جزییات اجرای ساختمان

رُپر یا بنچ مارک:

برای پیاده نمودن ارتفاع نقاط ساختمان با عنایت به اینکه هر نقطه نسبت به سطح زمین دارای ارتفاع معینی می باشد نقاطی را به عنوان نقطه مبدأ مشخص می نمایند که به این نقاط رُپر یا بنچ مارک(B.M) می گویند. در ساختمان ها و محوطه های بزرگ از قطعات بتنی به نام رُپر استفاده می شود که تعداد رپرها به مساحت سایت بستگی دارد. رپرها بایستی دارای فاصله مناسب تا محل عملیات خاکی باشد تا در حین عملیات به آن آسیبی نرسد. در ساختمان های کوچک ممکن است کد ارتفاعی مبدأ روی یکی از ستون ها مشخص گردد و ارتفاع سایر نقاط نسبت به آن سنجیده شود.

بتون ریزی:

پس از قالب بندی و قرار دادن آرماتورها در داخل قالب و منترل مجدد آرماتورها نوبت به بتون ریزی می باشد . جهت به حداقل رسانیدن حرکت کارگرها بر روی آرماتورها که موجب انحنا آرماتورها می شود بهتر است بتون ریزی از قسمت جلو یعنی نزدیک ترین محل به محل تأمین بتون آغاز شود. در موقع بتون ریزی رعایت نکات ذیل ضروری است:

1- باید مطمئن شویم که تمام گوشه های قالب پر شده باشد تا بتون کرمو نشود در مورد فنداسیون ها با ویبره کردن و در مورد ستونها با زدن ضربه های یکنواخت به بدنه قالب و در مورد تیرها و سقف ها با کوبیدن مداوم بتون این کار صورت می پذیرد.

2- بتون ساخته شده بایستی توسط میکسر مرتب گردانده شود.

3- حتی الامکان بتن ریزی بدون وقفه صورت پذیرد در صورتی که مجبور شویم بتون ریزی را به روز بعد موکول کنیم این کار بایستی در محل مناسب قطع شود و در محل قطع از چند میلگرد کمکی استفاده شود.

4- از ریختن بتون از ارتفاع زیاد خودداری شود.

ویبره کردن بتون:

ویبراتور دستگاهی است که از یک موتور و یک شیلنگ تشکیل شده است . موتور برقی یا بنزینی دستگاه شیلنگ را مرتعش نموده و ارتعاش شیلنگ باعث خروج حباب هوا ا زداخل بتون و در نتیجه متراکم شدن آن می گردداینکار باید توسط افراد خبره انجام گیرد زیرا ویبره کردن نامناسب باعث می شود که یا اینکه بتون بخوبی متراکم نگردد ویا اینکه باعث جدا شدن اجزاء بتون گردد.

نگهداری بتون:

پس از بتون ریزی ، نگهداری از آن بسیار حائز اهمیت می باشد. برای داشتن یک بتون خوب بایستی بدقت از آن نگهداری نمود و آن رااز تابش شدید آفتاب ، وزش بادهای شدید و یخ زدن محافظت نمود و سطح آن را تا مدت حداقل هفت روز مرطوب نگهداشت .آب دادن بتون باید از 3 ساعت پس از بتون ریزی آغاز گردد. بهتر است در هوای گرم و تابش آفتاب روی بتون را با گونی مرطوب بپوشانیم .

برپایی اسکلت فلزی

اجزای مهم ساختمان های فلزی به شرح ذیل می باشد:

1-ستون ها

2- تیرهای اصلی

3- تیرهای فرعی

4- بادبندها

5- پروفیل های اتصال مانند پلیت ، تسمه ، نبشی و غیره ...

توجه : به ورقه های فلزی که عرض آنها بیش از 16 سانتیمتر باشد و در قسمت های مختلف اسکلت فلزی مانند زیر ستون، پای ستون ، روی ستون و ... بکار می رود ورق یا پلیت می گویند و در صورتی که عرض این ورق کمتراز 16 سانتیمتر باشد به آن تسمه می گویند تسمه های در اتصالات کاربرد دارند.

اتصالات در اسکلت فلزی:

اتصالات مورد استفاده در اسکلت فلزی شامل جوش، پیچ وپرچ می باشد که اتصالات جوشی در ایران بیشتر کاربرد دارد و پس از آن اتصالات پیچی . اتصالات پرچی بیشتر در کشورهای اروپایی کاربرد دارد.

ستون

ستون ها از مهمترین اجزای اسکلت فلزی می باشند که بار طبقات ساختمان را به فنداسیون منتقل می کنند. پروفیل مورد استفاده در ستون ها اغلب تیرآهن معمولی به صورت زوج استفاده می شود که توسط تسمه به یکدیگر متصل می شوند ولی ممکن است که ستونها از سه تیرآهن نیز ساخته شوند که این سیستم بندرت مورد استفاده دارد. همچنین پروفیل های دیگر مانند تیرآهن بال پهن و قوطی و ورق نیز بعضاً کاربرد دارند.

مراحل ساخت ستون:

ابتدا تیرآهن را براساس شماره که در نقشه ذکر شده است انتخاب می کنیم . تیرآهنها باید نو بوده، درشکل ظاهری و مقاومت هیچگونه نقصی نداشته و کاملاً صاف و بدون انحنا باشند. استفاده از تیرآهن های مصرف شده در قطعات اصلی و همچنین تیرآهن های زنگ زده مجاز نمی باشد .

پس از انتخاب تیرآهن ها آنها رابراساس طولهای مشخص شده می برند و سپس زیر ابتدا وانتهای آنها تیرآهن هایی که کاملاً افقی می باشند قرار می دهند به این تیرآهن ها اصطلاحاً زیرسری می گویند.پس از این مرحله تیرآهن ها را با فواصل مشخص شده در کنار یکدیگر قرار داده و توسط پلیت و یا تسمه به یکدیگر متصل می گردند. جهت جلوگیری از پیچش تیرآهن ها لازم است آنها به تیرآهن های زیرسری جوش شوند.

توجه: تیرآهن ها بایستی حتی المقدور یک تکه بوده و از وصله کردن قطعات کوتاه اجتناب گردد.

ابعاد تسمه های اتصال توسط محاسبه تعیین می گردد ولی معمولاً از تسمه های به عرض10 سانتی متر و ضخامت 10 میلی متر استفاده می شود . طول این تسمه ها از پشت تا پشت ستون قدری کوتاهتر بوده که دلیل آن جوشکاری در دو سر تسمه می باشد. تسمه ها معمولاً به صورت موازی جوش می شوند و فواصل آنها در حدود 40 سانتی می باشد ولی ممکن است تسمه ها به صورت مورب و یا ضربدری نیز طراحی واجرا شوند.

ورقهای تقویتی:

دراکثر مواقع در طبقات اول و دوم ساختمان که بار بیشتری را تحمل می کنند بجای آنکه شماره تیرآهن را افزایش دهند آنها را توسط ورق تقویت می کنند. بدیهی است که این ورقها علاوه بر تقویت ستون نقش اتصال را نیز بعهده دارند و نیازی به استفاده از تسمه در این قسمتها نمی باشد . ولیکن در ساختمان های مرتفع این روش معمولاً به تنهایی جوابگو نبوده و ناگریز از تغییر در شماره تیرآهن ها می باشیم . در این روش جهت اتصال تیرآهن های غیر هم سایز از ورقهای مناسب استفاده می گردد. ضخامت ورق هایی که جهت جبران کسری سایز تیرآهن ها استفاده می شود به اندازه اختلاف سایز تیرآهن می باشد . به این ورقها اصطلاحاً ورق های همرو کننده می گویند. بهتر است محل این اتصال در بین دو طبقه باشد.

لچگی یا ورق پشت بند:

در محل هایی که ممان وارده به ستون زیاد باشد و احتمال خم شدن نبشی ها وجود داشته باشد در داخل نبشی ها دو یا سه قطعه مثلثی که به آن لچگی می گویند جوش می شود. ضخامت این لچگی ها معمولاً 12-10 میلی متر است . لازم به ذکر است که اگر چه اکثر قطعات اتصالی از نبشی می باشد ولیکن در مواقع مورد لزوم ممکن است از ورق جهت اتصال خصوصاً در پای ستون استفاده گردد.

جوش:

همانگونه که قبلاً نیز اشاره شد جوش متداول ترین نوع اتصال در ایران می باشد.جوشکاری توسط دستگاه های جوش که توسط برق شهر و یا ژنراتور تغذیه می شوند انجام می شود . ابعاد جوش توسط محاسب تعیین می گردد و لیکن حداقل ضخامت جوش 6 میلی متر است . جهت جوشکاری حتماً باید از الکترود مناسب و ولتاژ لازم استفاده شود و قبل از جوشکاری سطح مورد نظر از مواد زائد مانند زنگ، رنگ، گردو غبار و ... کاملاً پاک گردد. باید دقت شود که جوش کاملاً یکنواخت باشد و جهت این منظور حتی الامکان جوشکاری در روی زمین انجام شود و از جوشکاری به صورت سربالا و سرازیر تا آنجا که ممکن است خودداری گردد.

جوشکاری در دمای زیر صفر و در جریان باد ممنوع است . در ساختمان های مهم و حساس، جوشهای داده شده توسط دستگاه و با استفاده از اشعه کنترل می شود.

اتصال ستون به فنداسیون:

اتصال ستون به فنداسیون توسط صفحه زیر ستون انجام می گیرد . این صفحات توسط میلگردهایی که به آن بلت می گویند و از یک سو دنده ای شده و از سوی دیگر خم می گردد انجام می گیرد. قسمت خم آرماتور داخل فنداسیون قرار می گیرد وقسمت دنده ای در روی صفحه که قبلاًسوراخ در آن تعبیه شده است قرار گرفته و توسط مهره شش گوش محکم می شوند . این صفحه باید کاملاً تراز باشد. تعداد بلت ها معمولاً 4یا 6 عدد می باشد . صفحه زیر ستون باید یک تکه بوده و از قرار دادن ورقهای با ضخامت کمتربرروی هم و یا قرار دادن ورق های کوچک کنار هم خودداری شود.

پس از این مرحله معمولاً قطعات اتصال را در دو جهت روی صفحه جوش می دهند و ستون ها را توسط جرثقیل بلند نموده و در جای خود بطور کاملاً شاقولی قرار می دهند و دور تادورآن را توسط قطعات اتصال به صفحه جوش می دهند .

اتصال پل به ستون:

وضعیت انتقال بار سقف ها به ستون توسط تیرهای اصلی و یا پل انجام می گیرد پل ها معمولا ً به بال تیرآهن های ستون متصل شده و به صورت سرتاسری می باشند پل ها توسط نبشی که روی یک ورق بست جوش می شوند به ستون ها متصل می گردند نحوه اتصال بسته به نوع آن تعیین می گردد نوع اتصال ممکن است به صورت ساده و یا گیردار طرح شود در نوع گیردار در روی پل نیز نبشی جوش داده شده وا ز صفحات ممان گیر استفاده می گردد صفحه ممان گیر صفحه ای به شکل مستطیل یا ذوزنقه است که روی پل قرار گرفته و آن را به ستون متصل می نماید اگر پل ها از دو طرف ستون عبور نمایند به آنها اصطلاحاً تیرهای خورجینی می گویند .

تیرها نیز ممکن است مانند ستون ها توسط ورق تقویت شوند محل این تقویت ها و ابعاد ورق توسط طراح تعیین می گردد

تیرهای لانه زنبوری:

جهت بالابردن تحمل ممان اینرسی پل آنها را بصورت لانه زنبوری می سازند لازم به ذکر است که این کار تحمل بار برشی را در نزدیک تکیه گاه ها کاهش می دهدجهت رفع این نقیصه حداقل دو سوراخ تیر لانه زنبوری در مجاورت تکیه گاه را توسط ورق تقویت می نماییم ابعاد این ورق ها توسط محاسب تعیین می گردد.

بادبند: جهت مقابله با نیروهای افقی در ساختمان های فلزی از بادبند استفاده می گردد. نوع پروفیل استفاده شده در بادبند ممکن است از نوع نبشی،ناودانی، تیرآهن و ... باشد.

همچنین بادبندها از نظر شکل ظاهری نیز انواع متنوعی دارند که اهم آنها عبارتند از :

بادبند ضربدری ،بادبندK شکل ،بادبندV، بادبند8 ، بادبند ذوزنقه و لوزی می باشد ، ولی متداول ترین آنها نوع ضربدری می باشد .

توجه : در محل تقاطع دو بادبند و همچنین در محل اتصال آنها به پل و ستون از ورق استفاده می گردد. ابعاد این ورق ها ونوع جوش توسط محاسب تعیین می گردد.

نکات حائز اهمیت:

1- برپا نمودن اسکلت فلزی باید توسط افراد ذیصلاح صورت گیرد .

2- در موقع نصب و برپایی اعضاء اسکلت قبل از جدا کردن نگهدارنده می باید جوشکاری لازم صورت گرفته باشد و همچنین قبل از نصب یک عضو بر روی عضو دیگر 100% جوشکاری عضو زیرین انجام شده باشد .

3- در برپایی اسکلت از تجهیزات مناسب استفاده گردد.

4- در شرایط نامناسب جوی و کافی نبودن نور از برپایی اسکلت فلزی خودداری شود.

5- در هنگام برپایی اسکلت فلزی محوطه کارگاه باید کاملاً محصور بوده و از ورود افراد متفرقه جلوگیری شود و کارگران به تجهیزات ایمنی مجهز باشند.

دیوار چینی

اهداف دیوار چینی:

به طور کلی دیوار چینی برای نیل به چهار هدف عمده صورت می پذیرد:

1-تحمل نیروهای فشاری در ساختمان های آجری

2- جداسازی فضاهای داخلی

3- جلوگیری از نفوذ عوامل جوی، سرو صدا ، دید و... به فضای داخلی

4- نگهداری خاکریزی ها

یک رگی کردن ساختمان

جهت چیدن دیوارهای داخلی ساختمان و پیاده نمودن نقشه ساختمان ابتدا محل چیدن دیوارها را با یک رگ آجر چینی مشخص می کنند . در موقع اینکار بایستی دقت فراوانی مبذول داشت و مرتب اندازه ها را با نقشه کنترل نمود و از گونیا بودن آنها مطمئن شد و پس از آن اقدام به دیوار چینی می نماییم.

سقف تیرچه و بلوک:

اجزاءتشکیل دهنده سقف تیرچه و بلوک عبارتند از:

1- تیرچه 5-کلاف عرضی

2- بلوک 6- قلاب اتصال

3- میلگرد ممان منفی 7- بتن

4- میلگرد حرارتی

1- تیرچه: متداولترین نوع تیرچه در ایران ، تیرچه های بتونی می باشد که با قالب سفالی و یا بدون قالب سفالی ساخته می شوند. این تیرچه ها معمولاً به یک خرپا از میلگرد مسلح می باشند که این خرپا از سه قسمت تشکیل شده است.

الف-میلگرد کف خرپا

ب- میلگرد های فوقانی

ج- میلگردهای مارپیچ که میلگردهای کف و فوقانی را به یکدیگر متصل می کند . نوع دیگر تیرچه ها ، تیرچه های پیش تنیده بتونی می باشد که دارای مقطع سپری شکل بوده و فاقد میلگرد فوقانی و مارپیچ می باشند.

2- بلوک: بلوک های مورد استفاده در سقف تیرچه و بلوک صرفاً نقش قالب را ایفاء می کنند و هیچگونه عملکرد باربری ندارند. جنس این بلوک ها معمولاً بتونی و یا سفالی است. عرض بلوک ها بین 40 تا 60 سانتی متر و ارتفاع آنها بین 20تا 25 سانتی متر می باشد بهتر است چنانچه از تیرچه با قالب سفالی استفاده می شود بلوک ها هم از جنس سفال باشند تا پس از سفید کاری ایجاد سایه نکنند.

چندی است که بلوکهایی از جنس فوم جایگزین بلوکهای بتنی و سفالی در برخی از ساختمانها شده اند که دارای محاسن زیادی از جمله سبکی، عایق بودن، صرفه اقتصادی از نظر سبک کردن سازه ساختمان و سرعت اجرا دارند و لیکن از معایب اصلی فوم اشتغال زایی سریع است که همین نقیصه باعث گردیده تا سازندگان در استفاده از این بلوک احتیاط نمایند. پیش بینی می شود با توجه به محاسن زیاد چنانچه این نقص رفع شود بلوکهای فوم جایگزین سایر بلوکهای ساختمانی گردد.

3- میلگردهای ممان منفی: این میلگردها ممان ایجاد شده در محل تکیه گاه را تحمل می کنند. قطر این میلگردها توسط محاسبه تعیین می گردد وطول آنها معمولاً بین 2تا 5/2 متر می باشد.

4- میلگرد حرارتی: پس از اتمام سقف و گذاشتن کلیه آهن ها و قبل از بتون ریزی یک سری میلگرد در جهت عمود بر تیرچه ها به فواصل 25 الی 40 سانتی متر قرار می دهند . قطر این میلگردها توسط محاسبه تعیین می گردد و بایستی به آرماتورهای تیرچه بسته شوند، به این میلگردها ، میلگرد حرارتی می گویند. این میلگردها جهت توزیع بار و جلوگیری از ترک خوردن سقف در اثر تغییر حجم بتون ناشی از تغییر درجه حرارت بکار می روند.

5- کلاف عرضی : از دهانه 20/4 متر به بالا در وسط دهانه بین بلوک ها فاصله ای در حدود 10 سانتی متر قرار می دهند و زیر این فاصله را تخته ای قرار داده و درون این فاصله حداقل 2 عدد میلگرد به قطر 10 میلی متر یکی در بالا و دیگری را در پایین به تیرچه ها متصل کرده و سپس داخل آن را بتون ریزی می کنند. این قسمت مانند یک تیر عمل کرده و ممان های وسط تیر را تحمل می کند. برای دهانه های بالاتر از 6 متر دو عدد کلاف با فاصله مساوی نیاز می باشد.

6-قلاب اتصال: در ساختمان هایی که اسکلت آن فلزی است میلگردهای تیرچه روی نیمی از بال پل قرار می گیرند. این مقدار تکیه گاه برای حالت های بحرانی و وقوع زلزله کافی نیست و باعث فرو ریختن سقف می شودلذا برای رفع این نقیصه میلگردها را به شکل خاصی خم نموده و به وسیله آن تیرچه ها را به پل متصل می کنند.

7- بتون ریزی: پس از انجام کلیه مراحل قبل و کنترل مجدد آنها اقدام به بتون ریزی می نماییم .

نعل درگاه:

برای انتقال بار دیوار بالای پنجره به دو طرف و همچنین ایستایی آن استفاده می گردد.نعل درگاه از مصالح مختلفی مانند تیرآهن ، نبشی ، چوب و یا بتون ساخته می شود ولی معمول ترین آنها تیرآهن و بتون می باشد. البته لازم به ذکر است که امروزه برای حذف نعل درگاه معمولاً پنجره ها را تا زیر سقف ادامه می دهند. در مورد نعل درگاه هایی که با تیرآهن یا نبشی اجرا می شوند نکات زیر را باید مورد توجه قرار داد:

1- طول گیرداری آنها نباید کمتر از 25 سانتی متر باشد و برای نصب آنها باید از زیرسری بتونی و یا ورق آهن استفاده گردد.

2- در صورتی که عرض دیوار روی نعل درگاه از 11 سانتی متر بیشتر باشد باید از دو عددتیرآهن که در هر 60 تا 70 سانتی متر به وسیله دو عدد میله مهار به یکدیگر متصل شده اند استفاده گردد و فضای بین دو تیرآهن با آجر پر شود و تیرآهن ها قبل از مصرف ضد زنگ زده شوند.

3- در مورد نعل درگاه های بتونی باید محل نعل درگاه را قالب بندی کرده و پس از آرماتوربندی ، بتون ریزی کرد و پس از گرفتن بتون قالب بندی را باز می کنیم .

4- در مورد ساختمان هایی که با نمای آجری به صورت اجرای همزمان ساخته می شود توصیه می شود به دلایل ذیل از نعل درگاه بتونی پیش ساخته استفاده شود.

الف- جلوگیری از ریختن بتون در سطح نما هنگام اجرا

ب- دقت بیشتر در نعل درگاه های پیش ساخته از نظر ابعاد و کیفیت

ج- سرعت در اجرا و اقتصادی تر بودن آن

درزهای انبساط و انقطاع (ژوئن):

به منظور جلوگیری از خرابیهای ناشی از انبساط و انقباض ساختمان براثر تغییر درجه حرارت محیط خارج و یا انتقال بار ساختمان قدیمی مجاور به ساختمان جدید و یا در مواردیکه ساختمان بزرگ و از چند بلوک متصل به هم تشکیل می شود باید درز انبساط و انقطاع در محل مناسب پیش بینی نمود.

محل دقیق و اندازه درزهای انبساط و انقطاع در هنگام طراحی مشخص میگردد ولی در ساختمانهای آجری فاصله درزهای انبساط و انقطاع نباید بیشتر از 60 متر ، در ساختمانهای فلزی بیشتر از 50 متر و در ساختمان بتونی بیشتر از 35 متر باشد در محل های اتصال یک ساختمان جدید به ساختمان قبلی و همچنین در محل اتصال ساختمانهایی که از چند قسمت تشکیل شده اند باید درز انقطاع تعبیه گردد و در ساختمانهایی که قسمتی از آن با تعداد طبقات بیشتر و قسمتی با تعداد طبقات کمتری ساخته می شود، در محل اختلاف طبقه نیز باید درز انقطاع پیش بینی نمود اندازه درز انقطاع بین دو ساختمان 100/1 ارتفاع ساختمان می باشد.

فواصل درز انبساط و انقطاع را باید از مصالح مناسبی که قابلیت ارتجاع دارند پر نمود و بایستی دقت شود که این فاصله به هیچ عنوان با مصالح بنایی یا ملات و یا قطعات فلزی پر نشود.

درز انبساط و انقطاع در تمام ارتفاع ساختمان تا روی فنداسیون باید ادامه داشته باشد و چنانچه فنداسیون بصورت رادیه ژنرال اجرا شده باشد ادامه درز انبساط و انقطاع تا زیر پی الزامی است.

ایزو لاسیون یا عایق کاری:

ایزولاسیون یا عایق کاری به معنای جدا کردن و جداسازی است و انواع مختلفی دارد که شامل ایزولاسیون رطوبتی ، صوتی، حرارتی و اشعه می باشد ولیکن در این مبحث منظور ما از ایزولاسیون و عایق کاری صرفاً نوع رطوبتی آن می باشد.

عایق کاری رطوبتی نیز خود انواع مختلفی دارد ولی متداولترین آنها در ایران قیر و گونی می باشد که با توجه به قیمت آن استفاده می گردد و از دو نوع مصالح یکی قیر و دیگری گونی استفاده می گردد.

لازم بذکر است که عایق کاری در قسمتهای مختلف ساختمان بکار می رود جهت دیوار زیر زمین، سرویسها، بام و ... در رابطه با عایق کاری سرویسها قبلاً توضیح داده شد و دراین بخش به عایق کاری بام ساختمانها و زیر زمین می پردازیم .

قبل از شروع به انجام عایق کاری می بایست از خشک بودن سطح کار مطمئن گردید و سطح کا را کاملاً تمیز نمود. سپس گونی ها را طبق اندازه های مورد نیاز بریده و بصورت لوله در محل مصرف قرار داد. کفش کارگران باید مخصوص و بدون میخ باشد.

برای حمل قیر حتماً باید از بالابر و یا قرقره و طناب استفاده نمود و از حمل قیر از پلکان و نردبان و یا کشیدن طناب با دست خودداری گردد.

پس از انجام مراحل مقدماتی قشر اول قیر که معمولاً از قیر شل می باشد کشیده می شود و پس از پخش کردن قیر با تخته مخصوص لایه اول گونی در ردیفهای موازی از پایین ترین قسمت بام (محل ناودان)شروع می گردد.

گونی ها باید حداقل 10 سانتی متر همپوشانی داشته باشد.پس از این مرحله مجدداً یک قشر قیرو یک لایه گونی در جهت عمود بر ردیف قبلی اجرا می گردد و اینکار تا آخرین مرحله ادامه می یابد . حداقل لایه های قیرگونی براین بام دو لایه گونی و سه لایه قیر می باشد.

بهتر است لایه آخر قیر از نوع قیر سفت بوده و درجه حرارت قیر کاملاً مناسب باشد زیرا در صورتی که قیر سردتر از حد معمول باشد به گونی نمی چسبد و چنانچه داغ تر از حد معمول باشد موجب سوختن گونی می گردد و در هر صورت عایق کاری معیوب خواهد بود.

قشر محافظ قیرگونی:

جهت جلوگیری از آسیب به قیرگونی می باید یک لایه محافظ روی آن قرار گیرد این لایه محافظ ممکن است ملات ماسه و سیمان + موزائیک ، آسفالت ، ماسه بادی+موزائیک یا... باشد.

جزییات اجرای ساختمان

مطالب مشابه :

مقاله فهرست اجزای اصلی ساختمان

دتایل نعل درگاه بتنی برای سازه های بنایی

نمونه طرح درس روزانه نقشه کشی معماری

دیتیل اجرایی معماری: جزييات اتصال در و پنجره

برنامه کلاسی درس عناصر و جزئیات ساختمان

جزییات اجرای ساختمان

تاريخچه مختصري از پيدايش و تكامل قوسها در ساختمان

انواع ترک در ساختمان