نقش گردشگری و خوردن غذای ایرانی در کاهش تنش های سیاسی

نقش گردشگری و خوردن غذای ایرانی در کاهش تنش های سیاسی خارجی بار دیگر در رابطه با گرجستان ثابت شده است. خوش و بش گرجستان با ایران، ممکن است واشنگتن را متعجب کند، اما نشانه هایی وجود دارد که تفلیس و تهران اظهار عشق و علاقۀ خود را به سطح دیگری می کشانند: امور مربوط به آشپزی و با خوردن جوجه کباب، کباب کوبیده، چای ایرانی و... هر گونه اختلاف تاریخی، امنیت، مسائل هسته ای و... را فراموش می کنند... رستوران های ایرانی در تفلیس، از گرمخانه های توریستی گرفته تا باشگاه های شبانه به مناطق غذاخوری محبوب مردم تبدیل می شوند. در حالی که تاکنون تنها چهار مورد از این اماکن در منطقه مرکزی این شهر وجود دارد اما به نظر می رسد همین تعداد اندک جای خود را در بین مردم باز کرده اند. در خیابان آخولدیانی، خیابان فرعی کوچکی که پر از کافه های کنار خیابانی است و به موازات بلوار اصلی پایتخت فعالیت می کند، تبلیغات فارسی و پرچم های ایران، به تازگی در ترکیب منتخبی از رستوران های قومی به چشم می خورد. یک پرچم بزرگ ایران برحاشیۀ فضای اصلی کلوپ های شبانۀ نیوماسک خودنمائی می کند:" رستوران و کلوپ شبانه ایرانی". در حالی که فضای محیط اطراف بسیار باریک و محدود است – صورتک های کارناوال شادی بخش عمده ای از تزئینات این منطقه را تشکیل می دهد که همراه با موسیقی پاپ ایرانی ترکیب منحصر به فردی را ایجاد می کند. به علاوه، قیمت منوی اصلی حدود 18 لاری (10.84 دلاری) ، شامل چشیدن انواع غذاهای مطبوع ایرانی مثل زرشک پلو با مرغ (مرغ کبابی با سس گوجه فرنگی شیرین که با برنج و زرشک سرو می شود) معامله ای مقرون به صرفه و خوش آب ورنگ است. به نظر می رسد این حرکتی کودکانه از مرحلۀ گردشگری به رستوران داری مانند حرکتی امن و آرام در میدان مین دیپلماتیک برای تقویت روابط با ایران است. گرجستان، که سالیان سال است به عنوان متحد اصلی واشنگتن در منطقه شناخته می شود و ظرف چهار سال گذشته 1 میلیارد دلار کمک های مالی از آمریکا دریافت کرده، به شیوۀ قابل درکی در مورد شکل دهی روابط نزدیک با تهران دست به عصا و با احتیاط رفتار کرده است. در سال 2010، تفلیس ضرورت اخذ ویزا را برای ایرانیان لغو کرد- حرکتی که به تقویت صنعت گردشگری میان دو کشور کمک کرده و منجر به افزایشی کوچک، اما قابل توجه در تجارت دو جانبه شد. اما گرجستان -در عین حال- در ایجاد تعادل بین روابط تجاری نزدیک تر با ایران و مسئولیت های دیپلماتیک خود با غرب بسیار با دقت عمل کرده است. ورا کوبالیا، وزیر اقتصاد گرجستان درمصاحبه ای با سی ان ان در تاریخ 19 تیر ماه /9 ژوئیه ، از پاسخ به سوالی در مورد روابط گرجستان با ایران طفره رفت. در حالی که اهداف سیاسی ناچیزی پشت رایحۀ اشتهاآور کباب ایرانی وجود دارد، اما این رستوران ها هستند که نشان می دهند دو طرف این رابطه چه تعداد چمدان با خود به ارمغان آورده است. به عنوان مثال، رستوران ایرانی هزار و یک شب واقع در قلب این شهرستان قدیمی که چای خوش طعم ایرانی را در چایخانۀ شاه عباس سرو می کند یادآور تاسف بار گذشتۀ خونین و دردناک گرجستان با امپراتوری پارسی است. از قرن 16 تا 18، پادشاهی گرجستان برای استقلال از پادشاهان ایرانی مبارزه کرد، و در نهایت برای فرار از چنگ پارسیان دست به دامن روسیه شدند. با این که مزه لذیذ کباب بره ایرانی گناهان گذشته را جبران نمی کند، به نظر می رسد خوردن غذای خوب تا حدودی اثرگذار است: همین اواخر در یک شب تابستانی گرجستانی ها – همراه با ایرانی ها و گردشگران –در رستوران هزار و یک شب مشغول صرف غذا بودند. اگر صحبت در مورد مسائل حساس امنیت هسته ای، صلح منطقه ای، و قرن ها اختلاف، ضروری است؛ گفتگو در مورد یک پرس جوجه کباب بدون استخوان ممکن است چندین مسالۀ دیپلماتیک را یکجا ببلعد و از میان بردارد.

خبر اقتصادی

نقش گردشگری و خوردن غذای ایرانی در کاهش تنش های سیاسی

مطالب مشابه :

سفر نامه گرجستان(بخش دوم) بازدید از شهر عروس قفقاز

سفرنامه گرجستان (بخش سوم)سفر به شهر مرزی کازبقی و شهر ساحلی باطومی

سفر به گرجستان

سفر ارمنستان و گرجستان با خودرو شخصی (قسمت دوم )

تعرفه های گمرکی گرجستان

سفرنامه گرجستان (بخش چهارم-بخش آخر)سفر به شهر طرابزون

نقش گردشگری و خوردن غذای ایرانی در کاهش تنش های سیاسی