کاسکو ، طوطی ، سخنگو ، پرکندن ، غذا ، فروش ، خرید ، صحبت ، کلمه ، مریض ، درمان ، دو قعوه ای ، دم ش

آموزش و پرورش کاسکو

هر کاسکو عادات مخصوص خود را دارد اما به‌طور کلی می‌توان کاسکوها را از لحاظ عادات و رفتارهایی که دارند، ‌در چندین دسته کلی تقسیم‌بندی کرد
کاسکوها از حدود 3 تا 4 ماهگی، به‌طور کامل پر درمی‌آورند و از وقتی که رنگ چشم آنها زرد می‌شود، ‌سن آنها از روی رنگ چشم‌ها و رنگ انتهای پرهای دم قابل تشخیص نیست. همچنین نمی‌توان از روی شکل

ظاهری کاسکو به نر یا ماده‌بودن او پی برد. اگر به آنها نزدیک بشویم و قار بزنند و حالت حمله یا ترس به خود بگیرند، معلوم می‌شود که هنوز وحشی بوده و با انسان انس نگرفته‌اند.
اگر با نزدیک‌شدن به کاسکویی، او حالت مذکور را نشان ندهد و به راحتی اجازه بدهد به او نزدیک شوید و حتی سرش را نوازش کنید یا به منقارش دست بزنید، معلوم می‌شود که مرحله وحشی‌بودن و انس نداشتن با انسان را پشت‌سر گذاشته است.
اگر دست‌تان را به یک پای کاسکو نزدیک کنید و فشار ملایمی به آن بدهید و کاسکو ابتدا یک پا و سپس پای دیگرش را روی دست شما بگذارد و به عبارتی روی دست شما بیاید، این حالت از لحاظ اهلی‌بودن پیشرفته‌تر از حالت قبلی است اما اگر انتظار داشته باشید که با اولین برخورد حتی یک کاسکوی سخنگو سخنی را بگوید، این انتظار کاملا بیجاست زیرا حتی کاسکوهایی که توسط صاحب قبلی خود سخنگو شده‌اند، مدتی طول می‌کشد تا اولین کلمه را در حضور صاحب جدید به زبان آورند؛ البته کشیدن سوت‌های یادگرفته به علت نزدیک‌بودن تن آنها با تن صداهای طبیعی کاسکو، در اولین روزهای به خانه‌آوردن یک کاسکوی اهلی و سخنگو، عادی است. اما سخنگویی اغلب کاسکوهای سخنگو زمانی آغاز می‌شود که با زوایای محیط جدید زندگی و افراد خانواده آشنا شوند. در تمام موارد ذکرشده، بین هر کاسکو با کاسکوی دیگر تفاوت وجود دارد؛ ممکن است شما یک کاسکوی سخنگو را به خانه بیاورید و به محض برداشتن پوشش اطراف قفس، ‌کلمه یا جمله‌ای را بر زبان آورد و ممکن است یک هفته طول بکشد تا کاسکو بتواند کلمات و جملاتی را که آموخته تکرار کند.
هوش کاسکوها نیز با هم متفاوت است. ممکن است یک کاسکو در تمام عمر طولانی‌اش نتواند تقلید صدای انسان را یاد بگیرد، همچنین ممکن است یک کاسکو پس از به حرف‌آمدن – درصورت آموزش صحیح روزانه – قادر به یادگیری یک کلمه در روز باشد.
وقتی به کاسکوهای وحشی نزدیک می‌شوید، عموما قار می‌کشند. بعضی از آنها بدون اینکه از جای خود تکان بخورند، قار می‌کشند، ‌برخی خودشان را به دیواره‌های قفس می‌چسبانند و قار می‌کشند و بعضی هم چنان می‌ترسند که خودشان را به این طرف و آن طرف قفس می‌کوبند.
اگر شما انگشت خود را به طرف منقار کاسکوی وحشی ببرید، ممکن است دست شما را محکم گاز بگیرد و متعاقبا قار بکشد. شاید هم وحشت‌زده خود را به دیواره‌های قفس بچسباند و قار بکشد یا با پروازهای کوتاه خودش را به دیواره‌های قفس بکوبد.
اگر شما غذایی را به منقار کاسکو نزدیک کنید؛ ضمن اینکه قار خواهد کشید، ممکن است غذا را با منقار خود بگیرد و پرتاب کند یا ‌آن را با حالت تهاجمی‌ای بگیرد، تکه تکه کند و کف قفس بیندازد. شاید هم آن را بگیرد و بین انگشتان پای خود قرار دهد و مشغول خوردن آن شود اما قارکشیدن برای تمام کاسکوهای وحشی تازه خریداری‌شده – کم و بیش – طبیعی و عادی است.


ممکن است اسباب‌بازی‌های جدید موجب ترسیدن طوطی شما شود؛ بنابراین قبل از قرار دادن آنها به‌عنوان اسباب‌بازی دائم در قفس، سعی کنید در خارج از قفس طوطی را با آنهاآشنا کنید.

چشم‌های شفاف و براق نشانه سلامتی طوطی است، طوطی‌های بیمار در حالت بیداری چشمانی نیمه‌باز دارند و اغلب نوعی ترشح از چشم آنها بیرون می‌آید.

بعضی گیاهان خانگی برای طوطی‌های شما سمی‌اند؛ بنابراین طوطی خود را از هر نوع گیاه خانگی‌ای دور نگه دارید.

در صورتی که کاسکوی شما کاملا اهلی شده باشد در همه حال – از جمله هنگام معاینات – به خوبی با شما همکاری می‌کند. به این تصویر توجه کنید که طوطی با اعتماد کامل، به پشت و روی دست صاحبش خوابیده است.

به‌نظر می‌رسد که زندگی کاسکو به بازی می‌گذرد اما از نظر طوطی هرکاری که او را مشغول می‌کند، یک کار جدی است. این طوطی با جدیت تلاش می‌کند جاسوئیچی چرمی را از کلیدها جدا کند.

کاسکوها پرنده‌های بسیار بازیگوشی هستند؛ آنها با اسباب‌بازی‌های خود و به‌خصوص اسباب‌بازی‌های جدید بازی می‌کنند.

کاسکوها دوست ندارند کسی از جلو به آنها نزدیک شود؛ چنین حرکتی باعث ترساندن آنها می‌شود، پس بهتر است انگشت خودتان را مستقیما به آرواره پایین طوطی نزدیک کنید و کمی زیر چانه او را بخارانید و سپس مالیدن دست خود را به پشت گردن ادامه دهید.

کاسکوها قبل از اینکه روی چیزی بنشینند، با منقار خود میزان محکم‌بودن آن را آزمایش می‌کنند؛ بنابراین وقتی می‌خواهید کاسکو را روی دست خود بنشانید،‌ ابتدا منقارش را به دست شما نزدیک می‌کند؛ در این حالت نترسید و دست‌تان را عقب نکشید.

کاسکوهای جوان دارای پلک‌های تیره‌اند؛ درحالی‌که به تدریج و با افزایش سن، پلک‌های آنها روشن‌تر می‌شود.

طوطی‌های ناخوش معمولا پرهای پف کرده دارند؛ ضمنا کاسکو به محض نزدیک‌شدن فردی غریبه – و گاهی حتی صاحب خود – به‌طور موقتی پرهایش را به حالت پف‌کرده درمی‌آورد.

نکات مهم در آموزش سخن گویی به کاسکوها

از یاد دادن سوتهای ناهنجار و هر نوع صدای ناخوشایند و حرفهای زشت به کاسکو خودداری کنید. اگر کاسکو سوتها را با صدای بلند یاد بگیرد، وقتی چنان سوتها را بکشد، ممکن است شما یا دیگر افراد را ناراحت کند، به ویژه اگر صبح زود چنان سوتها را بکشد. سوتها، زنگها، آژیرها، صدای پرندگان، صدای حیوانات، صدای شرشر آب؛ صداهای سرفه، عطسه، خروپف و غیره زودتر از صدای صحبت کردن انسان توسط کاسکو یاد گرفته می شوند. سعی کنید تا می توانید صداها، کلمات و جملاتی را به کاسکو یاد بدهید که وقتی تکرار می کند موجب ناراحتی یا شرمندگی شما نشود. هر چه بیشتر جلوی کاسکو سوت بزنید، حافظه محدود کاسو با صدای سوتها بیشتر پر می شود و قدرت یادگیری سخن گویی آن کمتر می شود. کاسکویی که عادت به سوت زدن زیاد پیدا کند، چون سوت کشیدن برایش بسیار راحت تر از سخن گویی است، به جای حرف زدن، بیشتر سوت می کشد، اگر یک کاسکوی پیشرفته در سخن گویی، زیاد در معرض شنیدن سوتها قرار گیرد، ملاحظه خواهید کرد که کلمات یا عبارت را دذیگر زیاد تکرار نمی ک ند و بیشتر سوت می کشد. بنابراین تا می توانید با روش صحیح حرف زدن را به کاسکو یاد بدهید و از آموزش سوت به کاسکو خودداری کنید، زیرا لذت شنیدن سوت از کاسکو در مقابل حرف زدن کاسکو تقریباً هیچ است و اگر بخواهیم به یک کلمه حرف زدن کاسکو یک امتیاز بدهیم، باید به 10 نوع سوت کاسکو هم فقط یک امتیاز بدهیم.

کاسکوهای وحشی، علاوه بر آن که به تازگی از محیط طبیعی و همنوعان خود جدا شده اند، برای وارد شدن به کشورهای وارد کننده، گاه تا یک ماه مجبورند شرایط تنش زای صیدشدن، انتظار در قفس های دسته جمعی، حمل و نقل، انتظار در کشورهای واسطه، حمل و نقل مجدد به کشور مقصد، انتظار در یکی از شهرهای کشور مقصد برای توزیع یا انتقال به یک شهر اصلی یا دیگر شهرها، ورود به پرنده فروشی های اصلی، انتقال به پرنده فروشی های جزیی در شهرستان ها، ورود به پرنده فروشی های جزء و انتظار در محیط ناخوشایند پرنده فروشی و سرانجام انتقال به خانه خریدار را تحمل کنند. بدیهی است کاسکوهایی که در جعبه یا قفسی کوچک از آفریقا تا کشور واسطه و سپس تا کشور ما حمل می شوند، در هر جعبه تعدادی از آنها ممکن است تلف شوند. کاسکوهای وارداتی در هر سن، اولاً وحشی هستند و ثانیاً تا زمانی که به خانه ای وارد نشوند و چند ماه پس از آن، حالت وحشی خود را حفظ می کنند.

کاسکوهای وحشی، حتی وقتی توسط علاقه مندان آنها خریداری می شوند و به خانه ها وارد می شوند، بر حسب میزان رسیدگی به آنها به نوع رفتارهایی که با آنها می شود، مدت سه تا چهار ماه یا بیشتر طول می کشد تا از حالت وحشی درآیند و اهلی شوند. در این مدت، به محض نزدیک شدن هر کسی به قفس، کاسکو قار می شکد و البته قارکشیدن که در بین تمام کاسکوهای وحشی عمومیت دارد، شدت و ضعف دارد. برخی از آنها زودتر و برخی دیرتر با صاحب خود و محیط جدید زندگی عادت می کنند. طی مدتی که کاسکوها دوره اهلی شدن در خانه ها را می گذرانند، علی رغم تلاش صاحب آنها برای رسیدگی به تغذیه و نظافت آنها، این پرنده تا حدود یکی دو ماه، هر وقت کسی به آن نزدیک می شود، قار می کشد و زمانی آرام می گیرد که شخص از قفس دور می شود.

اگر کاسکوی وحشی توسط یک فرد بی حوصله خریداری شود و به خانه آورده شود، مدت اهلی شدن آن طولانی می شود. چون این پرنده وحشی است و به زندگی در غیر از محیط طبیعت و به همراه والدین و همنوعانش عادت ندارد و چنان عقلی هم ندارد که زحمات صاحبش را درک کند و با وی زود مهربان شود یا در هنگام تغذیه و نظات قفس آرام بماند. پس تنها یک راه باقی می ماند و آن این است که صاحب کاسکوی وحشی از قبل رفتارهای حالت وحشی آن را بداند و پذیرفته باشد که رفتارهای ناشی از ترس کاسکو را تحمل کند و به تدریج آن را اهلی کند تا متعاقب اهلی شدن کاسکو، مرحله تربیت و آموزش سخن گویی را برای آن شروع کند.

هرچه زمان بگذرد و شما با کاسکوی وحشی خوشرفتاری بیشتری کنید، ترس کاسکو از شما زودتر می ریزد و به تدریج سر و صدایش کمتر می شود و سرانجام شما را به عنوان دوست می پذیرد. در مرحله اهلی کردن، اگر می خواهید کاسکو زودتر به شما عادت کند، باید زمان بیشتری را روبه روی قفس در جایی که کاسکو قار نکشد، بشینید. کاسکوی شما هرچه بیشتر شما را ببیند، زودتر با قیافه شما به عنوان یک دوست و پرستار آشنا می شود و هرچه شما را کمتر ببیند، دیرتر با شما آشنا می شود و دیرتر اهلی می شود.

در روزهای اول، وقتی شما آب و غذا و نظافت کاسکوی وحشی را تأمین کردید، دقایقی را در یک متری قفس کاسکو بشینید و کلماتی را بگویید یا سوت های زیبایی بزنید تا کاسکو به صداها و سوت های شما عادت کند. وقتی می خواهید غذا یا آب کاسکو را تعویض کنید، به آرامی کلماتی را به زبان بیاورید یا سوت های ملایمی بزنید. توجه داشته باشید که کاسکو انواع سوت ها و آوازهای پرندگان را به دلیل نزدیک بودن با زبان طبیعی خودش زودتر یاد می گیرد و سخن انسان را از وقتی یاد می گیرد که اولاً اهلی شده باشد، ثانیاً قدرت تقلید صدای انسان را داشته باشد. در مرحله اهلی کردن، توصیه می وشد عجله نکنید، رفتار خشن با کاسکو نداشته باشید و همواره با آن مهربان باشید تا این مرحله هرچه زودتر تمام شود. فراموش نکنید که اگر در مقابل رفتارهای وحشیانه و ناشی از ترس کاسکو، شما هم عصبانی شوید و با کاسکو خشونت کنید، ممکن است کاسکو خودش را به دیواره های قفس بکوبد و حتی سکته کند و بمیرد. باز هم توصیه می شود که در نگهداری و پرورش کاسکو، شما باید این حقیقت را به خاطر داشته باشید که کاسکو عمری کمتر از عمر شما نخواهد داشت و لذا باید چند ماه رفتارهای ترس آلود آن را تحمل کنید. اگر می خواهید معنی این تحمل را خوب بفهمید، به رفتارهای نوزاد انسان توجه کنید و بیندیشید علی رغم آن که یک نوزاد، «بچه آدم» است، تا چند سالگی شما باید پرستاری آن را به عهده داشته باشید و فقط با آن مهربانی کنید، یعنی حتی بچه اناسن هم تا چند سالگی چیزی نمی فهمد که بخواهد مطیع شما باشد. در حالی که تربیت پذیری بچۀ انسان از هفت سالگی شروع می شود، چگونه است که شما توقع دارید که یک کاسکوی وحشی که هیچ تجربه ای در زندگی با شما ندارد، زود رام شما شود و طبق میل شما رفتار کند! در مقایسه با بچه انسان که تا هفت سالگی هرگونه رفتار خشن و تنبیه برای آن قدغن و مضر است، شما کافیست در مورد یک کاسکوی وحشی، فقط حدود دو ماه تحمل داشته باشید تا دیگر قار نکشد و حدود دو ماه دیگر هم تحمل کنید تا آرام شود و به مرحله تربیت پذیری برسد.


زمان سخن گو شدن کاسکوها

کاسکوهای وارداتی کاملاً وحشی هستند و از نزدیک شدن شما یا هر چیز به قفسشان می ترسند و به میزان کم تا زیاد قار می کشند. این کاسکوها (جوجه ها یا کاسکوهای بالغ)، تا زمانی که تحت تربیت انفرادی قرار نگیرند، حالات وحشی خود را حفظ می کنند. وقتی کاسکوی وحشی وارد خانۀ فردی می شود، برحسب این که صاحبش چگونه رفتاری با آن داشته باشد و چه مقدار وقت خودش را صرف آن کند و شیوۀ تربیتی اعمال شده روی آن چه کیفیتی داشته باشد، 2 تا 4 ماه یا بیشتر طول می کشد تا اهلی شود (البته اگر تلاشی برای اهلی کردن آن نشود، ممکن است تا یکی دو سال هم اهلی نشود). پس از اهلی شدن، ملاحظه می شود که به تدریج کلماتی را که بارها شما برای آن تکرار کرده اید، به زبان می آورد. وقتی کاسکو اولین کلمه را به زبان آورد، شما به این نتیجه می رسید که کاسکوی شما قدرت تقلید صدای انسان را دارد. از این پس، میزان فراگیری کلمات تکرار شوند توسط شما به دو عامل بستگی دارد:

عامل اول، هوش کاسکو در یادگیری تقلید صدای انسان است و عامل دوم، روش آموزش شماست. هرچه کاسکو از لحاظ ژنتیکی قدرت تقلید صدای انسان را بیشتر داشته باشد و هرچه روش شما در آموزش کاسکو صحیح تر و منظم تر باشد، سرعت یادگیری کلمات، عبارات و جملات توسط کاسکوی شما بیشتر خواهد بود و هرچه زمان بگذرد و شما در آموزش سخن گویی وقت بیشتری به آن اختصاص دهید، کلمات، جملات، سوتها، صداها و حرکات بیشتری را یاد می گیرد.

یک کاسکوی با هوش ممکن است ظرف مدت کوتاهی کلمات و جملات زیادی را یاد بگیرد. در حالی که یک کاسکوی کم هوش، ممکن است حتی پس از سال ها، فقط چند کلمه بیشتر نتواند حرف بزند. این نکته ثابت می کند که ارزش و قیمت کاکسوهای سخن گو بسیار متفاوت است و شما در هنگام خرید یک کاسکوی سخن گو باید براساس میزان سخن گویی آن پول بپردازید. به هر حال زمان سخن گو شدن کاسکوی شما معمولاً وقتی فرا می رسد که به طور کامل یا نسبتاً کامل اهلی شده باشد. اما هیچ کسی با دیدن یک کاسکوی وحشی یا اهلی نمی تواند به قابلیت سخن گو شدن آن پی ببرد. همچنین نمی تواند تعیین کند که یک کاسکو تا چه حدود قابلیت پیشرفت در سخن گویی را دارد. در واقع فقط با گذشت زمان است که صاحب کاسکو می تواند با توجه به کاری که روی کاسکو انجام داده است، در مورد قابلیت سخن گویی کاسکوی خودش اظهار نظر کند. وقتی یک کاسکوی وحشی در خانه ای اهلی شود و در طول مدت اهلی شدن، صاحبش به میزان کم و بیش کلماتی را برای آن تکرار کرده و پس از اهلی شدن برای آن کلاس های منظمی را گذاشته و با روش صحیح سخن گویی را به آن آموزش داده است، پس از یک ماه که از اهلی شدن و آموزش دیدن کاسکو گذشته باشد، باید بتواند کلمه یا کلماتی را که یاد گرفته است، تکرار کند.

آموزش سخنن گویی به کاسکو موضوعی پیچیده است. به عبارت دیگر نمی توان آموزش کاسکو را جوری بیان کرد که برای تمام کاسکوها و در هر سنی موفقیت آمیزترین شیوه باشد. به طور مثال، اگر جوجه کاسکو در سن 4 تا 6 هفته از والدینش جدا شود و به طور دستی تغذیه و مراقبت شود، چنان چه شخص موفق به زنده نگه داشتن آن شود، تا سه ماهگی یا بیشتر کاملاً پر در می آورد و در طول این مدت خلق و خوی وحشی را از والدین نمی گیرد که صاحبش نیاز به اهلی کردن آن داشته باشد. در این مورد جوجه ها به خوبی با صاحب خود خو می گیرند، اما تا 6 الی 12 ماهگی (جوجه های دم سیاه) و 12 الی 18 ماهگی (جوجه های دم قرمز) قدرت سخن گویی پیدا نمی کنند.

شما باید با رفتارشناسی کاسکوی خود در هر سنی که هست کاملاً آشنا شوید تا بتوانید مراحل اهلی کردن و آموزش سخن گویی به آن را خوب تر پیش ببرید و حوصله شما از تعلیم آن سر نرود. کاسکوی شما اگر سخن گو هم باشد، باید روزانه تحت تعلیم قرا رگیرد تا اولاً کلمات و جملاتی را که یاد دارد، از یادش نرود، ثانیاً بر تعداد لغات و جملاتی که بلد است، افزوده شود. از آن جا که عمدۀ کاسکوهایی که مردم از بازار می خرند، کاسکوهای وارداتی وحشی هستند، آموزش جدی سخن گویی به کاسکو باید از زمانی شروع شود که اهلی می شود و قدرت تمرکز حواس برای آموزش دیدن از مربی خود را پیدا می کند.

قبل از آن که بخواهید برنامه آموزش سخن گویی را برای کاسکوی خود به اجرا درآورید و بهتر بگویم قبل از آن که بخواهید اقدام به خرید یک کاسکو به منظور سخن گو کردن آن کنید یا یک کاسکوی سخن گو بخرید، باید سؤالات زیر را از خود بپرسید:

1ـ آیا اصولاً در تصمیم هایی که می گیرید، فردی مصمم هستید؟

2ـ ایا واقعاً به کاسکو عشق می ورزید؟

3ـ آیا مطمئن هستید که می توانید اصول تغذیه و بهداشت کاسکو را به طور منظم رعایت کنید؟

4ـ آیا از میزان حوصلۀ لازم برای آموزش کاسکو برخوردارید؟

5ـ آیا می توانید وقت لازم از روز را وقف کاسکوی خود کنید؟

6ـ اگر خودتان واجد شرایط لازم برای نگهداری و آموزش کاسکو نیستید، آیا فرد دیگری در خانه شما هست که مایل باشد همچون یک فرزند از کاسکو مراقبت کند و با آن سرگرم شود و به آن آموزش دهد؟

اگر جواب سؤالات فوق مثبت است، می توانید به خرید یک کاسکوی وحشی یا سخن گو اقدام کنید و مطمئن باشید که از داشتن آن لذت خواهید برد. اما اگر دمدمی مزاج هستید و از روی هوس و دیدن سخن گویی کاسکو در خانۀ شخص دیگر، میل لحظه ای به داشتن کاسکو در شما ایجاد شده است، بهتر است از خرید کاسکو تا وقتی کاملاً مصمم نشده اید، صرف نظر کنید؛ زیرا کاسکو وقتی به خانه شما وارد شود و پس از مدتی به شما عادت کند، توقع کدارد که شما جای زن، شوهر، فرزندان، والدین یا همنوعانش را پر کنید و اگر نکنید، دچار افسردگی می شود و اقدام به کندن پرهایش می کند. همچنین اگر یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته خریداری کنید یا خودتان یک کاسکوی وحشی را به مرحلۀ بالایی از سخن گویی برسانید و پس از مدتی از حرف زدن با کاسکو و تکرار کلمات یاد گرفته توسط کاسکو خودداری کنید، به تدریج از علاقۀ کاسکو برای حرف زدن کاسته می شود و لغات و جملات آموخته را فراموش می کند و چنان کاسکو ممکن است حتی با شروع آموزش سخن گویی مجدد، قدرت اولیۀ خود را باز نیابد. بنابراین توجه داشته باشید که اگر سخن گویی کاسکو مورد علاقه شماست و به خاطر این ویژگی حاضر شده اید که مبلغ نسبتاً زیادی را بپردازید، این را باید بدانید که کاسکوی سخن گو همچون یک قالیچه نفیس نیست که آن را کف اتاق بیندازید و یکسال هم به مسافرت بروید و پس از بازگشت، نفاست آن حفظ شود و حتی قیمت آن بیشتر شود. وقتی شما یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته را خریداری می کنید یا کاسکویی را به مرحله پیشرفتۀ سخن گویی می رسانید، به این نکته توجه داشته باشید که فقط تأمین آب و غذا و نظافت برای آن کافی نیست، بلکه کاسکو به همدمی مشما و بازی با شما و حرف زدن با شما نیاز دارد و اگر به اندازۀ کافی با آن همدم نشوید، نه تنها پیشرفت بیشتری نخواهد کرد، بلکه قطعاً پسرفت خواهد کرد و این امکان وجود دارد که به تدریج از سخن گویی بیفتد و به سمت حالت وحشی پیشرفت کند.

یکی از بزرگترین مشکلات نگهداری دو کاسکو در خانه (حتی یک جفت کاسکوی نر و ماده جور شده با هم) یا داشتن یک کاسکو و یک پرندۀ دیگر یا یک کاسکو و یک حیوان خانگی، سرگرم شدن کاسکوها با هم یا حسادت آن ها نسبت به یکدیگر یا حسادت کاسکو نسبت به پرندۀ دیگر یا حیوان خانگی و پیشرفت نکردن کاسکو در سخن گویی و کم شدن سخن گویی کاسکوی سخن گو است. بنابراین دقت داشته باشید که اگر می خواهید چنین اتفاقی نیفتد، هرگز یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته را تحت شرایط حسادت ورزیدن یا سرگرم شدن با کاسکو یا پرنده یا حیوان دیگر یا بی توجه ای قرار ندهید.

ماهیت سخن گویی کاسکوها

کاسکو یا دیگر طوطی ها و سایر پرندگان تقلید کنندۀ صدا تا زمانی که اهلی نشوند و شما به آن ها چیزی یاد ندهید، آن ها هم چیزی یاد نمی گیرند. به عبارت دیگر کاسکو در حالت زندگی در خانۀ شما، اگر تلاشی برای یاد دادن کلمات و جملات به آن نکیند، حتی ظرف چندین سال هم سخن گو نخواهد شد. البته ممکن است شما یک کاسکوی وحشی را به خانه خود ببرید و در مدت چند ماه ضمن مراقبت هایی که از آن می کنید، ترس آن از نزدکی شدن شما به قفسش بریزد و دیگر قار نکشد، سوت ها و صداهای طبیعی خودش را درآورد، روی دست شما بیاید و وقتی درب قفس را باز می کنید، از قفس خارج شود و بالای قفس بنشیند و گاهی پروازهای کوتاه در داخل اتاق داشته باشد و بدون آن که شما آن را تمرین دهید، صداهایی را که می شنودریال مثل صدای زنگ تلفن، موبایل، زنگ خانه و هر صدای دیگر؛ آن ها را به حافظه خود بسپرد و در هنگام سخن گفتن آن ها را تکرار کند. اما باید این حقیقت را بدانید که اگر میل دارید کاسکو کلمات و جملات مورد علاقه شما را بگوید، از وقتی که اهلی می شود، باید آن کلمات و جملات را با روش صحیح به کاسکو یاد بدهید؛ در غیر این صورت نباید از کاسکو انتظار داشته باشید که کلمات و جملات نشنیده یا کم شنیده را برای شما تکرار کند. برای کاسکو زبان فارسی، ترکی، انگلیسی و غیره یا هیچ صدایی غیر از صداهای طبیعی خودش، تفاوت ندارد. کاسکو فقط صداهایی را که به اندازۀ کافی و در شرایط مناسب می شنود، یاد می گیرد و فرقی نمی کند که صدای شُر شُر آب باشد یا زنگ تلفن یا کلمات، عبارات و جملاتی به هر زبان.

اهلی کردن و تربیت کاسکو( قدم به قدم )


وقتی کاسکو را از محیطی که به آن عادت دارد به مکان جدیدی منتقل می کنید، باید به آن قدری زمان بدهید تا به محیط جدید عادت کند. برای این کار بهترین اقدام این است که قبل از ورود کاسکو به محیط جدید، باید قفس آن را کاملاً آماده کنید وبه محض رسیدن کاسکو به محیط جدید، آن را داخل قفس رها کنید.بعد باید کاسکو را تنهابگذارید تابه تدریج بامحیط اطراف خود و افراد خانواده آشناشود. گاهی اوقات یک کاسکوی جدید پس از قرار گرفتن در قفس، به مدت یکی دو روز غذا نمی خورد. در این صورت تلاش شما برای غذا دادن به آن، بیشتر موجب ناراحتی اش می شود.

پس از آن که کاسکو مشغول غذاخوردن شد، شما می توانید به قفس نزدیک شوید تا کاسکو با شما آشنا شود. اگر نزدیک کردن دست به کاسکو آن را ناراحت نمی کند، می توانید این کار را انجام دهید.

شخصیت هر کاسکو خاص خودش است. برخی زود با صاحب خود و افراد خانواده آشنا می شوند وبرخی دیر. کاسکوهایی که قبلاً صاحب دیگری داشته اند، ممکن است مدتی طول بکشد تا صاحب قبلی خود را فراموش کنند و به صاحب جدید عادت کنند.

کاسکوهای وارداتی باید با روشی متفاوت به محیط جدید خود عادت کنند. این گونه کاسکوها به علت صید شدن از طبیعت، عاد به بودن در کنار مدرم ندارند. از آن جا که کاسکو پرنده ای با هوش، عاطفی و بسیار حساس است و عملایت صید و حمل و نقل آن ها با خشونت و بی تفاوتی عوامل دست اندرکار توام است، معمولاً کاسکوهای وحشی وارداتی خاطرات بدی از انسان دارند. به همین دلیل وقتی در قفس قرار می گیرند، به محض نزدیک شدن فرید به آن ها، عکس العمل شدیدی نشان می دهند، رفتارهای ناخوشایندی کهاز هنگام صید کاسکوهای وحشی تا زمان مستقر شدن آن ها در پرنده فروشی های کشورهای وارد کننده با آن ها می شود، شامل: صید آن ها با دستکش چرمی از داخل لانه طبیعی، جدا کردن آن ها از والدین، قیچی کردن خشن پرها؛ انداختن تعداد زیادی از آن ها داخل یک جعبه، واکسن زدن به آن ها؛ حمل و نقل نامناسب، سفر طولانی و گذراندن دوره قرنطینه در کشورهای مقصد می شود (البته واکسیناسیون و قرنطینه مربوط به کاسکوهایی می شود که صید و صادرات آن ها به طور قانونی انجام می شود).

کاسکو وقتی با شما آشنا شود، ممکن است داوطلبانه روی دست شما بیاید و از سر و کول شما بالا رود و با موهایتان بازی کند و اگر حرف زدن یادگرفته باشد، برایتان کلمات یا جملاتی را به زبان می آورد که اگر برای هزارمین بار هم باشد، شما از شنیدن آن ها لذت می برید. اما اگر با شما آشنا نباشد، اجازه دست زدن به هیچ قسمت از بدنش را به شما نمی دهد و در مقابل تلاش شما برای گرفتنش به شدت مقاومت می کند و در حالی که با چنگال هایش محکم سیم های قفس یا چوب نشیمنگاه را گرفته است، با منقارش دست شما را تعقیب می کند که به بدنش دست نزنید و ممکن است گاز سختی از شما بگیرد. کاسکوی وحشی تازه خریداری شده، معمولاً در هنگام نزدیک شدن شما به قفس چنان داد و فریاد راه می اندازد که شما خیال می کنید اگر تلاش خود را برای دست زدن به آن یا گرفتنش ادامه دهید، هم به خودتان آسیب می رسد و هم به کاسکو. لذا باید از عجله کردن و اصرار ورزیدن برای دوست شدن سریع با کاسکوی وحشی به شدت پرهیز کنید. به طور کلی تا کاسکو احساس امنیت نکند، به خواسته شما عمل نمی کند و شما باید فوق العاده صبور باشید و به تدریج اعتماد کاسکو را جلب کنید تا بتوانید یک کاسکو دست آموز، با تربیت و خوب از آن بسازید.

حمام دادن کاسکو

در طبیعت کاسکوها زیر باران دوش می گیرند و اگر نیاز به حمام گرفتن داشته باشند و مدتی باران نباریده باشد، معمولاً لب رودخانه ها آب تنی می کنند. کاسکوها پس از آب تنی، چندین بار بدن خودرا با شدت تکان می دهند و بال می زنند تا مقدار زیادی از آب بدنشان به اطراف پاشیده شود و سپس به کمک منقار خود مشغول پَر آرایی می شوند. کاسکو نیز مانند پرندگان دیگر می تواند سر خودش را از طرف چپ و راست تا 180 درجه بچرخاند. بنابراین در هنگام خشک کردن بدن و پَر آرایی، به راحتی می تواند تمام سطح بدنش را با منقارش آبگیری و خشک کند و نسبت به آراستن پرهای خود اقدام کند.

در انتهای دنبالچه کاسکو یک غده مولد چربی وجود دارد که کاسکو با منقارش از آن غده، چربی می گیرد و تمام پرهایش را چرب و درخشنده می کند. چربی مالیده شده به پرها به همراه چربی طبیعی پوست، به علت قرار داشتن در معرض هوا و دمای بدن، دایماً در حال خشک شدن و تغییر ماهیت است. کاسکو در هر روز حدود یک سوم اوقات خود را مشغول خاراندن نقاط مختلف پوست و شوره برداری از آن می کند و متعاقب چند دقیقه خاراندن، تکان شدیدی به بدن خود می دهد و به این ترتیب، چربی های خشک شده و پوشیرهای کَنده شده از بدنش جدا می شود. این ذرات به قدری سبک است که تا مدتی در هوا معلق می ماند. کاسکو متعاقب هر بار خاراندن بدن و تکان دادن خود، مجدداً از غده چربی انتهای بدنش، چربی می گیرد و چربی تازه را به پرهای خود می مالد و آن ها را درخشان و تازه می کند. این عمل کاسکو، در واقع رعایت نظافت و بهداشت طبیعی پوست و پرها است که باعث تمیز و درخشنده ماندن پرها و پوست بدن کاسکو می شود و به این عمل پَر آرایی گفته می شود.

وقتی از کاسکو در خانه نگهداری شود، با دور افتادن از محیط طبیعت و محروم شدن از حمام گرفتن در زیر باران یا احتمالاً در کنار آب های جاری، شما بایست هفته ای یک بار در زمستان و دوبار در تابستان کاسکو را حمام دهید تا پرهایش همواره حالت شادابی، لطافت و درخشندگی را حفظ کند.

برای حمام دادن کاسکو، هر فرد ممکن است شیوه خاصی را اعمال کند و این کار قاعده خاصی ندارد. فقط باید مراقب بود که به کاسکو آسیب نرسد، سرما نخورد و دچار استرس نشود. حمام دادن یک کاسکوی اهلی یا سخن گو کار ساده ای است و چون چنان کاسکوها بارها توسط صاحب خود حمام گرفته اند، در هنگام حمام گرفتن هیچ مقاومتی نمی کنند و از حمام گرفتن لذت می برند. اما کاسکوهای وحشی به محض پاشیدن آب روی آن ها، شروع یه قار کشیدن می کنند. در ذیل روش تجربه شده در حمام دادن کاسکوهای وحشی و نیز کاسکوهای اهلی و سخن گو تشریح می شود:

(1) حمام دادن کاسکوهای وحشی

قفس جوجه یا کاسکوی وحشی بالغ را به آرامی به داخل حمام ببرید. آشغال های جمع شده روی سینی کف قفس را در ظرف آشغال تخلیه کنید. به سینی کف قفس آب بپاشید تا آشغال ها و فضولاتی که به طول «شُل» به کف سینی چسبیده است، حتی الامکان با داغ جدا شود. سپس داخل سینی آب داغ بریزید و آن را کناری بگذارید تا در طول مدت حمام دادن کاسکو، فضولاتی که به سختی به کف سینی چسبیده است با آب داغ خیس بخورد. پس از حمام دادن کاسکو، آب و فضولات خیس خورده داخل سینی را تخلیه کنید و با آب داغ پرفشار به شستشوی کامل و آب کشیدن سینی اقدام کنید. سپس آن را به دیوار تکیه دهید تا کاملاً خشک شود. در جریان شستشوی سینی، پس از پاک کردن فضولات با آب داغ، می توانید بقایای فضولات چسبیده به سینی را با مایع ظرفشویی و بُرس هم بشویید و بعد اقدام به آب کشیدن و خشک کردن آن کنید.

از همان ابتدا که مشغول خیس دادن فضولات چسبیده به کف سینی قفس می شوید، قدری آب داغ هم به تمام نقاط قفس بریزید تا فضولات خشک یا نمیه خشک چسبیده به سیم های قفس هم خیس بخورد. سپس در قبل یا بعد از نظافت نهایی سینی، سیم های قفس را هم یکبار با برس آغشته به مایع ظرفشویی تمیز کنید و سپس قفس را هم آب بکشید.

کاسکوی وحشی در چند نوبت اول، مانند بچه ها از حمام گرفتن خوششان نمی آید و ممکن است مقاومتی از کم تا شدید در مقابل ریخته شدن آب به بدنش نشان دهد. اما اغلب کاسکوهای وحشی به زودی به حمام گرفتن عادت می کنند. به ویژه اگر سعی کنید آرامش کاسکو حفظ شود و اعتمادش نسبت به شما جلب شود. همین طور که شما مشغول نظافت و آب ریختن به سینی و قفس هستید، کاسکوی وحشی بیشتر آماده ریخته شدن آب روی خودش می وشد. در نوبت های اول که کاسکو عادت به حمام گرفتن ندارد، فقط به پاشیدن آب ولرم روی بال ها، پشت و پرهای شکن آن اکتفا کنید. آب را ملایم به بدن کاسکو بپاشید و از دست زدن به بدن یا تلاش برای ریختن آب به زیر بال های کاسکوی وحشی خودداری کنید. اگر کاسکو زیاد بی تابی می کند، حمام دادن را هر چه زودتر به اتمام برسانید؛ یعین فقط ظرف 20 ثانیه مقداری آب به تمام نقاط بدن به جز سر کاسکو بپاشید. سپس برحسب شرایط هوا از لحاظ میران گرمی و سردی، اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند یا در خشک کردن بدن کاسکو به آن کمک کنید. برای این کار، حوله ای با ضخامت و بزرگی مناسب روی کاسکو بیندازید و سعی کنید قبل از آن که کاسکو واکنش نشان دهد، با سرعت کاسکو را داخل حوله بپیچید. سپس آن را در دو دست خود بگیرید واز حمام خارج کنید و با فشار دادن ملایم دست خود به نقاط مختلف بدن کاسکو، تا حد امکان از پرهای کاسکو آبگیری کنید. متعاقباً کاسکو را داخل قفس یا روی قفس قرار دهید و با حرارت ملایم سشوار اقدام به خشک کردن آن کنید.

در هوای گرم، کاسکو را فقط با حوله قدری آبگیری کنید و بگذارید خشک کردن کامل بدن کاسکو توسط خودش انجام شود. هرگز حوله را روی بدن کاسکو به دو طرف یا به شکل چرخشی نکشید، زیرا موجب شکستن ساقۀ انشعابات پرها و نمدی شدن آن ها می شود. حوله را فقط با ملایمت روی بدن کاسکو فشار دهید و / یا دستتان را در جهت خواب پرها بکشید. اگر هوا گرم و آفتابی باشد، می توانید قفس کاسکو را حداکثر به مدت 5 تا 7 دقیقه در آفتاب بگذارید تا هم کاسکو از نور آفتاب استفاده کند و هم بدنش زودتر خشک شود. قرار دادن طولانی مدت کاسکو در زیر نور خورشید، ممکن است برای کاسکو خطر مرگ به دنبال داشته باشد. اغلب کاسکوها در هر سنی که باشند، پس از حمام گرفتن، چند تکان شدید به بدن خود می دهند و با چند بار بال زدن نسبت به پاشیدن آب پرها به اطراف اقدام می کنند و متعاقباً مشغول پَر آرایی می شوند. اما در هوای سرد باید سعی کنید هرچه زودتر پَرهای کاسکو را با استفاده از حوله و سشوار خشک کنید تا سرما نخورد.

کاسکوی رام نشده در هر نوبت که حمام داده می شود، از نوبت قبل کمتر بی تابی می کند و به تدریج از حمام گرفتن لذت می برد و کار شما بسیار آسان و لذت بخش می شود. البته در خصوص حمام گرفتن نیز رفتار کاسکوها یکسان نیست، ولی بیشتر آن ها پس از مدتی به خوبی از حمام گرفتن لذت می برند و خودشان را در اختیار شما قرار می دهند. باید به خاطر داشته باشید که حمام دادن کاسکوی وحشی باعث می شود که طول مدت اهلی شدن آن کمتر شود و با صاحب خود زودتر صمیمی شود. در خصوص حمام دادن کاسکوهای وحشی به نکات زیر توجه کنید:

(1) کاسکویی که برای اولین بار به خانه ای وارد می شود (خانۀ اولین صاحب)، وحشی محسوب می شود. این کاسکو تا این زمان هیچ تجربه ای از حمام گرفتن ندارد.

(2) کاسکو را پس از وارد کردن به منزل خود، تا مدت 3 هفته حمام ندهید تا در خانه شما آرامش بگیرد و اعتمادش نسبت به شما جلب شود.

(3) در پایان هفته سوم، آن را به حمام ببرید و پس از نظافت قفسش، به آرامی و به مدت بسیار کوتاه دوش آب ولرم را (به جز سرش)، به طرف بدنش بگیرد. کاسکو در این هنگام قار می کشد. برای جلوگیری از به هیچان درآمدن کاسکو، در سه نوبت اول حمام دادن، هر 15 ثانیه به مدت 5 ثانیه آب روی کاسکو بپاشید و سه بار پاشیدن آب روی نقاط مختلف بدن کاسکو را تکرار کنید. یا یکبار به مدت حدود 20 ثانیه به آن آب بپاشید و حمام دادن را تکرار کنید. پس از عادت کردن کاسکو به حمام گرفتن، بی تابی آن تمام می شود و شما می توانید مدت بیشتری آب به بدن کاسکوی وحشی بپاشید. همچنین در هر زمان که کاسکو در مقابل پاشیدن پرفشار آب به بدنش بی تابی نکند، می توانید انگشت خودتان را به جای شیلنگ آب بگیرید و آب را به فشار مناسب (فشاری که کاسکو را ناراحت نکند)، به بدن کاسکو بپاشید.

پس از انمام حمام دادن، کاسکو را داخل حوله ای بپیچید، بدنش را آبگیری کنید و سپس آن را از فاصله 40 سانتی متری خشک کنید. در چند نوبت اول حمام دادن، ممکن است کاسکو بی تابی کند و قار بکشد. اما کاسکو، به زودی به حمام گرفتن عادت می کند و مطمئناً در نوبت بعدی با اشتیاق بیشتر و بی تابی کمتر اجازه می دهد که شما حمامش بدهید. مراحل حمام دادن کاسکوی وحشی نیز مثل کاسکوهای اهلی و سخن گو است، فقط باید به خصوص در دفعات اول، مراعات ترس کاسکوی وحشی را بکنید تا پس از چند نوبت حمام گرفتن به آن عادت کند.

(2) حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو

کاسکوهای اهلی ، به ویژه کاسکوهای سخن گو، پرنده های قیمتی هستند و آن ها نیز مدتی طول می کشد تا با خانه شما و خود شما آشنا شوند. لذا نباید انتظار داشته باشید که چون یک کاسکوی اهلی یا سخن گو خریده اید، از همان روز اول، کاسکو با شما صمیمی باش. در واقع هر بار که صاحب یک کاسکوی اهلی یا سخن گو آن را به فرد دیگری می فروشد، مدتی طول می کشد تا کاسکو بتواند صاحب قبلی خود را فراموش کند و با صاحب جدیدش خود بگیرد. البته برخی از کاسکوهای اهلی و سخن گو چنان حساسند که با وارد شدن به خانه ای جدید، شروع به پَرکَنی می کنند. فراموش نکنید که کاسکو حافظه ای قوی دارد و خاطراتش را به زودی فراموش نمی کند. بنابراین تحت شرایط جدید،باید همواره در حفظ آرامش آن بکوشید تا هرچه زودتر به شما عادت کند و دچار تنش روحی و پَرکَنی نشود.

کاسکوهای اهلی و سخن گو بارها و بارها توسط صاحبان خود حمام گرفته اند. لذا در هنگام حمام گرفتن، نه تنها بی تابی نمی کنند، بلکه از استحمام لذت می برند، مشروط بر آن که پاشیدن آب به آن ها با خشونت یا شوخی های ناراحت کننده توام نباشد. در هنگام حمام دادن اغلب کاسکوهای اهلی و سخن گو، شما می تو انید به راحتی به بدن و زیر بال های آن ها آب بپاشید. شما می توانید به اندازۀ یک قاشق چایخوری شامپوبچه در یک ظرف بریزید و روی آن آب گرم اضافه کنید و روی بدن و زیر بال های کاسکو بپاشید و اگر ممکن باشد، با ملایمت دست یا اسفنج آغشته به آب شامپودار را در جهت خواب پرها بکشید. البته استفاده از شامپو ضرورت چندانی ندارد، زیرا هدف از حمام دادن کاسکو بر طرف کردن چرک یا چربی روی پوشت بدنش نیست. کاسکو چنی کاری را به طور غریزی و ضمن عمل پرآرایی روزانه بارها انجام می دهد. در واقع هدف از حمام دادن کاسکو؛ زدودن پوشیرهای کنده شده و سُست و ذرات چربی خشک شده و موجود بین پَرها و شاداب و براق کردن پرها و در هوای گرم، خنک کردن کاسکو است. توصیۀ من برای حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو به شرح زیر است:

(1) قفس کاسکو را به داخل حمام ببرید.

(2) درب قفس را باز کنید تا کاسکو روی سقف قفس بیاید.

(3) آبخوری، غذاخوری و سینی کف قفس را بردارید و آن ها را نظافت کنید.

(4) شیر آب گرم و سرد را طوری باز کنید که آب گرم مناسب از دوش سیار یا شیلنگ خارج شود.

(5)اگر از شلینگ بدون آبپاش استفاده می کنید، انگشت شست خود را جلوی شلینگ بگیرید و با ملایمت روی بال ها و زیرشکم کاسکو آب بپاشید.

(6) به تدریج فشار انگشت خود بر دهانۀ خروجی شلنگ را زیاد کنید تا آب با سرعت بیشتر و ذرات ریزتر از شلنگ خارج شود. این کار دو مزیت دارد: اول آن که قدرت شستشوی آب بیشتر می شود. دوم آن که سطح پوست کاسکو با آب خارانده می شود و کاسکو از خارانده شدن پوست خود لذت می برد. اگر در نوبت های اول حمام دادن کاسکوی وحشی، آب را با شدت به آن بپاشید، ممکن است بترسد و بی تابی کند.

(7) در صورتی که کاسکو اجازه می دهد، با دو انگشت یک دست یک بال کاسکو را بلند کنید و با دست دیگر آب را به صورت ریزپاش زیر بال کاسکو بپاشید و همین کار را در مورد بال دیگر انجام دهید.

(8) پس از دو الی سه دقیقه دوش دادن کاسکو، در صورت امکان آن را روی دست خود بیاورید و حوله ای روی آن بیندازید و در جهت خواب پرها دست خود را روی حوله بکشید. یا حوله را به طور ملایم به بدن کاسکو فشار دهید تا پرهای کاسکو آبگیری شود. سپس در هوای سرد و ملایم آن را با سشوار خشک کنید و در هوای گرم، بگذارید کاسکو عمل خشک کردن پرهایش را خودش انجام دهد. در این هنگام اگر می بینید کاسکو در حال لرزیدن است یا بدنش را تکان نمی دهد که زودتر خشک شود، خودتان اقدام به خشک کردن کاسکو کنید.

(9) وقتی با حوله پَرهای کاسکو را آبگیری کردید، برای زودتر خشک شدن پرها می توانید کاسکو را روی انگشت خود بیاورید و با اندکی پایین آوردن سریع دست خود، کاسکو را وادار به پر زدن کنید. این عمل را دو تا سه بار تکرار کنید تا مقدار زیادی از آب موجود در لابه لای پرها در اثر بال زدن به اطراف بپاشد.

(10) بهتر است در هوای گرم، هفته ای دوبار و در زمستان دو هفته یک بار کاسکو را حمام کنید. در هوای گرم، پس از حمام دادن، اگر در جایی از داخل خانه تابش آفتاب دارید یا داخل خانه گرم است و کولر روشن نیست، کاسکو را داخل قفس و ترجیحاً روی بام قفس قرار دهید و اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند. اگر داخل خانه کولر روشن است، برای خشک کردن کاسکو توسط خودش، باید کولر را خاموش کنید، در غیر این صورت، برای جلوگیری از سرما خوردن کاسکو، باید پس از استحمام، آن را با حوله و سپس سشوار خشک کنید. بنابراین در هوای سرد و شرایطی که احتمال می دهید ممکن است کاسکو پس از حمام کردن سرما بخورد (مثل اتاق خنک)، ابتدا کاسکو را برای سه بار وادار به بال زدن کنید و سپس با حوله پرهای کاسکو را آبگیری کنید و متعاقباً آن را با سشوار خشک کنید.

در هر حالت، قبل از اقدام به خشک کردن کاسکو، ابتدا اجازه دهید کاسکو بال بزند تا مقدار زیادی از آب بدنش بریزد. اگر کاسکو بال نزد و با بدن خیس بی حرکت ماند، اگر می توانید کاسکو را روی دست بیاورید. کاسکو به محض روی دست آمدن بال خواهد زد. ا گر روی دست هم بال نزد و بی حرکت نشست، در حالی که کاسکو را روی دست و مقابل سینۀ خود گرفته اید، دستتان را با کمی سرعت پایین بیاورید. در این صورت تعادل کاسکو به هم می خورد و از ترس افتادن چند ثانیه بال خواهد زد. این کار را می توانید سه بار تکرار کنید تا عمده آب پرها بر اطراف بپاشد.

(11) بد نیست ماهیانه یک بار کاسکو را ضمن حمام دادن، شامپو کنید. برای شامپو کردن کاسکو، یک قاشق چایخوری شامپوبچه در نیم لیتر آب ولرم بریزید و به هم بزنید و اسفنج حمام را به آن آغشته کنید و حداکثر تا 5 بار اسفنج را از گردن تا انتهای دُم به طرف خواب پرها بکشید و مابقی آب شامپودار را روی پرها بریزید و سپس روی کل بدن کاسکو، به جز سر، آب با فشار مناسب بپاشید تا شامپو به طور کامل پاک شود. تحت هیچ شرایط نباید مالش پرهای کاسکو را دو طرفه انجام دهید.

ب ـ تربیت کاسکو

برحسب این که کاسکوی شما، وحشی، رام یا سخن گو باشد، تربیت آن در هر یک از این مراحل متفاوت است. بنابراین بهتر است ترتبیت کاسکو در هر یک از این مراحل شرح داده شود تا شما بتوانید کاسکوی خود را در هر مرحله ای که هست، خوب تربیت کنید و آموزش دهید.

وقتی شما یک جوجه کاسکوی وحشی 4 تا 12 ماهه خریداری کردید و با دقت و آرامش آن را به خانه آوردید، قفسش را در گوشه ای از اتاق بگذارید و تا 48 ساعت اول، فقط در مواقع تغذیه و تعویض آب آبخوری به قفس نزدیک شوید. طی این مدت جوجه کاسکو با محیط جدید زندگی اش آشنا می شود و قدری به پرستار خود عادت می کند. در ابتدای مرحله رام کردن جوجه کاسکو، هر مقدار شما عجول تر باشید که کاسکو را به خود عادت دهید، کاسکو بیشتر از شما می ترسد و ممکن است تلاش شما نتیجه معکوس دهد. در واقع تا زمانی که کاسکو به شما و خانه شما عادت نکند، همواره به شما به چشم یک دشمن می نگرد و خیال می کند که شما با نزدیک شدن به قفسش قصد حمله به آن را دارید. بنابراین هیچ عجله نکنید و اجازه دهید جوجه کاسکو به تدریج به شما عادت کند. مهم ترین نشانۀ عادت کردن کاسکو به شما و نترسیدن از شما این است که وقتی شما به قفسش نزدیک می شوید و در حال پر کردن غذاخوری یا آبخوری آن هستید، قار نکشد و از حضور شما وحشت نکند. باید دانست که طول این مدت در کاسکوهای مختلف متفاوت است. برخی از آنها زودتر به صاحب خود عادت می کنند و برخی دیرتر. برخی از کاسکوهای وحشی با نزدیک شدن شما به قفس و به خصوص با نزدیک کردن دست خودتان به طرف آن، حالت تهاجمی ناشی از ترس پیدا می کنند و اگر مواظب دست خود نباشید، گاز محکمی از شما می گیرند و برخی از آنها چنان می ترسند که به دیواره های قفس می چسبند و از شما دور می شوند یا خودشان را به دیواره های قفس می کوبند و قار می کشند.

وقتی کاسکوی وحشی به حضور شما در جلوس قفسش عادت کرد، شما می توانید مدت بیشتری رو به روی قفسش بنشینید. از این پس می توانید با حرف زدن ملایم، کاسکو را به آرامش و دوستی با خودتان دعوت کنید. همچنین می توانید با احتیاط و به تدریج دست خودتان را به طرف منقار کاسکو نزدیک کنید. سعی کنید در انجام این عمل زیاده روی نکنید و هر بار قدری دست خود را به منقار کاسکو نزدیکتر کنید. البته خیال نکنید که می توانید ر یک روز 10 یا 20 بار به قفس کاسکو نزدیک شوید و هر بار قدری دست خود را به آن نزدیکتر کنید و ظرف یکی دو روز م وفق به لمس منقار کاسکو شوید. همین عمل ممکن است یک تا دو ماه طول بکشد تا جوجه کاسکو از نزدیک شدن دست شما به منقارش وحشت نکند و دست شما را گاز نگیرد. فراموش نکنید که شما برای اهلی کردن یک کاسکوی وحشی وقت زیادی دارید و حدوداً 2 ماه طول می کشد تا ترس کاسکو از شما بریزد و اجازه لمس منقارش را به شما بدهد. وقتی برای اولین بار توانستید دست خودتان را به منقار کاسکو بزنید و خطر گاز گرفتن تقریباً برطرف شد و کاسکو قار نکشید، از این پس شما می توانید با آرامش این عمل را تکرار کنید.

در این مرحله، معمولاً کاسکوی وحشی از دست شما غذا می گیرد و به تدریج اجازه می دهد که منقارش را لمس کنید. اما به یاد داشته باشید که در این مرحله هرگز نباید تلاش کنید که به جز منفار کاسکو، جای دیگری از بدنش را لمس کنید، زیرا کاسکو به لمس بدنش توسط دست شما عادت ندارد و می ترسد که شما قصد گرفتن و آسیب رساندن به آن را داشته باشید. لذا ممکن است کاسکو به عنوان یک واکنش دفاعی قار بکشد و شما را گاز بگیرد.

مراحل اهلی کردن کاسکو هر چه تدریجی تر و با آرامش بیشتر پیش رود، کاسکو زودتر اه