خداوند بی سلاح!

سعدی علیه الرحمه در گلستان می فرماید:

... علم سلاح جنگ شیطان است و خداوند سلاح را چو به اسیری برند شرمساری بیش برد.

خب الان من هم دارم کلی شرمساری میبرم. با این همه ادعا و افاده و نازیدن به ضریب هوشی ۱۳۰ و دستکم گرفتن خلق الله و خفت کردنشون٬ حالا یکی پیدا شده به راحتی آب خوردن کلاه از سرم برداشته و جای اون یه کلاه گشاد گذاشته که تا روی چشام اومده. هنوز مبهوتم که چه آسون یکی سرم گول مالید. کسی که تونست سر یه پزشک قانونی اینطور کلاه بذاره٬ یا خیلی زرنگ بوده یا بیش از حد احمق. یه پزشک قانونی هم که اینطور سرش کلاه میره یا ...

یا نداره. یه گزینه بیشتر مطرح نمیشه. اصلا ولش کنین.

ماجرا برمیگرده به چند ماه قبل که برای انجام پروژه ای با یه شرکت قرارداد بستم. این پروژه ارتباطی با سازمان ما نداشت و یه کار شخصی بود. با وکیل شرکت که یه خانم بود طرف حساب بودم. دورادور هم خودشو میشناختم٬ هم شوهر و پدرشو. آدمای سرشناسی بودن. متاسفانه شرکت متبوعش نتونست پروژه رو سر وقت تحویل بده. طبق توافقنامه ای که امضا کرده بودیم٬ میتونستم قرارداد رو فسخ کنم. اما یه فرصت دیگه دادم. ولی اونا شرایط قرارداد رو تغییر دادن که من نپذیرفتم.

نهایتا توافق شد که معامله رو فسخ کنیم. نارضایتی اونا این بود که کلی بابت پروژه متحمل هزینه شده بودن. خب کار بیزنس همینه دیگه. باید قواعد بازی رو بدونن و رعایت کنن. با این وجود با توجه به سابقه آشنایی که با هم داشتیم قبول کردم یه بخش از خسارت رو جبران کنم. قرار بود به دفتر وکیل برم و قرارداد رو هم با خودم ببرم. در ازای دریافت مدارک و چک هایی که بهشون تحویل داده بودم قرارداد رو باطل میکردیم. ضمنا قرار شد تمام فاکتورها رو بیارن تا در خصوص جبران خسارت٬ مرامی به توافق برسیم. این دیگه حداکثر لطفی بود که میشد در حقشون کرد. چون بر اساس توافقنامه من میتونستم ده درصد ارزش قرارداد رو به عنوان خسارت طلب کنم که مبلغ قابل توجهی بود.

اما نمیدونم چی شد که وکیل تماس گرفت و گفت که اگه برام امکان داره این قرار رو در محل کار من بذاریم. چی از این بهتر! قبول کردم. حول و حوش ظهر سر و کله ش پیدا شد. خانم وکیل رو میگم. توی اتاقم نشست. شوهرش نبود. میگفت به بانک رفته تا پول بگیره و الان هست که سر برسه. نوشتن فسخ نامه رو شروع کردیم.

نگران هیچی نبودم. کار داشت روال عادی خودشو طی میکرد. خیلی باهاشون راه اومده بودم. تصور میکردم خودشونو مدیون میدونن. نوشتم که در ازای دریافت چکها و مدارک و اسناد٬ قرارداد رو باطل اعلام میکنیم و هیچ یک از طرفین هم در آینده ادعایی نداریم. امضاء کردم. خانم وکیل داشت متن رو مطالعه میکرد که شوهرش زنگ زد.

خانم وکیل عذرخواهی کرد و گفت که میره تا مدارک و پول رو از شوهرش بگیره و بیاره. مشغول کارم شدم. اونقدر عمیق که یادم رفت داشتیم چیکار میکردیم. بعد چند دقیقه سرمو بلند کردم. چشمم به کیف دوشی و پوشه خانم وکیل افتاد که روی مبل بود. چرا دیر کرد؟ آروم آروم به طرف پذیرش رفتم. بیرون خبری نبود. از پرسنل پرسیدم این خانم کجا رفت؟ یکیشون گفت که سوار یه سوناتا شد و به سرعت رفتن. با تلفن همراهش تماس گرفتم. عذرخواهی کرد و گفت که یه مشکل بانکی پیش اومده که مجبور شد خودش به بانک بره و چند دقیقه دیگه برمیگرده.

اما چند دقیقه دیگه برنگشت. دوباره تماس گرفتم. جواب نداد. نگران شدم. به سراغ کیف رفتم. بازش کردم. پر از خالی بود. همینطور پوشه!

عجب کلاهی رفت سرم. باورکردنی نبود واسم. یعنی این همه سابقه آشنایی٬ شهرت و آبروی خودش و پدرش و این همه لطفی که در حقشون کردم٬ به همین سادگی لگدمال شد؟ این پول با آدما چیکار میکنه!

چند دقیقه طول کشید تا فکرم سرجاش اومد. چک هایی که دستشون بود در وجه حامل بود و آماده نقد شدن. اول باید حساب خودمو مسدود میکردم. با یه تلفن به یکی از دوستان موقتن اینکارو کردم. خیالم راحت شد. چیزی کم نشده بود. بعد تصمیم گرفتم مسئله رو از مجاری قانونی پیگیری کنم. اما آخر وقت اداری بود و دیگه کار زیادی نمیشد کرد. باید از روابط استفاده میکردم. با دوستان ۱۱۰ تماس گرفتم و موضوع رو گفتم. بیست دقیقه گذشته بود و حالا حسابی دور شده بودن. به تمام گشت های راهور اعلام کردن تا خودرو هیوندا سوناتا سفید با دوسرنشین زن و مرد هر کجا دیدن متوقف کنن. یه تور امنیتی تشکیل داده بودن. اما خودمونیم همچین توری محسوب نمیشد.

باهاشون در تماس بودم. زیاد طول نکشید که یکیشون تماس گرفت و گفت که خودرو با مشخصات گفته شده به ایست ما توجه نکرد و به سرعت رد شد.

ــ الان یعنی شما واسه چی اونجا ایستادین؟

ــ نگران نباش دکتر! یه برگ جریمه صدهزار تومانی واسشون نوشتم.

اون برگ جریمه تو ملاجتون بخوره که هیچ وقت به دردمون نخوردین. از دستمون در رفتن. خب حالا استرسم کمتر شده بود. میتونستم بهتر فکر کنم. کاری که کرده بودن مصداق کلاهبرداری یا حداقل شروع به کلاهبرداری بود و طبق قانون برای اون مجازاتهای سنگینی در نظر گرفتن. با بچه های آگاهی تماس گرفتم. اومدن و صورت جلسه کردن. شاهد به اندازه کافی داشتم. اما اینا کافی نبود. نمیخواستم کار زیاد طول بکشه و آدمای بیشتری در جریان حماقت من قرار بگیرن. آخه هر کی که از موضوع مطلع میشد با تعجب میگفت: دکتر! از شما بعیده... خب راست میگفتن.

از چند تا کانال کلی اطلاعات ازشون به دست آوردم. البته یه چیزایی رو میدونستم. اما خیلی از اطلاعات تازه بود. اینکه همین الان کجا هستن و با چه کسانی تماس میگیرن. خب از یه جاهایی هم اقدام کردم که نمیتونم بگم. چون بدآموزی داره. نتیجه اینکه قبل از بیست و چهار ساعت با کمال شرمندگی هر دوشون اومدن. دیگه ضرورتی نمیدیدم که به فکر جبران خسارت اونا باشم. این مسیری بود که خودشون انتخاب کرده بودن.

من این دفعه تونستم گلیم خودمو از آب بیرون بکشم. اما ممکنه دفعه بعد بدشانسی بیارم. پس باید خیلی حواسم جمع باشه. حالا ولی یه کیف زنانه دشت کردیم که رو دستمون مونده. واسه همین به مزایده میذاریم.

کیف شیری رنگ با برند "shine" زیبا٬ جادار٬ مطمئن. تمام چرم(امیدوارم اینطور باشه). به من که خیلی میاد. هر کی قیمت مناسبتری پیشنهاد کنه٬ مجانی واسش پست میکنم. چون حضور این کیف زنانه اینجا باعث دردسره. وقتی پرسنل خانم نداریم٬ چه توجیهی برای حضور این کیف داریم؟ پست دردسر مویی رو که فراموش نکردین؟

خداوند بی سلاح!

مطالب مشابه :

خداوند بی سلاح!

ماشین فوتبالیست های معروف ایران + عکس ادامه ی مطلب

عکسهای غمگین عاشقونه

آشنایی با موتور های لامبدا هیوندای

موضوع : مروری بر قیمت جهانی و داخلی خودروهای خارجی/ خیال راحت خودروسازان از بابت افزایش قیمت

معیار های مردم برای خرید خودرو

تعدیل مثبت در این سهم شنیده می شود پیش بینی ایران خودرو با تعدیل مثبت همراه است

آیا خودرو های آمریکایی به بازار ایران می آیند؟