گزارشی که چاپ نشد!

گزارشی که چاپ نشد!

خیابان های تهران چرا اینقدر شلوغ شده؟!

پویا دبیری مهر

بر خلاف پیش بینی مسئولان که گمان می کردند با سهمیه بندی بنزین خیابان های تهران خلوت تر خواهد شد،این اتفاق هنوز نیفتاده است و این روزها ترافیک سرسام آوری در تهران مشاهده می شود که تاب و توان را برای پشت فرمان نشتن از شهروندان می گیرد؛ لااقل کناره خیابان ها شلوغ تر از گذشته شده است.

خیابان های تهران این روزها از یک سو شاهد صف طولانی مسافرینی است که به انتظار مرکبی ایستاده اند تا آنها را از خیابان های بوق و گرما و ازدحام برهانند و از سوی دیگر شاهد تاکسی هایی است که سرگردان خیابان ها شده اند، بدون آن که هدف خاصی داشته باشند.

تاکسی های گردشی دنبال مسافرانی می گردند که عاصی از انتظار طولانی، سرانجام تسلیم رانندگانی شوند که تنها مسافران دربستی را جابه جا می کنند. راننده ها لابد می دانند که سیستم حمل و نقل شهری در تهران آشفته تر از آن است که بتواند از عهده جابه جایی این حجم از مسافران بربیاید.

اتوبوس های شرکت واحد آنقدر باید در ایستگاه های بین راه بایستند و آنقدر با آن هیکل های درشت شان در ترافیک های بی انتهای خیابان ها گیر می کنند که هر مسیر را در دو برابر زمانی می پیمایند که می توان با اتوموبیل طی کرد.

حضور اتوبوس های وابسته به بخش خصوصی که به جای بلیط کرایه می گیرند هم نتوانست این مشکل را بر طرف کند. این اتوبوس ها آمدند تا مسافران را با سرعت بیشتر و در زمان کمتر جابه جا کنند اما در عمل توقف های آنها حتی بیشتر از توقف های اتوبوس های دولتی شد. چرا که این اتوبوس ها اجباری برای توقف تنها در ایستگاه های اتوبوس ندارند و به دلخواه مسافرانی که در حجم انبوه سوار می کنند، متوقف می شوند.

متروی تهران به واقع محفظه ای است خفقان آور که توده به هم فشرده ای از انسان ها را در خود حمل می کند. ایستگاه های مترو شاهد افرادی است که با باز شدن درهای قطار به بیرون استفراغ می شوند و تعداد جدیدی از مسافران منتظر با عجله به درون آن هجوم می برند.

موتورهای مسافربر بهترین وسیله برای رفت و آمد در خیابان های همیشه قفل شده پایتخت هستند. هرچند نرخ کرایه این موتورها آنقدری است که نتوان در مورد آنها به عنوان یک وسیله حمل و نقل همیشگی فکر کرد اما از زمانی که بنزین سهمیه بندی شد، نرخ کرایه این موتورها هم رشد سرسام آوری کرده است. هیچ نهاد دولتی یا خصوصی وظیفه ساماندهی به موتورهای کرایه ای را بر عهده ندارد. در نتیجه نرخ کرایه بستگی به قدرت راننده و مسافر در چانه زنی دارد.

هرچند حتی نهادهای نظارت کننده بر نرخ کرایه تاکسی ها هم نتوانسته اند از افزایش کرایه ها جلوگیری کنند. تاکسی های گردشی نرخ کرایه خود را افزایش داده اند و همین امر صحنه های هیجان انگیز درگیری های خیابانی راننده تاکسی و مسافر را که پیش از این هم تصویری متداول در شهر تهران بود، چندین برابر کرده است.

وضعیت برای تاکسی های خطی متفاوت تر است. سازمان تاکسیرانی مجبور شد بعد از اعلام سهمیه بندی بنزین به طور رسمی و البته بدون سر و صدا هشت درصد به نرخ کرایه ها اضافه کند. این هشت درصد اما دقیقا به مفهوم هشت درصد نبود. در بسیاری از مسیرها این هشت درصد به معنای به دست آمدن رقم دردسرسازی مانند مثلا 2750 ریال است. چنین نرخی برای کرایه تاکسی یعنی این که اگر راننده بتواند برایی بیشتری داشته باشد، نرخ کرایه در عمل 3000 ریال است و اگر مسافر سماجت بیشتری، نرخ کرایه 2500 ریال.

بنزین اما تنها برای راننده های تاکسی و مسافران تاکسی سوار دردسرساز نشده است. راننده های تاکسی های تلفنی مشکلاتی دیگر دارند. پس از هفته ها که دولت قول داده بود، کارت ویژه سوخت تاکسی های تلفنی را توزیع کند، تنها تعداد اندکی از این مراکز حمل و نقل عمومی توانسته اند برای رانندگانشان کارت سوخت تهیه کنند.

به گفته یک مدیر آژانس مشکل اصلی از آنجا ناشی می شود که دولت احتمال می دهد در صورتی که بخواهد به این تاکسی ها کارت ویژه سوخت بدهد، کسانی بتوانند نامشان را به عنوان راننده تاکسی تلفنی در لیست ها بگنجانند و البته هیچ تضمینی وجود ندارد که این لیست ها منعکس کننده واقعیت باشد.

دولت البته راه حلی پیشنهاد می دهد: راننده های تاکسی تلفنی می توانند روی اتوموبیل هایشان یک خط کلفت قرمز بکشند تا مشخص شود که در چنین موسسه ای مشغول کارند. اتحادیه آژانس داران اما این را نپذیرفته است. اتحادیه آژانس داران به این واقعیت اشاره می کند که بسیاری از شاغلین در موسسه های اتوموبیل کرایه ای، مشاغل دیگری دارند و چون چرخ های زندگی با درآمد حاصل از شغل اصلی شان نمی چرخد، مجبور شده اند ساعاتی از روز را به عنوان راننده تاکسی تلفنی مشغول کار شوند. از آنجایی که مسافربری در عرف جامعه ایران از منزلت بالایی برخوردار نیست، این افراد راضی نخواهند شد که شغل دومشان با آن خط های قرمز درشت آشکار شود.

سازمان تاکسیرانی ولی بری ساماندهی وضعیت مسافربرهای شخصی از همین راه حل استفاده کرد. هیچ نهاد صنفی نبود که بتواند با این تصمیم گیری مسئولان مخالفت کند چرا که مسافرکش های شخصی در اساس صنف محسوب نمی شوند. نتیجه از پیش معلوم بود. برخی مجبور شدند به خط های قرمز درشت روی اتوموبیل هایشان عادت کنند و برخی دیگر مجبور شدند به دلیل کمبود بنزین از خیر مسافربری بگذرند. آن هم در شهری که همین طوری هم سیستم حمل و نقل عمومی اش فلج است.

تقریبا بعد از ساعت دوازده شب رفت و آمد در مسیرهایی که خط اتوبوس شبانه ندارند غیر ممکن است چرا که تاکسی های تلفنی کار نمی کنند و مسافرکش های شخصی هم بنزینی ندارند تا کار کنند.

نتیجه این همه اما سرگردانی و ازدحام مسافرانی است که این روزها به تصویری معمول در کناره خیابان های تهران بدل شده اند. اتوبوس های شهری پر که در خیابان ها قدم می زنند، سالن های گرم و سرشار از بوی شور عرق بدن مترو، تاکسی هایی که در انتظار مسافرهای دربستی خیابان ها را گز می کنند، موتورهای مسافربر گران، صف های طولانی انتظار در ایستگاه های تاکسی های خطی و مسافرانی که در کناره خیابان ها همدیگر را له می کنند تا بتوانندسوار تاکسی شوند نتیجه اجرایی شدن تصمیمی است که ادعا می کرد خیابان های پایتخت را خلوت خواهد کرد. خیابان های تهران اما هنوز شلوغ مانده اند.

پاورقی -----------------------------------------------------------------------------------

*این گزارش 10 روز پیش برای BBC Persian نوشته شد،اما به دلایل نامعلومی دوستان تماس گرفتند و گفتند که گزارش جایگزین گذاشته اند و دیگر نیازی نیست!

*این وسط من و زمان 5 ساعته ای که برای نوشتن این گزارش گذاشتم چونان چوب دو سر طلا شدیم!

*یکی از دوستان گفت:آخر و عاقبت نوشتن برای رسانه های استکبار همینه آقا جون!تا تو باشی اینقدر به اونور آب فکر نکنی،آدم باش،به فکر نظامت باش!(عین گفته هاش بود).

*تا روز شنبه خداحافظ همه؛دارم می رم مسافرت و اندیشه پویا و شما را به خدا می سپارم،( کاریه ها،فکر نکنید مرفه بی دردیم که وسط هفته می ریم ددر...) ولی زیر چشمی نگاهی بهش دارما! یه وقت پیغام ناجور نذارید،فحش کشمون نکنید! هی با تو ام... آره،همین تو که فقط بلدی خرابمون کنی.مطبوعات کوچیکه ها...این جمله را بارها شنیدی ولی آدم بشو نیستی ...

گزارشی که چاپ نشد!

مطالب مشابه :

اسامی شرکت های همکار

بیش از 30 آگهی استخدامی استان زنجان

پارکلند؛اندوهی برای فقدان کندی

گزارشی که چاپ نشد!