ماجرای عزیز خان لوطی پاچنار

آقا عزیز از شاهزادگان قاجاری بود که با نسبت دوری به این خاندان متصل می شد و به سبب همین فاصله دور خویشاوندی با خاندان قاجار، مستمری ماهیانه درباری آنقدر نبود که کفاف زندگی او را بدهد، لذا آقا عزیز خان، بر آن شد تا جامه درباری را از تن بیرون کرده و جامه لوطیان را بر تن کند تا شاید به مدد موقعیت اجتماعی جدید خود بتواند امرار معاش کند.

جسارت و شجاعت او پس از چندی سبب شد تا سرآمد لوطیان و اشرار دوره خود شود به گونه ای که تعریف می کنند در نزاعی که در مسجد شاه تهران در ماه رمضان رخ داد یک تنه با نگهبانان قاطرخانه درگیر شد و 12 نفر آنها را زخمی نموده و ما بقی آنها را وادار به فرار نموده بود.

با همه شرارتها اما از او خصلتهای خوبی نیز روایت شده که یکی از آنها اینکه عزیز خان هیچگاه نامردی نکرده و به ناموس و اهل و عیال مردم چشم بد ندوخته بود و مردم محله به اعتبار او از گزند دستبرد و دست درازی اشرار در امان بوده اند. اما با همه خصائل نیکوی فردی، عزیز خان سرکرده اشراری بود که محلات پاچنار، آب سردار، حیاط شاهی و قاجار اسباب سلب آسایش عمومی بودند

آن سالها روال بر این بود که به سبب گرمای طاقت فرسای تابستان، مردم تهران در فرصتهای مناسب عزم خارج شهر نموده و به مکانهای مرتفع اطراف تهران برای سیاحت و زیارت روانه می شدند.

مقبره امام زاده داود از جمله مکانهای زیارتی مورد علاقه عموم تهرانیان بود که در تابستان مقصد بسیاری از مسافران تهرانی بود. با توجه به کثرت مسافران این مکان زیارتی اما امکانات مناسب اسکان در سر مزار مهیا نبود و جز چند اتاق زواری، مکان دیگری برای استقرار مسافران نبود.

در یکی از تابستانهای گرم تهران، عزیز خان با نوچه های خود به امامزاده داود می رود. آنها بر اثر ازدحام مسافران مکان مناسبی برای استقرار پیدا نمی کنند تا اینکه متوجه یکی از اتاق های زواری می شود که توسط چند زن تنها اشغال شده بود.

نوچه های عزیز خان در صدد بر میآیند تا زنها را از اتاق بیرون کرده و خود جای آنها را بگیرند. زنان که شرایط را اینگونه می بینند با داد و بیداد کمک می خواهند و طلب یاری می کنند. صدای آنها به گوش اشرف الذاکرین و میرزا لطف الله صدر الواعظین که از بزرگان واعظین روزگار خود بودند می رسد که اتفاقا در نزدیکی آنها با خانواده برای زیارت منزل گزیده بودند. ایشان به دادخواهی زنها با لوطیان به مشاجره بر می خیزند که با گستاخی نوچه های عزیز خان مواجه شده و با بدترین الفاظ از انجا رانده می شوند.

پس از این واقعه سوار بر اسب شده و به تاخت به سمت منزلگاه ییلاقی نظام الملک، مسئول نظمیه تهران که در همان حوالی بود روانه می شوند و شرح واقعه را به او می گویند. نظام الملک چند نفر از گزمه ها را روانه کرده و لوطیان را به بند کشیده روانه تهران می کند. در تهران حکم بر تنبیه آنها کرده و آنها را به فلک می بندد.

عزیز خان که می بیند در صورت خوردن چوب پیش نوچه هایش دیگر مجال گردنکشی را نخواهد داشت با طپانچه به سمت فراشان نظمیه شلیک می کند که تیر او به خطا رفته و آسیبی به آنها نمی رساند.

نظام الملک پس از این واقعه دستور می دهد که عزیز خان را به زندان بازگردانند و سپس عریضه ای به شاه نوشته و از او درخواست تعیین تکلیف می کند.

ناصر الدین شاه نیز دستور میدهد تا دست او را قطع کرده تا مایه عبرت دیگر لوطیان شهر شود. با اجرای حکم در منظر عمومی عزیز خان هیچگاه نتوانست به شکوه گذشته بازگردد و اعتبار و آبروی خود را به یکباره از دست داد.

خانواده عزیز خان به تظلم خواهی به اعتبار شاهزاده بودن او به سراغ دربار رفتند و با همراه کردن مخالفان نظام الملک در دربار بر آن شدند که ایشان را به سبب تنبیه یکی از شاهزادگان قاجار مورد استنتاخ قرار دهند ولیکن با توجه به دستور مکتوب شاه در اجرای حکم، آنها کاری از پیش نبردند.

تا سالها حکایت عزیز خان و جرأت نظام الملک نقل محافل مردم تهران بود.

shahrnameh.com

ماجرای عزیز خان لوطی پاچنار

مطالب مشابه :

خطوط اتوبوس تندرو BRT تهران

اطلاع رسانی زمان رسیدن اتوبوس از طریق پیامک

آغاز عملیات احداث پایانه اتوبوسرانی در جنوب تهران

سفر به گنبد کاووس (روز اول)

خاطره پروفسور حسابی درباره بنیانگذاری دانشگاه تهران

ماجرای عزیز خان لوطی پاچنار

اشنایی کامل با شهرتهران-قسمت سوم

محل برگزاری کنگره چهاردهم

شهرستان بهارستان به نقشه تقسيمات كشورى اضافه شد

چند مقاله گرفته شده از سازمان نقشه برداری کشور1