تحقیق در مورد زبان اصیل مازندرانی

زبان نقش مهمی در ایجاد ارتباط بین انسان ها دارد.زبان باعث می شود افکار و تجربیّات یک ملّت و یک قوم را از نسلی به نسل دیگر منتقل کند.در روی کره ی زمین مردم با

زبان های مختلف صحبت می کنند.در کنار زبان های اصلی زبان های مادری نیز وجود دارند.در ایران علاوه بر زبان فارسی زبان های مختلف مانندترکی،کردی،لری،گیلکی،تالشی ، طبری( مازندرانی) زبان خراسانی،اصفهانی ، یزدی ، و غیره مردم به آن تکلم می کنند.از جمله این زبان ها ، زبان مازندرانی است که در مازندران از غرب به شرق گویش آن متفاوت است.حتی در بابل ،قائم شهر ، ساری و بهشهر نوع تکلم آنها متفاوت و گوناگون می باشد.در این رابطه تحقیقی صورت گرفت.مطالبی هر چند کلی و گذرا به زبون مازندرانی انجام گردیده که با خواندن آن می توان اطلاعات لازم را به دست آورد.همچنین آوردن اشعار و واژه های مختلف در تحقیق بیان شده که می توان باعث کسب اطلاعات بیشتر برای مشتاقان زبان مازندرانی باشد.

مقدمه:

چنان که بیشتر گفته شد زبان مازندرانی با وجود گوناگونی ها دارای یک دستور زبان و رسم الخط مشترک و یکنواخت می باشد ؛ دستور زبان مازندرانی دارای محدودیتی است که این گونه حدود در دیگر زبان ها و گویش ها کمتر است.با توجه به همین محدودیّت دستور زبان است که به سادگی آن پی می بریم و گویی به گفته مسیو استبرو گوز میدیس ( اصل یونان مقیم قائم شهر « شاهی سابق » و همسایه ی ما ) راحت تر و ساده تر اززبان گفتاری و نوشتاری مازندرانی وجود ندارد و اگر برای جهانی کردن آن با اسپرانتو به مسابقه بپردازیم برگ برنده در دست ما خواخد بود.چون شیرینی زبان گفتاری و نوشتاری زبان مازندرانی و دیگر خصوصیات محدود ساده و خوب آن بویژه در باره ی فراگیری سریع این زبان سخن یاوه نگفته ایم و به همین جهت است که مهاجران مناطق دیگر به مازندران و همسایگان و مهاجران مازندرانی به دیگر مناطق ایران زود زود این زبان را

می آموزند و بدان خوء می گیرند و عشق می ورزند و اشعار محلی آن را در دل زمزمه می کنند.

ضرورت و اهمیّت تحقیق:

به زبان مازندرانی علاقه داشتم

بیشتر در باره ی زبان مازندرانی بدانم

زبان مادری و پدری من است

بچّه های دیگر را از انجام این تحقیق آگاه کنم

چون زبان اکثر مردم ایران است

داخل محیط مازندران زندگی می کنم

برای کتاب خانه ی مدرسه روستای گرجی محلّه که از تاریخچه ی زبان مازندرانی مطلع شوند.

جمع آوری اطلاعات برای زبان مازندرانی

اهداف تحقیق:

هدف کلی تحقیق:

آشنایی با واژه های زبان مازندرانی

هدف جزئی تحقیق:

آشنایی: با زبان مازندرانی و ارتباط آن با دیگر زبان ها

شناخت: زبان مازندرانی و دیگر اقوام و زبان ها

آگاهی : در مورد گویش های مازندرانی و گرگانی

دانستن: زبان مازندرانی در مراسم و آداب رسوم مردم مازندران

کسب اطلاعات بیشتر: درباره اشعار در نوروز خوانی ها و چهار شنبه سوری............

شناخت: سرود های مازندرانی

آگاهی : درباره اشعار نیما و بهار در زبان های مازندرانی

آشنایی : درباره لغت نامه های زبان مازندرانی

سؤالات ویژه ی تحقیق

1 – ارتباط زبان مازندرانی با دیگر زبان ها چگونه است؟

2 – آیا زبان مازندرانی دارای تقسیم بندی می باشد؟

3 – گویش گرگانی چه نوع گویشی ایت؟

4 – آیا زبان مازندران دارای تاریخچه است؟

5 – مراسم و آداب و رسوم مردم مازندران چگونه است؟

6 – چه چیزهایی باعث توسعه و گسترش زبان مازندرانی می شود؟

7 – آیا در زبان مازندرانی سرو ده ها و شعر ها و نوروز خوانی وجود دارد؟

8 – آیا زبان مازندرانی دارای واژه ها و لغت های ویژه ای است؟

ادبیات مازندرانی:

ادبیات مازندرانی: زبان های مازندرانی ( طبری قدیم) دارای ادبیات قابل توجهی بوده است که می دانیم که کتاب مرزبان نامه به زبان طبری نوشته شده بود و از آن به زبان پارسی دری برگردان شد.ابن اسفندیار دیوان شعری را به زبان طبری به نام نیکی نامه بازگو می کند و آن را به اسپهبد مرزبان ابن شروین نویسنده مرزبان نامه نسبت می دهد.در قابوس نامه نیز دو بیت به زبان طبری از نویسنده ثبت است.ابن اسفندیار از برخی از شاعران این سرزمین که به زبان طبری شعر می گفته اندیاد کرده است و نمونه ای از سرود های ایشان را آورده است و تاریخ « رویان » اولیاء الله آملی نیز ابیاتی از شاعران مازندرانی به زبان طبری ضبط شده است.مجموعه ای از دو بیتی های طبری که به امیری سرشناس و به شاعری موسوم به امیر ( پازوری) منسوب است در مازندران وجود داشته که ( بر نهار و درن) شرق شناس روسی نسخه ی آنها را به دست آورده و زیر عنوان ( کنز الاسرار ) درسن پطرزبورگ ( یا – سن پطر بوغ ) با برگردان ترجمه فارسی چاپ کرده است.

زبان مازندرانی و ارتباط آن با دیگر زبان ها:

زبان مازندرانی و گویش های آن که اکنون در شمال ایران و جنوب دریای مازندران رایج است و زبان های گیلکی و تالشی و گویش های آن دو همزیستی و آمیختگی دارد جزء گروه زبان های دسته غربی ایران به شمار می آید.

برخی معتقدند که قرار دادن این لهجه ها ( ی اطراف دریای مازندران ) در دسته واحدی امروزه چندان معمول نیست که سخن سنجیده به شمار نمی آید.زبان مازندرانی ضمن تأثیر پذیری از زبان های حوزه مازندران و شمال ایران خود نیز تأثیر دهی فراوان در زبان ها ی یاد شده دارد.حضور واژگان مازندرانی در زبان گفتار گیلک ها تالشی ها آشکار است و حتی می توان گفت که این تأثیرپذیری زبانی به تناسب مساوی قرار دارد مثلأ گویش لاهیجانی را گویش آمیخته با زبان گیلکی و مازندرانی می دانند و نیز دیگر شهرستان های مشترک مرزی دو استان گیلان و مازندران و شهر ها و روستا های نزدیک این شهرستان ها ی مرزی از زبان و فرهنگ و تمدن مردم شهرستان مرزی استان همسایه تأثیر پذیری و تأثیر دهی داشته و دارند.ارتباط و فرهنگ مازندرانی با گیلانی به اندازه ای است که حتی مازندرانیان خود را به گیلک یا گیل زبان خود را گیلکی می نامند و گروهی از ایشان در خاور مازندران خود را تات و زبان را تاتی می خوانند و شاید به همین پندار است که دیگر مردم ایران این دو استان را یکی می دانند.زبان مازندرانی طبق قانون گریم برسیهای و پژوهشگران ضمن وابسنگی به دسته زبان های غربی ایران از خانواده زبان های آریایی به شمار می آیند که علاوه بر آن سر منشأ پیدایش آن را اطراف دریای شمال ایران جلگه های میان روسیه و آسیای مرکزی دانسته اند.خصوصیات زبان مازندرانی مانند دیگر زبان های ایرانی به ویژه ( دسته غربی ) است.باید گفت که از نظر صورتهای گوناگون زبانی مانند تلفظ دستور مذکر،مؤنث و صرف اسامی نسبت به گونه های زبانی دسته غربی از سادگی بیشتری برخوردار است وبا همه سادگی و گوناگونی خود نیز شکل خاص تری را شامل می شود.از شباهت ساختاری زبان مازندرانی و گویش های آن که خود از شاخه های زبان فارسی است و با زبان ها و گویش های دیگر ایرانی و زبان های دیگر آریایی هم خوانی دارد.گفتیم در ادامه آن باید گفت که این شباهت ها تنها ویژه ی زبان مازندرانی نیست بلکه همه ی این زبان ها دارای چنین ویژگی هایی

می باشند.چنانچه که در سال 1786 که یکی از مهمترین سنوات تاریخ زبان شناسی است یک نفر انگلیسی به نام سر ویلیام جونز مقاله ای در محضر انجمن سلطنتی آسیایی در کلکته قرائت نمود و نشان داد که سنکریت زبان قدیم هند یونانی ( کلکتی ) و گرمانی دارای شباهت های ساختاری شگفت انگیزی هستند.او نتیجه گیری کرد که آن شباهت ها به قدری بارزند که گویی همه ی آن زبان ها باید در یک منبع مشترک سرچشمه گرفته باشند.

کشفیات سر ویلیام جونز تحلیل علما را برانگیخت و زبان شناسی تاریخی موضوع پژوهش یکصد سال بعد قرار گرفت.

دسته های زبان مازندرانی:

در مورد دسته ها و گونه های زبان مازندرانی که در واقع زیر مجموعه گروه زبان ها و لهجه های حوزه ی کناره ی دریای مازندران است صاحبان آرا و عقاید سخنان متفاوت و گاه متشابه ابراز داشته اند به هر پند از زبان مازندرانی را می توان به سه دسته و گونه عمده : غربی ، مرکزی و شرقی تقسیم کرد.

دسته غربی شامل : زبان گویش مردم شهرستان های : رامسر ، تنکابن ، چالوس ، نوشهر، علمده ، محمود آباد و فریدون کنار و ........ است.

دسته مرکزی زبان و گویش زبان های مردم شهرستان های : نور ، کجور ، آمل ، فریدون کنار محمود آباد ، بابلسر،بابل ، قائمشهر شاهی سابق ، علی آباد اسبق ساری ،بهشهر،نکاء و سواد کوه و ........ است.

در دسته ی شرقی شامل گویش و زبان های مردم شهرستان های : گرگان ،علی آباد ،رامیان،بندرگز،بندر ترکمن،آزادشهر( شاپاسند سابق) گنبد کاووس، ترکمن صحرا و ..... است.ضمن پیش چشم داشتن دسته بندی یاد شده باید افزود که زبان مازندرانی مانند هر زبان و گویش دیگر یک ماده واحدو یکپارچه نیست و خود به بخش ها و گونه های دیگر تقسیم می گردد.به هر حال به علت عدم توجه به زبان و فرهنگ مازندرانی قوم مازندرانی که دارای یک زبان معیار نشد دچار گوناگونی فراوان گویش گردید.زبان مازندران با توجه به گوناگونی و توجه یاد شده مجددأ به دسته های دیگری چون گویش شهری ، روستایی ، ساحل نشینی ، جنگل نشین ، برنکار،بینجکر ورزی،بقّال ،نعل بند ،سفالگر،رویگر،نجّار،حلبی ساز،جارو بند ،حصیر باف،نانوا،بنّا،ماهی گیر،گالش،نمد باف،پارچه باف و ..... تقسیم می گردد. چون هر یک اصناف و گروه های یاد شده دارای گویش اصلاحات و فرهنگ مربوط به خود دارند به گونه ای که دیگر اصناف مردم از فرهنگ تمدن یکدیگر کمتر آگاهی دارد.

البته عوامل گوناگونی در فراوانی گویش های مازندرانی دخیل است که در میان آن می توان عوامل برونی و درونی چون مسائل سیاسی و تاریخ و هجوم فرنگ های دیگر عدم همت اهل ادب محلی در حفظ و اشاعه ی میراث ها و ارزش های فرهنگی چون دستور نویسی فرهنگ واژه نویسی آن را نام برد.

گوناگونی گویش های مازندرانی به اندازه ای است که این تفاوت از محله ای به محله ی دیگر در شهر ها و روستایی دیگر آشکار است.این فرق ها از خاور به باخته یا برعکس رفته رفته روی به افزونی

می گذارد.

گرچه زبان مازندرانی با توجه به گوناگونی و تحول پیشرفته نسبت به صورت پیشین خود بسیار ساده تر شده است اما با وجود سادگی زبان از هر حیث نمی توان ارتباط آن را به هر نوع چه از جهت تحول صوتی یا تحول لغوی و معنایی جهات دیگر با صورت های پیشین از نظر دور داشت . مثلا در زبان مازندرانی واژه هایی می یابیم که با توجه به تحولاتی که یافته اند باز ارتباط نمودار آشکار خود را بیان می کنند .

به عنوان نمونه می بینیم که واژه وگ = وک که به معنی قورباغه است وقورباغه پیوسته در هر جای مازندران چه باغ چه کوه چه دشت صحرا به آواز خوانی مشغول است .

با اصل معنی خود که گفتن و آواز و نوا است هم خوانی دارد و این اشتیاق نمایانگر صوت خوبی نیز از این ارتبط می باشد و نیز کتن یا دکتن یا واژه فارسی کهن که کپ می باشد ارتباط و ریشه واژه گانی و و صوری آشکاری دارد و نیز ده ها واژه دیگر مازندرانی .

زبان مازندرانی از زبان رسمی کشور چون زبان پارسی دوره هخامنشی و پهلوی اشکانی و آنگاه در دوره ساسانی از زمان پهلوی نو ( پارسیک ) تاثیر پذیرفته و با همه ی آنها آمیختگی کامل یافته است .

اکنون به علت عدم دسترسی به متون آثار سنگ نپشه ها و آثاری از این دست از زبان های بسیار دور نمی توان به طور دقیق به بررسی محققانه پیرامون تاریخ زبان مازندرانی پرداخته و حدود حیاط و مرگ صورت های نخستین این زبان و ارتباط تاثیر پذیری آن را با زبان های کهن ایرانی سنجیده و با دیدگاه های گسترده مورد بررسی و ارزیابی قرار دهید و علاوه بر آن از طریق مطالعات گوناگون زبان شناسی به دریافته های لازم دست یابیم .

متاسفانه به مناطق تعیین شده تا کنون که آن گونه که شایسته و معقول است توسط باستان شناسان حفاری های لازم صورت نگرفته و جزء اندکی از پژوهش های مستشرتان آثار کهن چندانی بدست نیامده است .

پژوهشگران درباره ی ارتباط زبان مازندرانی با هریک از زبان های یاد شده سخنان شبیه به یکدیگر گفتن که آنان معتقدن که زبان مازندرانی مانند دیگر زبان های مناطق ایران یعنی دسته های غربی و شرقی همخوانی نسبت بسیار نزدیکی با زبان پهلوی دارد و این ارتباط را از ریشه واژه گانی زبان فارسی دانسته اند . و برخی دیگر از بزرگان بر این باورند که زبان مازندرانی خود نیز از انواع زبان فارسی دری (نو ) که آن هم از بهترین زبان ها و لهجه های ایرانی می باشد و این زبان طی سال های متمادی از وضع اصلی و ابتدایی خود بدر آمده و دچار دگرگونی ها و تحولات بسیار شده است که دارای تغییرات بسیاری از جمله در زبان گفتاری و نوشتاری گردید .

به هر پندار از اوایل قرن پنجم نخستین ولایتی که لهجه دری در آن رواج یافت گرگان ، قومس و ری بود

در گرگان لهجه ای متقارب با لهجه طبری و در توس لهجه ای بین لهجه خراسانی و گرگانی وجود داشته است که هنوز هم دنباله ی آن در این ناحیه موجود و متداول است . البته تاثیر زبان و گویش دری را می توان در زبان گفتاری امروز مازندرانی که شامل دنبا له ی هر دو گویش طبری و گرگانی قدیم است به روشنی دریافت .

تردیدی نیست که اگر روزی فرهنگ مشترک یعنی استخراج واژه ها و معانی مشترک زبان ها و گویش های ایرانی بپردازیم ضمن آن که به خدمتی عظیم فرهنگی دست زده ایم ارتباط واژه ها چه از لحاظ تحولات صوتی و چه از لحاظ تحولات لغوی مهندسی ----- و دستوری زبان ها را نیز ---- اینک برای نشان دادن ارتباط واژگان مازندرانی ، دیگر گویش ها و زبان های ایرانی و آمریکایی به دو مورد نمونه می پردازیم .

اسا به معنای اکنون ، حالا ، اینک . لری : ایس و اوس . بهبهانی : -----

زبان مازندرانی و دیگر اقوام زبان ها

همان طور که زبان مازندرانی از دیگر زبان ها تاثیر پذیری دارد خود نیز در زبان ها و فرهنگ های دیگر اثر گذاشته است مهاجرت مازندرانیان به دیگر مناطق ایران و جهان بیانگر این ادعاست چنان که گروهی از مازندرانیان از فیروز کوه در زمان امیر تیمور به خواسته ی وی در سده پانزده میلادی به افغانستان کوچ کرده اند و این قوم فرهنگ زبان مازندرانی را در محیط زیست خود حفظ کرده و رواج داده اند

این قوم فیروز کوهی اکنون در منطقه مسیر رود مرغاب در شرق و شمال شرقی قله ی نو زندگی می کنند و جمعیت آنان پیش از نود هزار نفر می باشد .

زبان گفتاری فیروز کوهیان ضمن ارتباط کامل با زبان مازندرانی طی عوامل برونی و درونی و اوضاع سیاسی و اجتماعی دارای تحولات فراوانی نیز شده است .

متاسفانه از اوضاع و احوال این قوم مهاجر در افغانستان آگاهی اندکی است و بررسی مطالعه پیرامون آن نیاز به پژوهش گسترده دارد .

علاوه بر قوم یاد شده اقوام و گروه هایی دیگر شبیه به آن در دیگر نقاط ایران پیدا شده اند که در تاثیر پذیری و تاثیر دهی فرهنگ سهیم اند

گویش گرگانی :

همانگونه که در بخش دسته های زبان مازندران یاد کرده ایم نوع سوم از زبان های مازندرانی که شرق مازندران شامل می شود به گویش های منطقه گرگان و دشت مشهور است و خود گویش های منطقه ی گرگان و دشت و نیز به سه گونه زبان گفتاری و نوشتاری تقسیم می گردد .

گویش مخصوص زبان ترکی به نام گویش طائقه گریلی (گرائیلی ) است که در منطقه ی رامیان رایج است این گویش ضمن تاثیر پذیری از گویش های رایج در منطقه تاثیر دهی دارد .

گویش ترکمن که مخصوص طوایف مهاجر ترکمن است . ترکمن ها در گویش (زبان) فرهنگ و ادبیات و آداب مکتوب و آیین مستقلی هستند که در منطقه ی گرگان و دشت و در شهرستان گرگان ، گنبد کاووس ، ترکمن صحرا ، آزاد شهر و شاه پسند سابق بندر ترکمن و ..... پراکنده اند

ترکمن ها پیرامون هزار سال پیش از آسیای مرکزی بدنبال جنگ و غارت و خونریزی به این ناحیه کوچ کرده نام خود را بدان دادند (ترکمنستان) .

ترکمنستان به طوایف بزرگ و کوچک تقسیم می شوند که همه ی قبایل جزو قبایل بزرگ لیموت گرگان جعفر بای و نیز آقای باتی می باشند .

ترکمن ها طوایف نژادی --- و طوایف با هم آمیخته و پیوندی را قول می گویند .

گویش گرگانی : حدودالعالم که قدیمی ترین مدرک درباره ی زبان گرگانی ----- (استر آبادی ) را آورده است همچنین می نویسد ایشان به دو زبان سخن می گویند .

یکی به استرآبادی و دیگر پارلی به گرگان و صاحب برهان قاطع در شرح واژه ی لوتر ------ می نویسد که لوتر همان زبان زرگری است که گفتگویی مخصوص میان درکس می باشد به گونه ای که دیگران از درک آن عاجزند و مقدسی در احسن التقاسیم فی معرفه الا قالیم زبان گرگان را با قومش نزدیکی دیگر نداشته و علاوه بر آن زبان طبری و نیز به آن نزدیک دانسته جز اینکه در آن یعنی زبان طبری شتاب زدگی است .

البته اشتباه بیشتر زبان گرگانی به طبری در همان دوره ی مقدسی می باشد و چون نسبت بر زبان قدیمی تر طبری جدایی و تفاوت بسیاری داشته است .

گویش گرگانی در قرن هشتم و نهم معروف به گویش های خاص و ------ معروف گردید .

این گویش ها هم اکنون از میان رفته و هزار البته که گویش گرگانی امروزی و گویش های قبل از --- با صورت های گوناگون گویش های مازندرانی از نخستین صورت ها تا کنون ارتباط نزدیکی کامل دارد و حتی می توان واژه های مشترک بسیاری را یافت .

نوروز خوانی – چهارشنبه سوری – عید نوروز – جشن ---- ، مراسم تیر ماه سیزده – آیین سنتی 26 عید ماه – مراسم برف چال یا چاه برف – شب یلدا – مراسم ماه محرم – مراسم عید غدیر – مراسم التماس باران یا باران خواهی – مراسم آفتاب خواهی گرفتن ماه و خورشید – گهواره بندی – دندان سری – مراسم ازدواج .

نورز خوانی :

نوروز خوانان معمولا پانزده روز قبل از آمدن عید نوروز به داخل روستا ها می آیند و با خواند اشعار در مدح امامان ترانه های محلی طلیعه سال نو را به آنان مژده می دهند . نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می خواند یک نفر ساز می زند نفر دیگه که به آن کوله کش یا بارکش می گویند به خانه های مردم می رود و می خوادند باد بهارون بیمو – نوروز--- بیمو – مژده دهید به دوستان – گل به گلستون اومد – بهار آمد بهار آمد خوش آمد علی با ذولفقار آمد نوروزتان نوروز دیگر شما را سال نو باشد مبارک . صاحب خانه هم با دادن پول و شیرینی و گردو و تخم مرغ و نخود کشمش از آنان پذیرایی می کند .

چهارشنبه سوری

از مراسم به جا مانده در ایران زمین چهارشنبه سوری است که در پایان هر سال برگزار می شود . صبح روز چهارشنبه آش هفت ترشی درست می کنند . آشی که هفت نوع ترشی مانند آب نارنج ، آب لیمو ، آب عنار ، سرکه ، گوجه سبز و آب ازگیل در آن میریزند و بعد از آماده شدن بین همسایه ها پخش می کنند غروب روز با آرزوی شادی و خوش برای خود و خانواده خود از روی آتیش می پرند و آنها ------------------

جشن نوروز ماه

مردم مازندران در اواسط مرداد ماه جشنی به نام نوروز ماه دارند وقتی که اولین محصول برنج زود رسید بعد از جمع آوری و درو با همان برنج غذا درست می کنند و در خاج از روستا جشن پایان کار می گیرند این مراسم درست مانند سیزده به در است و اعتقاد دارند که این روز حتما باید بیرون از روستا به سر برده و در واقع این چنین یک نوع سپاسگذاری به درگاه خداوند است .

زبان مازندرانی ( مازندانی ، مازنی ، مازندکی ) همان زبان طبری نام از زبان های ایرانی و یکی از شاخه های زبان های ایرانی شمال غربی است این زبان در استانهای شمال ایران و بعضی از شهرستان های هم مرز با استانهای شمال که امروزه دیگز جزء این استانها نیستند مانند شهرستان فیروزکوه و بویژه در سرزمین طبرستان قدیم توسط مردمان مازندرانی رواج دارد و بر اساس آمار سال 1993 میلادی 3-4 میلیون نفر آن را به عنوان زبان بومی تکلم می کردند و زبان شناسان معتقدند که دارای تفاوت های با فارسی است .

تاریخ زبان

تا سده 5 هـ . ق والیان طبرستان زبان مازندرانی را با خط پهلوی می نگاشتند و دو کتیبه به به خط پهلوی در ---- واقع در دو دانگه ساری و گنبد لاجیم سواد کوه به دست آمده ---- است که به تازگی چند نسخه خطی از بزرگان ادبیات تا زبان طبری در قرنهای نخستین پس از اسلام دارای ادبیات گسترده ای بوده است . مقدسی می نویسد که زبان طبرستان به زبان ولایت --------- نزدیک است جز آنکه در آن ------ است و « ها » در آن زیاد به کار می برند

روش تحقیق

روش جمع آوری و گرد آوری اطلاعات

روش تحقیق :

روش تحقیق در مورد پژوهش واژه نامه زبان مازندرانی به صورت کتابخانه انجام گرفت .

روش جمع آوری و گرد آوری اطلاعات :

جمع آوری اطلاعات تحقیق در مورد واژه نامه زبان مازندرانی با استفاده از روش غیر مستقیم و بهره گیری از کتاب و پایان نامه دانشجویی و سایت اینترنتی و روش مستقیم مصاحبه با شاعران مازندرانی و صاحب نظران در رشته ادبیات گردآوری و تدوین گردید .

تجزیه و تحلیل

ارتباط زبان مازندرانی با دیگر زبان ها چگونه است ؟

زبان مازندرانی نیز مانند زبان های غربی کشور و گیلان فرهنگ مشترکی دارند و ساختار و گویش های آن ها برگرفته از شاخه های فارسی و زبان آریایی است .

آیا زبان مازندرانی دارای تقسیم بندی می باشد ؟

هر بعد از زبان مازندرانی را می توان به سه دسته یعنی گویش (غربی ) و گویش (مرکزی ) و گویش (شرقی ) تقسیم کرد .

گویش گرگان چه نوع گویش است ؟

همان گونه که در بخش دسته های زبان مازندران یاد کرده ایم نوع سوم از دسته های زبان مازندرانی که شرق مازندران را شامل می شود که به گویش های منطقه ی گرگان و دشت گویش گرگانی گویند .

آیا زبان مازندرانی دارای تاریخچه است ؟

بله زبان مازندرانی دارای تاریخچه است . تا سده 5 هـ .ق والیان طبرستان زبان مازندرانی را با خط پهلوی می نگاشتند و سکه می زدند .

مراسم و آداب و رسوم مردم مازندران چگونه است ؟

مردمان مازندران آداب و رسوم دارند و از مراسم آن ها می توان ( نوروزخوانی ، چهارشنبه سوری ، عید نوروز ، شب یلدا ، داندان سری ، مراسم محرم ) را نام برد .

چه چیزی باعث توسعه و گسترش زبان مازندرانی می شود ؟

مردم مازندران این زبان را در گویش ها ی صحبت های خود بیشتر به کار ببرند و مادران و پدران مازندرانی این زبان را نسل به نسل ادامه می دهند .

آیادر زبان مازندرانی سروده های ، شعرها و نوروزخوانی وجود دارد ؟

بله شاعران و موسیقی زنان مازندرانی در جشن ها در مناسبت های نوروز در شب یلدا و دیگر مراسمات اجرا می کنند و مردم مازندران شعرهای خود را می سرایند و مردم لذت می برند .

آیا زبان مازندرانی دارای لغات ویژه ای است ؟

بله ، زبان مازندرانی دارای لغات ویژه ای است که زبان مردم مازندرانی با آن سرو کار دارند و این لغات مازندرانی در کتاب های مازندران و کتاب های گیلی نوشته شده است و زبان مازندرانی با این کتاب زیبا و شیوا شده است .

نتایج تحقیق

آنچه رابطه با این تحقیق یعنی واژه نامه های مازندرانی نتایجی بدست آمد اینکه زبان مازندرانی دارای تاریخچه و گویش ها و لهجه های خاصی می باشد و همچنین در هر قسمت مازندران برای مثال در غرب و مرکز و شرق مازندرانی گویش ها متفاوت است . زبان مازندرانی به گروه های غرب مازندران ، گروه های شرق مازندران مانند گرگانی تقسیم می شود که با گفتار شیرینی صحبت می کنند . همچنین دارای خصوصیات متفاوت و گوناگونی است از جمله : رسم الخط آن در رابطه با شعر و فرهنگ و تاریخ که در میان مردم استان مازندران رسوخ کرده و حائز اهمیت می باشد . این زبان نیز در گروه های مهاجر به مازندران نیز رواج دارد . و از یک ناحیه به ناحیه دیگر در تلفظو بیان و صحبت به صورت گوناگون می باشد و دارای واژه گان مخصوص به خود است .

پیشنهادات تحقیق

پیشنهاد می کنم که مردم مازندران در صحبت ها ، محاوره ها و گفتگو های خود به زبان مازندرانی به عنوان یکی از زبان های مادری اهمیت دهند و آن را فراموش نکنند . زیرا در جهان روزانه کلمات و لحجات خاص روز به روز از بین می روند و ما به عنوان یک مازندرانی در مناسبات اجتماعی وکلیه ی مراحل فرهنگی از این زبان پویا و شیوا و شیرین استفاده کرده و باعث اهمیت بیشتر آن شویم . در شعرها و مراسم ها و گویش ها و آوازها و موسیقی ها در سطح مدارس و شهرها و فرهنگ سراها به زبان مازندرانی برنامه ای ترتیب دهیم و به امید پویایی بیشتر این زبان شیرین و شیوا .

تحقیق در مورد زبان اصیل مازندرانی

مطالب مشابه :

ادبیات عرب

دانلود مقاله ای درباره ادبیات فارسی

تحقیق ادبیات 2

روش تحقیق وپژوهش علمی

تحقیق در مورد زبان اصیل مازندرانی