جنگ روانى، از كابل تا بغداد

واقعيت آن است كه اتهام ارتباط ايران و القاعده،جزيى از يك كليت بزرگتر يعنى چالش هاى ايران و ايالات متحده آمريكا به شمار مى رود. گزارش كميسيون ۱۱سپتامبر بدون توجه به چالش هاى تهران و واشنگتن در مورد برنامه هاى هسته اى ايران، روابط دوجانبه، مسأله صلح خاورميانه و به طور خاص دوبحران افغانستان و عراق قابل تجزيه و تحليل نيست.

احساس عمومى آمريكايى ها اين است كه نگرش حكومت ايران به معادلات منطقه اى و بين المللى از همسويى لازم با آمريكا برخوردار نيست و حتى در موارد متعدد و خاصى در فلسطين، خليج فارس، افغانستان، عراق، آسياى مركزى، قفقاز و درياى خزر با سياستهاى آمريكا دچار تضاد و تعارض است. وجود احساس فوق در ذهن تصميم سازان و تصميم گيران ارشد آمريكا، باعث شده است تا در بسيارى از معادلات منطقه اى و بين المللى، نوعى ذهنيت منفى از جانب آمريكاييها نسبت به ايران وجود داشته باشد و حتى در مواردى كه عدم موفقيت و ناكامى آمريكاييها به دلايل متغير و عوامل ديگرى وابسته است، اتهاماتى مبنى بر دخالت و كارشكنى ايرانيها مطرح مى شود. در شرايط كنونى كه آمريكاييها در حال مهندسى ساختار سياسى، حكومتى افغانستان و عراق ـ دو همسايه شرقى و غربى ـ ايران هستند، احساس شان اين است كه بخشى از مشكلات واشنگتن دراين دو كشور ناشى ازعوامل خارجى و از جمله پيوند دشمنان آمريكا، يعنى ايران و جنگ سالاران افغان و القاعده در افغانستان و ايران و القاعده و سوريه در عراق است. آمريكايى ها در افغانستان خواهان آن هستند كه فرايند انتخابات رياست جمهورى در مهرماه آينده و انتخابات پارلمانى در بهار آينده به گونه اى برگزار شود كه دولت مطلوب آمريكادر كابل به قدرت برسد. شواهد موجودنشان مى دهد كه «حامد كرزاى» رئيس دولت انتقالى با هدايت و كمك «زلماى خليل زاد» سفير آمريكا در كابل از شانس بيشترى نسبت به ساير رقبا و نامزدها برخوردار خواهد بود. طبق اين فرايند قرار است كه از يك سو برخى فرماندهان دوران جهاد عليه روسها كه هنوز از قدرت سياسى ـ نظامى محلى برخوردار هستند، در چارچوب برنامه DDR (خلع سلاح) مهار و كنترل و مديريت شوند. حتى شواهد موجود نشانگر آن است كه برخى فرماندهان قدرتمند نظير «اسماعيل خان» در هرات تحت فشار قرار گرفته اند كه يا از كرزاى حمايت كنند و يا آماده خلع سلاح نيروهايشان شوند. ايراد اتهام همكارى با القاعده به ايران، در واقع، نوعى جنگ روانى با هدف منفعل كردن ايران در افغانستان نيز تلقى مى شود تا تهران در برابر روند و فرايند مطلوب آمريكادر افغانستان مقاومت نكند.

از طرف ديگر، على رغم انتظارات اوليه، آمريكا هنوز موفق به شكست كامل طالبان در افغانستان نشده و سران القاعده نيز هنوز با حمايت هايى كه از سوى برخى محافل محلى و منطقه اى از آنان مى شود، در حد فاصل مرزهاى پاكستان و افغانستان فعال هستند و آمريكا مايل است كه به طور همزمان با ايراد اتهام اخير، نوعى پيوند مصنوعى بين ايران و القاعده و تأثير آن بر ادامه ناآرامى ها و بى ثباتى ها در افغانستان ايجاد كند. در عراق نيز، عليرغم حضور ۱۴۰ هزارنظامى آمريكا در اين كشور، آمريكايى ها دريافته اند كه به دليل عوامل تاريخى، مذهبى و سنتى، روابط ايران و عراق به گونه اى است كه امكان حذف كامل تعاملات موجود بين ملت هاى ايران و عراق و نيز دولت هاى آنان نيست و در شرايط طبيعى ايران يكى از ذى نفوذ ترين بازيگران درعراق به شمار مى رود. با اين وجود، طرح كلى آمريكايى ها در عراق اين است كه با طراحى و اجراى يك جنگ روانى همه جانبه، نفوذ ايران در معادلات عراق به حداقل كاهش يابد. بخشى از اين جنگ روانى با ايراد اتهامات مستقيم از نوع اتهامات وارده در گزارش كميسيون ۱۱ سپتامبر انجام مى شود و بخش ديگر با چراغ سبز نشان دادن به جنگ روانى برخى از عناصر ضدايرانى درون دولت انتقالى و يا جنگ روانى برخى رسانه هاى عربى صورت مى گيرد كه مى توان از تازه ترين موارد آن به مصاحبه ها و گزارشهاى پى درپى روزنامه هاى «الشرق الاوسط» و «الحيات» عليه ايران اشاره كرد. از سويى، برخلاف انتظار آمريكايى ها، جنگ عراق به القاعده و ساير شبكه هاى تندرو ضد آمريكايى در جهان عرب فرصت داد تا سازمان و تشكيلات خود را كه در جنگ افغانستان آسيب جدى ديده بود، ترميم، بازسازى و احيا كنند.

تندرويهاى القاعده در عراق از يك سو به آمريكا فرصت داده تا چهره خشن و غيرانسانى از اسلام سياسى را به نمايش بگذارد، ولى از سوى ديگر، پيوندهاى القاعده و بعثى ها، باعث تشديد ناامنى وخرابكاريها، گروگانگيرى وافزايش حملات به نيروهاى خارجى شده است. اتهام ارتباط با القاعده به ايران، در نهايت دقت ومحاسبه، ايجاد پيوند بين دخالت ايران و ادامه ناآرامى ها درعراق و افغانستان را هدف قرار داده است؛ اتهامى كه پاسخ به آن نياز به تدبير و درايت ويژه دارد. آمريكا در تلاش است تا ايران رامخالف برقرارى صلح، ثبات و امنيت در افغانستان وعراق قرار دهد. تخمين و برآورد آمريكايى ها اين است كه جنگ روانى فوق باعث منفعل شدن ايران در افغانستان وعراق خواهد شد.

در مقابل ايران براى ناكام گذاشتن اين جنگ روانى ، ضمن ادامه حمايت از دولتهاى مركزى در كابل وبغداد، ضرورت دارد كه حساب بعثى ها ونظاميان سابق در عراق را كه همراه با برخى رسانه هاى عربى وآمريكا درحال واردنمودن اتهام به ايران هستند از حساب جامعه اعراب سنى جدا كند، زيرا هدف اين جنگ روانى قراردادن ايران در برابر اعراب سنى وكردها است و حتى تلاش مى شود در مواردى، ايران وشيعيان عراق هم روياروى يكديگر قرار گيرند.

در افغانستان نيز خلع سلاح درمرحله كنونى بيشتر ، نوعى بهانه براى خارج كردن رقباى كرزاى از ميدان است. در مجموع، ايران ضمن ادامه حمايت از دولتهاى كرزاى وعلاوى، بايد هوشيارانه در برابر جنگ روانى آمريكايى ها كه خواهان عدم گسترش روابط بين تهران ، كابل و بغداد هستند، تصميم گيرى نمايد.

جنگ روانى، از كابل تا بغداد

مطالب مشابه :

۲۱ سازمان در آستانه چهارمین سالروز آغاز جنگ خونين سوريه؛

صحنه های دلخراش از کشتار مردم سوریه + فیلم

جنگ روانى، از كابل تا بغداد

جنگ نامتقارن لبنان و امنيت ملي اسرائيل(3)

دکتر منصوری نماينده مجلس:طرح روسيه تبديل به پروژه جاسوسي براي تروريست ها نشود

عصر ظهور قسمت ششم

داعش رابیشتر بشناسیم