به دنبال گذشته

شیخ شهرویی(شهرویی، شیرعلی، شیرالی و...)

پس از انتشار مقاله من تحت عنوان« ایلات ممسنی» در وبلاگ شخصی ام، برادر جویای تاریخ گذشته به نام میثم شهرویی با اینجانب تماس گرفته و در شناساندن سابقه شهرویی ها یا شیخ شهرویی ها به او کمک نمایم. من مطلب را خیلی جدی نگرفتم ، زیرا خود نیز گرفتار بودم تا اینکه مجدداً با بنده تماس گرفت. متوجه شدم واقعاً به دنبال موضوع است. آنچه از شهرویی ها می دانم و منابعی را که احتمال می دهم و اشخاصی را که شاید مطلع باشند برایش نوشتم . دیگر محققین عزیز در جای جای ایران و حتی خارج از ایران نسبت به موضوع اگر اطلاعی دارند و می توانند به نامبرده کمک نمایند از طریق این وبلاگwww.1442.persianblog.ir و یا به آدرس ایمیل[email protected] ارسال نمایند. از این رو مطلب را در وبلاگ خود می گذارم.

شهرویی در لغت نامه دهخدا اینطور آمده است. شهرویی .[ش َ ] (اِخ ) تیره ای از طایفه ٔ عکاشه ٔ هفت لنگ.(جغرافیای سیاسی کیهان ص74)رجوع بهطایفه ٔ عکاشه شود.

تیره شهرویی یا شیخ شهرویی در ممسنی از طوایفی هستند که نژادشان از اتابکان لر است. برابر اسناد موجود این طایفه از دوران صفویه تا میانه های دوران قاجار در کهکیلویه دارای سازمان ایلی بزرگی بوده اند. به دلایل گوناگون مثل فقر اقتصادی، اختلافات و کشت و کشتار قبیله ای، غارت میان ایلی از تعدادشان کاسته شد و به مناطق مختلفی چون ممسنی و بختیاری مهاجرت کردند.میرزا فتاح خان گرمرودی در سفر نامه ممسنی پیرامون این طایفه چنین می نویسد:«نظر به اینکه اکثری از طوایف بسیار بسیار شکست و فراری بودند مثل طایفه چرام که پارسال میرزا سلطان محمد خان غارت کرده و طایفه شیرعلی و طیبی و طایفه« شهرویی» که هریک از آنان بقدر نصف در میان بختیاری و رام هرمز و اعراب متفرق بودند، هرچه اهتمام شد انصافاً بقاعدة جابجانگشت و پنج شش روز اوقات این مطلب گردید».

فسایی در فارسنامه ناصری جلد دوم لیراوی ها را دو گروه بر شمرده . یکی لیراوی دشت و دیگری لیراوی کوه و شیرعلی(شیرالی) را در کنار طوایف طیبی، یوسفی و بهمئی را جزء طوایف لیراوی کوه آورده است.

دومورینی که در دربار قاجار مسئول ایجاد و سروسامان دادن به ساختار اداری مملکت ایران بوده است در این خصوص در کتابی تحت عنوان « عشایر فارس» ترجمه جلال الدین رفیع فر ، در زیر مجموعه لیراوی ها به تیرة شیرعلی چنین اشاره می کند« این تیره تا سال1256هـ- ق بیش از یکهزار خانوار داشت که از آن پس در سرتاسر خاک خوزستان پراکنده شدند.در سال1281 معتمدالدوله حاکم قدیمی کهگیلویه، شیرعلی ها را به منطقه آورد و در بخش ابوالفارس مستقر کرد(دومورینی،46).

این ایل که قبل از پراکندگی در نواحی خوزستان( اطراف بهبهان و هندیجان) زندگی می کردند، بخشی به ممسنی مهاجرت و در آنجا ساکن شدند.مکان آنها منطقه ای به نام جونکان(جونگون) است که تیره ای به همین نام دارد. مردم منطقه جونگان و دم قنات و اطراف آن و بقیه که در شهر نورآباد زندگی می کنند بر این باورند که ریشه آنها از طایفه شهرویی بوده که از کوه شهروی گچساران به جونگان مهاجرت کردند. شیخ شهرویی به عللی که ذکرش رفت به این منطقه تحت قلمرو طایفه بکش ممسنی آمده و «پهوندیها» را که ساکنان اولیه این منطقه بودند ، با درگیری و نزاع مطیع خود کردند.از جمله طوایفی که بعداً بدانها پیوستند می توان به: محمد صالحی ، دره شوری و شیخ خونامات اشاره کرد.

در حال حاضر بخشی هایی از این قوم در کناررودخانه کمبل، دشمن زیاری کهگیلویه در منطقه قلعه دختر، ویسی در بیست کیلومتری جنوب شرقی بهبهان و بخشی در ایل بابایادی بختیاری اقامت دارند.

به دنبال گذشته

مطالب مشابه :

به دنبال گذشته

تاریخچه شول

پیشینه تاریخی شهرستان پاسارگاد

شهرستان فسا - فارس

درباره مبارک آباد

تاریخچه روستای اکبرآباد(قسمت اول)

منبع شناسی تاریخ ایران اسلامی

چهره هاي ماندگار وبرتر نورآباد ممسني

پیشینه منطقه فال