محلات امروزی تهران:
پیشینه و دلیل نام گذاری
در سال ۱۳۴۰ «مجتمع مسکونی شهرک غرب» در شمال غربی تهران، با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و براساس مدل نمونه برجهای مسکونی آمریکایی ساخته و به همین دلیل نام این منطقه شهرک غرب شد.
این شهرک در گذشته محل اسکان خارجیهایی بود که وارد تهران میشدند
در زمان حکومت محمدرضا شاه پهلوی، متخصصان و صنعت گرانی که برای گسترش فعالیتهای علمی و صنعتی به ایران آمده بودند، در «مجتمع مسکونی شهرک غرب» و چندخانه ویلایی آن زمان ساکن شدند و طرحهای شهرسازی به سبک جدید و کاملاً متفاوت با تهران قدیم توسط شرکتهای ساختمانی خارجی در زمینهای تقسیم شده اطراف روستای تاریخی خوردین آغاز شدند.
آمریکاییها که در آن موقع اکثریت جامعه ساکن این محله را تشکیل میدادند، با استفاده از نفوذ خود، مدارس، ورزشگاه و امکانات تفریحی وسیعی را با کمکهای دولت پهلوی در شهرک غرب به وجود آوردند و آنرا گسترش دادند. به عنوان مثال، فقط مدرسه آمریکاییها در این منطقه به قدری مجلل و وسیع بود که پس از انقلاب اسلامی با اینکه به دو مدرسه جداگانه برای دختران و پسران در کلیه مقاطع تحصیلی، ورزشگاه، محل برگزاری سیرک و نمایش، سالن سینما و... تبدیل شد باز هم فضاهای بدون استفاده زیادی در ساختمانهای مدارس آمریکایی وجود داشت که حتی نگهداری این ساختمانها برای مصادره کنندگان دشوار بود... قسمتی از این ساختمانها را نیز به دانشگاه آزاد اسلامی(دانشکده تربیت بدنی) واگذار کردند.
اجرای برنامههایی با عنوان مدرنیزاسیون پایتخت در زمان دولت پهلوی نقش موثری در شکل گیری این محله داشت (تعدادی از برجهای ضلع شمال شرقی میدان صنعت ثمره این دوره هستند). شهرسازی متفاوت، برجهای مدرن و خانههای ویلایی مجللی که به سرعت در این سالها بنا شدند، شهرک غرب را به یکی از نمادهای شهری جدید ایران تبدیل کرد و میان مردم تهران به اصطلاح قسمتی از بالاشهر شد.
با شدت گرفتن ناآرامیها در سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ و تغییر حکومت، انقلابیونی که با تمسک به استقرار عدالت اجتماعی و رفع هر گونه تبعیض، حکومت را در اختیار گرفته بودند، به مصادره و ملی کردن داراییهای بسیاری در این محله روی آورند. اموال مصادره شده از سوی دادگاههای انقلاب، به ستاد فرمان امام (ره) و سپس به بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی منتقل شد تا مطابق اهداف اولیه انقلاب برای بالا بردن سطح زندگی مردم از آنها استفاده شود.
از آن زمان به بعد، بنیاد مستضعفان به قدرت تعیین کننده پروژههای عمرانی در این منطقه تبدیل شد و تا سالها نقشی پررنگ تر از شهرداری تهران را بازی میکرد.
روستای تاریخی خوردین
شهرسازی مدرن و متفاوت شهرک غرب این تصور را ایجاد میکند که این محله تهران هیچ نماد تاریخی و قدیمی ندارد، در حالی که بلوار خوردین (یکی از بلوارهای اصلی شهرک غرب) که میدان صنعت را به خیابانهای ایران زمین، هرمزان و بلوار دادمان (پونک باختری) متصل کرده، در روزگار قدیم روستایی خوش آب و هوا به همین نام بود؛ روستایی که هنوز میتوان آثارش را در درختهای تنومند حاشیه بلوار و شرشر جوی زلال بازمانده از قنات روستا دید؛ روستایی که سالهاست فراموش شده و از آن جز نامش یعنی خوردین چیزی نماندهاست.
این روستا در ۶ کیلومتری جنوب شرقی امامزاده صالح فرحزاد و ۲ کیلومتری ده ونک قرار داشت و طبق کتاب «جغرافیای تهران» ۸۵ نفر سکنه داشت که همه مسیحی بودند. ده خوردین در دوره ناصرالدین شاه ابتدا جزو املاک مستوفی الممالک بود که درختان کهنسالش خصوصاً در باغ مشهورش (محل فعلی دفتر آستان قدس رضوی در خیابان ایران زمین) هنوز باقی ماندهاند. در کتب تاریخی، از این محل با نامهای «خوردین» یا «خُردین» به معنای تپه و برجستگی زمین یاد شدهاست.
زمینهای این روستا از دهه ۱۳۴۰ خورشیدی تفکیک شدند و شرکتهای بزرگ ساختمان سازی خارجی و داخلی شروع به احداث بناهای گوناگون در آن کردند. باغ اربابی خوردین و قنات خوردین میراث تاریخی شهرک غرب هستند که امروز حصار کشی شده و ورود عموم در آن ممنوع است.
شیان یکی از محلههای شمال شرقی شهر تهران است.
محله شیان که در اصل یک دهکده است در شمال پارک جنگلی لویزان و جنوب مجتمع مسکونی و نظامی آجا واقع شدهاست.
خیابانهای این محله به ترتیب شیان و شیان ۱ تا ۷ نامگذاری شدهاند. محلهٔ شیان دارای یک حسینیه است و بیمارستان لویزان در نزدیکی آن واقع شدهاست.
بزرگراه در دست ساخت دارآباد نزدیکترین بزرگ راه به این محله است. پارکی جنگلی به نام شیان و هتل شیان از اماکن گردشی محله هستند. هتل دهكده شيان در سال ۱۳۷۵، توسط شهرداری منطقه ۴ در قسمت شمال شرقی پارک جنگلی لویزان ساخته شده است.
در نزدیکی شیان یکی از مجمتعهای نظامی ایران قرار گرفته که آژانس بینالمللی اتمی آن را بخشی از برنامه هستهای ایران میداند.اپوزیسیون حکومت ایران بر این باور است که دفتر مرکزی بخش مکانیک موشکی کارخانهای نظامی به نام صنایع شهید شفیع زادگان در خیابان شیان ۷ قرار دارد.
طَرَشت از محلات قدیمی تهران واقع در شمال شرقی میدان آزادی بوده که از روستاهای قدیمی تهران به شمار میآید که بعضاً قدمت آن را تا زمان سلجوقیان دانستهاند.
از محلات جدید که در محدوده طرشت ساخته شده، میتوان به محلههای تهران ویلا، دریان نو، آریاشهر، شهرآرا، شهرک شهید فکوری اشاره کرد.
از تکایای معروف این محله، تکیه طرشت است که موقوفات بسیاری دارد. طرشت دارای دو مسجد به نامهای حضرت علی اصغر و امام حسن عسگری میباشد.
همچنین، به دلیل مجاورت این محله با دانشگاه صنعتی شریف، تعدادی از خوابگاههای دانشجویی این دانشگاه، در این محله واقعند.
پیشینه
نام طرشت را به صورت درشت و دوریست نیز نوشتهاند. طرشت از جایهای خوشآبوهوای تهران بوده و یکی از راههای ری به طبرستان از این دهکده میگذشته. از رویدادهای تاریخی طرشت مرگ ناگهانی طغرل بک سلجوقی، سردودمان سلجوقیان در راه بازگشت از آذربایجان در این آبادی بودهاست.
طرشت یکی از بزرگترین مجموعه توتستانهای تهران را در خود جای میداده که اکنون مقدار بسیار کمی از آن باغها به جای ماندهاست. این روستا در همسایگی روستاهای کن و جی، واقع بوده است. راه اصلی طرشت از خیابان آذربایجان کنونی که هنوز به سهراه طرشت معروف است، میگذشته که این مسیر ارتباط اصلی آن را با محدوده تهران بر قرار میکرد.
در طرشت در قدیم مدرسه آموزش اسلامی وجود داشته و مشایخ چندی از آن روستا برخاستهاند.
آرامگاه شیخ عبدالله طرشتی (دوریستی) که از عالمان شیعه میباشد، نیز در این محله و در بوستان طرشت که در گذشته، گورستان روستا بوده، قرار دارد. نقل است که خواجه نظامالملک شافعی مذهب در دوره سلجوقیان برای شنیدن درس این عالم شیعی به طرشت میآمد.
بزرگان
بزرگان روستای طرشت:
- حاج اکبرخان از پهلوانان بنام تهران در دوران رضاشاه
- شیخ عبدالله طرشتی (دوریستی) که از عالمان شیعه
- محمد بن احمد درشتی (از بزرگان امامیه)
- جعفر بن محمد درشتی (فقیه و حدیثشناس)
- حسن بن جعفر درشتی (راوی اخبار)
- ابوتراب درشتی (شاعر)
- محمد بن موسی درشتی (حدیثشناس)
- جعفر بن محمد بن موسی درشتی (راوی)
- عبدالله بن جعفر درشتی (فقیه و حدیثشناس)
- حسن بن جعفر بن محمد بن موسی (شاعر)
- حسن بن حسین درشتی (از مشایخ)
عباس آباد یکی از محلههای شهر تهران است و ساختمانهای کتابخانه ملی ایران، موزه بانک مرکزی، سازمان بنادر و کشتیرانی و مصلی تهران مهمترین بناهایی هستند که در این منطقه خود نمایی میکنند.
اراضی عباس آباد ۵۹۰ هکتار مساحت دارد و این اراضی از جنوب به مصلی و بزرگراه رسالت، از شمال به اتوبان حقانی، از غرب به خیابان آفریقا منتهی میشود.
فرحزاد نام محله و دهکدهای واقع در شمال غرب تهران است که از بزرگراه یادگار امام و جاده فرحزاد در ادامه بلوار فرحزادی شهرک غرب میتوان به آن رسید. فرحزاد از توابع شمیرانات است و جزئی از منطقه ۲ شهرداری تهران به حساب میآید.
این محله شمالی به دلیل هوای با طراوت و فرح انگیزش به همین نام معروف است. فرحزاد گردشگاه ییلاقی خوبی برای شهروندان تهرانی است و در فصل تابستان به خاطر توتستانهای پربارش پذیرای اهالی شهر است. سازمان زیباسازی شهرداری تهران نیز در طرحی با عنوان «ساماندهی تفرجگاههای تهران» که در ۲۹ آبان ۱۳۸۶ کلن زنی شدهاست، در حال محوطه سازی و ساخت باغ تراس در قسمتی از این محلهاست.
ضربالمثل فارسی: «تو بگو ف، من میگم فرحزاد!»
کامرانیه نام محلهای است در شهرستان شمیرانات و بخش شمالی شهر تهران. این محله به نام کامران میرزا برادر ناصرالدین شاه قاجار و نایبالسلطنه او نامیده شدهاست.
کامرانیه از نخستین نقاطی در ایران بود که دارای خط تلفن شد. اولین خط تلفن در سال ۱۲۶۹ یعنی حدود ۱۲ سال پس از اختراع تلفن بین دو ایستگاه ماشین دودی و شهر ری کشیده شد. بعد از آن بین کامرانیه و عمارت سلطنتی وزارت جنگ ارتباط تلفنی دایر شد.
همچنین اولین بیمارستان حیوانات خانگی ایران با نام بیمارستان دامپزشکی تهران در سال ۱۳۸۳ ه ش در این محله تأسیس شد.
از محلهها و خیابانهای نزدیک به کامرانیه میتوان از دزاشیب، صاحبقرانیه، کاشانک، دارآباد، شهرک البرز، اقدسیه، آجودانیه، پاسداران شمالی، فرمانیه، اختیاریه، چیذر، قیطریه، شریعتی، قدس و باهنر نام برد.
کَن نام روستا و محلهای در شمال غرب شهر تهران است. کن از شمال به جاده امامزاده داود و از شرق به شهران راه دارد. طول مسیر برای رسیدن به این امام زاده در حدود ۲۵ کیلومتر میباشد.
کن به معنای گودال و چاله است و از آنجا که دهکده در گودال قرار گرفته است، از هیچ منطقهای از تهران قابل رؤیت نیست. ساکنان ده کن همچنان گویش محلی و بافت سنتی زندگی خود را حفظ کردهاند.
پنج منطقه تشکیل دهنده کن عبارتاند از:
- بالان
- میانده
- دارقاضی
- سرآسیاب
- اسماعیلان
ده گلابدره از جمله ییلاقهای خوش آب و هوای شمال شرقی شهر تهران است.
جدا از ساکنان محلی، مسیر کوهستانی گلابدره، هر هفته میزبان کوهنوردانی است که راه خاکی و خلوت آن را انتخاب میکنند. در بهار ۱۳۶۶ سیل مخربی از ده گلابدره سرازیر گشت و بسیاری از خانههای دربند را ویران کرد و تعداد زیادی نیز کشته شدند.
درهٔ گلابدره در شمال تهرانکوی نصر یا به عبارت معمولتر گیشا (Gisha یا Guisha) نام یکی از محلههای غرب تهران است که از شرق به بزرگراه چمران و از غرب به بزرگراه فضلالله نوری و از شمال به بزرگراه حکیم محدود است.
کوی دانشگاه تهران، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت مدرس در نزدیکی آن واقعاند.
مُنیریّه یکی از محلات تهران است که در زمان قاجار یکی از بخشهای اعیان نشین تهران بوده و گفته شده نام آن از نام زن کامرانمیرزا، یکی از صاحبمنصبان قجر، به نام منیر گرفته شدهاست.
منیریه از جنوب به خیابان فرهنگ و از شمال به چهارراه سپه و از شرق و غرب به ترتیب به چهارراه ابوسعید و چهارراه لشگر منتهی میشود. میدان منیریه از شرق از طریق خیابان ابوسعید به بازار تهران و چهارراه گلوبندک، از غرب از طریق خیابان معیری به چهارراه لشگر و خیابان کارگر جنوبی و از شمال از طریق خیابان ولیعصر به میدان ولیعصر و از جنوب باز هم از طریق خیابان ولیعصر به میدان راه آهن ارتباط دارد.
نارمَک نام محلهای واقع درشمال شرق تهران پایتخت ایران است. در گذشته دهی در ۹ کیلومتری جنوب شرقی تجریش و ۵ کیلومتری راه شوسهٔ دماوند به تهران بوده است.[۱]
محله نارمک تهران که به محله صد میدان معروف است، دارای ۷/۱۲ کیلومتر مربع مساحت و سه ناحیه شهری است. ۸۹ هزار و ۱۰۳ خانوار با ۳۳۶ هزار و ۷۷۲ هزار نفر جمعیت دارد. این منطقه یکی از قدیمی ترین مناطق تهران است که در قدیم، نام آن ده نارمک بوده است. یکی از مناطق خوش آب و هوا و سردسیری تهران به شمار میرود.این محله به همراه تهرانپارس در دههٔ ۲۰ توسط فرانسویها ساخته شد.این محله در نوع خود در جهان منحصربه فرد است.
این محله دارای ۱۰۰ میدان سرسبز میباشد و میدان هفتحوض در نارمک حالت مرکزی و تجاری دارد و از شمال و جنوب به خیابان آیت و از شرق به غرب به خیابان گلبرگ متصل میشود.این محله دارای مساجد بسیار است.از شمال به خیابان فرجام از غرب به بزرگراه امام علی(ع) و از شرق به اتوبان باقری و از جنوب به تهران نو متصل میگردد. خیابانهای مهم آن آیت، هنگام، رسالت، سمنگان، دردشت، فرجام و ... است.
این محله در سال ۱۳۳۰ شمسی برای سکونت فرهنگیان آموزش و پرورش ساخته شد.
نازی آباد(مدائن) از محلههای جنوب شهر تهران است. نزدیکترین محله از محلههای قدیمی تهران به آن خانیآباد است که در جنوب غربی نازیآباد واقع شدهاست.
جنوب نازیآباد شهر ری قرار دارد. شرق آن به راهآهن تهران مشهد و غرب آن به پادگان قلعهمرغی محدود است. نازیآباد در دهه سی شمسی بنا شده است و دارای طرح شهر سازی است. بیش از 70 میدان در این محل وجود دارد که از این نظر نسبت به محلههای جنوب تهران ظاهری بهتر دارد. این محله در دوران شهرداری غلامحسین کرباسچی به واسطه ایجاد چندین پارک وسیع و فرهنگسرای بهمن و تخریب محله کشتارگاه در مجاورت آن، به لحاظ شهری رشد چشمگیری داشت. کشیده شدن بزرگراه نواب تا ورودی نازی آباد دسترسی این محله را به مرکز شهر بسیار تسهیل کرده است. سطح قیمت املاک و مستغلات نازی آباد با نقاط مرکزی شهر برابری می کند و مسکن از سایر نقاط جنوب شهر گران تر است. اکثریت ساکنین اولیه نازی آباد را آذری زبانها و قمیها تشکیل میدادند. اين محله داراي دو بازار در منطقه جنوب تهران مي باشد كه به نام ‹‹ بازار اول ›› و ‹‹ بازار دوم ›› معروفند. اين بازار در خيابان مدائن قرار دارد.
نازیآبادیهای مشهور
- رحمان دادمان وزیر پیشین راه و ترابری
- سعید حجاریان (سیاستمدار)
- اکبر عبدی (هنرپیشه)
- فرهنگدوست (عضو تیم ملی کشتی فرنگی)
- حمید استیلی (فوتبالیست)
- جواد زرینچه ( فوتبالیست)
- فرشاد پیوس (فوتبالیست)
- رضا رضاییمنش (فوتبالیست)
- فرامرز عزتی (فوتبالیست)
- امیر قلعهنوعی (سرمربی تیم ملی فوتبال ایران)
- اکبر قلعهنوعی (بوکسور تیم ملی)
- داوود کریمی (نظامی)
- اکبر گنجی (سیاستمدار)
- عبدالله رمضانزاده(سیاستمدار)
- ابولفضل پورعرب (هنرپیشه)
- عباس عبدی (سیاستمدار)
- عزت الله ضرغامی ( رئیس سازمان صدا و سیما)
- یحیی گل محمدی ( فوتبالیست )
- منصور ارضی ( مداح )
نیاوران یکی از محلات شمال شهر تهران -واقع در منطقه شمیران- است.
نام آن از دو بخش نی و آوران تشکیل شده و از آنجا که منطقهای دارای نیزار بوده اینگونه نامیده شده است. بنا به نظر دیگری نیاوران از نام نارون آمده است که به معنی (محلی که در آن درخت انار میروید) میباشد. خیابان نیاوران در حال حاضر به نام خیابان شهید باهنر شناخته میشود. مجموعه نیاوران در این منطقه تهران قرار دارد.
محوطه کاخ نیاوراننیروی هوایی نام یکی از محلههای شهر تهران است. این محله در سمت شرق تهران قرار دارد و جزئی از منطقه ۱۳ شهرداری تهران به حساب میآید.
وسک یکی از محلههای شمال غربی شهر تهران است.
وسک از سوی شرق به رودخانه حصارک، از سوی شمال به پارک جنگلی کوهسار، از سمت غرب به کوهپایههای غیر مسکونی البرز و از سوی جنوب به محله شهران محدود میشود.
رودخانه حصارک در امتداد جنوبی خود به نام مسیل وسک نامیده می شود. بر روی مسیر این مسیل بزرگراهی به نام بزرگراه آسیا (شهید باکری) در دست ساخت است. این بزرگراه، از وسک و شهران آغاز شده تا بزرگراه تهران کرج ادامه مییابد. سمت آن شمالی-جنوبی و طول آن ۸ کیلومتر است.
در بلندیهای وسک و شهران یک پیست موتورسواری و انبار نفت شمال غرب تهران قرار دارد. در جنوب وسک نیز نیروگاه برق واقع شده.
خیابانهای اصلی محله وسک، خیابان وسک (حاج آقا خیابانی)، بلوار شهران، وسک، خیابان نیروگاه، خیابان شهید اسحاقی و کوچه حسینی هستند. خیابان وسک از بزرگراه ایرانپارس (شهید آبشناسان) منشعب میشود.
اماکن مهم
- انبار نفت شمال غرب
- نیروگاه برق
- پیست موتورسواری
- مجتمع مسکونی شهران
- مجتمع مسکونی کوثر
- مجتمع مسکنوی شرکت سهامی گوشت کشور
- زمین ورزشی شهدا
وَصفِنارد (وسفنارد هم نوشته شده) نام یکی از محلههای جنوب شهر تهران واقع در منطقه ۱۷ شهر تهران است. موقعیت جغرافیایی آن ۳۴" ۳۸' ۳۵° شمالی و ۲۷" ۲۱' ۵۱° شرقی است.
محدوده
وصفنارد از سمت جنوب به راهآهن تهران-اهواز و از سوی باختر به جاده ساوه (بزرگراه آیتالله سعیدی) محدود میشود. در سمت خاور وصفنارد محله زهتابی و فرودگاه نظامی قلعهمرغی و در سمت باختر آن محلهای به نام شهرك ولی عصر قرار گرفتهاست.
پیشینه
وصفنارد در قدیم روستای کوچکی در حاشیه تهران بوده و از «بلوک غار ری» به شمار میآمده. ولی امروزه جزئی از تهران بزرگ است. نخستین وزیر محمدشاه قاجار، حاج میرزا آقاسی، کانالی به طول ۴۲ کیلومتر برای گذراندن بخشی از آبهای رودخانه کرج به سوی وصفنارد، یافتآباد و سپس تهران احداث کرد.
مسجد آن به نام «مسجد اعظم وصفنارد» از زمان روستا بودن این محله اهمیت و رونق داشتهاست.[محلی که این مسجد در آن قرار دارد با نام «وصفنارد قدیم» شناخته میشود. مسجد اعظم وصفنارد، قدیمی ترین مسجد منطقه ۱۷ است و علت نامگذاری آن به مسجد اعظم اینست که در آن زمان برای یک روستا مسجد بزرگی بشمار میآمدهاست.
در قدیم در وصفنارد یخچالهایی وجود داشت که زیرزمینی و دارای پله بود و اکبر مشتی ملایری، بستنیساز معروف تهران قدیم یخ مصرفیاش را بیشتر از یخچال گورنگ در وصفنارد (پل امامزاده معصوم) تهیه می کرد.
در قدیم یک قطعه باغچه در روستای وسفنارد توسط نواب حسین خانسلطان روملو وقف آستان شاهعبدالعظیم بوده است.
وصفنارد و منطقه ۱۷ تهران در کل، طی جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸میلادی) کشتههای بسیار زیادی در جبهههای جنگ داد.
اماکن مهم
- شهرداری منطقه ۱۷
- شهرداری منطقه ۱۸
- فرهنگسرای بهاران
- پارک بهاران
- شهربازی رنگینکمان
- مسجد اعظم وصفنارد
وِلِنجَک یکی از محلات شمال شهر تهران واقع در منطقه ۱ شهر تهران است. این منطقه مرتفعترین منطقهٔ مسکونی تهران بهشمار میرود و به همین دلیل دمای هوا در آن نسبت به مناطق جنوبی ۵ تا ۷ درجه خنکتر است. خیابان اصلی آن که، همنام محله، ولنجک نامیده میشود به دلیل شیب تندش، در میان رانندگان مشهور است. ولنجک همچنین از مکانهای پر ساخت و ساز بهشمار میرود و بنا به آگهیهای فروش و اجارهٔ ملک، از گرانترین مناطق تهران است. ولنجک از جنوب مشرف به بزرگراه چمران و از شمال محدود به دامنههای کوههای شمالی شهر، خصوصاً قله توچال میباشد.
جاذبههای تفریحی
به دلیل آب و هوای خوب و همچنین وجود تله کابین توچال، بهعنوان یکی از پاتوقهای جوانان تهرانی به شمار میرود. راه آسفالتهای که از پایان خیابان ولنجک تا آغاز ایستگاه یک تله کابین کشیده شده و به بامتهران نامدار است جای درخوری برای خوشگذرانی و پیادهروی، بهویژه در روزهای تعطیل است. در راستای این راه، چایخانهها، کافهها و رستورانهای بسیاری برپا شده که در دنباله به زمینهای ورزشی پینتبال، تنیس، تیراندازی، باشگاه بدن سازی، و سرانجام به تله کابین توچال میرسد.
مکانهای مهم
بام تهران و تله کابین توچال
سالن اجلاس سران
دانشگاه شهید بهشتی
هاشم آباد محله ای است در جنوب شرق تهران و در منطقه پانزده. این محله از شمال به خیابان خاوران و از جنوب به بزرگراه بعثت محدود است. شرق این محله را سه راه بسیج و غرب آن را محله اتابک تشکیل می دهد.
اماکن مهم محله
- فرهنگسرای خاوران
- پارک آبی آزادگان
- خانه فرهنگ هاشمآباد
- کتابخانه خاوران
- نگارخانه خاوران
یافتآباد محلهای قدیمی در جنوب غربی شهر تهران است که در منطقه ۱۸ شهرداری تهران قرار گرفته.
تاریخچه
پس از فتح شیراز به دست آقامحمد خان قاجار، خانواده سلطنتی زند به یافت آباد کنونی در تهران منتقل شدند تا جهت جلوگیری از کودتا تحت مراقبت قرار گیرند. آنها در قلعهای قدیمی زندانی بودند تا در سالهای بعد در اطراف آن منطقه سکنی گزیدند. نام یافت آباد ظاهراً اولین بار توسط آن خانواده به این مکان اطلاق شده است.
خوانین یافت آباد همواره از خاندان زند بودند. آخرین خان یافت آباد در زمان صدور شناسنامه(سه جلد) در زمان رضا شاه فامیلی یافت آبادی را برگزید، نامهای خانوادگی کلهر، زهره وند، سیدوندو مزلقانی، فرد، عبداله و... نیز از جمله دیگر فامیلیهایی بود که از خاندان زندیه منشعب شد. آخرین خان یافت آباد مرتضی خان یافت آبادی بود که فرزندش مصطفی یافت آبادی از اولین خلبانان نظامی ایران، همزمان با جنگ جهانی دوم بود.
برگرفته از سايت Alivbasp.Blogfa.Com
مطالب مشابه :
محله های کرج - فردیس
نقشه کرج بزرگ ، محله های کرج بزرگ های کرج بیشتر شبکه خوب نبوده و
زندگینامه: مهدی آذر یزدی
های محله قدیمی خرمشاه یزد هر از گاهی به تهران و نزد فرزندخواندهاش به کرج های خوب برای
معرفی دره های تفریحی اطراف تهران
معرفی دره های تفریحی روایت قصه های تهران در تورهای محله گردی و کنار جاده کرج
بچه های محله
بچه های محله مان هم در آنجا با پسر عمویم پرویز که در کرج دوتا از بچه محل های خوب و
محلات امروزی تهران:
شهرک غرب یکی از محلههای مرفه از آبهای رودخانه کرج به سوی خوب و همچنین
- طرح و معماری روستا:استان تهران – شهر کرج -روستای نشترود
روستای نشترود دارای مردمانی خوب و بافت آب و های خنکی محله جزیی از یک
گفتگو
پیکان تاکسی بارنگ نارنجی را ساکنان قدیمی منطقه خوب به محله های کرج مسافران را
تاریخی ترین قطار شهری کشور در کرج /وعده های مدیران در ایستگاه جاماند
تاریخی ترین قطار شهری کشور در کرج /وعده های موقع خوب بود و به عنوان محله
برچسب :
محله های خوب کرج