دوازدهم ارديبهشت روزمعلم

دوازدهم ارديبهشت روزمعلم

معلّمي هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعي و تلاش اندوخته است. معلّمي عشقي است الهي و آسماني است که پروردگارِ مهربان به انسان اعطا کرد تا با همّت بلند خويش روشنائي شب هاي تارِ جهالت و ناداني باشد. معلمّي، مهري است که از روز ازل با گل آدمي سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانايي، رهنمون شوند. براستي که معلّمي شغل نيست، عشق است.

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ، اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ، الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ. (علق: 1 ـ 6)

بخوان به نام پروردگارت، پروردگاری که آفرینش را پدید آورد، انسان را از خون بسته آفرید. بخوان به نام پروردگار کریمت که به وسیله قلم تعلیم داد و به انسان آموخت آنچه را که نمی‌دانست.

در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیامبر نازل شده، خداوند به معلمی به‌عنوان جلوه‌ای از قدرت لایزال الهی اشاره کرده است. در این آیات خداوند، خود را معلم می‌خواند و جالب این که معلم بودن خود را پس از آفریدن پیچیده‌ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است. مقام معلم بودن خدا، بعد از آفرینش قرار دارد. انسان را که هیچ نمی‌دانست، به وسیله قلم آموزش داد که این، از اوج خلاقیت و هنر شگفت خداوند در امر آفرینش حکایت دارد.

خدای تعالى، بیان خلقت را از عَلَق (خون بسته) که پست‌ترین چیز است شروع کرده، و به تعلیم که بالاترین مراتب است ختم کرده است. کرامت الهی در این آیات با تعبیر «الاکرم» بیان شده است. چنین تعبیری می‌فهماند که عالی‌ترین نوع کرامت پروردگار نسبت به انسان با والاترین مقام و جایگاه او، یعنی علم و دانش هم طراز است.[1]

خداوند، معلم حقیقى

الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ. (الرحمن: 1 و 2)

خداوند بخشنده، قرآن را آموزاند، تعلیم داد.

از نظر قرآن، تعلیم نیازمند مهربانی و بخشندگی است و ضرورت دارد که معلم در امر تعلیم و تربیت، دلسوز و مهربان باشد. همچنین از ‌آیه شریفه فهمیده می‌شود که هر چند معلمان بکوشند و استادان تلقین کنند و آموزش دهند، همه اىن کارها وسیله و اسبابى بىش نیست و در واقع معلم و آموزگار حقیقى، خداوند است، که در این آیات نیز بدان اشاره شده است:[2]

1. حضرت آدم(ع) را علم اسامی آموخت: «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا» (بقره: 31)

2. حضرت داوود(ع) را صنعت ساختن زره یاد داد: «وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّکُمْ» (انبیا:80)

3. حضرت عیسی(ع) را کتاب و حکمت تعلیم داد: «وَیُعَلِّمُهُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ» (آل‌عمران: 48)

4. حضرت خضر(ع) را علم و معرفت آموخت: «وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا» (کهف: 65)

5. حضرت محمد(ص) را اسرار نظام جهان آموخت: «وَعَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ» (نسا: 113)

6. انسان‌ها را بیان آموخت: «خَلَقَ الْإِنسَانَ، عَلَّمَهُ الْبَیَانَ» (الرحمن: 3 و 4)

یک جرعه آ‌فتاب

حضرت محمد(ص): «إِنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً؛ من معلم برانگیخته شدم».[3]

حضرت محمد(ص): «أَجْوَدُکُمْ مِنْ بَعدی رَجُلٌ عَلِمَ عِلْماً فَنَشر عِلمه؛ بخشنده‌ترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آن‌گاه دانش خود را بپراکند».[4]

حضرت محمد(ص): «مَنْ تَعَلَّمْتَ منهُ حَرفاً صِرتَ لَهُ عَبداً؛ از هر کس که حرفی آموختى،‌ بنده او شدی».[5]

حضرت محمد(ص): «اللهمَّ اغْفِر لِلْمَعَلِّمینَ وَ أطِلْ اَعْمارَهُمَ وَ بارِکْ لَهُمْ فِی کَسْبِهِمْ؛ خدایا! آموزگاران را بیامرز، عمرشان را دراز و کسبشان را با برکت کن».[6]

امام علی(ع): «قُمْ عَنْ مَجْلِسِکَ لِأَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ‌إِنْ کُنْتَ أَمْرِاً؛ به احترام پدر و معلمت از جای برخیز، ‌گرچه فرمان‌روا باشی».[7]

امام سجاد(ع): «حَقُّ سائِسِکَ بِالْعِلْمِ، اَلتَّعْظِیمُ لَهُ وَ التَّوقیهُ لِمَجلِسِه وَ‌ حُسْنُ الْإِسْتِماعِ إلَیْهِ وَالْإِقْبالَ عَلَیْهِ وَأَنْ لاتَرْفَعْ عَلَیْهِ صَوْتَکْ؛ حق استاد تو این است که بزرگش داری و محضرش را محترم شماری و با دقت به سخنانش گوش بسپاری و روی خود را به او کنی و با او بلند سخن نگویی».[8]

امام باقر(ع): «زَکاهُ الْعِلْمِ أَنْ تُعَلِّمَهُ عِبادَ اللهِ؛ زکات دانش، یاد دادن آن به بندگان خداست».[9]

امام صادق(ع): «تَواضَعوا لِمَنْ طَلَبْتُم مِنْهُ الْعِلْمِ؛ در پیشگاه کسی که از او دانش می‌آموزید، فروتن باشید».[10]

رسول اکرم(ص): «عَلِّمُوا وَلا تُعَنِفُو فَاِنَّ المْعَلِّمَ خَیْرٌ مِنَ الْمُعَنِّفْ؛ بیاموزید و در آموزش خود سخت‌گیر نباشید، زیرا معلم (با حلم و بردبار) ‌از انسان سخت‌گیر و مستبد با ارزش‌تر است».[11]

پینوشت‌ها

[1]. سید احمد فهرى، تعلیم و تعلم از دیدگاه شهید ثانى و امام خمینی، قزوین، طه، 1362، صص 7 و 8.

[2]. اکبر دهقان، هزار و یک نکته از قرآن کریم، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، 1379، صص 572 و 573.

[3]. کنزالعمال، ح 28873.

[4]. میزان الحکمه، ح 13825.

[5] . عوالی اللئالى، ج 1، ص 292.

[6]. تاریخ بغداد، ج 3،‌ ص 64.

[7]. غررالحکم و دررالکلم، ح 2341.

[8]. من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 620.

[9]. الکافى، ج 1،‌ ص 41.

[10]. همان، ص 36.

[11]. أَلْمِنَیةُ الْمُرِید، ص 69.

[12]. محسن اىمانی، تربىت عقلانى، تهران، امیرکبىر، ‌1378، ‌ص 144.

دوازدهم ارديبهشت روزمعلم

مطالب مشابه :

نقاشی دانش آموزان(به مناسبت روز معلم)

تصاویر متحرک تبریک روزمعلم ،عکس متحرک روزمعلم ، کارت پستال تبریک روزمعلم ، 12اردیبهشت روز معلم

دوازدهم ارديبهشت روزمعلم

تصاوير متحرك بمناسبت روزمعلم

نمونه برنامه سالانه (پرورشی)