون انجام داددند باز هم بسياري از مردم باور نمي‌كردند كه هواپيما اختراع شده است. در سال 1906 روزنامه «هرالد تريبون» در چاپ پاريس خود مقاله‌اي درباره برادران رايت داشت كه عنوان آن «پروازكنندگان يا دروغگويان» بود.

به هر حال در سال 1908 برادران رايت به تمام ترديدها خاتمه دادند. ويلبر يكي از هواپيماهاي خود را به پاريس برد و در انظار عموم چند پرواز با آن انجام داد و شركتي را براي بازاريابي اختراع خود تأسيس كرد. در ايالات متحده ارويل نيز به انجام كارهاي مشابهي پرداخت.

متأسفانه در 17 سپتامبر 1908 هواپيمايي كه ارويل با آن در حال پرواز بود دچار سانحه شد و سقوط كرد. يكي از سرنشينان آن هواپيما كشته شد، پا و دو دنده ارويل شكست كه پس از مدتي بهبود يافت. اين تنها حادثه‌ي جدّي بود كه برادران رايت در تمام پروازهاي خود داشتند. به هر حال پروازهاي موفقيت‌آميز او دولت ايالات متحده را ترغيب كرد تا براي ساخت و تحويل هواپيما به وزارت جنگ آن كشور قراردادي با برادران رايت انضا نمايد. در سال 1909 در بودجه فدرال مبلغ سي‌هزار دلار براي هونوردي نظامي اختصاص داده شد.

براي مدتي دعواي حقوقي قابل توجهي در مورد ثبت اختراع بين برادران رايت و رقبايي كه مدعي آن شده بودند جريان داشت. اين دعاوي سرانجام در سال 1914 با صدور راي به نفع برادران رايت خاتمه يافت. در خلال اين مدت ويلبر به تب تيفوئيد مبتلا شد و در سال 1912 در گذشت. وي هنكام مرگ 45 سال داشت. اوريل رايت كه در سال 1915 تمام منافع مالي خود را در شركت هواپيماسازي فروخت تا سال 1948 زنده بود. هيچ يك از اين دو برادر ازدواج نكردند.

عليرغم تحقيقات فراوان پيشين در اين زمينه و وجود بسياري از تلاش‌ةاي و ادّعاها، مسلم است كه برادران رايت شايسته و سزاوار بيشترين افتخار و اعتبار براي اختراع هواپيما هستند. عمده‌ترين عامل براي تعيين جايگاه آنان در اين فهرست ارزيابي شخص از اهميّت خود هواپيما مي‌باشد. از نظر من اهمّت هواپيما از اهميّّت ماشين چاپ و يا ماشين بخار كه تمامي شكل زندگي بشر را دستخوش تغييري بنيادين كردند، به مراتب كمتر است. البته بدون ترديد هواپيما اختراعي بسيار برجسته و درخشان است كه هم در صلح و هم در جنگ كابرد دارد. در طي چند دهه هواپيما سياره بزرگ ما را جمع وجور كرده وآن را به دنياي كوچكي تبديل نمود. به علاوه انجام موفقيت‌آميز پرواز انسان مقدمه‌اي براي توسعه و گسترش سفرهاي فضايي بود.

براي قرن‌‌هاي بيشمار پرواز رؤياي انسان بود. مردمان كارآزموده همواره بر اين باور بودند كه قاليچه پرنده داستان‌هاي هزارو يك شب تنها يك رؤيا است و نمي‌تواند در دنياي واقعي وجود داشته باشد. تنوع برادران رايت به اين رؤياي ديرينه بشر تحقق بخشيد و افسانه پريان را به واقعيت تبديل كرد

زندگينامه مخترعين اولين هواپيما ((ارويل رايت و ويلبر رايت))

مطالب مشابه :

زندگینامه مخترعان و دانشمندان بزرگ جهان، به نشر رسید

زندگينامه مخترعين اولين هواپيما ((ارويل رايت و ويلبر رايت))

زندگینامه الکساندرگراهامبل:

زندگینامه کارل بنز

بیوگرافی دانشمندان ایرانی(1)

تاریخچه بزرگترین اختراعات جهان تاریخچه مشهورترین اختراعات جهان تاریخچه اختراعات

زندگینامه الكساندرگراهام بل