نگهداری از بخیه های جراحی
امروز میخوام راجع به یه موضوعی باهاتون صحبت کنم .
در مورد نگهداری از بخیه های جراحی . چه تو سزارین و چه تو ان وی دی (زایمان طبیعی ). نگهداری از این تنسزیون ها خیلی مهمه که نباید بیخیالش باشین .
اگه خوب ازشون مواظبت نشه ممکنه عواقب خطرناکی داشته باشه .
انسزیون در سزارین :
بعد از اینکه از بیمارستان مرخص شدین ، میتونین برین حموم ( نه اینکه برین بشینین تنتونو کیسه بکشین !!!!!! فقط یه دوش چند دقیقه ای ) . نکنین 10 روز صبر کنین و بعد همراه بچتون برین حموم!!!!!!!!!
هم خودتون و هم بچه اگه از نظر پزشکی منع نشده باشیم ، میتونین وقتی رفتین خونه برین حموم.
البته یه نفر باید مواظبتون باشه که یهو سرتون گیج نره و نیفتین .
زیر دوش کم کم پانسمانتونو ( که الان دیگه اکثر بیمارستانها از چسبهای کامفیل استفاده میکنن) که الان خیس خورده ، یواش یواش در میارین. با یه لیف تمیز یا دستتونو به شامپو بدن آغشته میکنین و خیلی اروم رو انسزیون میمالین . بعد از دوش گرفتن خوب خشکش میکنین . این دیگه احتیاجی به پانسمان نداره . فقط حداقل روزی یه بار از فاصله یه متری به مدت 10 تا 15 دقیقه با سشوار گرمش کنین. و حتی الامکان هر روز دوش بگیرین.
نکته: اگه شکمتون طوریه که روی زخمتون میفته ، باید کاری کنین که این اتفاق نیفته .
میتونین از شکمبند استفاده کنین. اما فکر نکنین که شکمبند باعث جمع شدن و لاغری شکم میشه . شکم بند فقط برای اینه که شکمتونو نگه داره تا روی زخمتون نیفته .
برای جمع شدن شکم چاره ای غیر از ورزش وجود نداره . پس خودتونو با این چیزا گول نزنین. دراز نشست تاثیر فوق العاده ای رو جمع شدن شکم داره .
حتما تو آینه زخمتونو چک کنین که مشکلی نداشته باشه . یه کم خارش و سوزش و قرمزی اشکالی نداره و طبیعیه . اما اگه قسمتی رو ببینین که یه کم بازه یا ترشحی ازش خارج میشه یا میسوزه یا خون میاد ، باید برین دکتر.
اگه نکته دیگه ای هم به ذهنم رسید براتون مینویسم.
نگهداری بخیه های زایمان طبیعی:
شما هم میتونین بعد از مرخص شدن به حمام برین ولی نه اینکه بشینین کیسه بکشین خودتونو. یه دوش سر پایی چند دقیقه ای . حتما یه نفر حواسش بهتون باشه که خدای نکرده کله پا نشین.
برای شستشو هم باید حواستون باشه . اگه بتونین از توالت فرنگی استفاده کنین که خیلی خوبه .
موقع شستشو هم باید دقت کنین که آبی که از اون استفاده میکنین آلوده نباشه . یه آفتابه تمیز میخرین و بیرون از توالت نگهش میدارین . توش آب تمیز میریزین و مقداری بتادین توش میریزین که تقریبا رنگ چایی بشه . و با اون خودتونو میشورین . از جلو به سمت عقب. موقع دفع سعی کنین تا اونجا که ممکنه زور نزنین . از غذاهایی استفاده نکنین که باعث یبوست یا سفتی شکم بشه .سعی کنین از سبزیجات و موتد فیبر دار استفاده کنین که تو دفع کمکتون کنه اگه نشد،
از ملین استفاده کنین . شربت منیزیوم هیدروکساید خوب جواب میده.
بعد از شستشو با اب و بتادین ، خودتونو خشک کنین . با یه دستمال تمیز . نه اونیکه تو توالت هست .
سشوار رو هم مثل روش سزارینیها حتما استفاده کنین. خیلی مهمه و در بهبود زخم کمک میکنه . لباس زیر هر روز عوض بشه و با محلول های خنثی مثل صابون زرد شسته بشه و یا تو افتاب مستقیم یا با اتو خشک بشه .
زخمتونو تو آینه چک کنین و اگه ترشح بد بو یا چرکی داشت یا خونریزی داشت حتما به پزشک مراجعه کنین.
بخیه ها قابل جذب هستن و خودشون میفتن پس اگه افتادن نگران نشین . بعد یه هفته به دکتر یا ماما نشونش بدین که مشکلی نداشته باشه.
نکته: باور کنین پیشگیری بهتر از درمانه .
اونوقتی که تو بخش جراحی زنان طرح بودم ، یه مریضی داشتیم که سزارین کرده بود و عفونت محل سزارین داشت. اصلا یه چیز وحشتناکی .
من یه چیزی میگم و شما یه چیزی میشنوین . به اندازه یه پرتقال بزرگ محل زخمش باز شده بود و یه مشت توش جا میشد . خدا رو شکر که پانسمانش به من نخورد وگرنه میمردم .
بدبختی این بود که باید روزی یه بار زخم رو شستشو میدادن و چرک و بافتهای مرده برداشته میشد .
دقیقا مثل شکنجه قرون وسطی بود که زنده زنده شکم زندانی رو باز میکردن.
مادر و خواهر مریض بینوا دست و پاشو نگه میداشتن و تا کار پرپ و پانسمان تمام بشه مریض( از بس که جیغ میزد ) کبود شده بود.دیگه از بچه و بارداری و زایمان و بیمارستان و همه چی زده شده بود.خیلی دلم براش سوخت . البته این عفونت به خاطر عفونت بیمارستانی و در اثر سهل انگاری تو یکی از موارد استریل به وجود اومده بود که با بیتفاوتی مادر در امر نگهداری از زخم همراه شد و این بلا رو سرش آورد.
حالا گذشته از پرپ ها و پانسمانهای هر روزه و مصرف کلی آنتی بیوتیک وریدی و درد کشیدن و اینا ، تازه بعد این هم زجر باید دوباره بره اتاق عمل که دوباره بدوزنش.
چون بیمارستان ما یه بیمارستان آموزشی بود و به همه مادر ها قبل از ترخیص تو پست پارتوم آموزش کامل نگهداری از زخم و شیردهی داده میشه ، کمتر عفونت محل زخم زایمان طبیعی داشتیم .
خدا رو شکر تو این مدت که برای مادر هایی که من زایمانشونو گرفته بودم مشکلی پیش نیومد چون علاوه بر اینکه مسئول پست پارتوم براشون توضیح میده ، قبلش سر زایمان وقتی دارم بخیه میزنم براشون روضه میخونم و همه اینایی که برای شما گفتم و براشون میگم .
بدبختی ما ها نداشتن اطلاعات مردمه .
وقتی من ماما یا توئه پزشک به مریضت اطلاعات ندی و آگاهش نکنی ، مسلما فردا آتیشش دامن خودتم میگیره . نگیم که مردم اطلاعاتشون کمتر باشه به نفع ماست چون راحت میتونیم خطاهامونو توجیه کنیم!!!!!!!!!!!!!!.
باور کنین اینطور نیست . به نظر من وقتی آگاهی مردم بیشتر باشه حتی تو تشخیص و درمان هم میتونن به ما ها کمک کنن.
مطالب مشابه :
نگهداری از بخیه های جراحی
در مورد نگهداری از بخیه بعد از اینکه از و مصرف کلی آنتی بیوتیک وریدی و درد
لیفتینگ صورت:(كشيدن پوست صورت )
داده می شود که در آن آنتی بیوتیک های خوراکی و بعد از عمل جراحی از بخیه ها
مراقبت پس از عمل جراحی شکاف لب Postoprative care cleft lip
پماد سوراخ های بخیه را از عفونت ترشح یک ساعت بعد مقدار کمی آنتی بیوتیک خالی از
نکاتی در رابطه با بخیه
بخیه از روش‌های در صورت تایید پزشک، از مقداری پماد آنتی بیوتیک روی ۱۵ بعد از ظهر
عفونت زخم عمل جراحی
- تجویز آنتی‌بیوتیک قبل از عمل جراحی هر چه کمتر از بخیه مناسب آنتی‌بیوتیک بعد از
۱۵ پرسش شایع خانم‌ها درباره سزارین
و بلافاصله بعد از عمل هر شش ساعت آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت بخیه‌ها از چه
مراقبت پس از ترمیم شکاف لب در منزل
بعد از برداشتن بخیه از پماد آنتی بیوتیک را به لب با استفاده از نوک انگشت بمالید. در روز
خدا حافظی با پوسیدگی دندان
برگردانده و بخیه می خورد. و بعد از این جراحی یک آنتی بیوتیک طبیعی است که
کنترل عفونت در اتاق عمل
پیشگیری با آنتی بیوتیک قبل از بعد از آخرین عمل جراحی کف اتاق عمل با ماده (بخیه) شده است
برچسب :
آنتی بیوتیک بعد از بخیه