عایق سفید و قیرگونی
عایق سفید :
با توجه به نیازهای فراوان صنعت ایزولاسیون در راستای عایق بندی اصولی در صنعت ساختمان و عدم کاربری موثر عایق ها و محصولات سنتی، این واحد با بهره گیری از کارشناسان برجسته داخلی و برخورداری از کادر مشاورین متخصص خارجی، تولیدات خود را در سال 1385 با هدف ارایه نسل نوین عایق های پلیمری در صنعت ساختمان آغازنمود. این واحد با برخورداری از نمایندگان مجرب و آموزش دیده در سراسر کشور آماده ارایه خدمات تخصصی در حوزه ایزولاسیون و پوشش های ساختمانی می باشد. محصولات ارایه شده توسط این واحد عبارتند از: 1- عایق سفید مسلح مکرر ( ایزوفلکس) عایق سفید مکرر، پوششی ضخیم ،مسلح و یکپارچه بوده که با خواص برتر جایگزین بسیار مناسب برای سایر عایق های سنتی مانند ایزوگام و آسفالت است. اجرای عایق سفید مسلح مکرر به صورت بهداشتی و بدون آلودگی زیست محیطی صورت پذیرفته و مقاومت در مقابل عوامل جوی و نور خورشید، دوام،انعطاف بالا، یکپارچگی و بدون درز بودن این نوع عایق و همچنین مقاومت در برابر سرما و گرما و یخ زدگی و ترک و نیز قدرت چسبندگی و قابلیت اجرا در شرایط گوناگون از دیگر ویژگی های خاص این محصول نسبت به عایق های سنتی می باشد. از جمله کاربری های این محصول می توان به ایزولاسیون بام منازل مسکونی، مدارس، اماکن عمومی، دیوارها، سقف های شیروانی و صنعتی، کارخانه ها، انبارها، ایزولاسیون سردخانه ها، محفظه های کولر، کانکس ها، ایزولاسیون گنبدها و سطوح شیب دار و همچنین ایزولاسیون سرویسهای بهداشتی، حمام، آشپزخانه و استخرهااشاره کرد. 3- عایقهای واسترعایقهای واستر گروه دیگری از محصولات این واحد می باشد ، که با خصوصیات برجسته شامل چسبندگی فوق العاده، انعطاف پذیری بسیار مطلوب و نفوذ ناپذیری عالی در مقابل آب و رطوبت ، بهترین انتخاب برای ایزولاسیون و آببندی سرویسهای بهداشتی ، حمام ،آشپزخانه و فونداسیون ساختمانها می باشد.این محصول جایگزین عایق های سنتی مانندقیرگونی و ایزوگام بوده که با توجه به ویژگیهای برجسته شامل یکپارچه و بدون درزبودن، اجرای آسان ، مقاومت فوق العاده در مقابل گرما و همچنین یخ زدگی و مقاومت عالی درمقابل ترک و شکست قادر است سطوح ساختمانی را که در معرض نشت آب هستند کاملاً آببند و واترپروف نماید. واحد عایق سفید مکرر به زودی محصولات جدیدی را درسبد کالای خود خواهد داشت و آماده تحقیق و تولید محصولات مورد نیاز و درخواست شرکت های تولیدی و صنایع مختلف می باشد. |
عایقكاری با قیر و گونی
معمولترین روشآببندی بامها و سایر قسمتهای ساختمان، استفاده از قیر و گونی است كه در استانداردشماره 1345-211 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تحت عنوان ”عایقكاریساختمان به وسیله قیر“ جزئیات آن شرح داده شده است. در عایقكاری با قیر و گونیرعایت نكات زیر علاوه بر مراعات مفاد استاندارد 211 الزامی است.
* توجه داشته باشید که: عایقكاری به هنگام بارندگی مجاز نیست.
ـ عایقكاری بر روی سطوح مرطوب مجاز نیست، زیرا در غیر این صورت حبابهایی در زیر قشر عایقكاری تشكیل میشودكه با گرم و سرد شدن هوا و حركات جزئی اجزای ساختمان و یا وارد شدن ضربه به سطوح عایق، ممكن است دچار پارگی و صدمه گردند.
ـ قیرهای جامد را تا هنگامی كهگرم و روانند، باید به مصرف رساند.
ـ عایقكاری در دمای كمتر از 4+ درجهسلسیوس، نباید انجام شود.
ـ قیرهای مورد مصرف را نباید بیش از 177+ درجه سلسیوس گرما داد، زیرا مواد فرار آنها جدا شده و ویژگیهای مطلوب قیر از دست میروند...
ـ از افتادن اشیا بر روی سطوح عایقكاری شده، باید جداً جلوگیری نمود.
ـ لایههای عایق باید از هر طرف حداقل ده سانتیمتر همدیگر را بپوشانند و با قیر مناسب كاملاً به هم چسبانده شوند. در همپوشانی لایهها باید دقت نمود كه لایههای رویی در سمتی قرار گیرند كه مطابق شیب بندی انجام شده، آب از روی آنها به سمت لایه زیری سرازیر گردد.
ـهنگامی كه عایقكاری در بیش از یك لایه انجام میشود لایههای متوالی عایق، بایدعمود بر هم قرار گیرند. هر لایه از عایقكاری پس از تكمیل و پیش از شروع لایه بعدی،باید مورد بازدید و تأیید دستگاه نظارت قرار گیرد. سطوح عایقكاری شده باید در هنگاماجرای كارهای ساختمانی از هر گونه آسیب و رویارویی با عوامل مضر و مصالح خورندهمانند آهك محافظت گردند و چنانچه صدمهای دیده باشند، با دستور و زیر نظر دستگاه نظارت به نحو مطلوب تعمیر و مرمت گردند.
ـ سطوح عایقكاری شده باید پس ازتكمیل با لایه محافظی پوشانده شوند.
ایجاد زیرسازی مناسب برای انجام عایقكاری ضروری است.
پس از ایجاد شیب جزئی ] بین (1%) تا (3%)[ با بتن سبك، پوكه و نظایر اینها، باید زیرسازی عایقكاری بام با اندود ماسه سیمان نرم به نسبت 3 : 1 یا با ماسه آسفالت نرم به ضخامت 5/1 تا 2 سانتیمتر انجام شود و سطح آن كاملاً صاف گردد. سطوح زیر عایقكاری باید كاملاً محكم، صاف و تمیز باشند، زیرا جزئی از عایقكاری به شمار میروند.
عایقكاری بامهای تخت، تراسها و بالكنها به ترتیب زیر است:
1- سطح زیرسازی سیمانی یا ماسه آسفالت باید كاملاًتمیز شود.
2- یك قشر قیر 70/60 به صورت مذاب و به میزان حدود 2كیلوگرم در مترمربع به طور یكنواخت بر روی سطوح افقی و قائم بام پخش گردد، به نحوی كه این سطوح را كاملاً بپوشاند. مصرف قیر مایع زودگیر RC2 در هوای سرد بهتر از قیرمذاب است.
3- یك گونی خشك تمیز بر روی سطح قیراندود پهن نموده و پس ازرفع چروك خوردگیهای احتمالی آن را بر روی سطح بام فشار دهند، به قسمی كه در همه جاكاملاً به لایه قیر بچسبد.
4- لایهای از مخلوط هموژن قیر 70/60 و قیردمیده (برای اقلیمهای معتدل و سرد قیر 25/85 و برای نواحی گرمسیر و نقاط گرمساختمان قیر 15/90) به حالت مذاب و به اندازه 5/1 كیلوگرم در هر مترمربع به صورت یكنواخت بر روی گونی پخش گردد.
5- یك لا گونی دیگر با شرایطی كه دربند 3 گفته شد، عمود بر لایه زیرین بر روی سطح قیراندود گسترده شود.
6- چنانچه عایقكاری مطابق نقشهها و مشخصات بیش از 2 لا گونی و سه قشر قیر باشد،لایههای بعدی قیر و گونی بر طبق بندهای 3 و 4 اجرا گردند.
7- قشری ازمخلوط قیر مذاب 70/60 و قیر دمیده به نسبت 1 به 2 به میزان 5/1 كیلوگرم در مترمربع بر روی آخرین لایه گونی پخش گردد.
8- لایههای عایق قائم دیوارهایدستانداز پیرامون بام، دور محل عبور كانالهای كولر و هواكشها و دودكشها و لولههای تأسیسات و مانند اینها را باید حداقل 30 سانتیمتر بالاتر از سطح بام اجرا نموده وبه عرض حداقل 10 سانتیمتر به طور افقی روی دیوار برگرداند و لایه محافظ عایق روی آنها را اجرا كرد. برای جلوگیری از تماس لایههای عایق قائم با سطوح گرم و دودكشها،باید قبل از عایقكاری دور دودكشها را با یك لایه عایق حرارتی یا مصالح مجوف پوشانده و سپس اقدام به عایقكاری قائم نمود.
9- در لبههای بالكنها و تراسهادر نقاطی كه به جای دیوار جانپناه، نرده پیشبینی شده است، باید ماهیچهای از ملات سیمان 3 : 1 به ضخامت حداقل 5 سانتیمتر ایجاد گردد و عایقكاری روی آن اجراشود.
10- عایقكاری محل لگنچه، ناودان باید با دقت كافی انجام گیرد و دراین محل لایه اول عایق باید تا داخل لوله آبرو ناودان اجرا شود، سپس كفخوابی بهابعاد حداقل 50 * 50 سانتیمتر از ورق مسی یا فولاد گالوانیزه بر روی این لایه عایق قرار داده شود، لایههای بعدی عایق روی این كفخواب، اجرا و تا داخل لوله كفخواب ادامه یابد و بالاخره صافی آبرو بر روی آنها قرار داده شود. چنانچه محل ناودان درگوشه بام قرار گیرد، كفخواب باید به شكل هندسی مناسب بوده و در محل برخورد بادستانداز یا دیوار دارای لبههای قائم باشد.
پ: عایقكاری با گونی قیراندود
عایقكاری با گونی قیراندود مشابه عایقكاری با قیر و گونی است وباید به ترتیب زیر اجرا شود:
1- سطح زیرسازی باید كاملاً تمیز شود.
2- یك قشر قیر از نوعی كه در عایقكاری با قیر و گونی ذكر شد، ولی به مقدار حداقل یك كیلوگرم در مترمربع بر روی سطوح افقی و قائم بام پخش گردد.
3- یك لا گونی قیراندود بدون چروك و تمیز بر روی سطح قیراندود شده، پهن نموده و آن را بر روی سطح بام فشار دهند تا در همه جا كاملاً به لایه قیر زیر آن بچسبد. هم پوشانی طولی و عرضی ورقهای گونی قیراندود حداقل 10سانتیمتر میباشد و محل اتصال آنها باید توسط قیر مذاب كاملاً به هم چسباندهشود.
4- لایههای بعدی قیر و گونی قیراندود به ترتیبی كه در (ب) ذكر شد، بایداجرا شود، میزان قیر مصرفی در هر لایه حداقل 5/0 كیلوگرم در مترمربع خواهدبود.
5- در محلهایی مانند محل برخورد دستاندازها با سطح افقی بام كه ورقهای عایقكاری باید خم شوند، شعاع انحنا نباید از 5/2 سانتیمتر كمتر باشد، در غیر اینصورت باید با ایجاد پخی با زاویه 135 درجه، عایقكاری را اجرا كرد.
ت: عایقكاریبا مشمع و مقوای قیراندود یا قطران اندود
نحوه اجرای این نوع عایقهاهمانند روشی است كه در (پ) توضیح داده شده است. به علاوه توجه به نكات زیر ضروریاست.
1- چنانچه كارخانه سازنده این محصولات دستورالعملهای خاصی در مورد نحوه اجرا داشته باشد، باید آنها را رعایت و در مقابل، تضمین كافی از فروشندگان و اجراكنندگان این عایقها اخذ نمود.
2- چون ممكن است ناسازگاری بین مواد تشكیل دهنده این عایقها با قیرها یا چسبهای مصرفی وجود داشته باشد (به ویژه هنگامی كه لایههای عایق قطراناندود باشند)، در این مورد باید دقت كافی مبذول گردد.
3- قبل از مصرف هر نوع مشمع یا مقوای آغشته به چسبانندههای سیاه، نمونه آن باید به تصویب دستگاه نظارت برسد.
ث: عایقكاری با مصالح پیشساخته
روش عایقكاری با مصالح پیشساخته مطابق دستورالعملهای سازنده این فرآوردهها خواهد بودكه باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت رسیده باشد. چنانچه نوع فرآورده ناشناخته بودهو سابقه كاری از آن وجود نداشته باشد، پیمانكار ملزم به سپردن تضمین كافی برای حسناجرای كار خود در مدتی كه دستگاه نظارت تعیین میكند، خواهد بود.
عایقكاری رطوبتی بامهای شیبدار، قوسی و گنبدها
هرگاه شیب از 6 : 1 تجاوز كند، در این صورتبام ”شیبدار“ تلقی شده و عایقكاری آن تابع شرایطی به شرح زیر خواهد بود:
الف: عایقكاری بامهای شیبدار پوشش شده
به طور كلی چنانچه بام شیبداری مطابق مندرجات فصل چهاردهم، ”پوشش سقفهای شیبدار“ دارای پوشش باشد، به لحاظ رطوبتی عایق شده تلقی میگردد و نیازی به عایق اضافی ندارد، لكن توجه به نكات زیر ضروریاست:
1- در مناطقی كه شیب بام كم بوده و بورانخیز است و امكان ورود آب به زیر سقف وجود دارد، محل درز قطعات پوشش باید با ماستیك مناسبی كه به تأیید دستگاه نظارت میرسد، كاملاً آب بندی شود.
2- محل برخورد قطعات شیبدار با دیوارهایقائم نظیر دیوار همسایه، دیوار دودكش، دستانداز، محل عبور هواروها و دود روها ونظایر آن، باید با قطعات فلزی( Flashing) یا ماستیك و یا اعمال تمهیدات دیگر،كاملاً درزبندی و آببندی شوند. قطعات فلزی ممكن است از انواع فولاد رویاندود (گالوانیزه) یا مسی انتخاب شوند، ماستیكها و مصالح دیگر باید به تصویب دستگاه نظارت برسند.
3- محل تخلیه آب به آبروها و ناودانها به همین ترتیب باید درزبندی وآببندی شود.
4- كنارههای بام نیز باید با ورقههای فلزی پوشانده شده و درانتهای بیرونی به صورت آبچكان، خمكاری و یا فتیله شوند تا از ریختن آب بر روی نمایساختمان جلوگیری شود.
ب: عایقكاری بامهای شیبدار صاف، قوسی و گنبدها
عایقكاری بامهای شیبدار با شیب بیش از 6 : 1 (نظیر خرپشتهها)، بامهای قوسی شكل وگنبدها، نیاز به دقت و مهارت كافی داشته و معمولاً به خاطر در دست نبودن مصالح مناسب و اجرا كنندگان ماهر، این نوع بامها را به دشواری میتوان با قیر و گونی به نحو شایستهای عایقكاری كرد. در این موارد بهتر است از عایقهایی كه در برابر گرما وتابش آفتاب، نرم و روان نمیشوند و در سرمای زمستان ترك نمیخورند، بهره برد. زیرسازی عایقكاری باید همان طور كه در قسمتهای قبل توضیح داده شده است، انجام گیردو پس از ایجاد سطحی صاف و تمیز اقدام به عایقكاری گردد.
اجرای عایق سطوح شیبدار باید موافق اسلوب فنی و مطابق دستورالعملهای تولیدكنندگان این نوع عایقهاباشد و قبلاً به تصویب دستگاه نظارت رسیده باشد، بدیهی است اخذ تضمین كافی ازپیمانكار در مورد عایقهای ناشناخته و امتحان نشده، ضروری است.
عایقكاری رطوبتی كف و شالوده
شالوده و كف قسمتی از ساختمان كه در تماس با زمین نمناك قرارمیگیرند، نیاز به عایقكاری رطوبتی دارند. عایقكاری شالودهها مستلزم اعمال دقت كافی و مصرف مصالح مرغوب است، زیرا از یك سو رعایت جزئیات نسبتاً ظریف ساختمانی ویكپارچگی عایقكارهای افقی و قائم را میطلبد و از سویی دیگر دوام عایق باید معادل عمر مفید پیشبینی شده برای ساختمان باشد، زیرا چنانچه عایقكاری پی دچار صدمهایشود، مرمت آن كاری دشوار و پر هزینه است.
الف: عایقكاری رطوبتی كفها
كف زیرزمین و طبقه همكف ساختمان كه در مجاورت خاك نمناك است به خاطر رعایت مسائل بهداشتی، حفظ دیوارهای در تماس با آنها از رطوبت بالا رونده و محافظت كفپوشهای حساس به رطوبت (مانند كفپوشهای چوبی و لاستیكی)، باید در برابر نفوذ رطوبت عایقكاری شود. این عایقكاری باید با عایقكاری شالوده یكپارچه شده و چنانچه اختلاف رقومی بین آنهاوجود داشته باشد، با عایقكاری قائم پی، این پیوستگی تأمین گردد.
زیر فرش كف طبقات زیرین ساختمان كه در تماس مستقیم با زمین هستند، باید با ارتفاع حدود 25تا 30 سانتیمتر لاشه سنگ یا قلوه سنگ درشت چیده و روی آن یك لایه مخلوط شن و ماسه بریزند تا فواصل خالی بین سنگهای درشت پر شود و حدود 2 سانتیمتر روی تمام سطح رابپوشاند. این عمل باعث قطع لولههای موئین و نفوذ رطوبت به سمت بالا میشود. درمناطق خیلی مرطوب میتوان كفها را به صورت معلق اجرا كرد. در این طریقه دیوارهایی به موازات هم و به ضخامت یك آجر و به فاصله حدود 50 الی 70 سانتیمتر و به ارتفاع حدود 50 تا 90 سانتیمتر میسازند و بین آنها را با طاق ضربی میپوشانند و سپس كفسازی اصلی روی آن انجام میشود. فضای خالی بین دیوارها كه به هم راه دارند وگربهرو نامیده میشوند، توسط مجراهایی به خارج ساختمان ارتباط داده میشوند. درمناطقی كه چوب به حد كافی یافت میشود، كف معلق را میتوان با تیر، تیرچه و تخته نیز اجرا نمود، به هر حال به علت انجام عمل تهویه در زیر كفهای معلق، كفسازی با لنسبه خشكتر است. عایقكاری كفها را میتوان با قیر و گونی، انواع مشمع و مقوای قیراندود، مواد پلاستیكی، آسفالت ماستیك و مواد قیری بر روی قشری از بتن یا اندودماسه سیمان كه بر روی كف اجرا میشود، انجام داد.
روش اجرای عایق با قیرو گونی و مشمع و مقوای قیراندود، مشابه عایقكاری بام است كه در (ب) و (پ) توضیح داده شده است. روشهای یاد شده نسبت به سایر روشها این مزیت را دارند كه چنانچه كفساختمان در مواقعی تحت فشار آب قرار گیرد، در برابر آن مقاومت خوبی از خود نشانمیدهند.
استفاده از مواد پلاستیكی در عایقكاری كفها به دو صورت ممكن است انجام گیرد. در حالت اول روی بتن كفسازی را با قشری از رزین اپوكسی میپوشانند. اینلایه چسبندگی بسیار خوبی با زیرسازی دارد، ولی در مقابل جابهجایی اجزا وتركخوردگی حساس است. به هر حال انواع كفپوش را میتوان روی آن اجرا كرد.
حالت دیگر استفاده از ورقههای نازك پلیتن به ضخامت 15/0 میلیمتر است، میزان همپوشانی ورقهها حداقل 10 سانتیمتر است و در موقع نصب باید دقت نمود، ضربه و یاناصافی زیرسازی باعث پارگی آنها نشود. محل روی هم افتادگی ورقهها را میتوان تا زدیا با گرم كردن آنها را به هم جوش داد.
آسفالت ماستیك یا ماستیك قیری چنانچه به عنوان كفپوش به كار رود، دیگر نیازی به نمبندی كف نیست .
مصرف امولسیونهای قیری، قطرانی، قیری / لاستیكی وقطرانی / لاستیكی و قیرهای مایع نظیر RC2 ، نیز برای نمبندی كفها معمول است. اینمواد را میتوان در چند دست پاشید یا آنها را بر روی سطوح موردنظر مالید، اما اجرایآن نیاز به نظارت دقیق دارد. حداقل ضخامت این مواد پس از خشك شدن، 6/0 میلیمتراست.
ب: عایقكاری رطوبتی شالودهها
كف تمام شده ساختمانها معمولاًحدود 30 تا 90 سانتیمتر (2 تا 6 پله) از كف محوطه بالاتر ساخته میشوند. فاصله بینشالوده تا كف، با مصالح بنایی مانند سنگ، بلوك بتنی و آجر با ملات ماسه سیمان یاباتارد یا ماسه آهك كرسیچینی میشود و دیوارهای ساختمان بر روی كرسیچینی بنامیشوند. چون بتن و مصالح بنایی و ملات مربوط نمكش هستند، چنانچه حد فاصل شالوده ودیوار ساختمان نمبندی نشود، رطوبت موجود در زمین از طریق لولههای موئین مصالح به سمت بالا نفوذ كرده و سبب نمزدگی دیوارها میشود. لایه افقی عایق رطوبتی دیوارها،باید بالاتر از كرسیچینی و در ارتفاع حداقل 15 سانتیمتر بالاتر از رقوم محوطه و به صورت یكپارچه و پیوسته اجرا شود. عایقكاری قائم دیوارها به اندازه حداقل 10سانتیمتر نیز ضروری است. بدیهی است پیوستگی عایق افقی و قائم دیوارها از جمله عایققائم دیوارهای زیرزمین باید رعایت گردد. همچنین عایق كفها نیز در صورت اجرا، بایدبا عایق دیوارها پیوستگی داشته باشد.
بهتر است ازاره ساختمان در نما تاتراز لایه نمبند دیوار، سنگی باشد تا در صورت نمزدگی، آثار آن بر روی نما ظاهرنشود. بندكشی درز محاذی لایه نمبند باعث ایجاد پلی برای نفوذ رطوبت از قسمت مرطوبزیر لایه نمبند به بالای دیوار میشود، از اینرو از بندكشی این قسمت باید خودداریشود، همچنین برای جلوگیری از نفوذ رطوبت باید از تجمع برف و نخالههای ساختمان ونظایر آن در پای دیوار جلوگیری نمود.
مصالح مورد مصرف در لایه نمبندعبارتند از فلزات شامل سرب، مس و ورق فولاد گالوانیزه و مواد قیری و قطرانی و موادپلاستیكی.
فلزات دارای این مزیت هستند كه بار وارده را به خوبی تحملمیكنند، ولی بهتر است برای جلوگیری از فساد و خوردگی، آنها را قیراندود نمود. ضخامت ورقههای فلزی حدود 1 تا 2 میلیمتر انتخاب میشود و اتصال آنها به صورت چندپیچه یا لحیم و جوش انجام میگیرد.
مواد قیری و قطرانی به تنهایی براینمبندی دیوارها چندان مناسب نیستند و بهتر است آنها را به همراه منسوجاتی مانندگونی كنفی و مواد پلاستیكی، مقوا، نمدها و نظایر آن مصرف نمود تا لایه نمبندبتواند در برابر نشستهای جزئی ساختمانی مقاومت كند. آسفالت ماستیك تا حدودی نمبنداست، ولی در برابر حركات جزئی اجزای ساختمانی ترك میخورد و از محل تركها رطوبت بهبالای دیوار نفوذ میكند. اجرای قیرگونی، مشمع، مقوا و گونی قیراندود، همانندعایقكاری كف و بام صورت میگیرد. مصرف مواد پلاستیكی برای نمبندی شالوده همانندنمبندی كف است كه قبلاً توضیح داده شد، ولی این مواد بهتر است در مكانهای كم بارشو خشك به مصرف برسند. مصرف ملاتی از ماسه كوارتزی و رزین اپوكسی به ضخامت 6 میلیمترنیز در پیها میتواند مؤثر واقع شود. دیوارهایی كه تحت اثر بارهای افقی قرارمیگیرند، باید دارای عایقكاری پلهای باشند تا از لغزش آنها جلوگیریشود.
عایقكاری رطوبتی دیوار زیرزمین
عایقكاری دیوار زیرزمین باید همانندعایقكاری شالوده ساختمان و به صورت یكپارچه و همراه با آن، انجام شود. چنانچه فاصلهزمانی بین اجرای عایق افقی و قائم و دیوارها پیش بیاید، باید به منظور یكپارچه كردنعایق تدابیر لازم اتخاذ گردد.
معمولترین عایقكاری برای دیوار زیرزمینها استفادهاز قیر و گونی یا قیر و مشمع یا گونی یا مقوای قیراندود است كه باید مانند عایق باماجرا شود. ترتیب عایقكاری قائم، باید از بالا به پایین باشد و لایههای گونی طوریروی هم قرار گیرند كه رطوبت نتواند از زمین به داخل دیوار زیرزمین نفوذ كند.
دوروش برای عایقكاری دیوار زیرزمین متداول است: روش اول در مواقعی به كار گرفتهمیشود كه عمق زیرزمین، كم و خطر ریزش خاك اطراف زیرزمین وجود نداشته باشد، در اینروش ابتدا تیغه محافظ عایق اجرا شده و روی آن ملات ماسه سیمان و عایق قائم، انجام وسپس دیوار اصلی زیرزمین ساخته میشود. در روش دوم كه مخصوص زمینهای ریزشی و عمقهایزیاد است، ابتدا عایق افقی زیر دیوار زیرزمین را اجرا میكنند و پس از دیوارسازی،پشت آن را با ملات ماسه سیمان اندود نموده و بعد از عایقكاری اقدام به ساختن تیغهمحافظ عایق میكنند. در هر دو روش در تمام مراحل باید سعی شود پیشبینیهای لازمبرای پیوستگی عایق در قسمتهای افقی و قائم صورت گیرد. محل عبور لولهها و دودكش وسایر مجاری، باید قبلاً در دیوار زیرزمین پیشبینی شود، به قسمی كه عایق پس از اجراپاره یا زخمی نشود. لولههای آب گرم و شوفاژ و دودكش، نباید مستقیماً در تماس باعایق قیری قرار گیرند، زیرا ممكن است آن را ذوب كرده و كیفیت آن دچار اشكالگردد.
عایقكاری كف آشپزخانه، سرویسهای بهداشتی و فضاهای مشابه
در مكانهایی كهاحتمال ریزش آب در كف و قسمت پایین دیوارها وجود داشته باشد عایقكاری كف و پایدیوار امری ضروری است. معمولترین عایق كه در این موارد به كار میرود، قیر و گونی،مشمع، مقوا و گونی قیراندود است كه به ذكر آنها اكتفا میشود.
نحوه عایقكاریعیناً همانند عایقكاری بام است با این تفاوت كه عایقكاری قائم پای دیوارها در اینمكانها تا 15 سانتیمتر بالاتر از بالاترین نقطهای كه امكان ریزش آب و تجمع آن وجوددارد (مانند لبه وان و زیر دوش) ضروریست. نظر به اینكه تغییرات درجه حرارت در داخلساختمان از بام آن كمتر است، لذا مصرف قیر 100/15 در استاندارد 211 ایران مرجحشمرده شده است.
در محل كفشور آشپزخانه و حمام و محل نصب كاسه توالت باید دقتشود كه لایههای عایق تا داخل لوله فاضلاب امتداد یابد و سپس نسبت به نصب لوازم بهداشتی اقدام گردد. محل كاسه توالت را ابتدا باید با ماسه نرم و كم سیمان اندودكرد و با فشار دادن كاسه توالت بر روی آن سطح ملات را به شكل كاسه توالت درآورد وروی آن را با ماسه سیمان لیسهای اندود نمود. پس از خشك شدن اندود عایقكاری كفانجام خواهد شد.
لازم به یادآوری است كه شیببندی كف حمام، آشپزخانه، توالت وفضاهای مشابه به سمت كفشور و كاسه توالت به منظور تخلیه آبهایی كه احتمالاً در كفجاری میشود، امری ضروری است.
عایقكاری رطوبتی سایر قسمتهای ساختمان
الف: عایقكاری كف پنجرهها، درپوش دستانداز بام، دودكشها، كف پنجره، درپوش دستاندازبام و دیوار حیاط چنانچه در طول كوتاه و به صورت یكپارچه با سنگ، بتن و نظایر آناجرا شود، معمولاً مشكلی را به وجود نخواهد آورد، ولی در طولهای زیاد كه این مصالحنیاز به درز انبساط و انقباض دارند آب از محل درزها نفوذ كرده و علاوه بر یخ زدنمصالح بالای دیوار و خرابی آنها، سبب زشتی و آلودگی نماسازی نیز میشود، از این روبرای جلوگیری از خطرات ناشی از یخزدگی و حفظ زیبایی در این قسمتها، زیر درپوشهایدرزدار یا روی آنها باید عایقكاری شود. چنانچه بخواهیم زیر درپوشها را عایق كنیم،اجرای یك لایه قیر و گونی به روشی كه در عایقكاری بام توضیح داده شد، كافیست. برایعایقكاری روی درپوشها بهترین مصالح، فلزاتی مانند مس و فولاد گالوانیزه هستند وبدیهی است در محل درز باید چند پیچه یا لحیم یا جوشكاری شوند. فلزاتی كه برای این منظور به كار میروند، باید در انتها خمكاری یا فتیله شوند و به صورت آبچكان درآیند تا آب به راحتی از روی آنها تخلیه شود، بدون اینكه بر روی دیوار ترشحنماید.
ب: عایقكاری كف و بدنه استخرها و منابع آب
عایقكاری كف وبدنه استخرها به منظور جلوگیری از گریز آب و هدر رفتن آن انجام میشود و در مواقعی لازم است كه ارتفاع و در نتیجه فشار آب زیاد باشد. عایقكاری استخرها و منابع آب،بیشتر با مواد قیری، ندرتاً با فلزات و بعضی مواقع با رزینهای پلیمری نظیر رزیناپوكسی انجام میگیرد. روش عایقكاری همانند دیوار زیرزمین و بام میباشد. رنگآمیزی بدنه استخر با رنگ ضد آب به عنوان یك اقدام اضافی و احتیاطی مفید است.
پ: عایقكاری كف پاركینگ در طبقات
چنانچه كف پاركینگ در طبقات شسته میشود،در این صورت عایقكاری آن الزامی است. روش عایقكاری همانند سایر كفها است، فقط بایدتوجه داشت كه لایههای عایق در كف پاركینگها زیر فشار بیشتری قرار میگیرد و از اینرو تعداد لایههای بیشتری برای عایقكاری لازم است.
ت: عایقكاری نماها
دیوارهای ساختمان كه در معرض بوران قرار میگیرند، پس از مدتی ازسمت داخل ساختمان خیس میشوند. از این رو در مناطق بورانخیز علاوه بر اتخاذتدابیری نظیر پیشبینی ایوان و پیشآمدگی در سمت وزش باد باید قسمتهایی از دیوار راكه در معرض بوران قرار میگیرند، عایقكاری كرد. چنانچه میزان بارندگی كم یا مدت آنكوتاه باشد میتوان با افزودن قدری آهك در ملات اندود سیمانی نما، آن را تا حدودزیادی آببندی كرد.
در موارد شدیدتر مصرف مواد آببند كننده بتن در ملاتاندود، مصرف ملاتهای پلیمری از قبیل ملاتهای رزین اپوكسی (بدون سیمان یا به همراه سیمان) و بالاخره اجرای رنگهای ضد آب بر روی نما مفید است و میتواند مؤثر واقع شود.
در بعضی كشورهای صنعتی از قطعات چوب و سایر مصالح همانند آنچه كه درسقفها مرسوم است، برای نماپوش (Siding
) استفاده میشود.
ث: عایقكاری درزهای انبساط در بام، نما و كف طبقات
درزهای انبساط باید مطابق نقشههای جزئیات اجرا شده و در محل بام، نماهای بورانگیر و كف طبقاتی كه امكان شستشو یاجریان آب در آنها وجود دارد، كاملاً درزبندی و عایق شوند. عایقكاری رطوبتی درزهای انبساط در بام و كف طبقات با ورقههای مسی یا فولادی گالوانیزه و در مواردی باموادی نظیر انواع ماستیك و لاستیك انجام میگیرد. بهترین مصالح برای عایقكاری درزهای نما، ماستیك یا نوارهای لاستیكی است و چنانچه روی آنها با مصالح فلزی پوشانده شود، اطمینان بیشتری برای عدم نفوذ آب به وجود میآید.
شماره تلفن : 77075379-021 09199353297
مطالب مشابه :
عایق رطوبتی
عمران - عایق رطوبتی عایق های مایع یک پوشش بدون درز و یکنواختی را ایجاد می کنند.
عایق های پایه سیمانی
عایقهای سرد اجرا - عایق های پایه سیمانی • بصورت یکپارچه بدون درز عایق اب می باشد
دستور العمل اجرای عایق سرد-COLD INSULATION
4-2 بین عایق ها باید بصورت کامل توسط ماستیک درز گیری گردد. 5-2- اعمال Tack Coat ( اعمال Vapor Barrier) توسط
عایق های پایه قیری
• در اجرای کامل و بدون درز عایق اب می باشد • مقاوم در برابر فشار آب مثبت.
عایق سفید و قیرگونی
شرکت سربام پوش مسیر - عایق سفید و قیرگونی - انجام پروژه های عایق سفید،ایزوگام،قیروگونی
عایق حرارتی
برای عایق کاری حرارتی درز بین دیواره ها و پنجره ها می توانید از فو م های تزریقی استفاده کنید.
عایقکاری
4-1-8 اجرای عایق رطوبتی محل درز قطعات پوشش باید با ماستیک مناسبی که به تأیید دستگاه نظارت
درز انبساط و درز انقطاع چيست؟
معین عمران - درز انبساط و درز انقطاع چيست؟ - وبلاگی برای مهندسین + عایق کاری
برچسب :
عایق درز