كلياتي درباره اردك

دانشگاه مازندران

دانشكده علوم كشاورزي ساري

موضوع:

كلياتي درباره اردك

استاد:

دكتر بهرام شهره

گرد آوري و تنظيم:

علي گيلاني

رشته مهندسي علوم دامي

روزانه 82

http://amoltiyour.blogfa.com/

بهار 83

كلياتي درباره

اردك

سيكا

DUCK

YTKA

LE CANARD

فهرست

عنوان صغحه

مقدمه…………………………….………………………………………………………………………………….…………………………1

پرورش اردك همراه با ماهي…………………………….……………………………………………………….2

طبقه بندي اردك شامل : ……….…….…………….…………………………………………………………………4

جدول طبقه بندي علمي اردك…………………………………………………………………………………..………….5

مرغابي هاي وحشي…………………………………………………………………………………………………………………..6

مرغابي هاي نيمه اهلي………………………………………….…………………………………………………………………..7

مرغابي هاي اهلي يا اردك ها..………………………………………. ……………………………………….…………….8

مرفولوژي اردك شامل : …………………………………………………….……………………………………….12

اندام هاي مختلف اردك……………………………………………………………………………………………………….12

مقايسه فنوتيپي بين اردك هاي گوشتي و تخمگذار………………………….……………………………15

جوجه كشي شامل…………………….…………………………………………… ………………………………………….16

خصوصيات كلي تخم اردك……………………………………..……………………………………………………….16

مقايسه تخم اردك با تخم مرغ…………………..…………………………………………………………………………17

شرايط لازم در ماشين جوجه كشي…………………….…………….…………………………………………………17

مراحل مختلف رشد اردك در دوران جنيني……………………………………………………………………18

تغذيه اردك شامل…. ……………………………………………………………………………………………………….19

كليات………………...………………………………………………………………………………………………………………………19

نياز هاي غذايي اردك……………...…………………………….………………………………………………………………20

منابع غذايي اردك…………….……………………………….……………………………………………………………………23

مطالب اينترنتي درباره اردك(انگليسي و فارسي)………….…………………………… 25

واژه نامه…………………………………………………………………………………………………………………………………37

آلبوم عكس هايي از زندگي اردك ……….……………………………………………………………42

منابع….….……………………………………………………………………………………………………………………………………47

مقدمه:

يكي از مهمترين معيار هاي پيشرفت وشاخص زندگي در كشورهاي مختلف جهان چگونگي تغذيه و ميزان پروتئين مصرفي است ونيز پروتئين حيواني يا گوشت به عنوان مهمترين منبع تا مين پروتئين بدن غير قابل انكار است.

متاسفانه طبق گزارشات F.A.O ايران از نظر مصرف گوشت در رديف هاي آخر قرار دارد درحالي كه ميهن ما مكان مناسبي براي پرورش انواع دام وطيور مي باشد.

يكي از راههاي تامين پروتئين حيواني پرورش طيور است.متاسفانه به محض اينكه كلمه طيور به ميان مي آيد همه به فكر مرغ مي افتند در حالي كه با پرورش انواع ديگر طيور كه زمينه پرورش آنها نيز در كشورفراهم است مي توان دست به كار جديدي زد و درآمد بيشتري هم به دست آورد.

يكي از اين انواع طيور اردك است كه از قديم در روستاهاي كشور به خصوص در قسمت شمال وجود داشت. متاسفانه هنوز پرورش صنعتي اردك به طور جدي در كشوراجرا نشده است وپرورش اردك در روستاها به طور سنتي انجام مي شود واين در حالي است كه در كشورهاي اروپايي به خصوص اروپاي شرقي مثل لهستان صنعت پرورش اردك بسيار پيشرفت كرده است تا حدي كه بيش از 45% از گوشت طيور مصرفي در لهستان به گوشت اردك اختصاص دارد.

با توجه به مزيت هاي پرورش اردك به خصوص در شمال كشور نبايد از اين موهبت غافل شد. شمال كشور به خاطر رطوبت فراوان وبارندگي مداوم براي پرورش بسياري از انواع دام وطيور نامناسب است در حالي كه همين رطوبت و بارندگي زياد سبب مي شود كه شمال كشور بهترين مكان براي پرورش اردك باشد جون اردك حيواني آبدوست است.

اردك در برابر سرما بسيار مقاوم است تا حدي كه در فصل زمستان در كشور روسيه يخ روي آببندان را مي شكنند تا اردك ها در آن شنا كنند.

اردك در مقايسه با مرغ در مقابله با بسياري از بيماري ها مقاومت بيشتري دارد . حتي در صورت بروز بيماري گله هاي اردك معمولا كمتر متحمل تلفات سنگيني مي شوند. ضمن اينكه پرورش اردك در مقايسه با پرورش مرغ به دارو و واكسن بسياركمتري نياز دارد. اردك حيوان قانعي است و در مقايسه با مرغ ،تغذيه آن به هزينه كمتري نياز دارد.

از جمله مسائل ديگري كه مي توان به عنوان يكي ازنقاط قوت پرورش اردك ذكر كرد،استفاده از اين پرنده در مبارزه بيولوژيكي عليه كرم ساقه خوار برنج است كه كارايي آن دركشورهاي چين و تايلند وفيليپين و برمه با موفقيت آزمايش و گزارش شده است.

ضمناً فضولات اردك ها درطيّ اين مدت به عنوان كود، باعث تقويت زمين در دوره ي بعدي كشت خواهد شد و نيز هزينه تغذيه اردك در اين مدت كاهش مي يابد. همچنين هزينه مربوط به مبارزه شيميايي با كــرم ساقه خوار برنج كاهش مي يابد و از مسـموميت خاك توسط كـودهاي شيميايي نيز

جلوگيري مي شود.

پرورش اردك همراه با ماهي:

همزيستي مسالمت آميز اردك و ماهي سبب مي شود كه پرورش ماهي و اردك به همراه هم بسيار مقرون به صرفه باشد.

آببندان هاي طبيعي ويا مصنوعي به علت رويش گياهان آبزي و نيز فراوان بودن موجودات ريز ‎آبزي، از منابع بسيار پر ارزش غذايي براي پرورش اردك هستند . براي رشد سريع اردك ها، آبتني وگردش درون آببندان نقش مهمي را ايفا مي كند.

از همه مهمتر چون از همان اوّلين روز هاي تولد، جوجه اردك ها با آب بركه و آببندان، كه مسلماً حاوي مقدار قابل توجهي از انواع ميكروبهاست،آشنا گشته و تماس مي يابند و بنابراين مصونيتي خاص در برابر بيشتر بيماري ها مي يابند.

آزمايشات نشان مي دهند كه اردك هاي داراي آببندان مي توانند 40% از خوراك روزانه خود را از آببندان تامين نمايند. از طرف ديگر اين بهره وري از آببندان سبب مي شود كه محيط جهت رشد وتكثير ماهي هاي موجود در آن آماده تر و بهتر گردد.اين امر به آن دليل است كه اردك ها با خوردن گياهان آبزي از رشد و تكثير بي رويه شاخه ها كاسته وفضاي آبي را جهت گردش و پرورش ماهي بازتر مي كند.

سال ها قبل تصور مي شد كه همزيستي مثبتي بين ماهي و اردك وجود ندارد و اردك ها همه ماهي هاي ريز را خواهند خورد. آزمايشات فراوان همراه با اجراي عملي نشان داد كه اين امر نه تنها امكان پذير است بلكه ثمره بسيار خوبي هم دارد ولي اين عمل، بايد از روي اصول و مقرّرات و روش علمي صورت گيرد.

بر اساس آزمايشات يك محقق اوكرايني به نام شريتس، اين نتيجه حاصل شد كه در هر هكتار آببندي كه به پرورش ماهي اختصاص دارد تنها بايد 150 تا 242 اردك پرورش داد اگر تعداد اردك بيش ازاين حد باشد به پرورش ماهي آسيب مي رساند.

در اين روش حتماً بايد به هنگام پيدايش ماهي هاي ريز به مدت ده روز اردك ها را از گردش بر روي آببندان باز داشت. زيرا ماهي هاي نوزاد پس از تولد، هنوز قادر نيستند به زير آب بروند و قدرت

گريز ندارند و اكثراً در كناره آببندان جمع مي شوند.

همزيستي مسالمت آميز بين ماهي و اردك براي هر دو گونه سودمند است.ماهي هابا فعل و انفعالات خود باعث پديد آمدن ديتريت ها و ماكروفيت ها در آب مي شوند كه در تغذيه اردك مورد استفاده قرار مي گيرند.از سوي ديگر اردك ها با دفع مدفوع خود در آب، كه حاوي مقدار قابل ملاحظه اي مواد آلي و غذايي است سبب تكثير ميكروارگانيسم هاي مورد نياز در تغذيه ماهي ها مي گردند. در عين حال اين مدفوع كود بسيار مناسبي براي گياهــان آبـزي است و نيز محيط را براي پيدايش و رشــد

موجودات ريز آبزي فراهم مي كند.

نكته جالب آن است كه اردك ها دقيقاًتمايل به خوردن آن گياهان و موجودات ريز آبزي دارند كه ماهي ها آنها را نمي خورند ، عكس اين قضيه نيز صادق است.

زندگي مشترك اردك همراه با ماهي تا 20% از خرج پرورش اردك نسبت به پرورش اختصاصي آن مي كاهد. در ضمن اردك ها و ماهي ها هيچگونه بيماري مشتركي كه در اثر ابتلا يكي به ديگري سرايت كند، ندارند.

بهترين نژادهاي اردك كه مي توانند در زندگي مشترك همراه ماهي موفق باشند در درجه اوّل نژاد پكني ودر درجه دوم نژاد خاكي كمپل است.

از جمله ماهي هاي موفق در زندگي مشترك با اردك ها نيز عبارتند از كپورهاي معمولي و كپورهاي نقره اي و كپور سرگنده و آمور سفيد .

آب آببندان هايي كه اردك و ماهي به همراه هم در آنها پرورش مي يابند هرگز نبايد راكد باشد چون مدفوع اردك ها باعث گنديدگي اين آب مي شود.

طبقه بندي اردك:

جدول طبقه بندي علمي اردك:

فرمانرو: حيوانات

Kingdom: Animal

شاخه: مهره داران

Phylum: Chorodata

رده: پرندگان

Class: Aves

راسته: غاز سانان

Order: Anseriformes

خانواده: آناتيده

Family: Anatidae

جنس: آنسرينه

Genus: Anserinae

گونه: اردك اهلي

Species: Domestic duck

مرغابي ها يا DUCKS خود به سه قسمت تقسيم مي شوند :

1-وحشي 2-نيمه اهلي 3-اهلي

در اينجا لازم به توضيح است كه در زبان فارسي تنها به مرغابي هاي اهلي شده لفظ اردك اطلاق مي شود و مرغابي هاي وحشي و نيمه اهلي را اردك نمي نامند ولي در اكثر زبان هاي زنده دنيا مرغابي هاي وحشي و نيمه اهلي و اهلي را تنها با يك اسم مي شناسند.

مثلاً به زبان انگليسي(Ducks) و به زبان فرانسوي (Le canard) و به زبان روسي (Ytka) گويند.

مرغابي هاي وحشي:

به خاطر اينكه به بحث اصلي يعني اردك هاي اهلي بپردازيم ،در اينجا فقط نام مرغابي هاي وحشي و نيمه اهلي را ذكر مي كنيم

مرغابي هاي وحشي عبارتند از :

گروه اول : تادورني Tadornini

در اين گروه دو نژاد بسيار مشهور وجود دارند :

1- عروس مرغابي Tadorna-Tadorna

2-رودي شلدوك Ruddy shelduck

گروه دوم: پهنه چيان Anatini

1- مرغابي كله سبز Mallard

پرنده شناسان معتقدند كه اين مرغابي وحشي جدّ تمامي اردك هاي اهلي كنوني مي باشد

2-مرغابي بور Anas streperal

3- خوتكا Anas crecca

4-مرغابي سوت كش Anas penelope

5- مرغابي مرمري Anas ungustirostris

6-مرغابي دم تيز Anas acuxata

7-مرغابي ملاقه اي Spatula clypeata

8-مرغابي سفيد ابرو Anas querquedxla

9-مرغابي سر سياه Aythya marina

10-گيلار سرخ سر Aythya nyroca

11- گيلار قهوه اي Aythya ferina

12- گيلار سر سياه Aythya fuligula

13- مرغابي دم دراز Clangula hyemalis

14- اسكوتر سياه Melanitta nigra

15- مرغابي بال سفيد Melanitta fusca

16- مرغابي جنگلي Wood duck

17- مرغابي ماندارين Mandarin

مرغابي هاي نيمه اهلي :

در اين دسته نيز چندين نژاد معروف را مي توان ذكر نمود :

1-كارولين [1]

2- سارسل[2]

3- پنتل[3]

مرغابي هاي اهلي يا اردك ها:

اردك هاي اهلي را مي توان به دو روش تقسيم بندي كرد:

1) از نظر شكل ظاهر و فنوتيپ (2 از نظر بهره رساني و محصول دهي

1) از نظر شكل ظاهر و فنوتيپ :

به طور كلي اردك هاي اهلي را از نظر شكل ظاهر مي توان به دو زيرگونه كاملاً متمايز از يكديگر تقسيم نمود.

1- زير گونه باربوتور barboteur كه داراي نوك بلند و پهن بوده و روي آن هيچگونه زايده گوشتي ديده نمي شود و اطراف چشم را نيز هيچگونه زايده گوشتي نپوشانده است.

بيشتر اردك هاي اهلي از اين زير گونه مي باشند مانند اردك پكني ، اردك سوآن، اردك دونده هندي ،اردك ايلسبوري،اردك خاكي كمپل،اردك زركالنايا

2- زير گونه باربري barbari كه ظاهر نوك اين اردك ها كلاً با اردك هاي باربوتور فرق مي كند و بر عكس ، نوك آنها كوتاه و باريك است. انتهاي نوك به گلي بسيار روشن مي باشد.

زايده گوشتي قرمز رنگي نيز در حدّ فاصل نوك وسر آن وجود دارد. اطراف چشم اين اردك ها را نيز نوار گوشتي پوشانده است.پرهاي گردن اين زير گونه در مواقع خطر يا هيجان، سيخ مي شود.

مشهورترين نژاد اين زير گونه همان نژاد موسكوي است كه معروفيت جهاني دارد.

تفاوت هاي كلي بين دو زير گونه باربوتور و باربري عبارتند از:

نام زيرگونه

شكل

منقار

اندازه

منقار

دور

چشم

اندازه

جثه

ارتفاع

پا

رنگ

پا

توليد

تخم

جوجه

دهي

باربوتور

پهن

بلند

پوشيده

از پر

متوسط

بلند

زرد

خوب

75%

باربري

باريك

كوتاه

قرمز

گوشتدار

بسيار

درشت

كوتاه

تيره

بسيار

ناچيز

30%

2) از نظر بهره رساني و محصول دهي:

اردك ها را با اين تقسيم بندي مي توان به سه گروه تقسيم كرد:

1-اردك هاي گوشتي 2-اردك هاي تخمگذار 3-اردك هاي دو منظوره

1-اردك هاي نژاد گوشتي:

داراي جثه بزرگ،وزن زياد و رشد ســريع هســتند.آنها قادرند در مدت كوتاهــي (دو ماهه) به2تا 5/2

كيلوگرم برسند. هر ماده اردك در مدت يك ســال مي تواند و بايد حداقل 50 جوجه اردك توليــد نمايد و پرورش دهد.

نژادهاي گوشتي عبارتند از :

نژاد پكني:

بيش از 300 سال پيش در ناحيه غربي پكن چيني ها موفق به تثبيت اين نژاد گرديدند. ديري نپاييد كه در سرتاسر چين اين نژاد براي خود جاي گشود. در نيمه دوم قرن نوزدهم بازرگاناني كه به چين سفر كرده بودند با خود نمونه هايي از اين نژاد را به اروپا و آمريكا بردند و نژاد پكني در اروپا و آمريكـــا بسيار متداول شد. البته ناگفته نماند كه اروپاييان در مدت اين يك قرن زحمات زيادي در اصـلاح و تكميل و مرغوبيت اين نژاد مبذول داشتند و آن را به يكي از بهترين نژادهاي زودرس و خوش گوشت اردك تبديل نمودند.

اين نژاد داراي سر بزرگ و پهني است كه در قسمت پيشاني برجسته به نظر مي رسد. نوكي به رنگ زرد روشن با حجمي متوسط و تا حدي خميده دارد.پاهايش كوتا ه و كلفت و آجري رنگ است شبيه پنگوئن راه مي رود. چشماني درشت و براق دارد. گردن كلفت و متاسب با بدن دارد. پرهاي سفيد رنگي تمام سطح بدنش را پوشانيده است و اندامش كشيده مي باشد. به صورت عمودي راه مي رود. انتهاي دمش كمي به سمت بالا خم گشته و بال هايش محكم و چسبيده به هم است.

اردك نژاد پكني يكي از بهترين نژادهاي گوشتي مي باشد كه اگر داراي تغذيه صحيح و كامل باشد مي تواند در طي 50 تا 55 روز به 2 تا 5/2 كيلوگرم برسد.

نژاد ايلسبوري:

اردك هاي اين نژاد نيز همانند اردكهاي پكني داراي داراي پرهاي سفيد يكدست در هر دو جنس مي باشند ولي از نظر محصول دهي شبيه به نژاد روئن هستند موطن اوليه اين نژاد در ايلسبوري واقع در حومه لندن مي باشد . از نظر فنوتيپ شبيه نژاد پكني است ، تنها با اين تفاوت كه منقاري بلند و گلي رنگ دارند . پاهايش زرد يا نارنجي روشن است . نرهاي بالغ به وزني معادل 5/3 كيلوگرم دست مي يابند . ماده هاي اين نژاد نيز مانند نژاد پكني مادران خوبي نيستند و حوصله جوجه كشي را ندارند . رنگ تخم اردكهاي نژاد ايلسبوري سفيد مات است .

نژاد موسكوي :

موطن اصلي اين نژاد ، آمريكاي جنوبي است . مشهورترين نژاد زير گونه باربري مي باشد كه گوشت بسيار لذيذي دارد . همانطور كه قبلاً اشاره گرديد سر اين نژاد به خاطر وجود زايده گوشتي از نظر فنوتيپ او را از ساير نژادها كاملاً متمايز كرده است . گوشت بسيار خوش خوراكش از كيفيت خوبي برخوردار است . به خصوص اگر قبل از 4 ماهگي به بازار عرضه گردد. هر چند تخم گذار خوبي نيست و علاقه فراوان به جوجه كشي دارد . وزن اردك نر در سن بلوغ به 5/4 كيلوگرم مي رسد و ماده ها 5/3 كيلوگرم وزن پيدا مي كنند .

نژاد روئن :

موطن اصلي اين اردكها ، فرانسه است . ماده اردكها به رنگ خاكستري روشن هستند و روي بالهايشان رگه هاي آبي ديده مي شود . نرهاي اين نژاد داراي سر و گردن سبز رنگي مي باشند كه حلقه اي از پر سفيد سطح گردن را از تنه جدا نموده است .

نوك آنها سبز رنگ بوده و پاهايشان به رنگ آجري است . داراي جثه اي درشت و اندامي كشيده هستند .

وزن اردك نر در اين نژاد به 5/3 كيلوگرم و وزن اردك ماده به 3 كيلوگرم مي رسد . اردك روئن انگليسي نيز مشتقي از همين نژاد روئن فرانسوي است با اين تفاوت كه ماده اردكها پرهايي به رنگ خاكستري تيره دارند .

نژاد مسكوفسكي :

اين اردك ها در مؤسسه تحقيقاتي پرورش اردك پتيچنويه حومه مسكو از تلاقي اردك نژاد پكني با نژاد خاكي كمپبل به وجود آمده است .

از خصوصيات ظاهري اين نژاد ، سر بزرگ ، چشمان آبي تيره ، نوك پهن و بلند گلي رنگ و اندام كشيده ، پاهاي ليمويي رنگ ، پرهاي سفيد يك دست در هر دو جنس و سينه برجسته و پهن .

در بين يك گله از اين نژاد مي توان به نمونه هاي بارزي برخورد نمود كه با وزن متوسط 3تا5/3 كيلوگرم قادرند سالانه بيش از 150 تخم بگذارند كه وزن هر يك از تخم ها نيز تا 106 گرم مي رسد . جوجه اردكهاي اين نژاد بسيار زودرس بوده و حتي در سن 50 روزگي هم مي توان آنها را به بازار عرضه نمود .

نژاد خاكستري اوكرايني :

اين نژاد در اثر بهگزيني طولاني اردك هاي بومي اوكرايني بدون دخالت هيچيك از نژادهاي والاي اصلاح شده ، در انستيتوي تحقيقاتي پرورش طيور شهر خاركف به وجود آمد .

خصوصيات بارز اين اردك به طور خلاصه چنين است :

سرعت رشد زياد و اندام ورزيده در جوجه اردك ها ، ماهيچه هاي قوي و اـتخوانبندي محكم ، ســـر

كوچك و تا حدي كشيده ، چشمان درخشان ، نوك محكم ، پاهاي كوتاه و با فاصله نسبتاً زياد از هم .

نژاد سياه سينه سفيد :

اين نژاد از تلاقي اردكهاي سياه سينه سفيد بومي اوكراين با اردك هاي نژادهاي اصلاح شده پكني و خاكي كمپل پديد آمده است . از خصوصيات اين نژاد دارا بودن سينه اي پهن و پرعــمق مي باشد . همچنين پشت او پهن و بلند و كمي خميده است . سطح تن آن را پرهاي سفيد مي باشد و وزن اردك نر 5/3 تا 4 كيلوگرم و ماده ها 3 تا 5/3 كيلوگرم هستند . ميانگين تخمگذاري اين نژاد 120 تا 130 تخم است .

نژاد كراس 11ـ X :

يكي از سريع الرشد ترين لاين هاي موجود در روسيه است . اين نژاد از تلاقي دو نژاد 151*102 نژاد پكني پديد آمده و داراي سرعت رشد بسيا ر بالايي است به طوري كه در مدت 50 روز مي تواند به 3 كيلوگرم برسد . سن بلوغش معمولاً پس از 200 روز اتفاق مي افتد . در اولين دوره تخم گذاري 115 تا 137 تخم مي گذارند . جوجه دهي اين نژاد 70 تا 72 درصد است .

نژاد دوكلر :

موطن اصلي اين نژاد شهر دوكلر از ايالت نرماندي است . ماده ها داراي پره هاي قهوه اي يكدست بوده و تنها در جلوي سينه سفيد رنگ مي باشند . منقارشان بزرگ و تيره رنگ است . اردكهاي نر داراي سري درشت و سبز رنگ هستند ور در ناحيه چشم خط سفيد رنگي آنها را متمايز مي نمايد . داراي سينه اي فراخ و پشت پهن بوده كلاً درشت اندامند .

وزن متوسط ماده ها 3 كيلوگرم و وزن متو.سط نرها 5/3 تا 8/3 كيلوگرم است . ميزان تخمگذاري اردك ماده سالانه 70 تا 90 تخم است

2ـ اردك هاي نژاد تخمگذار :

بهترين و مهمترين نژاد اردك تخمگذار ، دونده هندي است و موطن اصلي اين نژاد نواحي جنوبي چين مي باشد . شكل ظاهري آنها كاملاً با نژادهاي ديگر فرق مي كند .

بدن آنها كشيده و تقريباً عمود بر زمين است پاها عقب قرار گرفته و خيلي جدا از يكديگر است به همين دليل به هنگام راه رفتن شبيه به پنگوئن گام بر مي دارند . از نظر رنگ پرها به سه سويه مختلف تقسيم شده اند : سفيد ، قهوه اي و برنزه هر چند داراي رنگهاي مختلف هستند ولي فرم بدن آنها شبيه يكديگر است همچنين پوست همه آنها زرد رنگ است .

نامي كه بر اين نژاد نهاده اند چندان با واقعيت صدق نمي كند، زيرا نه منشأ هندي دارد و نه دونده خوبي است . البته نسبت به نژادهــاي ديگر اردك پر جنب و جوش بوده و اندام آنها ريز و سبـك وزن

است . به طوري كه در سن سه ماهگي به 1240 گرم و در 6 ماهگي به 1940 گرم مي رسد . در عوض تخمگذار خوبي است و سالانه حدود 260 تخم مي گذارد . در بعضي از گزارشات تا 300 تخم در سال نيز ذكر گرديده است كه به نظر كمي اغراق آميز است . وزن تخم آنها نسبت به نژادهاي ديگر كمتر است و به اندازه يك تخم مرغ متوسط 60 گرم است .

منقار آنها پهن و بلند و زرد رنگ بوده و داراي سري كوچك و گردني بلند و كشيده هستند. در مقابل بيماري هاي مختلف مقاومت بهتري نشان مي دهند . در اكثر تلا قي ها براي بالا بردن درصد تخم گذاري ، اردك ماده را در اين نژاد شركت مي دهند .

3ـ اردك هاي نژاد دو منظوره :

نژاد خاكي كمپل:

در آخرين سالهاي قرن نوزدهم در كشور انگلستان نژاد جديدي توسط آقاي كمپل به جهانيان معرفي گرديد كه از تلاقي نژادهاي دونده هندي ، روئن فرانسوي و مالارد پديد آمده بود .

ميزان تخم گذاري اردك نژاد خاكي كمپل بين 180 تا 220 عدد با وزني معادل 80 گرم مي باشد .

وزن اردك ماده 2 تا 5/2 كيلو گرم است و ميانگين وزن اردك نر بين 5/2 تا 3 كيلوگرم مي باشد . جوجه اردك 65 روزه وزني معادل 3/1 تا 5/1 كيلوگرم دارد . استخوانبندي آنها ظريفتر از نژاد پكني است . گوشت آنها نيز نسبت به گوشت نژاد پكني خوشمزه تر و خوش خوراكتر مي باشد .

نژاد اُرپينگتون :

اين نژاد در اثر تلاقي نژادهاي روئن ، ايلسبوري و دونده هندي توسط شخصي با ذوق و محقق و پر پشتكار به نام ويليام كوك در ناحيه ارپينگتون انگلستان پديد آمده است اردك نژاد ارپينگتون نه تنها از نظر كيفيت گوشت قابل توجه است ، بلكه ميزان تخم گذاري آن نيز داراي اهميت است و بين 150 تا 180 تخم مي گذارد .

نژاد زركالنايا:

نژاد زركالنايا در مركز تحقيقاتي كوچينسكايا كه در حومه مسكو واقع است در اثر تلاقي بين اردكهاي محلي از يك طرف و نژادهاي خاكي كمپبل و پكني از سوي ديگر پديد آمده است . ميانگين وزن اردك ماده 8/2 تا3 كيلوگرم است و اردك نر وزني معادل 3 تا 5/3 كيلوگرم دارد . ميانگين تخم گذاري گله بين 150 تا 200 تخم در سال است كه وزن متوسط تخم 80 گرم مي باشد .

مرفولوژي اردك :

اندام هاي مختلف اردك :

منقار:

اردك داراي منقار پهني است كه ضخامت آن بسيار كم و يكنواخت مي باشد . به همين دليل از نيمرخ

( بر خلاف غازها ) داراي برجستگي و برآمدگي خاصي نيست .

مننقار اردك در نقطه اتصالش به سر ، نازكتر مي شود . شكل و رنگ منقار مي تواند مشخص كننده خصوصات نژادي باشد . در مواقع تخمگذاري رنگ منقار اردكها روشنتر از ديگر مواقع است . منقار زير گونه باربوتور بلند و پهن است در حالي كه منقار زير گونه باربري كوتاه و باريك است .

چشــم :

چشمهاي اردك سالم ، درشت ، برجسته ، روشن و براق است و رنگ آنها در نژادهاي مختلف متفاوت است . البته چشمهاي نژادهاي تخمگذار درشت تر و براق تر مي باشد .

چشمهاي اردك بسيار قوي هستند و از فاصله نسبتاً دور مي توانند اشياء را ببينند .

جوجه اردكها به جز رنگهاي آبي و بنفش ، بقيه رنگها را به خوبي از يكديگر تشخيص مي دهند . در شرايط مساوي قدرت تميز رنگ سبز تيره نسبت به رنگ سرخ در آنها بيشتر است . به همين دليل پرورش دهندگان ، دانخوري چوبي اردك ها را به رنگ سبز تيره در مي آورند .

گــوش :

معمولاً پرندگان فاقد گوش بيروني هستند ( به استثناء جغد گوش دراز ) پرهاي ريزي از سه قسمت ، سوراخ گوش را احاطه كرده اند كه در حقيقت نقش گوش بيروني را بازي مي نمايند . گوش مياني داراي مجرائي نسبتاً گشاد ولي كوتاه بوده و از بافت پيوندي الاستيكي پوشيده شده است . ساختمان گوش دروني پرندگان تقريباً شبيه به پستانداران است . قدرت شنوايي اردك اهلي در مقايسه با انسان ضعيفتر است .

گردن :

طول گردن اردكها در مقايسه با ديگر طيور اهلي به غير از مرغ چندان بلند نيست . البته بلندي گردن هر نژاد با نژاد ديگر متفاوت است . به طور كلي اردك هاي نژاد گوشتي داراي گردني كلفت و نسبتاً كوتاهند . گردن اردكهاي دو منظوره چه از نظر طول و چه از نظر ضخامت متوسط مي باشند . اين در حالي است كه اردكهاي نژاد تخمگذار ( نژاد دونده هندي ) داراي گردني باريك و بلند هستند . ثابت شده است كه نسبت مستقيمي بين سرعت رشد گله با طول و ضخامت گردن موجود است . هر چه گردن كلفت تر و كوتاهتر باشد اردك سرعت رشد و استعداد چاق شدن بيشتري خواهد داشت .

تــنه :

اردكهاي نژاد سنگين داراي تنه اي پهن و طويل هستند و پهناي تنه را مي توان از روي پهناي پشت و سينه و شكم تشخيص داد. معمولاً اردكهايي كه داراي سينه بزرگ و پشت پهن هستند دستگاه گوارشي و همچنين دستگاه تناسلي متبوعي نيز دارند . اين نوع اردك ها هم داراي سرعت رشد زياد بوده و هم اينكه به تجربه ثابت شده كه مقدار تخمگذاري آنها نيز در سطح بالايي است .

سيــنه :

اردكهاي نژاد گوشتي داراي سينه اي فراخ و برآمده هستند . ماهيچه هاي سينه اين اردكها داراي سرعت رشد بسيار زيادي است . اين سينه پرگوشت چنان بر تن اردك سنگين است كه بيشتر آنها را از تحرك سريع باز مي دارد و گاهي اوقات به زمين كشيده مي شود . در مقابل آنها ، اردكهاي نژاد تخم گذار سينه اي باريك و كشيده دارند.

پشــت :

از روي پشت اردك مي توان به ميزان رشد قلب ، ريه ها و حتي اعضاي تناسلي اردك پي برد . پشت اردكها بايد نه تنها در ناحيه گردن ، بلكه در نواحي دم نيز پهن و مسطح باشد .

شكـــم :

يك اردك خوب بايد داراي شكمي كم انحنا و مستقيم باشد . معمولاً اردكهايي كه داراي شكم كاملاً آويزان هستند مطلوب نيستند .

بال ها :

اردك اهلي به دليل كوتاه بودن بالهايشان قادر به پرواز نيست به طور كلي بال ها بايد كاملاً به پهلو چسبيده باشند . اردكهايي را كه داراي بال هاي آويزان و وارفته هستند بايد از گله جدا نمود .

پــاهــا :

اردكها داراي پاهاي كوتاهي هستند ، به همين جهت به شكل خاصي راه مي روند و مانند كودكان تازه به راه افتاده ، ناشيانه قدم بر مي دارند . پاهايشان 4 انگشت دارد كه 3 انگشت در جلو و يك انگشت كوچك در پشت پا مي باشد . 3 ان.گشت جلوي پاي اردك پرده دار مي باشند كه همانند پاروهاي كوچك و پهن در شناكردنه به اردك كمك مي كنند . از آنجايي كه پاهاي اردك فاقد عصب و رگ خوني مي باشد . به همين دليل اردك در آب بسيار سرد نيز مي توانند شنا كند .

معمولاً يك اردك مناسب و خوب را مي شود از روي پاهاي محكم و دور از هم مشخص نمود . بهتر است بر روي انگشتان و پرده بينشان زائده اي نباشد . به هنگام بهگزيني بايد دقت نمود تا رنگ ساق پاها و انگشتان با مشخصات نژادي آن اردك مطابقت داشته باشد .

پوشش تـــن :

همه بدن اردك را پر پوشانده است . اين پرها بسيار چرب هستند به همين دليل آب و رط.وبت نمي تواند به راحتي به پوست و بدن برسد . زير پوست را نيز يك لايه بسيار ضخيم چربي پوشانيده است . همين لايه مانع از نفوذ سرماي آب به بدن اردك مي شود . پرهاي اردك نر بسيار درخشان و رنگارنگ و چشمگير است ولي اردكهاي ماده داراي پرهاي يكدست و كدر هستند . دم اردك بيش از 20 پر دارد .

[1]- carolline

[2]- sarcel

3- pantel

كلياتي درباره اردك

كلياتي درباره اردك

دكتر بهرام شهره

علي گيلاني

كلياتي درباره

سيكا

DUCK

YTKA

LE CANARD

مطالب مشابه :

روش نگهدارری از جوجه اردک

اصول ابتدایی پرورش اردک

روش نگهداری از جوجه

روش نگهداری از جوجه بلبل

روش نگهداری از کبوتر

جوج کشی اردک

روش نگهداری از خرگوش

روش نگهداری از ماهی قرمز عید

شرايط نگهداری از جوجه بعد از خروج از تخم

كلياتي درباره اردك