برگی از تاریخ ( چهلمین صعود به دماوند در سن 61 سالگی )

رونوشت متن گزارش صعود به قله

متن گزارش صعود به قله دماوند

ریاست اداره تربیت بدنی شهرستان قروه
احتراما به موجب اجازه نامه شماره 464-36/6/16 و طبق برنامه تنظیمی اکیپ قاجر تربیت بدنی شهرستان قروه متشکل از سه نفر طیب صالحی- داریوش الهیاری و شمس الله برومندی روز چهارشنبه 36/6/16 ماموریت یک هفته ای خود را به منظور صعود به ارتفاعات البرز و فتح دماوند بزرگترین قله ایران آغاز کردیم. بعد از ورود به تهران روز پنجشنبه 36/6/17 ساعت 14 از طریق جاجرود- رودهن- پلور به رینه که اولین پناهگاه صعود کنندگان به دماوند در آنجا قرار دارد، رسیدیم. ساعت 19:30 پناهگاه بسیار شلوغ بود 20 نفر از کوهنوردان یوگسلاوی و تعدادی از کوهنوردان ایرانی در آنجا بیتوته کرده بودند.
ساعت 20 همان روز از ارتفاعات رینه به طرف دماوند حرکت نمودیم وساعت 21:15 در محل مناسبی موسوم به گوسفندسرا در کنار پناهگاه مخروبه ای چادر زدیم. ساعت 5 بامداد روز جمعه 36/6/18 از خط الراس رینه بطرف پناهگاه سوم حرکت نمودیم چون از راه اصلی پناهگاه منحرف شده بودیم، مشکلات فراوانی را متحمل شدیم. مهمترین مسئله در درجه اول کمبود آب و در درجه دوم سنگینی کوله هایمان بود.
بعد از طی صخره ها و دره های بسیار عمیق و خطرناک ساعت 17 به پناهگاه رسیدیم که یک ساعت بعد دو نفر از کوهنوردان کشور آلمان نیز به پناهگاه رسیدند آن شب فقط ما 5 نفر در پناهگاه سوم بودیم( سه نفر از قروه و 2 نفر از آلمان) صبح روز بعد شنبه 36/6/19 ساعت 6 بامداد در حالیکه وسایل اضافی را در پناهگاه جا گذاشته بودیم به اتفاق دو کوهنورد آلمانی که از دانشگاه مونیخ بمنظور صعود به قله دماوند راهی ایران شده بودند، به شیب های تند و قله برفی دماوند حمله کردیم.
سختی راه، بوی گاز گوگرد، وزش باد تند، سردی هوا -11 درجه زیر صفر، وجود برف نتوانست مانع کوهنوردان قروه که عزمی راسخ و اراده ای آهنین در فتح قله دماوند را داشتند، بگیرد.
6 ساعت بعد از حرکت به قله رسیدیم یکدیگر را در آغوش گرفتیم و به همدیگر تبریک گفتیم.
صعود به بزرگترین قله ایران از سالها پیش آرزوی کوهنوردان قاجر تربیت شهرستان قروه بود ولی متاسفانه عدم وجود وسایل فنی تا این تاریخ مانع از تسخیر آن شده بود.
بعد از ساعتی استراحت به طرف پناهگاه حرکت کردیم ساعت 15:45 مجددابه پناهگاه رسیدیم آقای رمضانی مربی فدراسیون کوهنوردی ایران به همراه 2 نفر از بانوان کوهنورد ایران سفیر کبیر اطریش با خانم و پسرش را همراهی می کردند. همچنین تعداد زیادی از کوهنوردان کشور یوگسلاوی و 2 تن از کوهنوردان تهران در پناهگاه مستقر شده بودند.
آقای رمضانی مربی محترم فدراسیون از اینکه ما از قروه به فتح دماوند موفق شده بودیم، بسیار خوشحال بودند بعد از شنیدن خلاصه گزارش صعود، بسیار ما را راهنمایی و تشویق کردند و وعده دادند، فرمودند در آینده ای نزدیک بمنظور بازدید از صخره های قلل پنجه علی و پریشان و شناسایی غارهای کولاوا و دیوزندان به قروه تشریف بیاورند.
آن شب را در پناهگاه خوابیدیم و بامداد روز بعد، یکشنبه 36/6/20 همه کوهنوردان مذکور به طرف قله حرکت و ما 5 نفر ساعت 7 صبح به طرف پناهگاه رینه راه افتادیم.
ساعت 16 به پناهگاه رینه رسیدیم و پرچم یادبود کوهنوردان قاجر تربیت بدنی شهرستان قروه را در محل سالن بزرگ پناهگاه نصب کردیم و بطرف پلور و از آنجا به تهران حرکت نمودیم.
با تقدیم احترامات صالحی – سرپرست کوهنوردان قاجر تربیت بدنی قروه

متن نامه فدراسیون خطاب به کوهنوردان گروه قاجر قروه

متن نامه فدراسیون خطاب به تربیت بدنی قروه

ریاست محترم اداره تربیت بدنی شهرستان قروه

محترما پاسخ بنامه شماره 393 مورخ 36/6/27 که پیوست آن شرح اجرای برنامه کوهیاران عزیز آن شهرستان به قله زیبای دماوند و همکاری ارزنده آنان نسبت به کوهنوردان خارجی بدینوسیله موفقیت و تعاون کوهنوردان غیور کردستان را تبریک گفته و از خداوند بزرگ برای همه جوانان و ورزشکاران آن خطه آرزوی سلامتی دارد. به پیوست دیپلم افتخار صعود آقایان ارسال میگردد.

قائم مقام فدراسیون کوهنوردی ایران

ابوالقاسم نوروزی

گزارش تصویری اولین صعود گروه کوهنوردی قاجر به دماوند