زرين شهر
پارک ساحلی زرین شهر
زرین شهر مرکز شهرستان لنجان می باشد که در بخش مرکزی از شهرستان و در41 کیلومتری شهر اصفهان واقع است
شهر مذکور در 32 درجه و 24 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 51 درجه و 22 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد ، این شهر که در مسیر راه ارتباطی اصفهان به شهرکرد قرار دارد از شمال به گاو پیسه و فولادشهر ، از جنوب به رودخانه زاینده رود و ورنامخواست ، از شرق به دیزیچه و بداغ آباد و از غرب به چمگردان محدود است.
ارتفاع این شهر از سطح دریا 1550متر می باشد و مساحت آن شهر 9 کیلومتر مربع است. زرین شهر در قلب صنعتی ایران قرار دارد ، کارخانه ذوب آهن در شمالغربی این شهر واقع است ، این شهر از طریق دو 2 پل تازه احداث و جاده ورنامخواست به صنایع نظامی دسترسی دارد و همین راه به مبارکه و مجتمع فولاد مبارکه و نیز پلی اکریل و تعداد دیگری از صنایع کوچک و بزرگ مرتبط است.
زرین شهر بر اساس تقسیمات کشوری به عنوان مرکز شهرستان لنجان شناخته شده است ، این شهر که قبلاً ریز خوانده می شد در سال1340 از طریق مصوبه انجمن شهر به زرین شهر تغییر نام یافت و درسال 1356با تصویب وزارت کشور این تغییر نام رسمیت یافت.
زرین شهر همچون دیگر نقاط شهرستان و متاثر از شرایط آب و هوایی خشک مرکز فلات ایران از نظر پوشش گیاهی بسیار فقیر می باشد و رویش گیاهان خودرود در این منطقه به انواع فریون و شیرمال محدود است.
از نظر آب و هوایی این منطقه در فلات مرکزی قرار گرفته و از این جهت آب و هوای خشک با فصول نامنظم بر این منطقه حاکم است. میزان بارندگی سالیانه آن بطور متوسط 115میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه 14+ سانتی گراد است و میزان فشار هوا ی آن470 میلی بار است . بادهای این محل عموماً جهت جنوب و جنوب غربی دارند و نوع بادهای محلی که در این منطقه بوزش در می آید در فصل بهار خساراتی به سر درختها وارد می سازد.
از نظر ناهمواری این منطقه از سه قسمت متمایز تشکیل شده که از شمال به جنوب عبارتند از :
الف : ارتفاعات شمال غربی ، جنوب شرقی که در شمال و شمال شرقی و مشرق زرین شهر قرار گرفته اند .
این کوهها ادامه رشته کوهستان دالانکوه است که با جهت شمال غربی به جنوب شرقی از شمال و مشرق زرین شهر گذشته و در قسمتهای مختلف به نامهای گوناگون خوانده می شود.در شمال،زرد مطبخ و در شمال شرقی ، کوه سیاه ودر شرق نمتک نامیده می شود. این رشته کوه بوسیله تنگه هایی از هم جدا می گردد که مهمترین آنها گردنه گاو پیسه است که راه اصفهان – شهرکرد از آن عبور می کند بطور کلی این رشته کوهستان دارای قلل گنبدی شکل و سائیده ای است که در اثر عوامل فرسایشی به این شکل در آمده اند . بلند ترین قله آن زرد مطبخ با ارتفاع 2400 متر از سطح دریا در قسمت شمال ریز قرار گرفته است.
این کوهها به سبب کمی بارندگی لخت و عریان و فقط برخی از نباتات کوهستانی از تیره فریکانی در این رشته کوهستان رشد و نمو می نماید.
ب : دامنه کوهها و اراضی بیابانی شمالی ریز
این دامنه که با شیب متوسط 2% تا فاصله دو کیلومتری کوهها 5% از فاصله دو کیلومتری کوهها تا زاینده رود بطور متوسط 6 کیلومتر گسترش یافته است و به صورت بیابان لم یزرعی است که در هنگام بهار نوعی نباتات خود رو مانند شیرمال و خارشتر در آن رشد و نمو می کنند.
ج : دره زاینده رود
زاینده رود با جهت غربی شرقی از جنوب زرین شهر میگذرد و در دره کم عمقی که از رسوبات رودخانه ای انباشته شده عبور می نماید . دره مذکور که بطور متوسط یک کیلومتر پهنا دارد. بر اثر جابجائیهای مداوم رود خانه و از رسوبات آن که از جنس شیستهای ژوراسیک می باشند تشکیل شده است . این دره همواره جایگاه مهمترین زمینهای کشاورزی لنجان علیا می باشد وبه سبب وجود رسوبات آبرفتی و دسترسی آسان به آب رودخانه کشت برنج به میزان زیاد در سطح همین دره عملی است ودر فصل تابستان کلیه سطح این دره به کشت برنج اختصاص داد و رودخانه با بستری که 40 متر بیشتر پهنا ندارد از وسط بستر سیلابی که همان دره زاینده رود می باشد عبور می کند و اطراف این بستر را بوسیله بندهایی محصور کرده اند.
در مورد وجه تسمیه نام قدیمی زرین شهر ( ریز ) روایات مختلفی وجود دارد که هیچ یک از مقبولیت کافی برخودار نیستند به هر حال آنگونه که از آثار موجود مستفاد می گردد قدمت این شهر به قرن پنجم و حضور اسماعیلیان در این منطقه مربوط می باشد . دلیل این امر مسجدی است که اگر چه اینک مسجد صباحی خوانده می شود لیکن در اصل « مسجد صباح » بوده که توسط پیروان اسماعیلیه به یاد و احترام « حسن صباح » رهبر فرقه مذکور بنا گردیده است.در کوشش های باستانی شناسی آثاری بدست آمده است که از سوی عده ای دلیل بر وجود آتشکده ای قدیمی در این محل دانسته شده است از جمله خشت بکار رفته در ساختمان که از نظر ضخامت و بزرگی مشابه خشتهای بکار رفته در آتشکده بالای کوه آتشگاه اصفهان می باشد . در کنار مسجد ویرانه هایی از دیوار قلعه ای مستحکم با برجهای متعدد هنوز برجای مانده است و در داخل محدوده قلعه ی مذکور آثار یک حمام صحرایی که سنگ مکشوفه از آن بنای حمام را به 800 سال قبل مربوط نموده است و نیز یک آسیاب آبی که به آسیاب تنوره مشهور است و در ضلع جنوبی مسجد واقع بوده و با جریان آب کار می کرده است.
این آثار در حال حاضر به علت بالا آمدن آبهای تحت الارضی و نم زار شدن زمین که موجب انتقال شهر به طرف شمال شرقی گردیده است ، در خارج از محدوده شهر قرار گرفته و در حاشیه مزارع کشاورزی واقع شده اند.
جابجائی مناطق مسکونی شهر و گسترش آن به سمت شمال و شمال غرب به این دلیل صورت پذیرفت که بخشهای شرقی شهر که بنا به شیب منطقه از عمق بیشتری نسبت به دیگر نقاط شهر برخوردار هستند به تدریج با انتقال آب مازاد کشاورزی از طریق سفره های آبی زیر زمینی و بالا آمدن سطح آبهای آلوده مذکور نمزار شد ه و همین امر مانع بنای ساختمانهای مسکونی گردیده و تخریب ساختمانهای قبلی را نیز به دنبال داشت و همین امر باعث گسترش شهر به طرف شمال و شمال غرب که مرتفع تر بودند شد . آغاز فعالیت های مربوط به احداث کارخانه ذوب آهن در اراضی شمالی زرین شهر و تصرف اراضی شمالی و غربی شهر توسط کارخانه مذکور اگر چه تا مدتی مانع از رشد و گسترش شهر گردید لیکن وقوع انقلاب و بی ثباتی سیاسی واجتماعی ناشی از هرج و مرج در سالهای اولیه انقلاب موجب شدت یابی مهاجرت و افزایش یکباره جمعیت منطقه و بالطبع زرین شهر گردید و در پی اسکان گسترده مهاجرین در این شهر و کوشش عمومی در تامین مسکن مورد نیاز ، زمینهای متعلق به ذوب آهن در اختیار شهرداری قرار گرفته و توسط این نهاد به مردم و بویژه جمعیت تازه سکونت یافته در شهر واگذار گردید ، همین امر موجب رشد بادکنکی و بی رویه شهر و افزایش خارج از ظرفیت جمعیت آن گردید ،گسترش شهر و افزایش ناگهانی جمعیت آثار و تبعات بسیاری را برای اکولوژی منطقه فراهم آورد . از یک سو گسترش کارخانه ء ذوب آهن و رشد جمعیت شاغل در آن و از سوی دیگر افزایش بی رویه جمعیت ساکن در زرین شهرباعث افزایش خارج از توان و ظرفیت پوسته زمین و بدنبال آن جاری شدن حجم بالای فاضلابهای شهری و صنعتی در مسیر شیب منطقه و به سوی شرق زرین شهر گردید و تجمع فاضلابهای مذکور در سطح اراضی شرقی موجب بالا آمدن تدریجی آن و آلوده نمودن پوسته اراضی مذکور شده و بدین ترتیب بخش قابل توجهی از حاصلخیزترین اراضی منطقه از حیض انتفاع ساقط گردیده است.
پوسیدگی لوله انتقال فا ضلاب صنعتی و ضایعات خطرناک کارخانه ذوب آهن و انتقال سموم موجود در مواد مذکور به زمین موجب گردیده که خاک منطقه نیز به شدت آلوده گردد . اطلاعاتی که از شبکه بهداشت و درمان در رابطه با شیوع بیماریهای پوستی و گوارشی در نزد ساکنان شهر ارائه می گردد . مؤید وجود شرایط هشدار دهنده ای است که ریشه در آلودگی بهداشتی ناشی از وضعیت نامطلوب فا ضلاب این شهر دارد.
زرین شهر در دهه ی چهل به واسطه ی رکود گسترده اجتماعی و اقتصادی ناشی از محدودیت منابع تولید کشاورزی نسبت به جمعیت رو به رشد خود به شهری مهاجر فرست مبدل شد . شاخص های آماری مربوط به سرشماری سال 1345 مبین آن است که این شهر در تاریخ مذکور از جمعیتی بالغ بر 13188 نفر برخوردار بوده است مقایسه این شاخص با جمعیت سال 1335که 1.251نفر برآورد شده بود و درصد رشد موالید که1/3% اعلام گردیده بو د نشانگر کاهش جمعیت و مهاجر فرست بودن این شهر می باشد ، لیکن این روند از سال 1348و با آغاز فعالیتهای مربوط به احداث کارخانه ذوب آهن وسپس صنایع نظامی دگرگون گردید.
این تحولات موجب گردید که نه تنها جمعیت جوان و جویای اشتغال منطقه که تا پیش از این به واسطه محدودیت شدید منابع اشتغال در اقتصاد کشاورزی رایج منطقه راهی شهرهای دیگر و بویژه اصفهان بودند با اشتغال در صنایع مذکور در زاد بوم خویش استقرار یابند ، بلکه به آغاز روند مهاجرتهایی انجامید که از سوی نیروهای جویای کار عشایر بختیاری و با هدف اشتغال در صنایع مذکور صورت پذیرفته و همین امر منطقه و از جمله زرین شهر را به مراکز مهاجر پذیر تبدیل ساخت.
پس از انقلاب اسلامی و شدت یابی مهاجرتها به منطقه که عمدتاً از سوی مهاجرین عشایری تبار بختیاری صورت گرفت حیات اجتماعی منطقه و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی حاکم بر آن را به شدت متحول ساخت و با افزوده شدن جمعیت مهاجرین مذکور و اسکان دائمی آنان در مراکز پر رونق منطقه و بویژه زرین شهر تنوع قابل توجهی از بافت نژادی ، اجتماعی و فرهنگی پدید آمد. بصورتی که این مراکز و بویژه زرین شهر از ساختارهای اجتماعی و فرهنگی تازه ای مبتنی بر رواج هویتهای سه گانه ای برخودار شدند که در طی آن جوامع بومی و فارس زبان که ساکنان اولیه منطقه به شمار می روند در کنار عناصر اجتماعی ترک نژاد که در عصر سلطنت شاه عباس صفوی ( حدود1000هجری ) به این منطقه تبعید شده و اسکان یافته بودند و مهاجرین تازه وارد بختیاری عوامل شکل دهنده جامعه ای ناهمگون و اختلاطی گردیده اند.
شاخص آماری جمعیت زرین شهر در سال1380 بر اساس گزارش شبکه -1 بهداشت و درمان به میزان 55411 نفر در13970 خانوار ( با تراکم میانگین96/3 نفر در هر خانوار ) اعلام شده است و این در حالی است که شاخص مذکور بر اساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال 75 شامل 50572 نفر بوده است که رشدی معادل 4839 نفر را نشان می دهد.
زرین شهر به عنوان مرکز شهرستان از امکانات و مزایای خداماتی و اجتماعی بیشتری نسبت به دیگر نقاط منطقه برخوردار است. قرار داشتن این شهر در مسیر راه ارتباطی اصفهان به شهرکرد، مجاورت با کارخانه ذوب آهن و نیز عبور رودخانه زاینده رود از سراسر مناطق جنوبی شهر شرایط مساعدی را در جهت کسب امتیازات مادی و معنوی و جذب بودجه در جهت عمران و آبادی شهر فراهم آورده و همین امر از عوامل اساسی هجوم مهاجرین سرزمین های مجاور و روستائیان منطقه به این شهر بشمار می آید.
استقرار بیشترین مراکز فرهنگی و هنری و نیز مراکز آموزش تحصیلات عالیه همچون دانشگاه پیام نور و دانشکده پرستاری در ارتقاء سطح فرهنگ و دانش در این شهر به نسبت دیگر مراکز شهرستان نقش اساسی دارد.
عبور رودخانه از جنوب شهر و سرسبزی قابل توجه اراضی حاشیه آن فرصت مساعدی را فراروی مسئولین شهر قرار داده تا با اجرای طرحهای متعدد عمرانی که به ایجاد پارک ساحلی این شهر انجامید چهره زیبایی از موقعیت طبیعی این شهر را به نمایش گذارند.
منبع : http://www.lenjan.ir
اينم در مورد در مورد لنجان :
وجه تسمیه
در فرهنگنامه معین در وجه تسمیه لنجان آمده است : لنجان نامی است فارسی که ریشه آن لنج است و لنج اسم مصدر و به معنای بیرون کشیدن می باشد. واژه لنج از ذنچ سغدی که یکی از زبانهای ایرانی قدیم و در قسمتی از ماورا النهر رایج بوده گرفته شده. معمولاً مورخین و جغرافیدانان قرن سوم به بعد مانند ابن رسته (قرن سوم) ، ابن فقیه همدانی (قرن سوم) ، حمزه اصفهانی ( قرن چهارم ) و ما فروخی( قرن پنجم ) لنجان را آلنجان ثبت کرده اند و نویسندگانی چون ابن حوقل(قرن چهارم) ،یاقوت حموی(قرن هفتم) ، حمد الله مستوفی ( قرن هشتم ) ، شاردن و سانسون ( قرن یازدهم ) ، ظل السلطان و محمد حسن خان صنیع الدوله(قرن سیزدهم) و دیگر نویسندگان معاصر واژه لنجان را به کار برده اند .
در طومار شیخ بهائی هر دو نام النجان و لنجان ثبت شده و در لغت نامه دهخدا و فرهنگ معین و برهان قاطع واژه لنجان به کار رفته ، محمد حسن خان صنیع الدوله در جلد چهارم کتاب مراهء البلدان این ناحیه را بنا بر مسطورات لباب،لنجان به فتح لام و سکون نون و جیم و الف و نون که شهری است به نواحی اصفهان آورده و میر سید علی جناب در کتاب خود الاصفهان به وجه تسمیه لنجان و النجان
پرداخته و چنین می نویسد :« لنجان ،محل بیرون کشیده است به فارسی ،گویند اینجا جنگل بوده است پس از قطع درختهای آن بیرون افتاده است » یا جز چهار محال بوده و از آنجا بیرون کشیده شده است.
متن گزارشات جغرافیدانان و نویسندگان قرون سوم و چهارم هجری از منطقه لنجان مبین تطبیق واژه النجان با این منطقه می باشد پسوندگان مشخصاً در دوران پیش از اسلام برای پسوند مکان مورد استفاده بوده است ، واژه مذکور در دوران پس از اسلام معرب گردیده و جان خوانده شد که موارد بسیاری از این تحول گویش را میتوان در اسامی اماکن باستانی مشاهده کرد.در نهایت بنظر می رسد که ترجمه و تفسیر صاحب رساله الاصفهان معتبر ترین روایات در وجه تسمیه این منطقه می باشد.
در رساله مذکور در مورد النجان آورده شده است : نوشته اند ارم گان فارسی است یا به ترکی النگان بوده است که سنگان باشد زیرا اطراف آن را کوه و سنگ احاطه کرده است و آلنگ به فارسی خندق و سبزه زار است .شهرستان لنجان در 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان و در دره زاینده رود واقع شده است. این شهرستان با مساحت 375/1096کیلومتر مربع بین50 درجه و 56 دقیقه تا 51 درجه و 28 دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 32 دقیقه عرض شمالی قرار گرفته است.
شهرستان لنجان از شمال به شهرستان های نجف آباد ، از جنوب و غرب به استان چهار محال بختیاری و از شرق به شهرستان های مبارکه و فلاورجان محدود می گردد. این شهرستان که ارتفاع آن از سطح دریا 1550متر برآورد گردیده است ، به سبب آنکه در حد فاصل نواحی نیمه خشک اصفهان و نیمه مرطوب چهار محال و بختیاری قرار گرفته از آب و هوای متغیری برخودار گردیده است ، بطوری که دمای هوا و میزان بارندگی در این منطقه از غرب به سمت شرق تغییر می کند . میزان بارندگی در این شهرستان 140میلی متر اعلام شده و کمی بارندگی موجب گردیده است.این منطقه خصوصاً در کوهپایه پوشش گیاهی نا چیزی داشته باشد. متوسط درجه حرارت سالیانه 13+ درجه سانتی گراد است و بادهای این محل عموماً جهت جنوب و جنوب غربی می وزند. فصل وزش بادها بهار و پاییز است و بادهای محلی در اینجا بوزش در می آید که در فصل بهار خساراتی به سر درختها وارد می شود.
نوع ابرهای منطقه در بهار باران آور و از نوع کمولوس و کمولینوس هستند ، در تابستان نوع ابرها از ابرهای آلتوکموس و سیروس و در پاییز ابرها در نوع کو مولوس می باشند . کلاً این منطقه را در جزءمناطق با آب و هوای خشک طبقه بندی کرده اند واین روند تنها در حاشیه رود خانه زاینده رود و در مناطق که هنوز دارای بیشه زار می باشد به دلیل رطوبت ناشی از وفور درختان اندکی تغییر یافته و تلطیف می گردد.
ماههای تیر و مرداد به عنوان گرمترین ماه و دیماه سرد ترین ماههای سال اعلام گردیده اند ، میانگین حداکثر دمای منطقه 21 درجه و حداقل 4 درجه سانتی گراد می باشد.
شهرستان لنجان منطقه ای است عمدتاً ناهموار و تنها بخش کوچکی از این منطقه به صورت باریکه ای در دره زاینده رود در حاشیه رودخانه مذکور قرار دارد ، این باریکه هموار نتیجه رسوبات رود خانه مذکور در طول تاریخ و از دوران چهارم زمین شناسی به بعد دانسته شده است.
خاک لنجان آن گونه که در کتاب جغرافیایی اصفهان آورده شده است. از نوع بیابانی با رنگ قرمز یا قهوه ای تیره براق یا ضخامت کم ، بیابانی قهوه ای تیره ، شور ، قهوه ای کم رنگ و مرطوب قهوه ای تیره ، آهکی ، خشک قهوه ای و در حالت مرطوب قهوه ای خاکستری ، رسوبی و قهوه ای رنگ پریده می باشد.
بخش عمده خاک لنجان را کوهپایه ها اشغال کرده اند ، در شمال منطقه کوههای «رزد مطبخ» با ارتفاع 2400 متر و « گاو پیشه » با حداکثر ارتفاع 2300 متر قر ار دارند که با جهت شمال غربی به جنوب شرقی همچون دیواری مرتفع این شهرستان را از همسایه شمالی خود شهرستان نجف آباد جد ا می کند . این دو رشته کوه ها به به وسیله تنگه هاییاز هم جدا می گردند که مهمترین آنها « گاو پیشه » است . که راه اصفهان – شهرکرد از آن عبور می کند . در شمال شرقی شهرستان رشته کوه « کوه سیاه » ، و در شرق « نمتک » به عنوان مرز طبیعی این شهرستان را از شهرستان های فلاورجان و مبارکه جدا می کنند.
کوهستانها ی « رخ » و بیدکان به طول 13 کیلو متر در غربی ترین و جنوبی ترین نقاط شهرستان را با همسایه غر بی خود استان چهار محال بختیاری تشکیل می دهند . کو ههای « سرخ » در شمال غربی باغبهادران پیر شمع الدین در غرب همین شهر و در « گهواره » در حوالی زرین شهر از ارتفاعات مرکزی شهرستان بشمار می آیند که همگام با تپه های متعدد بخش عمده خاک این شهرستان را اشغال کرده اند.
شهرستان لنجان از منابع سه گانه رودخانه زاینده رود،چشمه ها و قنوات سیراب می گردد و سرسبزی خویش را مدیون رودخانه زاینده رود است که به طول 360 کیلومتر از کوه های بختیاری سرچشمه گرفته و پس از طی کردن سراسر خاک لنجان به سوی خاک اصفها ن و مقصد باتلاق گاو خونی جاری می باشد.
زاینده رود چنانچه از اسم آن بر می آید رودی است که آب آن به وسیله چشمه های بیشمار که در بستر آن قرار دارد ، تقویت شده و به قولی زایش می کند ، قرار داشتن در عمیق ترین بخش های منطقه موجب گردیده که این رودخانه به صورت زهکش اراضی بالا دست که تحت کشت می باشند عمل کند و آب از اراضی مجاور به بستر رودخانه نفوذ کرده و بر حجم آب آن بیفزاید از همین رو قدما آن را زاینده رود نام نهاده اند که ضمن سیراب کردن اراضی حاصلخیز حاشیه خود در طول مسیر طولانی خویش هر چه پیش تر می رویم بر حجم آب آن افزوده می گردد . این رودخانه به عنوان بزرگ ترین رودخانه حوزه داخلی ایران بخش قابل توجه از اراضی حاصلخیز مراکز کشور را و خصوصاً دشت وسیع اطراف اصفهان مشروح می سازد و نقشی حیاتی در روند حیات اجتماعی و اقتصادی جوامع ساکن در مراکز کشور ایفا می کند،این امر با تقسیم آب رودخانه از گذشته ای دور و انتقال آن به مناطق حاصل خیز اطراف اصفهان صورت می پذیرفته است.
اگر چه تقسیم آب روخانه زاینده رود و انتقال آن به مناطق اطراف رود خانه به شیخ بهائی منسوب است لیکن دلایل معتبری وجود دارد که قدمت این تقسیم بندی را به دوران پیش از اسلام و آغاز عصر ساسانیان می رساند.
اشارات ابن رسته و حمزه اصفهانی جغرافیدان و مورخ مشهور قرون سوم و چهارم هجری قدیمی ترین سندی است که بیانگر تقسیم آب زاینده رود به فرمان اردشیر بابکان موسس سلسله ساسانیان می باشد ، حمزه اصفهانی در کتاب سنی خود « ملوک الارض و الانبیاء » آورده است : کسی که به فرمان اردشیر آب زاینده رود را تقسیم کرد «مهربن وردان» بود.
بررسی تاریخ منطقه نیز نشان می دهد که این منطقه از دیرباز و پیش ازاسلام مدنیت و اقتصاد رایج کشاورزی برخودار بوده و اگر چه در دوره طولانی چهارصد ساله ویرانی و رکود که از عصر سلجوقیان آغاز گردیده و تا پایان دوران حاکمیت جانشینان تیمور و آغاز سلطنت صفوی به طول انجامیده این منطقه دچار رکود زندگی اجتماعی و زوال در منابع و فعالیت های اقتصادی گردیده بود لیکن با آغاز سلطنت شاه عباس صفوی و قصد وی در احیاء رونق از دست رفته کشور و رواج اقتصاد زوال یافته کشاورزی بار دیگر تقسیم آب زاینده رود به عنوان تنها منبع تغذیه اراضی کشاورزی دشت اصفهان مورد توجه قرار گرفت و شیخ بهائی با اتکاء به نبوغ و علم خویش سنت بنیان گذار ساسانی را احیاء نمود و بار دیگر تقسیم بندی نوینی مبتنی بر شرایط اقتصادی و اجتماعی موجود ارائه کرده و با بازسازی کانل های آب رسانی و احداث امکانات بیشتر آب رود خانه را بین تمامی مناطق حاصلخیز دشت اصفهان و حاشیه آن تقسیم نموده ، این مهم در سال 923 صورت پذیرفت و طومار معروف شیخ بهائی در همین سال تنظیم گردید.
قنوات و چشمه سارها از دیگر منابع آبی منطقه به شمار می آیند . در منطقه لنجان تعداد 25رشته قنات شناخته شده اند که د ر حال حاضر تعداد 180رشته از این قناتها فعال بوده و بطور متوسط1600 لیتر در ثانیه آبدهی دارند ، قناتهای منطقه از 30متر تا 15 کیلو متر طول دارند ، طویل ترین و بزرگترین قناتهای منطقه قنات معروف کمال آباد است که پس از گذشتن از چمگردان از طریق اراضی غربی زرین شهر به طرف مزرعه کمال آباد جریان دارد.
چشمه سارها از دیگر منابع آبی منطقه هستند که عمدتا ً فصلی بوده و وضعیت آبدهی آنها ارتباط مستقیمی با شرایط و حجم بارندگی در سال قبل دارد، مهمترین چشمه های منطقه ،چشمه معروف شاهلرا در غرب شهر چرمهین است که از جاذبه های مهم توریستی منطقه بشمار می آید.
شهرستان لنجان بر اساس آخرین تقسیمات کشوری در سال1374 دارای دو دو بخش مرکزی و باغبهادران و نیز5 دهستان با نامهای اشیان ، خرم رود ، چم رود ،چم کوه و زیر کوه می باشد ،این شهرستان از هشت شهر با نامهای زرین شهر ، فولاد شهر ، سده لنجان ، چمگردان ، ورنامخواست ، زاینده رود ، چرمهین و باغبهادران و حدود41 روستای مسکون تشکیل شده است.
دهستانهای پنج گانه شهرستان که تحت اداره بخشداریهای دو گانه مرکزی و باغبهادران قرار دارند عبارتند از:
دهستان اشیان
دهستان اشیان که در شرقی ترین منطقه لنجان قرار دارد تا اوایل سال1380مشتمل بود بر روستاهای کاهریز ، قلعه سیبه ، صادق آباد ، الله آباد ( مبارک آباد و جلال آباد ) ، قلعه قاسم و مهر آباد . لیکن دو روستای قلعه قاسم و مهر آباد در این سال محدوده شهر زرین شهر افزوده شده و به جرگه محلات متعدد شهر مذکور پیوستند.
دهستان چم کوه
این دهستان در ارتفاعات شمال غربی باغبهادران واقع شده و موقعیت جغرافیایی آن50 درجه و 51 دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 21 دقیقه تا 32 درجه و 31 دقیقه عرض شمالی می باشد و ارتفاع آن از سطح دریا 1820 متر می باشد ،دستان مذکور با مرکزیت روستای چم یوسفعلی از 8 روستای چم یوسفعلی ، چم طاق ، چم حیدر ، چم کهریز ، چم گاو ، چم علیشاه ، جعفر آباد و پر کستان تشکیل شده است.
دهستان زیر کوه
این دهستان در قسمت جنوب و غرب بخش باغبهادران در دامنه کوه بیدگان واقع است ، موقعیت جغرافیایی این دهستان 51 درجه و 1دقیقه تا 51 درجه و 13دقیقه طول شرقی 32 درجه و 18دقیقه عرض شمالی می باشد و ارتفاع آن از سطح دریا 1875متر می باشد.مرکزیت این دهستان روستای کچوئیه بوده و شامل 11 روستا با نامهای : کچوئیه،هاردنگ،زمان آباد،خاک سفید ، شورجه ، چم آسمان ، لای بید ، حاجت آقا ، قلعه آقا ، کلیشاد رخ و رکن آباد می باشد.
دهستان چم رود
دهستان چم رود در مرکز بخش باغبهادران و در حاشیه زاینده رود قرار گرفته است و نظریه اینکه رودخانه مذکور در مسیر خود در محدوده دهستان مذکور چم بسیاری پدید آورده است که آن را چم رود خوانده اند. این دهستان مذکور در موقعیت جغرافیایی 51 درجه و 2 دقیقه تا 51 درجه و 13دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 22 دقیقه تا 32 درجه و 31 دقیقه عرض شمالی قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 1780متر می باشد . مرکز این دهستان روستای کرچکان می باشد و دیگر روستاهای آن عبارتند از : چم پیر ، مورکان ، برنجکان ، کته شور ، رحمت آباد ، همام،کرچکان،سعید آباد، دورک ، صادق آباد ، فتح آباد ، قلعه ترکی ، حاجی الوان ، خشوئیه ، رزد خشوئیه و آید و غمیش می باشند.
دهستان خرم رود
دهستان خرم رود که در مرکز شهرستان واقع است تا سال 1379 از 7 روستا تشکیل شده بود. این روستا ها عبارت بودند از: نو گوران،بیستجان،بابا شیخ علی ، مدیسه ، کله مسلمان ، کله مسیح و بهجت آباد ، لیکن از سال 1380و با یکپارچگی روستاهای بیستجان ، بابا شیخ علی ، کله مسیح و بهجت آباد و تبدیل آنها به شهر زاینده رود دهستان مذکور به دو روستای نو گوران و مدیسه محدود گردید.
منبع : http://www.lenjan.ir
مطالب مشابه :
زرين شهر
مکانیک هنرستان باهنر زرین شهر به صنایع نظامی نامهای زرین شهر ، فولاد شهر
فولاد شهر
لنجان - زرین شهر - فولاد شهر صنایع دفاع -نظامی زرین خودرو و ده ها شرکت دیگر شهرستان
زرین شهر
زرین شهر - زرین شهر صنایع دفاع -نظامی زرین خودرو و ده ها شرکت دیگر فولاد شهر
صنعت در اختیار انسان یا انسان در اختیار صنعت؟؟؟
زرین شهر ( ریز اعتراضی صدها کارگر، در بخش مدیریت شرکت فولاد llva (پایه گذار صنایع فولاد در
سده لنجان
زرین شهر بر پایی صنایع بزرگ در دو سوی شهر در و عظیم کشور فولاد مبارکه، صنایع نظامی
تصاویر ورزشی حرکت 180 مشت چرخان شائولین
زرین شهر صنایع دفاع -نظامی زرین خودرو و ده ها شرکت دیگر شهرستان را در فولاد شهر
زرین شهرخطه ی طلایی ایران
زرّین شهر به صنایع نظامی دسترسی دارد و همین راه به مبارکه و مجتمع فولاد مبارکه
شهرستان لنجان
مرکز علمی کاربردی صنایع دفاعی زرین شهر; کارخانه صنایع دفاع، مجتمع فولاد مبارکه
برچسب :
صنایع فولاد زرین شهر