شناسایی برخی از درختان و درختچه‌های موجود در فضای سبز بومی استان آذربایجان غربی

 

4- بید Salix                                                                                                  

 این گیاه نیز از تیرهsalicaceae می‌باشد.‌عمدتاً درختان خزان‌کننده با برگهای ساده و کشیده می‌باشند. کلاً سزیع‌الرشد بوده و در خاکهای مرطوب رشد مناسبی دارند. برگها و شاتونهای گل آن در اوایل بهار ظاهر می‌شوند و گونه‌هایی از آن عبارتند از‌:

S. alba یا بید سفید از بزرگترین بید‌هاست و تا ارتفاع 15 متر می‌رسد. برگها کشیده و دراز و میوه بدون کرک می‌باشد.

S. bahilonica یا بید مجنون (این گونه بومی نیست و اصل گونه از آمریکاست)

S. purpurea یا بید سرخ با شاخه‌های سرخ رنگ در پاییز به شکل درختچه قابل تشخیص است.

S. aegyptica یا بیدمشک که ارتفاع آن تا 3 متر می‌رسد. سنبله‌ها یا شاتون‌های گل آن سفید رنگ و بسیار معطر است. برگهای آن کشیده نیست.

کلاً بیدها نور پسند بوده و تحمل به سرمای بالا دارند، بطوریکه در رویشگاه‌های طبیعی در عرضهای جغرافیایی بالا تا C ˚30- را تحمل می‌کنند و تکثیر آنها بیشتر بوسیله قلمه است.

از بیدها بخصوص بیدمشک را در پارکهای جنگلی می توان مورد استفاده قرار داد، ولی به دلیل وجود گرده و احتمال ایجاد حساسیت در افراد بهتر است حدالامکان داخل شهر کمتر استفاده شود. بید نیز از درختان مناسب برای خاکهای با زهکشی بد می‌باشد.   

    

  5- نارون Ulmus                                                                                                       این گیاه نیز از تیره Ulmaceae می‌باشد. نارون از قدیم‌الایام به عنوان درخت زینتی در پارکها و خیابانها و اماکن عمومی استفاده شده است. گونه‌های اوجا (قره آغاج) و ملچ آن بومی ایران هستند و در جنگلهای شمال کشور در ارسباران پراکنش دارند. گونه‌های مختلف آن، درختان تنومند با تاج گسترده و چتری به عنوان درخت سایه‌انداز قابل توجه بوده و سایه پر ایجاد می‌کند. از نظر نیاز اکولوژیک گونه‌های آن مقاوم به درجات حرارت پایین تا حد C ˚30- تا C ˚25- است و برای کشت در مناطق سردسیر مشکلی ندارد. کم آبی را تحمل می‌کند اما رشد آن در خاکهای مرطوب و اقلیم مرطوب مناسب تر است. از نظر جست‌دهی و ریشه‌دهی بسیار توانمند بوده و تکثیر آن بیشتر بوسیله پاجوش و ریشه‌جوش می‌باشد. تکثیر با بذر هم ممکن است.

گونه‌های آن شامل:

اوجا (قره آغاج)                         Ulmus carpinifolia

نارون چتری                             U.c. var umbraculifera

داغداغان یا تاگ                          Celthis caucasica   

ملچ                                        Ulmus glabra

چوب ملچ به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز است و گاهی اوقات رگه‌های سبز رنگی در آن دیده می‌شود و چوب درشت بافت نیمه‌سخت و نیمه‌سنگین، نسبتاً با دوام است و نسبت به خمش مقاوم است. از چوب این درخت در ساختمانهای چوبی، ساخت مبلمان، روکش، قایق سازی و وسایل ورزشی، در و پنجره و تخته چند لائی استفاده می‌شود.

6- سماق زینتی                                   Rhus glabra

این گیاه از تیره  Anacardiaceae  بوده و درختی است کند رشد با تاج گسترده دارای برگهای مرکب شانه‌ای فرد، بدلیل داشتن گلهای سرخ و نارنجی در زمینه سبز و نیز تغییر رنگ  برگهای آن در پاییز بسیار مورد توجه طراحان فضای سبز می‌باشد. گونه‌ای نورپسند با نیاز آبی متوسط دارد. در خاکهای معمولی و در شرایط آب و هوایی معتدل و نیمه مرطوب رشد مناسبی دارد و تکثیر آن ازطریق بذر و قلمه است. یک گونه از آن بنام  Rhus cariaria در جنگلهای ناحیه رویشی خزری و ارسباران و غرب کشور موجود است که سماق خوراکی را از آن تهیه می‌کنند.

 

7) گردو                                         Juglans sp

 گردو از تیره Juglandaceae بوده و منشاء آن از کوههای کارپتیان در شرق کره است که از آنجا به ایران آمده و از ایران به انگلستان برده شده است.

گردوی ایرانی Juglans regia بومی آسیای مرکزی و خاور نزدیک بوده و دارای رشد نسبتاً زیاد می‌باشد. مغز ساقه‌های درخت گردو لایه لایه، تنه صاف با پوست فلسی و شیار‌دار، برگهای مرکب شانه‌ای و یکپایه است. درخت گردو در طول تابستان و زمستان نسبت به گرما و سرمای بیش از حد حساس است. در طول دوره خواب زمستانی گردو می‌تواند   C ˚11- را تحمل کند. در ضمن سرماهای زودرس پاییزه به شاخه‌های گردو آسیب می‌رساند. ریشه‌های گردو محوری و عمیق رشد می‌کند و به خاکهایی به عمق 3-2 متر نیاز دارند. ریشه‌های گردو نسبت به غرقاب حساس هستند. از گردو می‌توان در اطراف فضای سبز، تمایز دادن بین خیابان‌ها و فضاهای سبز، جاهایی که سایه سنگین لازم است و وسط بلوارها و پارکهای جنگلی و ...استفاده کرد.

همچنین از چوب درخت گردو به دلیل رنگ و نقش طبیعی زیبایش در کارهای صنعتی و هنری چوبی استفاده می‌شود.

 

  8- پسته  Pistacia                                                                                                           

پسته از تیره Anacardiaceae بوده و گیاه دوپایه است. گونه‌هایی از پسته شامل :

پسته وحشی:   P. atlantica

بنه یا چاتلانقوش:P. mutica    (از تربانتین آن سقز تولید می‌کنند)

پسته خنجک: P. khinjuk  (بیشتر به عنوان پایه مورد استفاده قرار می‌گیرد)

 


مطالب مشابه :


شناسایی برخی از درختان و درختچه‌های موجود در فضای سبز بومی استان آذربایجان غربی

سرزمین آباد - شناسایی برخی از درختان و درختچه‌های موجود در فضای سبز بومی استان آذربایجان




جنگلها و مراتع اذربایجانغربی

بر اساس ساختار طبيعی استان آذربایجان غربی درختان جنگلی اين منطقه شامل درختان




جنگلهای ارسباران، قطب گردشگری استان آذربایجان شرقی

در استان آذربایجان شرقی و در منطقه ای به مرکزیت توقف قطع درختان بومی و جنگلی برای توسعه




جنگلهای ارسباران، قطب گردشگری استان آذربایجان شرقی

در استان آذربایجان شرقی و در منطقه ای به مرکزیت توقف قطع درختان بومی و جنگلی برای توسعه




جنگلهای ارسباران، قطب گردشگری استان آذربایجان شرقی

در استان آذربایجان شرقی و در منطقه ای به مرکزیت توقف قطع درختان بومی و جنگلی برای توسعه




مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی: افزایش 35 درصدی محصول با تعویض تاج باغات گردو میسر

پایگاه خبری بخش تسوج (آذربایجان) - مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی: افزایش




خشک شدن بیش از نصف کاج ها و سرو های تبریز در زمستان و عدم سازگاری این گونه ها با آب و هوای تبریز

درختان بومی تبریز با بدترین شرایط آب و هوایی مجسمه های مفهومی احد حسینی در موزه آذربایجان;




جنگلهای قره داغ (ارسباران) قطب گردشگری استان آذربایجان شرقی

sungun سونگون سَسی - جنگلهای قره داغ (ارسباران) قطب گردشگری استان آذربایجان شرقی - علمی -ادبی




روش کاشت درختان سردسیری

نهالستان یاشیل یارپاق آذربایجان تکثیر این درختان به وسیله پیوند صورت میگیرد که پایه از




خشک شدگی مجدد سروها اینبار قبل از فصل سرما

فرموده و با جایگزینی درختان بومی به جای کاج و سرو، از هدر پرند در آذربایجان




برچسب :