مراسم عقد و عروسی در روستای بیجقین

از گذشته در روستای بیجقین رسومات و تشریفات خاصی در مراسم عقد و عروسی اجرا می شود که هم اکنون بسیاری از آنها با کمی تغییر هنوز هم اجرا می شوند.

اِلچلِک (خواستگاری):

معمولا در روستای بیجقین جوانها از اعتماد به نفس کافی برخوردار بوده لذا، اولین حرکت برای شروع این امر خیر و شکل گرفتن سنت حسنه ازدواج معمولا توسط پسران دم بخت انجام می گیرد. وقتی پسر یک خانواده به دختری علاقه مند می شود موضوع را به مادر و یا خواهر خود اطلاع می دهد و مادر نیز موضوع را به اطلاع بزرگتر و پدر خانواده می رساند. و یا مادر آقاپسر چند دختر خانوم روستا را زیر نظر می گیرد و با مقایسه آنها از لحاظ زیبایی واخلاق و هنر و با در نظر گرفتن خواسته ی پسر یکی از دختر خانوم ها را انتخاب می کنند و سپس اعضای خانواده با مشورت در کنار هم در مورد این موضوع تصمیم گیری می کنند و در صورت مثبت بودن نتیجه مشورت یکی از اعضای فامیل مثل عمه و یا خاله و یا خود مادر خانواده مامور مطرح کردن موضوع خواستگاری با خانواده عروس می شود. و در صورت مثبت بودن جواب خانواده دختر در مرحله اول (برای آشنایی بیشتر) نماینده خانواده داماد به خانه برگشته و موافقت خانواده دختر را به اطلاعسایر اعضاء خانواده خویش می‌رسانند و دو خانواده شبی را برای مراسم خواستگاری رسمیتعیین می کنند. در این شب افرادی از خانواده داماد به خانه عروس می‌روند و بعد از احوالپرسی وتعارفات، از طرف بزرگ خانواده داماد ، موضوع خواستگاری را مجدداً با پدر دختر مطرح می کنند. و این پدر خانواده دختر است که چند روز برای مشورت با افراد فامیل مهلت می‌خواهد تا بعد از چند روز نظر نهایی خود را به اطلاع خانواده داماد برسانند. خانواده داماد با در نظر گرفتن شرایط آقاپسر از لحاظ خدمت سربازی، شغل، درآمد، تحصیلات و غیره در مورد جواب نهایی خواستگاری تصمیم می گیرند. در صورتمثبت بودن نظر خانواده دختر، موضوع از طرف مادر دختر به مادر پسر اطلاع داده می‌شود. حالا دیگه وقت شروع آشنایی ها و قرار و مدارها برای به هم رساندن این دو گل نوشکفته است.

آداخ (نامزدی) :

خب حالا که دو خانواده در مورد شکل گیری این ازدواج به توافق رسیده اند دو طرف با مشورت همدیگر شبی را برای برگزاری مراسم نامزدی و یا بله برون انتخاب می کنند. در این مراسم از بزرگان فامیل و آشنایان نزدیک دوخانواده دعوت بعمل می آید. و خانواده داماد در این شب با شیرینی و گل و یک حلقه به خانه دختر می‌روند و بعد از احوالپرسی ومبارک باد گفتن، زنان هلهله می‌کنند و شیرینی بین حاضرین پخش می‌نمایند و مراسمشیرینی خوران برقرار می‌شود و وسپس بزرگ مجلس کله قندی را به شیرینی ومیمنت میشکنند و قسمت شکسته شده کله قند را به داماد تحویل میدهد و هدیه ای در قبال ان دریافت می کند و همچنین هدیه های که توسط اطرفیان خانواده داماد آورده شده به عروس هدیه می شود و سپس جشن و پایکوبی می کنند. و مهمتر از همه اینکه در این شب کلیه قرار مدارهای عروسی در مورد شیر بها، مهریه، خرج، جهاز و غیره توسط بزرگان فامیل وخانواده تعیین میشود.

مراسم شیرینی خوران (جشن عقد) :

جشن عقد معمولا پس از بله برون و بعد از طی مراحل عقد و ثبت ازدواجدر تاریخی که معمولا در شب بله برون تعیین شده، بطور مفصل تر برگزار می شود . بعد از مراسم بله برون خانواده پسر به همراه عروس خانوم، پدر و مادر عروس و چند تن از همراهان او به شهر قیدار رفته و پس از طی ازمایشات به محضر می روند و خطبه عقد را جاری می کنند و بعد از صرف ناهار به بیجقین برگشته و با جشن و شادی مهیای مراسم شیرینی و جشن عقد می شوند. هر دو خانواد ه عروس و داماد فامیل ها و آشنایان خود را دعوت می کنند. خانواده داماد به اتفاقمهمانان بعد از ظهر بعد از صرف ناهار به همرا داماد به منزل عروس خانم می روند و شروع به جشن وپایکوبی می کنند همچنین در این مراسم معمولا مهمانان به عروس و داماد کادو هدیه می کنند.

خنا گجه سی (شب حنا بندان):

حنا بندان شب قبلاز عروسی است که این جشن در منزل خانواده عروس برگزار می شود در این مراسم هر دو خانواده عروس و داماد فامیل، آشنایان و مهمانان خود را دعوت می کنند. بعد از صرف شامخانواده داماد همراه با مجمه های حنای تزئین شده راهی منزل خانواده عروس می شوند. در این شب زیبا یکی از بزرگان خانواده عروس بر کف دست داماد و همچنین یکی از بزرگان خانواده داماد بر کف دست عروس حنا گذاشته و اطرافیان و مهمانان حاضر به جشن و پایکوبی می پردازند. همچنین در این مراسم عروس و داماد هر کدام بر دست یکدیگر حنا می گذارند. بدین ترتیب مراسم حنابندان انجام می گیرد.

جشن عروسی:

در روز عروسی داماد طی مراسمی کت و شلوار دامادی خود را می پوشد. در این مراسم که قبل از ناهار روز عروسی انجام می گیرد یکی از بزرگان خاندان داماد کت داماد را بر روی دوش او می اندازد و جمعیت حاضر تهنیت و شادباش می گویند. سپس داماد در اتاقی دیگر در حضور ساق دوشها و اعضای فامیل، کت و شلوار و لباسهای دامادی خود را بر تن می کند. و بعد به همراه چند تن از همراهان عروس او را به آرایشگاه می برد. بعد از اتمام کار هایآرایشگاه داماد با ماشینی که تزئین شده به دنبال عروس رفته و او را دوباره به منزل پدر عروس برده و در آنجا در طی مراسمی خاص عروس به داماد و خانواده او سپرده می شود. جمعیتی که در محوطه خانه پدر عروس نظاره گر مراسم بوده و رقص و پایکوبی می کنند بعد از خارج شدن عروس و داماد از منزل پدر عروس آنها را تا خانه پدر داماد همراهی می کنند و با موتور و ماشین، به دنبال ماشین عروس حرکت می کنند. در بین راه معمولا عروس و داماد در طبیعتی زیبا از ماشین پیاده شده و با همدیگر قدم می زنند و حاضران هم در کنار آنها به رقص و پایکوبی می پردازند. بعد از رسیدن به خانه داماد تازه مراسم اصلی شروع می شود. خیل عظیمی از جمعیت در اطراف خانه داماد منتظر رسیدن ماشین عروس و همراهان هستند. با رسیدن این کارناوال شادی مردم به پا می خیزند و صدای ساز و آواز شروع می شود. دوستان داماد و اعضای خانواده به رقص و پایکوبی می پردازند داماد نیز از ماشین پیاده شده و همراه دوستان و ساق دوشها می رقصد. لحظه ای بعد داماد به همرا ساق دوشها و دوستان خود به بالای پشت بام رفته و سیب و انار به سوی جمعیت پرتاب می کند. و جمعیت حاضر خصوصا جوانها سعی می کنند تا سیب و یا انار پرتاب شده را در هوا بگیرند. که این رقابت ایجاد شده بین جمعیت هیجان خاصی را بوجود می آورد. سپس داماد از پشت بام پایین آمده و دست عروس را گرفته و به منزل خودشمی برد. و جمعیت نیز کم کم به خانه های خود رفته تا برای مراسم شام و تویانا دوباره به منزل داماد برگردند.

تویانا : هدیه ایست که به عنوان یک قرض و یا هدیه بصورت پول نقد از طرف خانواده های روستا در شب عروسی به خانواده داماد داده میشود. در یافت کننده تویانا که پدر داماد است معمولا به نوبه خود در مراسم عروسی دیگران شرکت کرده و با دادن تویانا این قرض گرفته شده را ادا می کند.

دواخ قاپما...(جشن پاتختی):

روز فردای شب عروسی مهمانان خانم خانواده عروس ناهار به منزل خانواده داماد میروند و بعد از صرف ناهار جشن می گیرند. در این مراسم عروس نشسته بر جایگاهی خاص پارچه قرمزی بر سر دارد که یکی از زنان بزرگ فامیل با خواندن شعر و دعای خیر پارچه را از روی سر عروس باز می کند در این حین معمولا پسر نوجوان و یا خردسالی که در جمع حاضر است پارچه را از دست زن قاپ زده و پا به فرار می گذارد که معمولا برای گرفتن پارچه باید انعام و یا پاداشی به او داده شود که باب میلش باشد. لذا دلیل نامگذاری این مراسم به دواغ قاپماخ بر گرفته از این رسم قدیمی است. در این مراسم عروس و داماد به همراه هم می رقصند و مهمانان با دادن شاباش شادی خود را ابراز می کنند و درآخر مراسم مهمانان به عروس کادو می دهند.

آیاغ آشما... ( مراسم پاگشا):

پس از اتمام مراسم عروسی، عروس و داماد به همراه بزرگان و اعضای خانواده داماد برای بازدید از خانواده عروس از طرف پدر و مادر عروس به شام دعوت می شوند. و بار دیگر دو خانواده با رابطه ای بسیار صمیمی تر دور هم جمع می شوند. همچنین دیگر اعضای فامیل دو خانواده از عروس و داماد برای شام و یا ناهار دعوت می کنند تا شروعی باشد برای بازدیدهای بعدی و اینگونه فامیلهای جدید شروعی تازه برای این ارتباط فامیلی ایجاد می کنند.

مراسمی که دیگر اجرا نمی شوند و منسوخ شده اند:

حمام بردن عروس:در عصرروز قبل از مراسم عروسی دوستان و بستگان عروس همراه دو ساقدوش که دو تازه عروس که از طرف خانواده عروس و داماد میباشند با همراهی دختران و زنان روستا با جشن و شادی او را به حمام عمومی روستا می بردند و و پس از حمام لباس نو بر تن عروس می کردند و او را با دود کردن اسفند و فرستادن صلوات از حمام به بیرون آورده و ساقدوشها در اطراف او قرار می گرفتند و دختزان و زنان اطراف او را احاطه کرده و با ساز و دف او را به خانه باز میگرداندند و در خانه پدر عروس مقداری حنا درست کرده و ا بر ناخن و یا کف پای عروس می گذاشتند و به رقص و پایکوبی می پرداختند. مراسمی شبیه این در مورد آقا داماد نیز اجرا می شد.

چورک یاپماق (نان پختن): این قسمت از مراسم که هم اکنون منسوخ شده، تا قبل از حدود ده سال پیش در روستای بیجقین ادامه داشت. در این مراسم چند روز مانده به شروع مراسم عروسی خانواده داماد چندین کیسه آرد مرغوب تهیه کرده و با تقسیم کردن هر کیسه آرد به چهار و یا پنج قسمت آن را در بین خانواده های همسایه و فامیل پخش می کرد تا کار پخت نان را انجام دهند. برای پخش این آردها معمولا چند نوجوان رو در نظر می گرفتند که یک دستگاه فرغون به هر کدام می دادند که کیسه آردها را در آن گذاشته و بین بانوان لیست شده توزیع کنند. یک روز مانده به عروسی می دیدی که بانوان مورد نظر با مجمه هایی بر روی سر وارد خانه خانواده داماد می شدند و نانهای دست پخت خودشان را تحویل می دادند. اینجا بود که مقایسه ای بین آنها انجام می گرفت و بانوی اول روستا در پخت نان مشخص می گردید.

دوستان عزیز ممنونم از همراهیتون. لطفا با نظرات خودتون کمک کنید که هم اطلاعات کاملتری رو بر روی سایت قرار بدم و هم باعث دلگرمی بنده شود. در ضمن من هیچ عکسی از مراسم عروسی در روستا رو در اختیار نداشتم که ارائه کنم لطفا اگر مایل بودید عکسهایی از مراسم عروسی خود تون رو بفرستید تا بر روی سایت قرار بدهم.

مراسم عقد و عروسی در روستای بیجقین

مطالب مشابه :

ایده برای مدل حنا , نمونه تزئین سینی حنا برای حنابندان

آموزش تزئینات و دکوراسیون خانه

طرحهای مختلف حنا

تزیینات حنابندان-مدلهای زیبای تزئین حنابندون

مراسم عقد و عروسی در روستای بیجقین

مراسم ازدواج در سیمکان